جامعه باز و دشمنان آن ( فلسفه‌‌ی علوم اجتماعی )

زن در شاهنامه (قسمت چهارم)

سیندخت

زن مهراب ،پادشاه کابل و مادر رودابه است. به زیرکی و کاردانی عشق زال و رودابه را به فرجام خوش می‌رساند. مهراب را به آهستگی و خرد می‌خواند، چون پیامبری سخنگو و خردمند آشتی و پیوند را ارمغان شهر و کشورش می‌کند. آنجا که نزد سام می‌رود، سام وقتی او را می‌بیند، می‌گوید:

ســـخـــن هـــا چـــو بشنید از او پــهـلـوان
زنــــی دیـــــد بـــــا رای و روشــــن روان

بـــه رخ چـــــون بــهار و بـه بالا چو ســرو
مــیانــش چــو غَــرو و بــه رفــتــن تــذرو

سیندخت به سام می‌گوید:

چـــنــیـــن داد پـــاســخ کــه پــیـمـان مـن
درســت است اگــر بــگــسـلد جــان مــن

او جانش را برسر پیمان می‌دهد سخنی هوشمندانه با دلیری از زنی چون سیندخت. زمانی که مهراب می‌بیند با خرد سیندخت کارها درست شده با مهربانی به همسرش می‌گوید:

بــــدو گـــفـــت کـای جـفـت فرخـنده رای
بــیـفـروخـت از رایــت ایــن تـیـره جــای

بـه شـــاخی زدی دســت کــانــدر زمین
بــــر او شــــهر یــــاران کــنــد آفـریــــن

رودابه نیز از مادرش چنین یاد می‌کند:

بـدو گـــفـــت رودابـــه ای شــــاه زن
ســــزای سـتـایـش بــــه هـر انــجمن

زتــو چـشم اهـــریـــمنان دور بـــــاد
دل وجـان تــــو خـانـــه ی ســور بـــاد

در بررسی شخصیت سیندخت می‌توان گفت که: آمیزش خردمندی و وقار، عواطف زنانه و مادرانه در شخصیت ایــن زن بــه راسـتی آفـرین دارد. او در نهایت زیرکی و کاردانی، کار عشق و آتش مزاج، شهبانوی استوار، مادری سزاوار و همسری وفادار است.

نقش و شخصیت سیندخت، بیانگر توان تحلیلی زن و گزیدن راه و روش منطقی در مسایل خانوادگی، اجتماعی و سیاسی است. او زنی آگاه و هوشیار، سیاستمداری دلیر و اندیشمند، مادری مهربان و واقع بین و همسری شکیبا و پرتلاش، سیندخت مادری است که چون بر پاکی عشق دخترش مطمئن می‌شود، برای رسیدن او به نیاز طبیعی و مشروع که مورد پذیرش جامعه است، از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کند. او در نقش زن مهراب، همسری است که به اخلاق و روحیه همسر آگاه است و می‌تواند خشم او را فرونشاند ون ظرش را جلب کند و خشم او را فرونشاند، در نهایت به عنوان سفیری سیاسی با آگاهی از اوضاع پیرامون خویش قادر به پایدار نمودن پایه‌های حکومت مهراب است.

چنین زنی با شخصیت مستقل و مطمئن به خود که همواره در جوشش و پویایی است و جویای راهی منطقی وروش بهتر، بی‌گمان آفرین همگان را بر می‌انگیزد تا جایی که هم نژادی او با ضحاک به نظر نمی‌آید. سیندخت ثابت می‌کند که مردها در بسیاری از مواقع، آیینه‌ی تمام نمای کرداری هستند که زنان در برابر خود انجام می‌دهند، عزت و احترام و بزرگداشت سیندخت ناشی از رفتار خود اوست.

سیندخت از هیچ کاری هراس ندارد، ثابت می‌کند نهایت زن بودن تنها فرزند آوری نیست، سفیر آشتی و آرامش است. فردوسی به خاطر ارزش‌های زنانه او را شایسته ستایش می‌داند، سیندخت پشتیبان دختر و همسر و کرامت انسانی خود است، کردار خردمندانه او را در یاد‌ها جاودان می‌کند.

#تاریخ
#ایران_باستان
#هویت
#پانترکیسم
#فرهنگ
#ادبی

@mghlte | عصر روشنگری
@JAAMEbaaz | فلسفه‌ی علوم اجتماعی

قسمت های قبل:
https://www.group-telegram.com/mghlte/7816
https://www.group-telegram.com/mghlte/7828
https://www.group-telegram.com/mghlte/8204

Telegram

مجله‌ی اینترنتی عصر روشنگری

زن در شاهنامه ( ۱ )


در شاهنامه درباره بانوی جنگاور ایرانی «گردآفرید» در جنگ با «سهراب» چنین می‌خوانیم:

کجا نام او بود گردآفرید
که چون او به جنگ اندرون کس ندید

بپوشید درع سواران جنگ
نبود اندر آن کار جای درنگ

نهان کرد گیسو بزیر زره
بزد بر سر ترگ رومی…

www.group-telegram.com/us/JAAMEbaaz.com/2348

44 viewsAug 5, 2022 at 14:41

زن در شاهنامه (قسمت چهارم)

سیندخت

زن مهراب ،پادشاه کابل و مادر رودابه است. به زیرکی و کاردانی عشق زال و رودابه را به فرجام خوش می‌رساند. مهراب را به آهستگی و خرد می‌خواند، چون پیامبری سخنگو و خردمند آشتی و پیوند را ارمغان شهر و کشورش می‌کند. آنجا که نزد سام می‌رود، سام وقتی او را می‌بیند، می‌گوید:

ســـخـــن هـــا چـــو بشنید از او پــهـلـوان
زنــــی دیـــــد بـــــا رای و روشــــن روان

بـــه رخ چـــــون بــهار و بـه بالا چو ســرو
مــیانــش چــو غَــرو و بــه رفــتــن تــذرو

سیندخت به سام می‌گوید:

چـــنــیـــن داد پـــاســخ کــه پــیـمـان مـن
درســت است اگــر بــگــسـلد جــان مــن

او جانش را برسر پیمان می‌دهد سخنی هوشمندانه با دلیری از زنی چون سیندخت. زمانی که مهراب می‌بیند با خرد سیندخت کارها درست شده با مهربانی به همسرش می‌گوید:

بــــدو گـــفـــت کـای جـفـت فرخـنده رای
بــیـفـروخـت از رایــت ایــن تـیـره جــای

بـه شـــاخی زدی دســت کــانــدر زمین
بــــر او شــــهر یــــاران کــنــد آفـریــــن

رودابه نیز از مادرش چنین یاد می‌کند:

بـدو گـــفـــت رودابـــه ای شــــاه زن
ســــزای سـتـایـش بــــه هـر انــجمن

زتــو چـشم اهـــریـــمنان دور بـــــاد
دل وجـان تــــو خـانـــه ی ســور بـــاد

در بررسی شخصیت سیندخت می‌توان گفت که: آمیزش خردمندی و وقار، عواطف زنانه و مادرانه در شخصیت ایــن زن بــه راسـتی آفـرین دارد. او در نهایت زیرکی و کاردانی، کار عشق و آتش مزاج، شهبانوی استوار، مادری سزاوار و همسری وفادار است.

نقش و شخصیت سیندخت، بیانگر توان تحلیلی زن و گزیدن راه و روش منطقی در مسایل خانوادگی، اجتماعی و سیاسی است. او زنی آگاه و هوشیار، سیاستمداری دلیر و اندیشمند، مادری مهربان و واقع بین و همسری شکیبا و پرتلاش، سیندخت مادری است که چون بر پاکی عشق دخترش مطمئن می‌شود، برای رسیدن او به نیاز طبیعی و مشروع که مورد پذیرش جامعه است، از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کند. او در نقش زن مهراب، همسری است که به اخلاق و روحیه همسر آگاه است و می‌تواند خشم او را فرونشاند ون ظرش را جلب کند و خشم او را فرونشاند، در نهایت به عنوان سفیری سیاسی با آگاهی از اوضاع پیرامون خویش قادر به پایدار نمودن پایه‌های حکومت مهراب است.

چنین زنی با شخصیت مستقل و مطمئن به خود که همواره در جوشش و پویایی است و جویای راهی منطقی وروش بهتر، بی‌گمان آفرین همگان را بر می‌انگیزد تا جایی که هم نژادی او با ضحاک به نظر نمی‌آید. سیندخت ثابت می‌کند که مردها در بسیاری از مواقع، آیینه‌ی تمام نمای کرداری هستند که زنان در برابر خود انجام می‌دهند، عزت و احترام و بزرگداشت سیندخت ناشی از رفتار خود اوست.

سیندخت از هیچ کاری هراس ندارد، ثابت می‌کند نهایت زن بودن تنها فرزند آوری نیست، سفیر آشتی و آرامش است. فردوسی به خاطر ارزش‌های زنانه او را شایسته ستایش می‌داند، سیندخت پشتیبان دختر و همسر و کرامت انسانی خود است، کردار خردمندانه او را در یاد‌ها جاودان می‌کند.

#تاریخ
#ایران_باستان
#هویت
#پانترکیسم
#فرهنگ
#ادبی

@mghlte | عصر روشنگری
@JAAMEbaaz | فلسفه‌ی علوم اجتماعی

قسمت های قبل:
https://www.group-telegram.com/mghlte/7816
https://www.group-telegram.com/mghlte/7828
https://www.group-telegram.com/mghlte/8204

BY جامعه باز و دشمنان آن ( فلسفه‌‌ی علوم اجتماعی )