Scientometrics

سرمقاله مجله علمی ساینس: صدای دانشمندان در ایران باشید.

مقاله با اشاره به ترس حکومت ایران از دانشجو و دانشگاهیان شروع می‌شود و‌ علت آن نیز تضاد بین تفکر مستقل و شعارهای افراطی رژیم سرکوب گر مذهبی بیان می شود. اما این طور گفته می‌شود که وقتی حادثه ی #مهسا_امینی پیش آمد، دانشگاهیان که برای مدت طولانی صدایشان خاموش شده بود مجددا صدایشان شنیده شد.

مقاله، به توصیف بنیان گذار جمهوری اسلامی از خطر بزرگ تحصیل کرده های دانشگاهی برای حکومت پرداخته است. و این سخنان را حمله مستقیم به روشنفکران و علت خروج نویسنده مقاله و دیگر دانشمندان از ایران می داند. در این گزارش این طور آمده است که "این فلسفه و سخنان با تاریخ چند صد ساله ایران به عنوان چراغ علم، فلسفه و پزشکی ناسازگار بود. به عنوان مثال، در قرن یازدهم، پزشک فیلسوف ایرانی ابن سینا برای اولین بار در تاریخ بشر درباره متاستاز سرطان نوشت."

مقاله، یکی از علل فرار مغزها در ایران را به رهبری ایران از زمان شروع انقلاب به دلیل حمله فزاینده به علم و تفکر انتقادی نسبت داده است.
فشار برای انطباق با محدودیت های رفتاری سفت و سخت و شدید، به ویژه زنان، زیاد است. کسانی که علیه این حرف می زنند زندانی می شوند، مورد آزار و اذیت قرار می گیرند و یا کشته می شوند.

در کنار این موارد اما اشاره شده که در ایران، بیش از ۶۰ درصد از زنان ایرانی، از فارغ التحصیلان دانشگاهی هستند. به جایزه صلح نوبل شیرین عبادی و مدال فیلدز مریم میرزاخانی اشاره شده است. ایران هزاران دانشجو و متخصص جوان دیگر دارد که مشتاق به اکتشافات علمی و پزشکی خود هستند.

در مقاله نویسنده این طور گفته است که خشم عمومی که بعد از کشته شدن #مهسا_امینی دیده شده در واقع نشان دهنده این است که مردم از این که حکومت با خشونت به رویاهای آنها پایان می دهد خسته شده اند. اینجا (همانند مقاله لنست) گفته شده که چندی پیش یک جراح خانم در حالی که همکاران پزشکش در مقابل نظام پزشکی تظاهرات کردند، مورد اصابت گلوله نیروهای امنیتی قرار گرفت و کشته شد.

نویسنده این سرمقاله گفته است که من به عنوان یک دانشمند زن ایرانی در آمریکا، معتقدم که همه دانشمندان وظیفه مشخصی دارند که ۱) این حملات را تجاوزی به آموزش، دانش و حقوق بشر بشناسند، ۲) در برابر بی عدالتیِ به نام دین سخن بگویند و ۳) صدای دانشجویان، دانشمندان و پرسنل بهداشتی و درمانی ای باشند که در جوامع همراه با ظلم زندگی می کنند.

🔴 چگونه دانشمندان در سراسر جهان می توانند همبستگی خود را نشان دهند و خشم را به عمل تبدیل کنند؟

جامعه علمی جهانی می تواند صدای مردم ایران شود و این اقدامات غیر انسانی را به گوش همه در جهان برساند. این کار می تواند از طریق ۱) رسانه های سنتی، ۲) فضای مجازی، ۳) گردهمایی های علمی، ۴) امضای طومار سازمان عفو بین الملل مبنی بر درخواست از شورای حقوق بشر سازمان ملل برای پاسخگو کردن ایران به خاطر خشونت و ۵) یا حمایت از فعالیت مرکز حقوق بشر عبدالرحمن برومند در ایران، (یک سازمان غیردولتی با هدف گسترش دموکراسی) انجام شود.

۶) علاوه بر آن، دانشمندان می توانند با ارائه منابع آنلاین، به دانشجویان در ایران در آموزش کمک کنند. (در صورتی که دانشگاههای ایران نتوانند این کار را بکنند). به عنوان مثال، من و همکارانم در حال ایجاد یک برنامه درسی علمی فارسی برای دانشجویان در دروسی مانند بیوشیمی و ریاضی هستیم تا بتوانند در زمانی که کلاس ها به دلیل اعتراضات تعطیل است، مطالعه کنند.

با وجود تخریب شدن میراث علمی منحصر به فرد ایران، اکثر دانشمندان برای دهه‌ها ساکت مانده اند. اکنون زمان صحبت کردن است.

نویسنده این سرمقاله ساینس، نوید مدنی از موسسه سرطان دانا فاربر از هاروارد می باشد.

Telegram

Scientometrics

www.group-telegram.com/ar/scientometric.com/6007

10.2K viewsDr. Saeid Rezaee, edited  Nov 12, 2022 at 19:15

سرمقاله مجله علمی ساینس: صدای دانشمندان در ایران باشید.

مقاله با اشاره به ترس حکومت ایران از دانشجو و دانشگاهیان شروع می‌شود و‌ علت آن نیز تضاد بین تفکر مستقل و شعارهای افراطی رژیم سرکوب گر مذهبی بیان می شود. اما این طور گفته می‌شود که وقتی حادثه ی #مهسا_امینی پیش آمد، دانشگاهیان که برای مدت طولانی صدایشان خاموش شده بود مجددا صدایشان شنیده شد.

مقاله، به توصیف بنیان گذار جمهوری اسلامی از خطر بزرگ تحصیل کرده های دانشگاهی برای حکومت پرداخته است. و این سخنان را حمله مستقیم به روشنفکران و علت خروج نویسنده مقاله و دیگر دانشمندان از ایران می داند. در این گزارش این طور آمده است که "این فلسفه و سخنان با تاریخ چند صد ساله ایران به عنوان چراغ علم، فلسفه و پزشکی ناسازگار بود. به عنوان مثال، در قرن یازدهم، پزشک فیلسوف ایرانی ابن سینا برای اولین بار در تاریخ بشر درباره متاستاز سرطان نوشت."

مقاله، یکی از علل فرار مغزها در ایران را به رهبری ایران از زمان شروع انقلاب به دلیل حمله فزاینده به علم و تفکر انتقادی نسبت داده است.
فشار برای انطباق با محدودیت های رفتاری سفت و سخت و شدید، به ویژه زنان، زیاد است. کسانی که علیه این حرف می زنند زندانی می شوند، مورد آزار و اذیت قرار می گیرند و یا کشته می شوند.

در کنار این موارد اما اشاره شده که در ایران، بیش از ۶۰ درصد از زنان ایرانی، از فارغ التحصیلان دانشگاهی هستند. به جایزه صلح نوبل شیرین عبادی و مدال فیلدز مریم میرزاخانی اشاره شده است. ایران هزاران دانشجو و متخصص جوان دیگر دارد که مشتاق به اکتشافات علمی و پزشکی خود هستند.

در مقاله نویسنده این طور گفته است که خشم عمومی که بعد از کشته شدن #مهسا_امینی دیده شده در واقع نشان دهنده این است که مردم از این که حکومت با خشونت به رویاهای آنها پایان می دهد خسته شده اند. اینجا (همانند مقاله لنست) گفته شده که چندی پیش یک جراح خانم در حالی که همکاران پزشکش در مقابل نظام پزشکی تظاهرات کردند، مورد اصابت گلوله نیروهای امنیتی قرار گرفت و کشته شد.

نویسنده این سرمقاله گفته است که من به عنوان یک دانشمند زن ایرانی در آمریکا، معتقدم که همه دانشمندان وظیفه مشخصی دارند که ۱) این حملات را تجاوزی به آموزش، دانش و حقوق بشر بشناسند، ۲) در برابر بی عدالتیِ به نام دین سخن بگویند و ۳) صدای دانشجویان، دانشمندان و پرسنل بهداشتی و درمانی ای باشند که در جوامع همراه با ظلم زندگی می کنند.

🔴 چگونه دانشمندان در سراسر جهان می توانند همبستگی خود را نشان دهند و خشم را به عمل تبدیل کنند؟

جامعه علمی جهانی می تواند صدای مردم ایران شود و این اقدامات غیر انسانی را به گوش همه در جهان برساند. این کار می تواند از طریق ۱) رسانه های سنتی، ۲) فضای مجازی، ۳) گردهمایی های علمی، ۴) امضای طومار سازمان عفو بین الملل مبنی بر درخواست از شورای حقوق بشر سازمان ملل برای پاسخگو کردن ایران به خاطر خشونت و ۵) یا حمایت از فعالیت مرکز حقوق بشر عبدالرحمن برومند در ایران، (یک سازمان غیردولتی با هدف گسترش دموکراسی) انجام شود.

۶) علاوه بر آن، دانشمندان می توانند با ارائه منابع آنلاین، به دانشجویان در ایران در آموزش کمک کنند. (در صورتی که دانشگاههای ایران نتوانند این کار را بکنند). به عنوان مثال، من و همکارانم در حال ایجاد یک برنامه درسی علمی فارسی برای دانشجویان در دروسی مانند بیوشیمی و ریاضی هستیم تا بتوانند در زمانی که کلاس ها به دلیل اعتراضات تعطیل است، مطالعه کنند.

با وجود تخریب شدن میراث علمی منحصر به فرد ایران، اکثر دانشمندان برای دهه‌ها ساکت مانده اند. اکنون زمان صحبت کردن است.

نویسنده این سرمقاله ساینس، نوید مدنی از موسسه سرطان دانا فاربر از هاروارد می باشد.

BY Scientometrics