اوضاع خیطه منم برمی‌گردم دهاتم (اگر بلیط گیر بیاد). بابای

Don't let anything distract you from how much you hate the islamic regime

روز زن مبارک.

محتوای رسانه‌‌های حکومتی در چند ساعت اخیر (هنگام ضد حمله ایران) رو میشه با این ضرب المثل خلاصه کرد: «گاو ما شیر نمی‌ده ولی ماشالا به شاشش!»

I picked the wrong week to go through the discography of Swans.

تحلیل مسائل خاورمیانه حتی در زمان صلح هم نیازمند دکترای جامعه‌شناسی، روابط بین‌المل، علوم سیاسی، تاریخ و ... است چه برسد به زمان جنگ. به پویش «ایرانی جان هر کی دوست داری تحلیل نکن» می‌پیوندم و به جز در مواردی استثنایی از صحبت راجع به جنگ می‌پرهیزم تا هم شبیه ««تحلیل‌»»های آبکی اریک تز بیرون ندهم و نه مثل متن‌های سنتیمنتال و جوگیرانه چنل‌‌های دیلی ناخودآگاه کون آخوند رو بوس کنم.

در عوض در روز‌های آتی به چیزی که در آن تخصص دارم (ستایش زنان) می‌پردازم.

Let us continue reading this manifesto shall we?

توو

The excess of modesty in feminist agendas of recent decades is not proportionate to the monstrous complexity of our reality, a reality crosshatched with fibre-optic cables, radio and microwaves, oil and gas pipelines, aerial and shipping routes, and the unrelenting, simultaneous execution of millions of communication protocols with every passing millisecond. Systematic thinking and structural analysis have largely fallen by the wayside in favour of admirable, but insufficient struggles, bound to fixed localities and fragmented insurrections. Whilst capitalism is understood as a complex and ever-expanding totality, many would-be emancipatory anti-capitalist projects remain profoundly fearful of transitioning to the universal, resisting big-picture speculative politics by condemning them as necessarily oppressive vectors. Such a false guarantee treats universals as absolute, generating a debilitating disjuncture between the thing we seek to depose and the strategies we advance to depose it.


from Xenofeminism: A Politics for Alienation by Laboria Cuboniks

XF rejects illusion and melancholy as political inhibitors. Illusion, as the blind presumption that the weak can prevail over the strong with no strategic coordination, leads to unfulfilled promises and unmarshalled drives. This is a politics that, in wanting so much, ends up building so little. Without the labour of large-scale, collective social organisation, declaring one’s desire for global change is nothing more than wishful thinking. On the other hand, melancholy–so endemic to the left–teaches us that emancipation is an extinct species to be wept over and that blips of negation are the best we can hope for. At its worst, such an attitude generates nothing but political lassitude, and at its best, installs an atmosphere of pervasive despair which too often degenerates into factionalism and petty moralizing. The malady of melancholia only compounds political inertia, and–under the guise of being realistic–relinquishes all hope of calibrating the world otherwise. It is against such maladies that XF innoculates.

from Xenofeminism: A Politics for Alienation by Laboria Cuboniks

these pages gather v2ray proxies, updating frequently

«ستاره‌ی خاموش»

برای هر دو گریستم
برای تو
و خودم

ستاره‌های اشکم را
در آسمانت فوت می‌کنی
در دنیای تو
رهایی نور
در دنیای من
بازی سایه‌ها
در جایی
من و تو تمام می‌شویم
زیباترین شعر جهان
لال می‌شود
در جایی
تو شروع می‌شوی
نجوای زندگی را
فریاد می‌کنی
در هزار جا
من به پایان می‌رسم
می‌سوزم
می‌شوم ستاره‌ای خاموش
که در آسمانت
دود می‌شود.

🖤
شعری از پرنیا عباسی که در حملات اسراییل به تهران جان باخت.
🖤
#پرنیا_عباسی
#کشته‌_جنگ
#وزن_دنیا⁩

@vaznedonya

I picked the wrong week to re-listen to In the Court of the Crimson King.

مرحله‌ی اول: نقطه‌زنه. مردم عادی در امانن.
مرحله‌ی دوم: خب بهرحال هر عملیاتی تلفات داره + این زیرساخت‌ها مال مردم نیستن، مال آخوندن و زیر سایه‌ی رضاشاه دوم بهترشو می‌سازیم. [مرحله‌ی فعلی]
مرحله‌ی سوم: مردم بی‌لیاقت ایران از هدیه‌ای که بی‌بی بهشون داد استفاده نکردن و نتونستن حکومت رو ساقط کنن. حقشونه بمیرن. اسراییل بزن بکش این مسلمانان رو. [لوکیشن توییت/پست: کلگری، بوستون، منچستر]

باشد که امام رضا، اهورامزدا و هوخشتره این کشور رو از شر خشکسالی، وبا، نظارت استصوابی، پدافند روسی، ایرانی خارج‌نشین و تک‌تک حاکمان منطقه دور نگاه دارند.