کمپین بازگشت شاهزاده

زن ایرانی در دوران سلطنت پهلوی:

سازمان زنان ایران شبکه ای بود مشتمل بر ۵۷ انجمن وابسته، ۴۰۰ شعبه، ۱۲۰ مرکز رفاه، ۲۰۰۰ متخصص و ۷۰۰۰ داوطلب که هر ساله خدمت خود را به یک میلیون زن عرضه میداشتند. سازمان زنان دارای آموزشگاههای مددکاری بود که به تربیت مددکاران اجتماعی برای رفع نیازهای سازمان زنان و بخشهای عمومی و خصوصی مملکت میپرداخت. مهمترین اقدامات سازمان زنان در آخرین دهه دوران سلطنت عبارت بود از:

۱.آموزش:
مبارزه با بیسوادی؛ کوشش برای آموزش دخترانی که در سن رفتن به مدرسه ابتدایی بودند؛ در سطح دانشگاهی دختران جوان با دریافت بورسهای تحصیلی خاص تشویق به انتخاب رشته های علمی و فنی میشدند ( یک سوم دانشجویانی که در کنکور دانشکده های پزشکی شرکت میکردند زن بودند) و برنامه مطالعات زنان
۲.اشتغال:
ایجاد برنامه های خاص کارآموزی توسط سازمان زنان و وزارت کار؛ از میان بردن تبعیض جنسی؛ اجازه دادن به مادران شاغل تا زمانی که سن کودکشان به ۳ سال برسد بصورت نیمه وقت شاغل باشند؛ قانون ایجاد مهد کودک در کارخانه ها و ادارات؛ تکمیل مقررات مربوط به معذوریت زایمان به زنان باردار برای استفاده با مزد کامل از مرخصی
۳.خانواده:
قانون حمایت از خانواده به زنان حق داد مانند مردان و‌ در همان شرایط تقاضای طلاق کنند؛ قطع دوران بارداری با اجازه کتبی شوهر مجاز شد و‌ در مورد زن بدون شوهر رضایت کتبی زن کافی شناخته شد.
۴.مشارکت سیاسی:
ورود نام زنان در لیستهای انتخاباتی؛ بیست زن به مجلس راه یافتند و ۳۰۰ زن به شوراهای محلی و شهری و حضور زنان در وزارتخانه های آموزش و پرورش، بهداری و صنایع و معدن
۵.طرح اقدامات ملّی:
در سال ۱۳۵۷ دو میلیون زن ایرانی رسماً به کار اشتغال داشتند؛ ورود زنان به همه بخشهای اقتصادی و اجتماعی در وزارتخانه های مختلف و جلسات ماهانه ای با شرکت معاونان وزارتخانه ها به ریاست وزیر مشاور در امور زنان
۶.فعّالیتهای بین المللی:
ایران در زمینه برنامه های بین المللی زنان و فعّالیتهای سازمان ملل، مقام سوم را در جهان داشت و مؤسسه بین المللی تحقیق و آموزش برای پیشرفت زنان در سال ۱۳۵۸.


@C_B_SHAHZADEH

www.group-telegram.com/us/C_B_SHAHZADEH.com/180151

4.4K viewsJan 26 at 20:46

زن ایرانی در دوران سلطنت پهلوی:

سازمان زنان ایران شبکه ای بود مشتمل بر ۵۷ انجمن وابسته، ۴۰۰ شعبه، ۱۲۰ مرکز رفاه، ۲۰۰۰ متخصص و ۷۰۰۰ داوطلب که هر ساله خدمت خود را به یک میلیون زن عرضه میداشتند. سازمان زنان دارای آموزشگاههای مددکاری بود که به تربیت مددکاران اجتماعی برای رفع نیازهای سازمان زنان و بخشهای عمومی و خصوصی مملکت میپرداخت. مهمترین اقدامات سازمان زنان در آخرین دهه دوران سلطنت عبارت بود از:

۱.آموزش:
مبارزه با بیسوادی؛ کوشش برای آموزش دخترانی که در سن رفتن به مدرسه ابتدایی بودند؛ در سطح دانشگاهی دختران جوان با دریافت بورسهای تحصیلی خاص تشویق به انتخاب رشته های علمی و فنی میشدند ( یک سوم دانشجویانی که در کنکور دانشکده های پزشکی شرکت میکردند زن بودند) و برنامه مطالعات زنان
۲.اشتغال:
ایجاد برنامه های خاص کارآموزی توسط سازمان زنان و وزارت کار؛ از میان بردن تبعیض جنسی؛ اجازه دادن به مادران شاغل تا زمانی که سن کودکشان به ۳ سال برسد بصورت نیمه وقت شاغل باشند؛ قانون ایجاد مهد کودک در کارخانه ها و ادارات؛ تکمیل مقررات مربوط به معذوریت زایمان به زنان باردار برای استفاده با مزد کامل از مرخصی
۳.خانواده:
قانون حمایت از خانواده به زنان حق داد مانند مردان و‌ در همان شرایط تقاضای طلاق کنند؛ قطع دوران بارداری با اجازه کتبی شوهر مجاز شد و‌ در مورد زن بدون شوهر رضایت کتبی زن کافی شناخته شد.
۴.مشارکت سیاسی:
ورود نام زنان در لیستهای انتخاباتی؛ بیست زن به مجلس راه یافتند و ۳۰۰ زن به شوراهای محلی و شهری و حضور زنان در وزارتخانه های آموزش و پرورش، بهداری و صنایع و معدن
۵.طرح اقدامات ملّی:
در سال ۱۳۵۷ دو میلیون زن ایرانی رسماً به کار اشتغال داشتند؛ ورود زنان به همه بخشهای اقتصادی و اجتماعی در وزارتخانه های مختلف و جلسات ماهانه ای با شرکت معاونان وزارتخانه ها به ریاست وزیر مشاور در امور زنان
۶.فعّالیتهای بین المللی:
ایران در زمینه برنامه های بین المللی زنان و فعّالیتهای سازمان ملل، مقام سوم را در جهان داشت و مؤسسه بین المللی تحقیق و آموزش برای پیشرفت زنان در سال ۱۳۵۸.


@C_B_SHAHZADEH

BY کمپین بازگشت شاهزاده