group-telegram.com/InstituteTehran/28611
Last Update:
#تحلیل_کوتاه
🔹 انتخابات زودهنگام مجمع ملی فرانسه به تشکیل سه بلوک با قدرتی تقریباً یکسان منجر شد که هیچ‌کدام به تنهایی توانایی تشکیل دولت نداشتند (ائتلاف چپ جبهه نوین خلق با ۱۸۸ کرسی، میانه‌روها به رهبری مکرون با ۱۶۱ کرسی و ائتلاف راست افراطی اجماع ملی با ۱۴۲ کرسی). چنین وضعیتی، دو ماه بن‌بست سیاسی را برای فرانسه و ایمانوئل مکرون، رئیس‌جمهور این کشور ایجاد کرد که در نهایت به انتخاب میشل بارنیه منجر شد.
🔸 باوجود چنین مجلس متکثری، بارنیه مسیر آسانی را برای تشکیل کابینه ندارد. علت اصلی انتخاب او، امید مکرون برای جلب حمایت اردوگاه اجماع ملی بود؛ چراکه از یک‌سو، بارنیه، سیاستمداری محافظه‌کار است؛ اما از سوی دیگر به میانه‌روها نزدیک و خصلت سیاسی او، تلاش برای اجماع‌سازی میان گروه‌های مختلف است. خود او نیز بیان کرد که «ما به شنیدن و احترام به همه نیروهای سیاسی و بین دولت و پارلمان نیاز داریم.»
🔸 دو طیف راست و چپ افراطی، مواضع متفاوتی را نسبت به این انتخاب اتخاذ کرده‌اند. مارین لوپن، رهبر ائتلاف اجماع ملی، گفت که ائتلاف منتظر برنامه‌های بارنیه خواهد ماند و سپس تصمیم خواهد گرفت. احتمالاً مکرون در گفتگوهای اخیر خود با اعضای ائتلاف راست؛ از جمله با لوپن، چراغ سبز انتخاب بارنیه را گرفته باشد، مخصوصاً پس از آنکه احتمالاٌ لوپن با انتخاب خاویر برتراند (رقیب محافظه‌کار وی در انتخابات ۲۰۲۰ که لوپن را در انتخابات منطقه‌ای شمال فرانسه شکست داد) فرد دیگری از اردوگاه راست مخالفت کرده است.
🔸 پس از اینکه مکرون اعلام کرد نخست‌وزیری را از ائتلاف جبهه نوین انتخاب نخواهد کرد، احزاب چپ (احزاب سوسیالیست، سبز، کمونیست و فرانسه تسلیم‌ناپذیر) تصمیم گرفتند که به هیچ وجه از دولتی که از ائتلافشان بیرون نیامده باشد حمایت نکنند. حتی ژاک لون ملانشن، رهبر حزب افراطی «فرانسۀ تسلیم‌ناپذیر» اعلام کرد که مکرون را استیضاح خواهد کرد، هرچند با وجود چنین تکثری در مجمع ملی، فعلاً چنین چیزی بعید به نظر می‌رسد؛ چراکه نیازمند رأی دوسوم نمایندگان در سنا و مجمع است.
🔸 مکرون دلایل قابل‌توجهی برای کنار گذاشتن چپ‌ها از تشکیل دولت داشت. فرانسه هم‌اکنون با کسری بودجه ۵.۵ درصدی مواجه است و دولت نمی‌تواند برنامه‌های رفاهی با مخارج بالا را بپذیرد. از سوی دیگر اصلاحات مالیاتی آنها (یا آنچه انقلابی مالیاتی می‌خوانند) بسیار رادیکال و ناپذیرفتنی است. ایده‌های آنها در سیاست خارجه (به رسمیت شناختن فلسطین، بازنگری در پیمان‌ها و تعهدات اتحادیه اروپا، خروج از فرماندهی مشترک ناتو) نیز بحث‌برانگیز هستند. اگرچه این ائتلاف در دو مورد آخر با ائتلاف اجماع ملی مشترک است؛ اما مورد نخست باعث جدایی آنها از راست‌ها و میانه‌روها می‌شود.
🔸 در هر صورت، عدم حمایت قطعی چپ‌ها به این معنی است که مکرون و بارنیه باید پشتیبانی ائتلاف اجماع ملی را بدست بیاورند. مگر اینکه روحیه اجماع‌دوستانه بارنیه بتواند ائتلاف چپ را نیز قانع کند. آن چیزی که بارنیه را به طیف راست افراطی نزدیک می‌کند، تأکید او به کنترل سختگیرانه موج مهاجرت‌ها و اعتقاد بالای او به انضباط مالی برای جبران کسری بودجه است. بااین‌حال او در همه موضوعات با اجماع ملی هم‌نظر نیست. او به عنوان مذاکره‌کننده سابق اتحادیه اروپا با انگلیس در موضوع برگزیت، همچنان خود را درون هویت اروپایی-فرانسوی می‌بیند.