#стамбул #sacral_orthodox
Я, канешне, выбачаюся, але яшчэ паспамлю стамбульскімі справамі. Але допіс будзе вельмі праваслаўны. Як жа не згадаць радзіму самай мэйнстрымнай канфесіі ў нашым рэгіёне?
Па легендзе Канстанцінопальскі патрыярхат заснаваў яшчэ ў далёкім 38 годзе апостал Андрэй, пасвяціўшы свайго вучня Стахія ў біскупы горада Візантыёна. Так лічыцца ў гэтым самым патрыярхаце. Аўтакефалію (тыпу аўтаномію асобнай адміністратыўнай адзінкі) атрымаў у 381 годзе.
І вось мы пераносімся ў часе хуценька ў сучаснасць, ды ў прасторы ў Фаціх - гістарычны раён горада, які пасля захопу асманамі стаў лічыцца грэцкім. І гледзячы на мапу, верыш, што ён такі. Бо пазнакаў з “грэцкімі” цэрквамі вельмі шмат.
Ну вось, адной з мэтаў шпацыру па заходняй ускраіне гістарычнага Канстанцінопаля было сузіранне ўсяго гэтага артадаксальнага хараства. Але “хараство” трапляе ў двукоссе, бо… глядзім здымкі. Амаль усё, што пабачыў, выглядала напаўзакінутым і зачынена. Калі вы бачыце на здымку нейкую незразумелую агароджу, дык гэта нездарма. Там павінна хавацца старажытная царквуха. Нягледзячы на тое, што К. патрыярхат мае юрысдыкцыі па ўсім свеце, у сябе на радзіме выгляд мае сумны. І гэта ня дзіўна, усё ж 600 гадоў у мусульманскай краіне. Напэўна, і тых грэкаў знайсці будзе тамака складана. Агулам, і сам раёнчык нагадвае беднае гета. Але чым бліжэй да заліву Залатога Рогу на поўначы, тым робіцца больш прычэсаным і турыстычным. Менавіта там, ля вадзічкі знайшлася дзеючая царква баўгарскай абшчыны ХІХ ст. (апошнія 2 здымкі). Асабліва прышпільная тым, што выканана з металу. Так, гэта не патынкаваныя муры, а стальны каркас і ліставое жалеза!
Калі будзе цікава, зраблю яшчэ публікацый пра хрысціянскія аб’екты Стамбула. А пакуль нагадаю пра мінулыя па тэме:
☦️Былы Сафійскі сабор;
✝️Каталіцкія могілкі.
Я, канешне, выбачаюся, але яшчэ паспамлю стамбульскімі справамі. Але допіс будзе вельмі праваслаўны. Як жа не згадаць радзіму самай мэйнстрымнай канфесіі ў нашым рэгіёне?
Па легендзе Канстанцінопальскі патрыярхат заснаваў яшчэ ў далёкім 38 годзе апостал Андрэй, пасвяціўшы свайго вучня Стахія ў біскупы горада Візантыёна. Так лічыцца ў гэтым самым патрыярхаце. Аўтакефалію (тыпу аўтаномію асобнай адміністратыўнай адзінкі) атрымаў у 381 годзе.
І вось мы пераносімся ў часе хуценька ў сучаснасць, ды ў прасторы ў Фаціх - гістарычны раён горада, які пасля захопу асманамі стаў лічыцца грэцкім. І гледзячы на мапу, верыш, што ён такі. Бо пазнакаў з “грэцкімі” цэрквамі вельмі шмат.
Ну вось, адной з мэтаў шпацыру па заходняй ускраіне гістарычнага Канстанцінопаля было сузіранне ўсяго гэтага артадаксальнага хараства. Але “хараство” трапляе ў двукоссе, бо… глядзім здымкі. Амаль усё, што пабачыў, выглядала напаўзакінутым і зачынена. Калі вы бачыце на здымку нейкую незразумелую агароджу, дык гэта нездарма. Там павінна хавацца старажытная царквуха. Нягледзячы на тое, што К. патрыярхат мае юрысдыкцыі па ўсім свеце, у сябе на радзіме выгляд мае сумны. І гэта ня дзіўна, усё ж 600 гадоў у мусульманскай краіне. Напэўна, і тых грэкаў знайсці будзе тамака складана. Агулам, і сам раёнчык нагадвае беднае гета. Але чым бліжэй да заліву Залатога Рогу на поўначы, тым робіцца больш прычэсаным і турыстычным. Менавіта там, ля вадзічкі знайшлася дзеючая царква баўгарскай абшчыны ХІХ ст. (апошнія 2 здымкі). Асабліва прышпільная тым, што выканана з металу. Так, гэта не патынкаваныя муры, а стальны каркас і ліставое жалеза!
Калі будзе цікава, зраблю яшчэ публікацый пра хрысціянскія аб’екты Стамбула. А пакуль нагадаю пра мінулыя па тэме:
☦️Былы Сафійскі сабор;
✝️Каталіцкія могілкі.
group-telegram.com/belarus_sacral/8107
Create:
Last Update:
Last Update:
#стамбул #sacral_orthodox
Я, канешне, выбачаюся, але яшчэ паспамлю стамбульскімі справамі. Але допіс будзе вельмі праваслаўны. Як жа не згадаць радзіму самай мэйнстрымнай канфесіі ў нашым рэгіёне?
Па легендзе Канстанцінопальскі патрыярхат заснаваў яшчэ ў далёкім 38 годзе апостал Андрэй, пасвяціўшы свайго вучня Стахія ў біскупы горада Візантыёна. Так лічыцца ў гэтым самым патрыярхаце. Аўтакефалію (тыпу аўтаномію асобнай адміністратыўнай адзінкі) атрымаў у 381 годзе.
І вось мы пераносімся ў часе хуценька ў сучаснасць, ды ў прасторы ў Фаціх - гістарычны раён горада, які пасля захопу асманамі стаў лічыцца грэцкім. І гледзячы на мапу, верыш, што ён такі. Бо пазнакаў з “грэцкімі” цэрквамі вельмі шмат.
Ну вось, адной з мэтаў шпацыру па заходняй ускраіне гістарычнага Канстанцінопаля было сузіранне ўсяго гэтага артадаксальнага хараства. Але “хараство” трапляе ў двукоссе, бо… глядзім здымкі. Амаль усё, што пабачыў, выглядала напаўзакінутым і зачынена. Калі вы бачыце на здымку нейкую незразумелую агароджу, дык гэта нездарма. Там павінна хавацца старажытная царквуха. Нягледзячы на тое, што К. патрыярхат мае юрысдыкцыі па ўсім свеце, у сябе на радзіме выгляд мае сумны. І гэта ня дзіўна, усё ж 600 гадоў у мусульманскай краіне. Напэўна, і тых грэкаў знайсці будзе тамака складана. Агулам, і сам раёнчык нагадвае беднае гета. Але чым бліжэй да заліву Залатога Рогу на поўначы, тым робіцца больш прычэсаным і турыстычным. Менавіта там, ля вадзічкі знайшлася дзеючая царква баўгарскай абшчыны ХІХ ст. (апошнія 2 здымкі). Асабліва прышпільная тым, што выканана з металу. Так, гэта не патынкаваныя муры, а стальны каркас і ліставое жалеза!
Калі будзе цікава, зраблю яшчэ публікацый пра хрысціянскія аб’екты Стамбула. А пакуль нагадаю пра мінулыя па тэме:
☦️Былы Сафійскі сабор;
✝️Каталіцкія могілкі.
Я, канешне, выбачаюся, але яшчэ паспамлю стамбульскімі справамі. Але допіс будзе вельмі праваслаўны. Як жа не згадаць радзіму самай мэйнстрымнай канфесіі ў нашым рэгіёне?
Па легендзе Канстанцінопальскі патрыярхат заснаваў яшчэ ў далёкім 38 годзе апостал Андрэй, пасвяціўшы свайго вучня Стахія ў біскупы горада Візантыёна. Так лічыцца ў гэтым самым патрыярхаце. Аўтакефалію (тыпу аўтаномію асобнай адміністратыўнай адзінкі) атрымаў у 381 годзе.
І вось мы пераносімся ў часе хуценька ў сучаснасць, ды ў прасторы ў Фаціх - гістарычны раён горада, які пасля захопу асманамі стаў лічыцца грэцкім. І гледзячы на мапу, верыш, што ён такі. Бо пазнакаў з “грэцкімі” цэрквамі вельмі шмат.
Ну вось, адной з мэтаў шпацыру па заходняй ускраіне гістарычнага Канстанцінопаля было сузіранне ўсяго гэтага артадаксальнага хараства. Але “хараство” трапляе ў двукоссе, бо… глядзім здымкі. Амаль усё, што пабачыў, выглядала напаўзакінутым і зачынена. Калі вы бачыце на здымку нейкую незразумелую агароджу, дык гэта нездарма. Там павінна хавацца старажытная царквуха. Нягледзячы на тое, што К. патрыярхат мае юрысдыкцыі па ўсім свеце, у сябе на радзіме выгляд мае сумны. І гэта ня дзіўна, усё ж 600 гадоў у мусульманскай краіне. Напэўна, і тых грэкаў знайсці будзе тамака складана. Агулам, і сам раёнчык нагадвае беднае гета. Але чым бліжэй да заліву Залатога Рогу на поўначы, тым робіцца больш прычэсаным і турыстычным. Менавіта там, ля вадзічкі знайшлася дзеючая царква баўгарскай абшчыны ХІХ ст. (апошнія 2 здымкі). Асабліва прышпільная тым, што выканана з металу. Так, гэта не патынкаваныя муры, а стальны каркас і ліставое жалеза!
Калі будзе цікава, зраблю яшчэ публікацый пра хрысціянскія аб’екты Стамбула. А пакуль нагадаю пра мінулыя па тэме:
☦️Былы Сафійскі сабор;
✝️Каталіцкія могілкі.
BY sacral_BY
Share with your friend now:
group-telegram.com/belarus_sacral/8107