کمپین بازگشت شاهزاده

🔷چگونه انگلیس شاه را سرنگون کرد؛ بازی نفت - بخش دوم


از خارج از ایران، دو موسسه ی شرکت نفت انگلیس( بی.پی) و بی بی سی بخصوص جنگ مردم علیه شاه را شعله ور میکردند. هیچکس نمی دانست که در طول تمام سال 1978 دولت ایران و کنسرسیوم نفت به سرکردگی شرکت نفت انگلیس برای قرارداد جدید نفت مذاکره میکردند. مذاکرات برروی تجدید قرارداد 25 ساله بود که در سال 1332 بعد از رستاخیز و برگرداندن شاه به تخت سلطنت، منعقد شده بود و اکنون رو به پایان بود. این مذاکرات از 1978 شروع شده و در طول تمام سال ادامه یافت، ولی در همان سال 1978 ( 1356) مذاکرات شکست خورد و بجایی نرسید.

ایرانیانی که در جریان این مذاکرات بودند ، میگفتند که با رد قرارداد نفت و عدم قبول آن از طرف ایران، دولت بریتانیا در سال های آینده دولت ایران را تهدید و ارعاب خواهد کرد و در تنگنا میگذارد.

اگرچه شرکت نفت انگلیس ( بی.پی)و متحدین او اجازه داشتند که روزانه حداکثر تا 9 میلیون بشکه و حداقل 5 میلیون بشکه از نفت ایران را درسال 1356 خریداری کنند، اما فقط 3 تا 4 میلیون بشکه قرارداد میبستند. بنابر این دولت ایران که مجبور بود که بودجه خود را بر آن اساس تنظیم کند و از طرفی سعی کرد که نفت را مستقیمابفروشد که دراین راه موفق نیز شد.

اکنون، در 1356 در اوج انقلاب، شاه و شرکت ملی نفت ایران برای آینده ی اقتصاد ایران با بریتیش پترولیوم وارد مذاکره شدند. بی.پی( شرکت نفت انگلیس) سریعا درخواست شرکت نفت ایران را برای قول خرید نفت ایران به اندازه ای که ایران پیشنهاد کرد، رد کرد، اما درخواست کرد که حق دارد انحصاراهر میزان و هروقت در آینده میخواهد نفت بخرد رد کردند. 

شاه و شرکت ملی نفت ایران آخرین پیشنهاد شرکت نفت انگلیس را تماما رد کردند. 

شاه درنظر داشت که اگر بتواند قیام مردم را در کشور آرام کند، آنوقت ایران درسال ۱۳۵۷ کاملا آزاد خواهد بود که قانون فروش نفت را از کنسرسیوم( ائتلاف شرکت های بازاریاب نفتی) آزاد کرده و سپس میتواند که نفت ایران را به شرکت های فرانسه، اسپانیا، و برزیل و بسیاری کشورهای دیگر مطابق نرخ روز بفروشد.

سرمقاله‌ ی کیهان بین‌المللی در سال 1356 نوشت: اگر کنسرسیوم و شرکت نفت انگلیس  نمیخواهند که در قرارداد نفت انعطاف بیشتر از خود نشان دهند، احتمالا وقت آن برای دولت ایران فرارسیده که تمام قراردادها را با این شرکت ها دوباره بازنگری کند.

بازبینی مشارکت 25 ساله با کنسرسیوم و نیز رابطه ی پنجاه ساله با شرکت نفت انگلیس که اکنون پایان یافته، نشان میدهد که این رابطه برای ایران رضایت بخش نبوده است.

شرکت ملی نفت ایران برای سال های آینده باید برنامه ریزی کند که اداره ی نفت را تماما خود به عهده بگیرد. و کلیه وظایف سرمایه گذاری در نفت به عهده ی شرکت ملی نفت قرار گیرد، و همزمان خود به منافع جذب بازار سودآور تمام فراورده های نفتی را نیز شرکت ملی نفت ایران دراختیارخود خواهد گرفت.

اکنون در سال ۱۳۵۶ در نزد مدیریت صنایع نفت ایران این سوال مطرح است که بلاخره وقت این تغییر فرارسیده است یا خیر؟

همزمان با این مذاکرات، اولین آثار نا آرامی و اعتصاب کارگران صنعت نفت شروع شد و استخراج نفت تقریبا چندین بار در سال 1356 به درجه ی بسیار نازلی رسید و کند شد. در وسط مذاکرات شرکت نفت انگلیس و ایران ، این سرمایه عظیم، که مهمترین دارایی ایران نیز بود، بوسیله کنسرسیوم بطور ناگهانی تبدیل به یک کالای بی ارزش شد تا بدینوسیله شرکت نفت انگلیس وکنسرسیوم بتوانند به قرارداد سودآورتری دستیابی پیداکنند.

براساس گزارشات، نیمی از کارگران بوسیله بنیاد صلح برتراندراسل به خوزستان فرستاده شده بودند،برای اعتصاب سازماندهی شدند. اما در نشریات آمریکا حتّی یک سطر در طول تمام دوران انقلاب، در مورد جنگ دولت ایران با شرکت نفت انگلیس، بچاپ نرسید.

همزمان بسیاری سرمایه ها از ایران به خارج برده می شد. حتی یک پرواز  بوسیله بریتیش پترولیوم ترتیب داده شد که گروهی از  از صاحبان سرمایه را از ایران خارج کرد. در میان آنها سرمایه داران یهودی و بانکداران و تجار ایرانی بودند که از قرن نوزدهم بعضی از آنها با سرمایه داران انگلیسی و شرکت نفت انگلیس ارتباط فامیلی داشتند.
از سویی دیگر، در بخش پایین تر، بطور تاریخی همیشه ارتباط بین تاجرهای بازار و رهبری شیعه برقرار بوده است و بانک های تجاری براساس نیاز تجار بازار به وام، قراردادهای سیاسی و اقتصادی به نفع بازاری ها با آنها برقرار میکردند و تجار از قدرت زیادی برخوردار بودند. همچنین بازاری ها از قدیم از ایران به شیخ نشین های خلیج فارس و کشورهای عربی همسایه، پول قاچاق میکردند و در بین آنها تجار و فامیل های یهودی ثروتمند و با قدرت عظیم اقتصادی تجارت فرش ایران نیز بودند.

بخش اول👇
https://www.group-telegram.com/br/C_B_SHAHZADEH.com/141602


#نویسندگان_خلاق

@Nevisandegan_khalagh

Telegram

کمپین بازگشت شاهزاده

🔹چگونه انگلیس شاه را سرنگون کرد؛ بخش اول


به  امید اینکه مطلب در آموزش سیاسی مردم
تأثیرگذار باشد.

#کمپین_بازگشت_شاهزاده، شاید، بیش از هر کانال دیگری، موفق شده است که ماهیت آیت الله خمینی را بعنوان یک بنیادگرای زشت و کریه و اخلاقا مخرب، به مردم معرفی کند.…

www.group-telegram.com/br/C_B_SHAHZADEH.com/141636

7.2K viewsFeb 20, 2023 at 15:51

🔷چگونه انگلیس شاه را سرنگون کرد؛ بازی نفت - بخش دوم


از خارج از ایران، دو موسسه ی شرکت نفت انگلیس( بی.پی) و بی بی سی بخصوص جنگ مردم علیه شاه را شعله ور میکردند. هیچکس نمی دانست که در طول تمام سال 1978 دولت ایران و کنسرسیوم نفت به سرکردگی شرکت نفت انگلیس برای قرارداد جدید نفت مذاکره میکردند. مذاکرات برروی تجدید قرارداد 25 ساله بود که در سال 1332 بعد از رستاخیز و برگرداندن شاه به تخت سلطنت، منعقد شده بود و اکنون رو به پایان بود. این مذاکرات از 1978 شروع شده و در طول تمام سال ادامه یافت، ولی در همان سال 1978 ( 1356) مذاکرات شکست خورد و بجایی نرسید.

ایرانیانی که در جریان این مذاکرات بودند ، میگفتند که با رد قرارداد نفت و عدم قبول آن از طرف ایران، دولت بریتانیا در سال های آینده دولت ایران را تهدید و ارعاب خواهد کرد و در تنگنا میگذارد.

اگرچه شرکت نفت انگلیس ( بی.پی)و متحدین او اجازه داشتند که روزانه حداکثر تا 9 میلیون بشکه و حداقل 5 میلیون بشکه از نفت ایران را درسال 1356 خریداری کنند، اما فقط 3 تا 4 میلیون بشکه قرارداد میبستند. بنابر این دولت ایران که مجبور بود که بودجه خود را بر آن اساس تنظیم کند و از طرفی سعی کرد که نفت را مستقیمابفروشد که دراین راه موفق نیز شد.

اکنون، در 1356 در اوج انقلاب، شاه و شرکت ملی نفت ایران برای آینده ی اقتصاد ایران با بریتیش پترولیوم وارد مذاکره شدند. بی.پی( شرکت نفت انگلیس) سریعا درخواست شرکت نفت ایران را برای قول خرید نفت ایران به اندازه ای که ایران پیشنهاد کرد، رد کرد، اما درخواست کرد که حق دارد انحصاراهر میزان و هروقت در آینده میخواهد نفت بخرد رد کردند. 

شاه و شرکت ملی نفت ایران آخرین پیشنهاد شرکت نفت انگلیس را تماما رد کردند. 

شاه درنظر داشت که اگر بتواند قیام مردم را در کشور آرام کند، آنوقت ایران درسال ۱۳۵۷ کاملا آزاد خواهد بود که قانون فروش نفت را از کنسرسیوم( ائتلاف شرکت های بازاریاب نفتی) آزاد کرده و سپس میتواند که نفت ایران را به شرکت های فرانسه، اسپانیا، و برزیل و بسیاری کشورهای دیگر مطابق نرخ روز بفروشد.

سرمقاله‌ ی کیهان بین‌المللی در سال 1356 نوشت: اگر کنسرسیوم و شرکت نفت انگلیس  نمیخواهند که در قرارداد نفت انعطاف بیشتر از خود نشان دهند، احتمالا وقت آن برای دولت ایران فرارسیده که تمام قراردادها را با این شرکت ها دوباره بازنگری کند.

بازبینی مشارکت 25 ساله با کنسرسیوم و نیز رابطه ی پنجاه ساله با شرکت نفت انگلیس که اکنون پایان یافته، نشان میدهد که این رابطه برای ایران رضایت بخش نبوده است.

شرکت ملی نفت ایران برای سال های آینده باید برنامه ریزی کند که اداره ی نفت را تماما خود به عهده بگیرد. و کلیه وظایف سرمایه گذاری در نفت به عهده ی شرکت ملی نفت قرار گیرد، و همزمان خود به منافع جذب بازار سودآور تمام فراورده های نفتی را نیز شرکت ملی نفت ایران دراختیارخود خواهد گرفت.

اکنون در سال ۱۳۵۶ در نزد مدیریت صنایع نفت ایران این سوال مطرح است که بلاخره وقت این تغییر فرارسیده است یا خیر؟

همزمان با این مذاکرات، اولین آثار نا آرامی و اعتصاب کارگران صنعت نفت شروع شد و استخراج نفت تقریبا چندین بار در سال 1356 به درجه ی بسیار نازلی رسید و کند شد. در وسط مذاکرات شرکت نفت انگلیس و ایران ، این سرمایه عظیم، که مهمترین دارایی ایران نیز بود، بوسیله کنسرسیوم بطور ناگهانی تبدیل به یک کالای بی ارزش شد تا بدینوسیله شرکت نفت انگلیس وکنسرسیوم بتوانند به قرارداد سودآورتری دستیابی پیداکنند.

براساس گزارشات، نیمی از کارگران بوسیله بنیاد صلح برتراندراسل به خوزستان فرستاده شده بودند،برای اعتصاب سازماندهی شدند. اما در نشریات آمریکا حتّی یک سطر در طول تمام دوران انقلاب، در مورد جنگ دولت ایران با شرکت نفت انگلیس، بچاپ نرسید.

همزمان بسیاری سرمایه ها از ایران به خارج برده می شد. حتی یک پرواز  بوسیله بریتیش پترولیوم ترتیب داده شد که گروهی از  از صاحبان سرمایه را از ایران خارج کرد. در میان آنها سرمایه داران یهودی و بانکداران و تجار ایرانی بودند که از قرن نوزدهم بعضی از آنها با سرمایه داران انگلیسی و شرکت نفت انگلیس ارتباط فامیلی داشتند.
از سویی دیگر، در بخش پایین تر، بطور تاریخی همیشه ارتباط بین تاجرهای بازار و رهبری شیعه برقرار بوده است و بانک های تجاری براساس نیاز تجار بازار به وام، قراردادهای سیاسی و اقتصادی به نفع بازاری ها با آنها برقرار میکردند و تجار از قدرت زیادی برخوردار بودند. همچنین بازاری ها از قدیم از ایران به شیخ نشین های خلیج فارس و کشورهای عربی همسایه، پول قاچاق میکردند و در بین آنها تجار و فامیل های یهودی ثروتمند و با قدرت عظیم اقتصادی تجارت فرش ایران نیز بودند.

بخش اول👇
https://www.group-telegram.com/br/C_B_SHAHZADEH.com/141602


#نویسندگان_خلاق

@Nevisandegan_khalagh

BY کمپین بازگشت شاهزاده