#НататкіМіколы

C 3 августа в ШИЗО.

Первым, кто поздравил с днём рождения, была администрация.

В 6-30 утра, когда я завтракал, зашли в мою камеру. Сотрудник потребовал стать лицом к стене в положение для обыска (на растяжку) и представиться (стене).

Потом началось: почему не вовремя представился, почему в майке, почему босиком и т. д.”Слишком вы тут вольготно себя чувствуете”.

Уходя, сказал контролеру составить акт нарушения формы одежды и отказ от произведеня доклада. Из 16 камер он не зашел ни к кому, только ко мне.

То есть продолжаются попытки создавать негативный эмоциональный фон и просто портить настроение. Я к этому отношусь спокойно и с юмором. Будет, что рассказать внукам.

Всем же, кто меня поздравлял в тот день - близким товарищам и неравнодушным людям - огромный привет! Все будет хорошо!


Адрес для писем:
230023, г. Гродно, ул. Кирова, 1. Тюрьма № 1.
Дедок Николай Александрович

#НататкіМіколы

Напішу пакуль спіс кніг, якія я прачытаў за апошнія 3 тыдні ў ПКТ:

И. Н. Полтавцев “Йога делового человека”
Файны познесавецкі падручнік па ёзе, дарэчы выдадзены ў Мінску. У мяне з ім звязаная цікавая гісторыя, іншым разам ужо напішу.

“Тысяча і адна ноч”
Пісаў рэцэнзію ў папярэднім лісце, у агульным – вельмі карысна для пашырэння кругагляду.

Д. Ф. Купер “Зверобой”
Някепскі прыгодніцкі раман, нават с асуджэннем расізму, што даволі прагрэсіўна на той час.

Т. Драйзер “Финансист”
Вельмі круты і захапляльны раман. Аўтар у свой час – сябра кампартыі ЗША =). Цікавая гісторыя банкіра і біржавага гульца. Гэткі “Волк с Уолл-Стрит” 160 год таму.

Юльяна Пятрэнка “Харунжы. Verbera Ventorum“
Гістарычны раман ад маладой беларускай пісьменніцы. Там і каханне, і вайна, і нават крышачку фемінізму:). Някепска, але я трошкі заблытаўся ў сюжэце.

Яшчэ 2 кнігі засталося, але аб іх ужо ў наступны раз напішу.

Адрас для лістоў:
230023, г. Гродна, вул. Кірава, 1. Турма № 1.
Дзядок Мікалай Аляксандравіч

#НататкіМіколы

"Выпускать из ШИЗО меня видимо не очень хотят. За акт на ДР получил еще 7 суток.
А 27 августа занимался йогой, сел делать медитацию и на меня составили новый акт – нарушение формы одежды – еще 7 суток. 
У меня должен быть выход 13 сентября. Но за 9 дней до этого в 6:20 утра снова зашли в камеру и по прежней схеме. Сказали повернуться лицом к стене и сделать доклад по форме, а когда я это сделал, составили акт о том, что отказался сделать доклад. 
В общем, видимо еще и сентябрь буду в ШИЗО. С наступлением холодов стало немного неуютно, но я держусь и буду держаться дальше".  

На данный момент Микола находится непрерывно в ШИЗО с 3 августа – 44 дня. 

Адрес для писем: 
230023, г. Гродно, ул. Кирова, 1. Тюрьма № 1. 
Дедок Николай Александрович 

Сябры! Віншуем вас з надыходнымі зімовымі святамі!

Зычым кожнаму і кожнай з вас магчымасці парадаваць сябе і блізкіх і насалодзіцца чароўнай атмасферай святаў.

Новы год і Каляды гэтаксама прыходзяць да тысячаў смелых і годных людзей, што зараз знаходзяцца за кратамі, у тым ліку і Міколы. Калі ласка, падарыце ім сваю падтрымку! Дасылайце святочныя лісты і паштоўкі!

Вашая падтрымка вельмі важная як для Міколы, так і для нас. Гэта не толькі нагадванне нашай салідарнасці і ўзаемадапамогі, але і асабістая радасць, прамень святла ў цемры ўвязнення.

Адрас для лістоў:
230023, г.Гродна, вул. Кірава 1, Турма №1
Дзядок Мікалай Аляксандравіч

Миколе дали ещё семь суток ШИЗО, предыдущие семь он отсидел в январе.

Вышел новый подкаст "Догма. Разговоры анархистов о войне"

Полномасштабное вторжение российской армии на территорию Украины подсветило неготовность анархистского движения к войне — и теоретическую, и практическую.

В подкасте "Догма. Неудобные разговоры о войне" вы услышите беседы с анархистами и анархистками из разных стран Европы о том, каким образом исторический и политический контекст влияет на анализ войны в движении. Мы будем обсуждать некомфортные вопросы о неотрефлексированной колониальности, имперскости, отсутствии солидарности и слабости анархистской теории перед лицом многогранной реальности, с которой нам пришлось столкнуться.

📣 Слушайте подробнее, о чем этот подкаст, подписывайтесь на канал и наши соцсети, чтобы первыми узнавать о новых выпусках.
https://anchor.fm/bel-anarchist

Spotify
Google Podcasts
Castbox
PocketCasts

Подкаст подготовлен активист(к)ами Группы беларусских анархистов в Варшаве в партнерстве с группой "Прамень".

@waw_anarch
@pramenby

Уже продолжительное время мы наблюдаем за протестами в Иране, но много ли мы знаем о революционном прошлом этой страны?

В своей последней книге "Народные моджахеды "Муджахидин Хальк" Микола исследовал иранскую исламо-марксистскую организацию, которая начинала свой революционный путь в борьбе против шахского режима, продолжила — борьбой против режима аятолл, а закончила — в закрытом военном лагере в Албании. Или не закончила?

Скачать книгу можно здесь:
http://radicalbook.tilda.ws/modzhahed

#НататкіМіколы
Прачытаў надоечы “Менделя-букиниста”.

Звярні ўвагу, што ён (Медель) з Петрыкава. Гэта Гомельская вобласць =) А па аўтару, гэта “Русская Польша”, ліл =D. Відаць, Цвейг не ведаў, што існуе дзесьці там такі звер, як беларусы…

Так, смерць у Цвейга і жонкі сапраўды аказалася трагічнай, асабліва ў кантэксце таго, што ўжо ў наступным, 1943 годзе ў Другой сусветнай наступіў пералом і фашызм быў-такі пераможаны.

Для мяне гэта чарговае пацверджанне таго, што ў любой сітуацыі, нават самай цёмнай, трэба змагацца да канца, а калі ўжо няма сілаў на змаганне, то проста запасціся вытрымкай і чакаць. І маліцца! Як у той прымаўке, хаця б “лежать в сторону цели”.

Адрас для лістоў:
230023, г.Гродна, вул. Кірава 1, Турма №1
Дзядок Мікалай Аляксандравіч

Учора прамінула 900 дзён, як Мікола знаходзіцца за кратамі.

Ціск на Міколу працягвае пагаршацца. Так, 24 красавіка ён выйшаў з ШІЗА, дзе правёў 10 сутак нібыта за тое, што лёг спаць на некалькі хвілін раней, чым дазволена. А да гэтага ад яго цягам месяца не было лістоў і тэлефанаванняў — родныя не ведаюць, з чым гэта звязана.

Агулам з пачатку года Мікола ўжо чатыры разы пабываў у штрафным ізалятары: тры разы правёў там па сем сутак, апошні — 10.

У гродзенскай турме, дзе Мікола адбывае пакаранне, яму забаронены пасылкі і перадачы нават ад сваякоў, атаварка дазволена раз на месяц на адну базавую. Праўда, родным удалося даслаць яму медыцынскую бандэроль з неабходнымі прэпаратамі. Спатканняў у вязня таксама няма. Адзінае — часам дазваляюць патэлефанаваць.

У зняволенні Мікола стараецца займацца самаразвіццём, шмат чытае. Аказалася, у турме някепская бібліятэка. Па словах бацькі Міколы, Аляксандра Дзядка, паводле лістоў, што прыходзілі ад Міколы месяц таму, становішча ў яго больш-менш нармальнае, са здароўем таксама сур'ёзных праблем няма.

— Мяне ратуе толькі адно: я ведаю Колю, яго моц, характар, волю і ўпэўненасць ва ўласнай рацыі. І я ўпэўнены, што гэта бачаць і разумеюць турэмшчыкі.

Адрас для лістоў:
230023, г.Гродна, вул. Кірава 1, Турма №1
Дзядок Мікалай Аляксандравіч

#НататкіМіколы

Прыйшла ў галаву такая думка, што жыццё чалавека мае сэнс толькі калі прывязанае да чагосьці большага, чым ён сам. У адваротным выпадку яно (жыццё) - не больш, чым набор фізіялагічных рэакцый. Гэта, канешне, не стоадсоткава мая думка, хутчэй спалучэнне дактрыны логатэрапіі Віктара Франкла і ўласнага жыццёвага досведу.

У розныя часы розныя сэнсы (“для-чаго”) былі дамінуючымі. У Сярэднявеччы дамінавала рэлігія - чалавек жыў, каб “ратаваць душу”, мусіў імкнуцца да выкуплення грахоў, зараз, падобна, ва ўсім свеце перамагла канцэпцыя жыцця дзеля спажывання: чалавек жыве, как спажыць, як мага больш тавараў і паслуг, для чаго мусіць болей працаваць, ствараючы яшчэ болей тавараў ці паслуг і так па замкнённым коле…

Зараз з новымі культурнымі нормамі, здаецца, прабівае сабе ідэя, что чалавек жыве для дасягнення максімальнага асабістага шчасця і творчай самарэалізацыі. Але я адхіліўся.

Факт у тым, что чалавек, які ўпэўніўся ў сваім сэнсе жыцця, можа здолець практычна ўсё, што захоча, і куды больш устойлівы перед крызісамі і траўмамі, бо Тое, што большае за яго, не дае яму зламацца - калі, канешне, ён па-сапраўднаму ў гэта верыць, а не проста прытрымліваецца агульнапрынятай нормы, каб быць “як усе”.

Адрас для лістоў:
230023, г.Гродна, вул. Кірава 1, Турма №1
Дзядок Мікалай Аляксандравіч

#НататкіМіколы

Вось мае “колькасныя паказчыкі” за 2022 год.

Спортам я займаўся 157 разоў на год (у сярэднім адзін занятак на 2.4 дні), ёгай 78 разоў.

Арабскай мовай адносна мала — адзін раз у 6.5 дзён, але на працягу пяці месяцаў у мяне не было падручнікаў. За вывучэнне новых словаў па-ангельску браўся 103 разы.

Прачытаў за год 60 кніжак роўна. Прытым з 365 дзён амаль траціну, 106 дзён, правёў у ШІЗА. У цэлым, я лічу, норм.

Адрас для лістоў:
230023, г.Гродна, вул.Кірава 1, Турма №1
Дзядок Мікалай Аляксандравіч

Учора, 9 жніўня, прамінула роўна 1000 дзён зняволення Міколы:
https://novychas.online/hramadstva/1000-dzjon-njavoli-mikoly-dzjadka

Увесь апошні час сувязь з Міколам, як і з многімі іншымі палітзняволеннымі, няспынна пагаршалася. Гэта вельмі ўплывае на пачуццё падтрымкі і сувязі са знешнім светам.

Праз 10 дзён яму спаўняецца 35 гадоў.

Мы просім вас, сябры, падтрымаць Міколу дасяжнымі вам спосабамі: напішыце ліст ці паштоўку, пералічыце грошы на дапаможны рахунак ці дашліце тэлеграму. Зараз, у часы цішыні, нават маленькія акты падтрымкі адчуваюцца асабліва моцна!

А пакуль мы далучаем вытрымку з яго нядаўняга ліста:

"Яшчэ адно месца, дзе я хацеў пабываць абавязкова - гэта Чылі.

Па-першае, там вельмі крутыя і высокія горы! Шмат карэннага насельніцтва са сваёй унікальнай культурай.

Па-другое, мне вельмі цікава іх палітычная гісторыя, бо доўгі час там была дыктатура Піначэта, як яны зараз апраўляюцца з яе наступствам".

Адрас для лістоў:
230023, г.Гродна, вул.Кірава 1, Турма №1
Дзядок Мікалай Аляксандравіч

Віншуем Міколу з днём народзінаў!

Сёння яму спаўняецца 35 гадоў, якія ён, на жаль, святкуе ў турме.
Ніводны чалавек не заслугоўвае падобных акалічнасцяў у такі дзень. Аднак сёння, замест абмеркавання жахаў зняволення, мы б хацелі сфакусавацца на сіле Міколы — тым, як ён гэтыя жахі пераносіць.

Мікола чалавек неімавернай сілы. У выпрабавальныя часы ён застаецца арганізаваным, выбудоўвае руціны на падтрымку духоўнай і фізічнай моцы.

Ён мае грунтоўны маральны компас. Вялікую частку сваёй маладосці ён аказаўся ў зняволенні за свае ідэі і жаданне добрых перамен для грамадства. І разам з тым, у гэтых ідэях ён не страчвае сябе, а толькі ўдакладняе свае жыццёвыя арыентыры.

Дзякуй, Мікола, за тое, што ты такі цудоўны, які ты ёсць.

Мы не можам раздзяліць з табою твае пакуты, аднак мы робім тое магчымае, што магло б падтрымаць цябе на гэтым шляху.

Мы памятаем пра цябе, сумуем і чакаем на волі. Ты не адзін.

З днём народзінаў, сябра.

________
230023, г.Гродна, вул.Кірава 1, Турма №1
Дзядок Мікалай Аляксандравіч

"Сьмеласьць, зацятасьць, часта бескампраміснасьць і ўсё ж крытычнасьць розуму заўсёды адрозьніваюць Міколу. Пасьпяховы і моцны студэнт, Мікола заўсёды заставаўся чалавекам зьместу – форме не заўсёды прысьвячаў увагу – і гэта было сьвядома. Камфорт заходняга жыцьця ня вабіў яго – ён заўсёды вяртаўся дамоў у Беларусь. І заўсёды з акуратнасьцю падтрымліваў сувязь, рэгулярна пісаў, дзяліўся ўражаньнямі, распавядаў пра кніжныя навінкі, актыўна дэбатаваў на палітычныя і грамадзкія тэмы, раіўся. Мяне цешыла, што і пасьля ўнівэрсытэту Мікола працягваў пісаць, ставіць пытаньні і дзяліцца сваімі посьпехамі. Студэнт стаўся калегам, суразмоўцам, таварышам. Часта забываюць, што ён палітоляг: амальгамна і эмацыйна на першае месца ставяць азначэньні “анархіст”, “журналіст”. А ён перадусім удалы прафэсійны палітоляг, што яму вельмі добра дапамагала ў публіцыстычнай і ідэалягічнай дзейнасьці. Што робіць многія ягоныя тэксты дасюль грунтоўнымі і аналітычнымі. Не заўсёды я пагаджаўся з Міколам, але гэта толькі надавала нашым размовам здаровага напружаньня. Я і цяпер вельмі чакаю Міколу, каб працягнуць нашыя гвалтоўна спыненыя дэбаты…
А яшчэ я часта прыгадваю нашыя шпацыры ў Вільні, Менску і Коўне: Мікола любіў шмат хадзіць і размаўляць ідучы. Я ніколі не казаў яму, але ў тыя моманты Мікола мне заўсёды нагадваў слыннага героя кнігі Антуана дэ Сэнт-Экзюпэры – Маленькага прынца. Бо акурат як герой кнігі Мікола сымбалізаваў для мяне вечнага вандроўніка ў сьвеце, які шукаў схаваныя сэнсы рэчаў і ўласнага жыцьця".

Уладзіслаў Гарбацкі пра Міколу на старонках Новага часу https://novychas.online/asoba/heroi-sjarod-nas-mikalaju-dzjadku-35

Поздравляют Миколу с днём рождения и чешские товарищи:
https://www.afed.cz/text/7999/narozeninove-prani-za-zdi-veznice