د روسیې د ولسمشر ویاند دمیتري پیسکوف:

⚡️ "په هغو سیمو کې چې د اوکرائین د وسله والو تر کنټرول لاندې دي، وضعیت بیړنی دی، خو هر څه به په خپل وخت سم شي."

Дмитрий Песков, пресс - секретарь Президента России :

⚡️"Cитуация в районах, которые находятся под контролем украинских боевиков, чрезвычайная, но она будет своевременно исправлена."

دمیتری پیسکوف، سخنگوی رئیس جمهور روسیه:

⚡️"اوضاع در مناطق که تحت کنترل شبه نظامیان اوکرائینی قرار دارد اضطراری است، اما به موقع اصلاح خواهد شد."

На днях группа бывших афганских в прошлом влиятельных "джихадистов - политиков" в изгнании, по случаю дня "Шахидов" (мучеников) провели зум - конференцию.

На "Конференции" с жёсткой речью выступил почётный маршал Афганистана Абдул Рашид Дустум. В своём выступлении Дустум подвёл возможно окончательную черту под своих и без того турбулентных взаимоотношений с так называемом "панджшерским кланом" (ниже приводится перевод этого параграфа его выступления на русском) а так же призыв к "формированию Правительства в изгнании".

И так читаем :
👇👇👇

Это Афганистан, и он не принадлежит какой - то одной долине.* В этой стране проживают разные национальности и народности, нельзя их отнести к одной долине.

Братья, сколько раз мы отдавали им [выходами из долины Панджшер] всю полноту власти. Сами посудите : министр обороны, министр внутренних дел, глава службы национальной безопасности, министр иностранных дел – все они выходцы из этой самой долины.

К чему всё это привело? Каков результат? Куда теперь все они делись? Куда подевалась вся это власть?

С нами уже во второй раз так поступают.

Это мы вели войну, мы взяли под свой контроль все места, я сам был командиром. Это я советовал маршалу Фахиму, Кануни, доктору Абдалле** как вести себя во время боевых действий.

Наши братья из этой долины, получили власть при нашей поддержке, но не смогли справиться с ней, и по правде говоря Бог весть что натворили.

О захвате кабульских земель

Вы ( Дустум имеет ввиду выходцев все той же панджшерской долины) отобрали у жителей Кабула столько земель, что в Вашей долине никого не осталось, все перебрались в Кабул. Вы занимались финансоывми операциями, банками, крупными государственными контрактами.

Братья, я беспокоюсь об Афганистане.

Руководствуясь панджшеро - центричностью, вы все присвоили себе. Надо избегать самолюбовпния.

Нас тоже следует считать патриотами этой страны. Мы беспрерывно слышим : Амэр Сахиб, Амэр Сахиб, Амэр Сахиб. ***

Зачем нам этот Амэр Сахеб?! Я должен сказать чётко : они [панджшерский клан] о нас не упоминают, то есть нас узбеков игнорируют, почему мы должны почитать их? Мы тоже считаем себя героями. Мы сами вполне способны найти свой собственный путь.

В эти дни слышны голоса "некоторых", которые призывают хазарейцев**** идти воевать. Такие призывы не выдерживают ни какой критики.

Призывая хазарейцев идти воевать, они должны отдавать себе отчет в том что война требует снабжения и логистики,требуется политическая поддержка. И ещё: где сражаться? Каким образом сражаться?

Посмотрите, как много хозарейцев погибло, однако эти всё равно твердят что бы те шли и гибли дальше, им их не жалко. Они хотят чтобы убийство хазарейцев продолжалось.
Нет, такие призывы неприемлемымы.

* Речь идёт о Панджшерской долине (ущелье).
** Яркие джихадисты - панджшерцы.
*** Сторники (в основном его земляки) так назывют Ахмад Шаха Масуда, бывшего джихадийского командира, воевавщего против советских войск и тогдашнего законного правительства Афганистана.
А. Ш. Масуд 09.09.2001года был убить террористами "Аль Каиды".
**** Народность в Афганистане, исповедующая ислам шиитского толка.

من انیسه پشه یی هستم.

من خود را رئیس جمهور افغانستان در تبعید، در فرانسه اعلام می دارم.

طالبان به اراده و آزادی مردم افغانستان احترام نمی گذارند، بنابرین، من از امروز تا برگزاری انتخابات شفاف اولین زن در تاریخ کشور خود را رئیس جمهور افغانستان اعلام می دارم.

اعضای کابینه ام بعدا اعلام می شود.

Меня зовут Аниса Пашайи.

Я объявляю себя президентом Афганистана в изгнании, во Франции.

Талибан* не уважает волю и свободу афганского народа, поэтому с сегодняшнего дня я себя объявляю первой женщины в истории моей страны президентом Афганистана, до проведения прозрачных выборов.

Члены моего кабинета будут объявлены позже.
* Организация запрещена.

زما نوم انیسه پشه ئی ده.

زه په فرانسه کې په جلاوطنۍ کې ځان د افغانستان ولسمشره اعلانوم.

طالبان د خلکو ارادې او آزادۍ ته درناوی نه کوي، نو له همدې امله زه د خپل هېواد په تاریخ کې د لومړۍ مېرمنی په توګه ځان د ولسمشری په توګه اعلانوم، تر هغی چې رڼې ټاکنې تر سره شي.

زما د کابینې غړي به وروسته اعلان شي.

عزیزانو، ښه او نیکمرغه ورځ ولری

Дорогие друзья , желаю Вам доброго и счастливого дня

عزیزان، روز خوش و با سعادت داشته باشید

د قدرمنی ملالی مومند په خوږ آواز کي د پښتو ژبي د ستر شاعر، صوفی او حکيم رحمان بابا شعر او ارزښتناک کلام درسره واوری.

په پاکستان کې د روسیې له سفیر سره پر یوه مل موټر د ماین چاودنه شوې

په اسلام آباد کې د روسیې سفارت په خپل ټیلیګرام چینل کې راپور ورکړی چې په پاکستان کې، پر هغه مل موټر، چې د روسیې سفیر البرټ خوریوف هم په کې وو، د ماین په چاودنه کې منفجر شوی دی.

په خبرپاڼه کې ویل شوي، چې له مینګورې ښار څخه هوټل ته پر لاره د ماین په چاودنه کې د پولیسو یو شمېر افسرانو ته زیان اوښتی.

https://ria.ru/20240922/podryv-1974116480.html?utm_source=yxnews&utm_medium=desktop

Когда состоялся первый визит премьер-министра Пакистана Лиаката Али Хана в США и какие цели преследовал?

Приоритеты внешней политики США после Второй мировой войны

Становление Южной Азии как самостоятельного напрвления во внешней политике США

(Публикация на языке дари👇)

نخستین سفر صدراعظم پاکستان لیاقت علی خان به ایالات متحده امریکا چه وقت و برای دسترسی به کدام اهداف صورت گرفته بود؟

اولویت های سیاست خارجی ایالات متحدۀ امریکا پس از ختم جنگ دوم جهانی

شکل گیری آسیای جنوبی، به حیث استقامت مستقل در سیاست خارجی امریکا


به تاریخ سوم می ۱۹۵۰ رئیس جمهور "ترومن" یکجا با جمع زیادی از اعضای کابینه اش جهت استقبال از اولین صدراعظم پاکستان لیاقت علی خان که با همسرش به امریکا آمده بودند به میدان هوایی شتافتند.
لیاقت علی سه هفته در ایالات متحدۀ امریکا باقی ماند. اما سفرش کدام دست آوردی چشمگیری در قبال نداشت، تعدد دیدارهایش با اراکین امریکایی اندک بود. لیاقت کدام ملاقات خاصی را با رئیس جمهور "ترومن" نیز انجام نداد.

مذاکرات لیاقت با وزیر امور خارجۀ امریکا "دین آچیسون" که باید پس از صرف طعام چاشت صورت می گرفت به علتی آنکه آمر بخش "پروتوکول- تشریفات" بنابر دلیل مجهولی جانب پاکستان را از آن باخبر نساخته بود، صورت نگرفت.

یگانه ملاقات قابل اهمیتی که حین بازدید صدراعظم پاکستان از امریکا جا داشت، مذاکرات با وزیر دفاع "لوئیس جونسون" و لوی درستیز قوای مسلح امریکا "اومار بریدلی" بود که در مقر پنتاگون صورت گرفت. حین این گفتگوها لیاقت یکبار دیگر تأکید ورزید که امیدوار است کشورش کمک های نظامی امریکا را بدست آورد. این خواهش هیچگونه عکس العمل مثبتی امریکائیها را درپی نداشت.

انصافاً باید گفت که لیاقت بالای حکومت و رسانه های امریکا تصور خوبی بجا گذاشت. اما توجه رسانه های امریکا به جواهر لال نهرو صدراعظم هندوستان که چندی قبل از آنکشور بازدید بعمل آورده بود نسبت به مهمان پاکستانی بیشتر بود.

بازدید لیاقت از امریکا، یک سفر سیاسی در چهارچوب "جنگ سرد" نبود. مهمترین هدفی را که لیاقت طی این سفر دنبال می کرد معرفی هر چه بیشتر و بهتر کشورش به جامعۀ امریکا و جلب کمک های اقتصادی و سرمایه گذاری های آنکشور بود.

در عین حال، یکی از اهداف اساسی را که رهبری پاکستان تعقیب می نمود، کسب ضمانت تمامیت ارضی پاکستان توسط حکومت امریکا بود.

هنگام کنفرانس مطبوعاتی که در "کلوب دولتی مطبوعات" برپا شد، خبرنگاران از صدراعظم پاکستان در مورد کمیت اردوی پاکستان سوال کردند... لیاقت در جواب اظهار داشت :
" این به موضع ایالات متحدۀ امریکا وابستگی دارد، اگر امریکا تمامیت ارضی پاکستان را تضمین کند، ما می توانیم اصلا اردو نداشته باشیم."

لیاقت هنوز در امریکا قرار داشت که به تاریخ ۲۵جون تهاجم مسلحانۀ کوریایی شمالی بالای کوریایی جنوبی صورت گرفت.

عکس العمل پاکستان در رابطه به حوادث کوریا دوگانه بود.
پاکستان از یک طرف از اصل دفاع دسته جمعی مندرج در منشور سازمان ملل متحد حمایت می کرد (ایالات متحدۀ امریکا به تاریخ ۲۷ جون قطعنامۀ مربوطه را به شورای امنیت سازمان ملل متحد پیشنهاد نموده و تأئید آنرا بدست آورد)، از جانب دیگر به تقاضاهای مکرر امریکا طی سالهایی ۱۹۵۰- ۱۹۵۱ مبنی بر اعزام قوا به کوریای جنوبی جواب رد می داد.
پاکستان خاطر می ساخت که " به علت موجودیت تهدیدها از جانب هند، پاکستان نمی تواند منابع اندک نظامی خود را در جای دیگر مصروف نگهدارد. مسألۀ کشمیر منبع اصلی تشنج میان هند و پاکستان باقی مانده بود.

در سال ۱۹۵۱ پاکستان اعلام کرد که حاضر است یک فرقۀ قوای مسلح خود را به کوریا اعزام دارد، مشروط به آنکه ایالات متحدۀ امریکا متضمن امنیت پاکستان گردد. واشنگتن آمادۀ همچو یک اقدامی نبود، زیرا چنین یک گامی می توانست روابط اش را با هند و افغانستان متضرر سازد. افزون بر آن، این حرکت امریکا آزادی عمل آنرا در کُل در آسیا، محدود میساخت.

جنگ کوریا تأثیر نهایت منفی بالای تمام ساختار روابط بین المللی از خود بجا گذاشت. در نتیجۀ جنگ مذکور ایالات متحدۀ امریکا به فکر تأمین امنیت ناحیۀ آسیای جنوبی شده و بدین ترتیب در دورۀ دوم ریاست جمهوری "ترومن" استقامت جدیدی در سیستم اولویت های سیاست خارجی امریکا عرض وجود کرد.

به تاریخ ۲۵ جنوری ۱۹۵۱ شورای امنیت ملی ایالات متحدۀ امریکا مقررۀ محرمی را تحت شمارۀ ۹۸/۱ در مورد سیاست خارجی امریکا در حوزۀ جنوب آسیا ( افغانستان، هند، پاکستان، سیلون (سریلانکا)، و نیپال وضع نمود. این اقدام ادارۀ واشنگتن گامی درخور توجه بود.

قبلاً اسناد مشابه در رابطه به حوزۀ جنوب آسیا به نظر نمی رسید. در مقررۀ فوق مبانی سیاست خارجی امریکا در این حوزه قرار ذیل قید گردیده بود:

۱. هدف امریکا تحکیم مواضع اش در حوزۀ جنوب آسیا می باشد. هندوستان و پاکستان نقش کلیدی را در مسیر دسترسی به این هدف بازی میکنند.
۲. پیوستن احتمالی هندوستان به دایرۀ کشورهای کمونیستی در واقعیت به معنای از دست دادن تمام آسیا بوده و تهدید جدی را به منافع امریکا در پی داشته و مستقیماً ناحیۀ "هندو چین" را مورد تهدید قرار خواهد داد. همچو یک انکشاف اوضاع توازن غیر متناسب را برای امریکا بوجود میاورد. اشغال "تیبیت" توسط چین و ناکامی ها در کوریا، اهمیت سیاسی، ستراتیژیک، بشری و منابع طبیعی حوزۀ جنوب شرق آسیا را برای امریکا بیشتر ساخت است. بنابرین، لازم است تا این ظرفیت ها در خدمت ایالات متحدۀ امریکا قرار گیرند. در رأس دولت های هند و پاکستان، مخصوصاً هند شخصیت های قرار دارند که در آسیا اعتبار خوب دارند. هند از امکانات ستراتیژیک که امریکا برای دفاع خود به آن نیاز دارد برخوردار است. با در نظر داشت این ملاحظات، در کار است تا در جنوب آسیا حکومت های غیر کمونیستی پا برجا باقی بمانند، خاصتاً در هند و پاکستان.
۳. اوضاع در حال حاضر در آسیا بحدی متشنج شده که ایالات متحدۀ امریکا برای تقویه سطح امنیت خویش باید به سه هدف باهم مرتبط برسد :
الف: با کشورهای منطقه روابط طویل المدت، دوستانه و سالم داشته باشد.
ب: در رأس این کشورها حکومت های غیر کمونیستی دوام پیدا نمایند، ظرفیت های انفرادی و عمومی آنها تقویۀ بیشتر بیابند. حکومات های کشورهای حوزۀ جنوب- آسیا آمادۀ مقاومت قاطعانه یکجا با امریکا در برابر "امپریالیزم کمونیستی" باشند.
ت: برای امریکا و متحدان آن دسترسی به منابع طبیعی و بازارهای منطقه تأمین گردد. باید شرایط طوری ایجاد شود که دول جنوب - آسیا، کشورهای بلوک شوروی را به منابع بشری خویش راه ندهند. در عین حال، هرگاه کشورهای جنوب - آسیا بخواهند سازمانهای غیر کمونیستی تأسیس نمایند از اینگونه حرکت ها پشتیبانی صورت گیرد و هکذا چگونگی حمایت و پیوستن ایالات متحدۀ امریکا به سازمانهای مذکور مورد بررسی قرار گیرد.
۴. با اتکاء به مسایل فوق، واشنگتن مذاکراتی را با برتانیۀ کبیر در مورد هماهنگ ساختن شیوه ها و میتود های سیاست های مشترک در حوزۀ جنوب آسیا بخاطر دسترسی به اهداف مشترک براه انداخته شود.
#Тайныдипломатии
#اسراردیپلوماسی

بويوك توركمين ديلي الي گوني قتلو بولسين

Сегодня международный день туркменского языка

От души поздравляю всех носителей, говорящих и изучающих этот прекрасный язык!

Желаю процветания и благополучия древнему туркменскому народу!

ایرنا (د ایران دولتی خبري آژانس):

⚡️"له تهران څخه ۱۰۰ کیلومتره لیرې د ګرمسیر په صنعتي سیمه کې زوروري چاودني شوی.
په دغه سیمه کې د فضايي څېړنو يو مرکز چی د "خمینی" په نوم نومول شوی، شتون لری.

IRNA (Иранское официальное инфо агентство) :

⚡️"Мощные взрывы прогремели в промышленной зоне Гармсар в 100 км от Тегерана.
На этой территории находится центр космических исследований им. Хомейни."

ایرنا (آژانس خبر رسانی دولتی ایران):

⚡️انفجار های مهیب در شهرک صنعتی گرمسیر در ۱۰۰ کیلومتری تهران رخ داده است.
مرکز تحقیقات فضایی خمینی در همین منطقه قرار دارد.

🇸🇦🇹🇯
عربستان سعودی ۱۰۰ میلیون دالر را برای اعمار
ستیشن برق آبی راغون در تاجکستان اختصاص می دهد.

Саудовская Аравия предоставит $100 млн на строительство Рогунской ГЭС в Таджикистане.

سعودي عربستان به په تاجکستان کې د راغون د بریښنا د سټیشن د جوړولو لپاره سل میلیونه ډالره مرسته وکړي.

بیا هم د یوې افغانې نجلۍ د زړه چغه

اجراکونکی : مروه سادات

И снова крик души афганской девушки

Исполняет : прекрасная Марва Саадат

باز هم فرياد دل یک دخت افغان

اجرا کننده : مروه سادات

Нет желания больше петь,
Для чего мне петь?
Я ведь существо ненавидимое и ненужное в этом мире.
И не важно пою ли я или храню молчание.
Как могу я воспеть сладость меда,
Когда горечь яда раздирает мое горло.
Позор тем, чей шабаш сжимает мой рот,
И нет мне сочувствующих в мире,
Тому, что и я достойна быть любимой.
Плачу ли я,
Улыбаюсь ли я,
Умираю ли я,
Или останусь жива. 
Я не плакучая ива, 
дрожащая от пронизывающего ветра.
Я  - дочь Афганистана 
и мой голос всегда будет слышен.
Я верю наступит тот прекрасный день, 
И я разобью эту клетку
И освобожу свою гордость 
Из клетки заточения.

(Перевод : Г. Дж.)
 

Может ли Эрдоган сыграть роль нейтрального посредника в переговорах России с Украиной?
👇(Публикация на языке дари)

آیا اردوغان می تواند نقش میانجیگر بیطرف را در مذاکرات روسیه با اوکرائین بازی نماید؟


رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه اخیرا یک بار دیگر اظهار آمادگی نموده تا نقش میانجیگر را در رفع بحران جاری میان روسیه و اوکرائین، بازی نماید.

حقان فیدان وزیر امور خارجه ترکیه در صحبت اخیر اش با آژانس خبری "آنادولو" (ترکیه) در پیوند به این موضوع خاطر نشان ساخته که "در صورت آغاز مجدد پروسه مذاکرات میان طرفین منازعه، مسئله ای برداشتن تحریم های کشور های غربی علیه روسیه باید یکی از مسایل کلیدی باشد". به این ترتیب، فیدان بحث روی لغوی تحریم ها علیه روسیه را یکی از اجزای بسته ای پیشنهادات بخاطر آغاز مذاکرات می داند، چون در صورت ناکامی تلاش ها برای شروع مذاکرات یا بی نتیجه ماندن آن، خطر جدی وجود دارد که منازعه نظامی شدت یابد و وسعت بیشتر کسب نماید.

به نظر فیدان، "احتمال آن نیز می رود که منازعه به "انجماد" برودد، یعنی خطوط کنونی در جبهات بحال خود باقی بمانند و هیچ یک از طرفین قادر به اتخاذ اقدامات فعال نظامی نباشد."
فیدان همچنان ابراز نگرانی نموده خاطر نشان می سازد که منازعه جاری مسیر های تجارتی را برهم زده و اثر قابل ملاحظه را بر روابط اقتصادی بین کشورهای منطقه و حتی جهان گذاشته است. او همچنان یاد آور شده که بازار های اقتصادی - تجارتی و ساختارهای امنیتی تا اکنون مناقشه را بیشتر یک حادثه موقتی تلقی می نمایند؛ این در حالیکه دوام منازعه بزودی عواقب ناگوار را در طویل المدت نمایان خواهد ساخت.

به باور فیدان، هیچ یک از بازیگران اساسی ذیدخل در منازعه توانمندی پیش بینی انکشاف بعدی اوضاع را ندارد، این وضعیت یک نوع سر درگمی را به بار آورده است. با این همه، فیدان تاکید می ورزد که کشورهای مطرح و مقتدر باید از خود اراده سیاسی نشان دهند و تصامیم جدی را برای حل این معضل روی دست گیرند.

فیدان در قسمت دیگری از گفتگویش با "آنادولو" اشاره می نماید :
"هرگاه، محاسبه ما در دورنما روی تأمین ثبات باشد، در این صورت در کنار اتخاذ تصامیم مهم سیاسی، تقبل مصارف هنگفت مالی نیز باید در نظر گرفته شود، چون در صورت پیشرفت اوضاع بطور غیر مترقبه، همه جوانب سخت ماضرر خواهند شد.

فیدان در ادامه می گوید: مساعی برای میانجیگری میان مسکو و کئیف و حل صلح آمیز بحران نظامی در صدر فعالیت های رئیس جمهور اردوغان قرار دارد.

نکته :
پس از آنکه مساعی دیپلوماتیک حکومت ترکیه در مراحل قبلی بخاطر حل مسالمت آمیز منازعه روسیه - اوکرائین ناکام ماند، انقره ترجیح داد موقتا از صحنه بیرون خارج شود تا اوضاع و عوامل را بهتر درک نماید که ترکیه در آینده تا کدام حدود قادر خواهد بود تا نقش میانجیگر را بازی نماید.
رئیس جمهور اردوغان در حال حاضر شدیدا نیاز دارد تا در عرصه سیاست خارجی موفقیت های ملموسی داشته باشد و نقش کشورش را به حیث بازیگر فعال منطقه ئی تحکیم بخشد.
اشتراک ترکیه در مذاکرات پیرامون معضله ای اوکرائین به اردوغان کمک می نماید تا به اهمیت اینکشور به حیث میانجیگر میان روسیه و غرب نیز تأکید صورت گیرد و نفوذ بین المللی اش هرچه بیشتر بالا برود.
اردوغان به پالیسی متضاد و تا حدی تقابلی اش، یعنی داشتن عضویت همزمان در ناتو و دوام و تحکیم روابط اقتصادی با روسیه ادامه می دهد. اردوغان این پالیسی خود را یکی از برتری های سیاست خارجی و بی همتا بودن موقعیت جغرافیای سیاسی کشورش تلقی می نماید. به زعم ترکها این عوامل باعث می شود تا به نحوی موقف مطرح خود را در سیاست های کلان جهانی حفظ نمایند. غرب و مخصوصا ایالات متحده امریکا از روش ترکیه راضی نبوده و آنرا پیوسته مورد انتقادقرار می دهند و از فشار ها و ابزار گوناگون کار می گیرند تا ترکیه از نزدیکی با مسکو خودداری نماید.

آیا روش ترکیه برخاسته از روی ناچاریست یا موقعیت جغرافیائی آنرا وامیدارد تا سیاست های چند بعدی را دنبال نماید؟
طوریکه در فوق اشاره شد، ترکیه با آنکه همواره تأکید داشته که در منازعه روسیه - اوکرائین می خواهد نقش میانجیگر ثالث بالخیر را بازی نماید، اما در واقعیت تلاش دارد سطح خطرات و اضرار اقتصادی - امنیتی را که متوجه خودش است، کاهش دهد. بطور مثال، بخش قابل ملاحظه گاز روسیه از طریق ترکیه به اروپا صادر می شود و همچنان در معاملات صدور و ترانزیت غله جات نیز علاقمند است سهم فعال داشته باشد.
ترکیه بیش از ۸۰ در صد غله جات خود را از روسیه و اوکرائین خریداری می نماید، و بیش از ۷۰ در صد قیمت آرد و نان وابسته به همین واردات است.

ترکیه در حال حاضر درگیر بحران قابل ملاحظه مالی و انفلاسیون بوده و این وضعیت بدون شک بر مواضع اردوغان و حزب اش اثرات منفی خود را بجا می گذارد.
مسئله ای دیگری که برای ترکیه در مناسبات اش با روسیه حائز اهمیت زیاد است، تورید گاز از روسیه می باشد. ارقام دست داشته گواهست که از ۴۲ تا ۵۰ فیصد حجم مصرف گاز در داخل ترکیه که سالانه ۵۰ میلیارد متر مکعب گاز را تشکیل می دهد از روسیه تورید می گردد. بنابرین بعید به نظر می رسد که در دورنمای قابل تصور حاکمان ترکیه از تورید گاز روسیه منصرف شوند.

با در نظر داشت عوامل فوق، اردوغان پس از یک وقفه با نیروی تازه تر، اینک مجددا علاقمند شده وارد پروسه میانجیگری میان مسکو و کئیف و در کل در شرق اروپا گردد.

لیکن، در حال حاضر جو سیاسی بین المللی تحول کیفی نموده است. هم مسکو و هم کئیف دیگر آن اعتماد قبلی را بالای ظرفیت میانجیگرانه و بیطرفانه اردوغان ندارند. جالب‌تر آنکه، حلقات پر نفوذ سیاسی - امنیتی در داخل خود ترکیه نیز بر توانمندی های عملی اینکشور در راستای میانجیگری موثر هر چه بیشتر شک و تردید نشان می دهند.

در ماه جولای سال روان، فقط چند ساعت پس از دیدار رجب اردوغان با ولادیمیر پوتین که در حاشیه ملاقات سران سازمان شانگهای در آستانه (پایتخت قزاقستان)، صورت گرفت، سخنگوی رئیس جمهور روسیه دمیتری میدویدیف با وضاحت غیر مترقبه گفت :
" اردوغان نمی تواند نقش میانجیگر را در مذاکرات با اوکرائین بازی نماید."
مسکو اعتراض و اختلاف نظر خود را در برابر ترکیه در پیوند به "مدیریت غله جات" پنهان نمی نماید، و انقره را به شکست و عدم مدیریت درست در این زمینه متهم می سازد.
اخیرا، میان مسکو و انقره مورد دیگری از تضادها نیز به میان آمد. اردوغان تعلق شبهه جزیره کریمیا را به روسیه مورد سؤال قرار داد. این در حالیکه مسکو هرگونه بحث را در این باره از ریشه منتفی می داند و کریمیا را جز لاینفک قلمرو خویش اعلام می دارد. انقره و شخص اردوغان به نوبه خود مؤقف روشن نداشته، از پاسخ صریح و روشن در باره تعلقیت کریمیا طفره می رود و روی آغاز مذاکرات همه جانبه و دیپلوماسی مسالمت آمیز میان طرفین منازعه تأکید می نماید.

په انځور کې د "پغمان" د سینما ودانۍ لیدلی کیږئ.

د "پغمان" سینما په افغانستان کې یو له لومړنیو سینماو څخه ده. د سینما ودانۍ د شاه امان الله د واکمنۍ پر مهال جوړه شوې وه.

На снимке видно здание кинотеатра «Пагман».

Кинотеатр «Пагман» — считается одним из первых кинотеатров Афганистана.
Здание кинотеатра было построено во времена правления шаха Амануллы (20-е годы двадцатого столетия.)

در تصویر عمارت سینمای "پغمان" دیده می شود.

سینمای "پغمان" از نخستین سینما - تیاتر" در افغانستان بشمار می رود.
عمارت سینما - تیاتر در عهد شاه امان الله ساخته شده بود.

Новая игра "Большой сатаны"

В 11 классе на физике мы узнали, что «ускорение – это увеличение скорости движущегося объекта в единицу времени».

На данный момент еще не прошла и неделя со времени появления новостей (слухов) о формировании правительства в изгнании, как сразу три группы наперегонки заявили: «Мы формируем правительство в изгнании».

Группа бывших джихадистов и "западных коррупционеров", объединенных вокруг так называемого " Шорай Низар"* (теперь называется «Фронтом национального сопротивления», что не соответствует природе этого движения), вызвала бурную реакцию афганцев как в социальных сетях, так и в традиционной прессе.

Тем временем, Абдул Рашид Дустум** заявил, что "Шорай Низар" в своё время все привилегии присвоил себе, что они (дустумовцы) никому не уступают, что они сами лучший знают свой путь, и что они сами герои и, в свою очередь, предложил создать правительство в изгнании. (Правда, не уточнил под чьим именно руководством таковое должно быть создано).

Вторая группа жаждущих создать правительство в изгнании состоит из представителей так называемой "Республиканской элиты".

И наконец, третья группа, выразившая стремление объявить о формировании правительства вне родины, вобрала в себя часть образованных людей и ученых, так же в основном проживающих зарубежом.

При этом каждая из этой тройки поспешила - еще до декларации своих программ и структуры "правительства в изгнании" - объявить своим центром Лондон, то есть того самого «старого знакомого афганцев».

А мечты и представления о периоде джихада экспортируемого из Пешавара***, кажется, еще больше усилили спешку тройки, главной и центральной сутью которой является жажда дорваться до денежных мешков арабских шейхов.

Те деньги, оружие, пропаганда и предоставляемые Западом привилегии были вызваны не их страстной любовью к исламу и исламскому джихаду, а их целью было отомстить России за поражение Америки во Вьетнаме и добиться исчезновения Советского Союза с карты мира.

Бжезинский, тогдашний советник Белого дома по национальной безопасности, не зря говорил: «Разжигание, поощрение, финансирование и вооружение этого джихада того стоит до тех пор, пока социалистическая система не рухнет».

В настоящее время этот лозунг и эта политика канули в Лету.

Когда - то в Пешаваре по подсказке США было сформировано "семиглавое исламское правительство", теперь они [США] же готовят нерелигиозные политический триумвират в Европе.

Эта игра - не чета той, что велась в 70-х и 80-х. Нам [аышанцам] надо быть начеку, мы должны отчетливо видеть хитросплетнния "Великого дьявола" на расстоянии.

Афганцы не должны следовать этой игре и вновь становиться инструментом в руках Запада, чтобы их имена (в очередной раз) не были выписаны черным цветом в истории страны.
#Mohammad_Wali

Примечания :

* "Шурай Назар" (Наблюдательный Совет) — специальная коалиция, сформированная из числа военных командиров моджахедов, созданная известным джихадийстким командиром Ахмад Шахом Масудом осенью 1983 года на совещании командиров в уезде Ишкемеш провинции Тахар. Позднее это коалиция на встрече в местечке Хавк (провинции Панджшер) получила название «Шурай Назар».

Всего в этом Совете было около 130 командиров преимущественно из провинции Панджшер, которые координировали свои действия против советских войск в Афганистане и правительства Демократической Республики Афганистан.
** Почётный маршал Афганистана. Бывший вице - президент страны.
*** В феврале 1989 года, семь афганских джихадийстких группировок собрались в г. Равельпенди (Пакистан) и сформировали "Временное Правительство Афганистана" под руководством Себгатуллы Моджадеди. Формирование джихадийсткого правительства происходило под непосредственном "наблюдением" пакистанских военных и разведки.

بازی جدید "ابلیس کلان"

«در فزیک صنف یازدهم مکتب خوانده بودیم که " شتاب عبارت است از سرعت دم افزون جسم متحرک در فی واحد وقت".

هنوز ٔهفتۀ آوازه تشکیل حکومت در تبعید پوره نشده که سه مرجع با سرعت دم افزون در فی واحد هفته اعلان کردند، "حکومت در تبعید می سازند."
گروهی از مفسدین جهادی و غربی در محور شورای نظار (حالا نام آنرا "جبهه مقاومت ملی" گذاشته اند که اسم با مسما نیست) در مطبوعات غوغا برپا کرده اند.
سپس عبدالرشید دوستم با گفتن اینکه همه امتیازات را شورای نظاری ها از خود کرده بودند اعلان نمود که ما از هیچ کسی کم نیستیم، راه و چاه خود را می دانیم، ما خود قهرمان هستیم و خواستار حکومت در تبعید شد.

سومین گروپ بنام نخبگان. تحصیل کردگان و دانشمندان نیز اعلان تشکیل چنین حکومتی را نمودند.

شتاب این گروه ها در آنست که قبل از اعلان برنامه و ساختار حکومت در تبعید، لندن را مرکز آن قراردادند، یعنی که همان "آشنای قدیم افغانها" و بزعم خود شان از دیگران سبقت جستند.

این "حکومت های در تبعید" در سه راه روان اند، نه باهم متفق اند و نه خط مشی واحد دارند.

چنین بر میاید که خواب و خیال دوران جهاد در پشاور، واهمه افزای این شتابندگی گردیده باشد که هسته اصلی و مرکزی آنرا هوس بوجی های سرغچ شده دالر می سازد.
آن پولها و سلاحها و تبلیغات و امتیازات غرب ناشی از عشق سوزان آنها نسبت به اسلام و جهاد اسلامی نبود، گرفتن انتقام از روسیه بخاطر شکست امریکا در ویتنام و محو اتحاد شوروی از نقشه جهان بود. بژیزینسکی مشاور امنیت ملی قصرسفید بی مورد نگفته بود : " تحریک، تشویق، تمویل و تسلیح این جهاد ارزش آنرا دارد تا سیستم سوسیالیستی از هم فروپاشد."
در حال حاضر، آن شعار و آن سیاست به تاریخ سپرده شده است.

آنگاه که امریکا هفتگانه های اسلامی را در پشاور ساخته بود حالا سه گانه های سیاسی غیر مذهبی را در اروپا آماده می سازد . این بازی، آن بازی دهه هفتاد و هشتاد میلادی نیست، هوشیار باید بود و تنوع بازی های آن شیطان بزرگ را از نظر دور نباید داشت.
این بازی با سه گانه ها جنبه نمایشی، تبلیغی را به مثابه مترسکهای فالیزها و انگور باغها خواهد داشت که آسیب پذیر و غیر قابل بهره گیری بوده می تواند.
افغانها در پی این مترسک سازی سه سره نروند و ابزار کاری غرب نگردند تا نام شان برای چندمین بار در تاریخ کشور با رنگ سیاه نگاشته نشود.
#Mohammad_Wali

Доктор Наджиб, бывший президент Афганистана:

«Придет день, когда меня не будет среди вас, и, возможно, у меня даже не будет могилы. Но я верю, что молодое поколение страны будет помнить меня как безымянного солдата и молиться за меня, потому что я любил Афганистан всем сердцем!»

دکتور نجیب، رئیس جمهور اسبق افغانستان:

"روزی فرا خواهد رسید که من در میان تان نباشم و حتی شاید جائی قبری نیز نداشته باشم.
لیکن، باور دارم که در همان حال هم جوانان صادق وطن از من به حیث یک سپاهی گمنام یاد نموده و برایم دعا خواهند کرد چون من با تمام اخلاص افغانستان را دوست داشتم!"

فریده سیال، خبرنگار رادیو آزادی :


" اینجا در پراگ، همواره بادهای مخملی و جادویی صبح و عصر کابل را به یاد می آورم - یعنی هوای بومی وطن را. در یک کلمه، من به یاد میهنم، وطنم هستم!»

Фарида Сиял, афганская журналистка из Праги :

" В Праге я особенно вспоминаю бархатные, волшебные утренние и вечерние кабульские ветра - то есть родной воздух. Одним словом вспоминаю Родину, свою Родину!"

Меня зовут Фарида Сиял. Я с 2017 года работаю журналисткой, последние 2 года тружусь в качестве корреспондентом на радио " Свобода".

Обучаясь ещё в начальной школе была очень активной, хорошо училась, считала своим долгом помочь тем одноклассникам которые испытывали трудности в учёбе, как бы забтилась о них.

По правде говоря, я и дома была такой. С папой часто спорила и требовала чтобы тот разрешил мне стать журналисткой. Я тогда мечталв, да и сейчас хотела бы стать голосом афганских женщин и девушек.
👇👇👇

Афганские женщины очень смелые, они обращаются к нам, принимают участие в наших передачах, рассказывают о своих проблемах с которыми сталкиваются каждый день. Среди них есть и такие, которые не страшась показывают свои лица и называют свои настоящие имена, присылают нам видео, оставляют голосовые сообщения и свои фотографии.

Вскоре у меня выйдет а эфир цикл передач, в которых я буду вести беседы с теми девочками, которые закончили шестой класс ,а нынешняя власть им не разрешает далее посещать школы. Эти девочки очень эмоционально переживают то что с ними происходит. Эти милые создания делятся со мной о лишениях, о своих потерянных надежда и мечтах, о том какие строят планы на будущее. Девочки показывают мне свои учебники, тетради, разноцветные карандаши, ручки и многое другое, что свзывало их с школой. Они берегут свои школьные принадлежности как ценные реликвии в память о " прошлой - свободной" жизни...

Я первого августа 2022 года приехала в Прагу. В Чехии я столкнулась с совершенно новой действительностью, ибо тут всё абсолютно по другому : люди, образ жизни, культура, городская жизнь, моё новое рабочее место.

Конечно это большой плюс в моей жизни и карьере. Самое главное здесь я чувствую свободу : могу в полной мере проявиться как профессионал и как человек - женщина, стать голосом моих обездоленных соотечествинец.

В то же время, первое время пребывания на чешкой земле прходили не просто, адаптация в новом месте было не легким... Помогали поездки за пределами Праги. Природа в этой стране уникальная. Она местами разительная отличается от моего родного Афганистана. Я ведь детья гор, привыкла к горному ландшафту, мельким горным речушкам.

Когда выпадает свободная минута путешествую по Чехии, ищу места похожие на Афганистан, создаю иллюзию близости к своей родине...

Вместе с тем, нету дня когда бы я не вспоминала своих родные края, пыльные кабульские улицы, своих родных, соседей, одноклассников. По правде говоря я только ими и живу.

В Праге я особенно вспоминаю бархатные, волшебные утренние и вечерние кабульские ветра - то есть родной воздух. Одним словом вспоминаю Родину, свою Родину!

Пока я тут, считаю своим долгом сделать всё от меня зависящее чтобы донести отчаянный голос моих соотечественец до мирового сообщества, по мере вохможности стать голосом тех, кого лишили права свободно выразить своё мнение.

Это моя мечта, и я это буду делать!