➖جوادی آملی: ساختارهای منحرف و فاسد اجازه‌ی تحقق شعارهای علوی رییس جمهور را نمی‌دهد

مرتضی جوادی آملی، استاد حوزه‌ی علمیه‌ی قم، با اشاره به تاکیدات رییس جمهور‌ پزشکیان بر مضامین نهج البلاغه گفت: با توجه به شرایط کشور و نظام سیاسی موجود و یا تحریفات و انحرافاتی که پیش آمده قدرت کافی برای اینکه رییس جمهور بتواند همه‌ی شعارهای علوی خود را اجرا کند وجود ندارد.

گفت‌‌وگوی انصاف نیوز با رئیس بنیاد بین المللی اسرا را می‌توانید در ادامه بخوانید:

شعارهای علوی شعارهایی الهی برای انسانیت است

انصاف نیوز – بعضی با اشاره به تاکید رییس جمهور بر آموزه‌های نهج البلاغه این نگرانی را مطرح می‌کنند که ممکن است ضعف‌ها و کم‌کاری‌های دولت در ادامه به حساب مفاهیم نهج البلاغه گذاشته شود. آیا این نگرانی به‌جاست؟ می‌توان میان این عملکردها و آن آموزه‌ها تفاوت قائل شد؟

رییس جمهور بر اساس آنچه که در پیشینه و گذشته‌ی فکری و فرهنگی خود و همچنین آشنایی با نهج البلاغه و همینطور اعتقاد و باور به اینکه مضامین این کتاب می‌تواند مسیر زندگی اجتماعی انسان‌ها و نظام سیاسی را تغییر دهد چنین شعارهایی را مطرح می‌کند. اما فاصله‌ی میان گفتار و شعار تا عمل متاسفانه بسیار زیاد است.

با توجه به شرایط کشور و نظام سیاسی موجود بر اساس ساختاری که کشور بر مبنای قانون اساسی دارد و یا تحریفات و انحرافاتی که پیش آمده قدرت کافی برای اینکه رییس جمهور بتواند همه‌ی شعارها علوی خود را در مقام اجرا پیاده کند متاسفانه وجود ندارد.

همگان از شعارهای علوی رییس جمهور خرسند و خشنود هستند اما این نگرانی را هم دارند که بین این گفتار و عمل ساختارهای منحرف و فاسدی وجود دارد که اجازه‌ی تحقق آن شعارها را نمی‌دهد.

بنابراین کسی بر این شعارهای شیرین، دل‌پسند و عقل‌پذیر رییس جمهور خرده نمی‌گیرد و این شعارهای علوی شعارهایی الهی برای انسانیت است.

در ۲۵ سال خانه‌نشینی علی (ع) ظلم نظام اسلامی را فرا گرفته بود

انصاف نیوز – پس از یکی از سخنرانی‌های رییس جمهور که گفته بود اگر بر اساس حق و عدالت عمل کنیم امکان ندارد نارضایتی اجتماعی شکل بگیرد برخی افراد این نقد را مطرح کردند که “اگر این گزاره درست است و عدالت منشا رضایت است چرا علی(ع) که تجسم و قله عدالت است رضایتی ندید و بارها نفرین کرد و کل دوران کوتاه حکومت در سه جنگ بزرگ داخلی بود؟ اجرای عدالت منشا رضایت است یا تنش و نارضایتی؟” چه پاسخی به این دیدگاه درباره‌ی وضعیت حکومت علوی می‌توان داد؟

از آن جهت که عدالت یک جریان فطری است و همه‌ی انسان‌ها فطرتاً با عدالت هم‌خو هستند اگر عدالت شعار و مبنای یک حکومت باشد قطعا مورد رضایت همگان خواهد بود. اما اگر جامعه را بر اساس بی عدالتی رشد دهیم و نظام سیاسی بر اساس بی عدالتی شکل بگیرد و جامعه هم خود را مطابق نظام سیاسی در فضای جور و ظلم و ستم و تبعیض و فساد و … قرار می‌دهد. طبیعی است که در چنین فضایی عدالت بیش از یک شعار نخواهد بود و به عنوان مبنایی برای حکومت محسوب نخواهد شد.

در ۲۵ سال خانه‌نشینی علی بن ابیطالب (علیه السلام) با تغییر سیستم حکومتی که رسول الله مبنای آن را بر اساس عدالت قرار داده بود ظلم و بیدادگری نظام اسلامی را فرا گرفته بود. علی بن ابیطالب (ع) از پذیرش حکومت سرباز می‌زد و بیان می‌کرد اگر قرار بر آمدن من است باید غربال کنم زیرا ظلم به جای عدل نشسته و باطل به جای حق.

این شعار عدالت نبود که نابسمانی ایجاد می‌کرد

این شعار عدالت علی بن ابیطالب (ع) نبود که نابسمانی ایجاد می‌کرد و اگر او مجبور می‌شد بعضا نسبت به افراد جامعه نفرین کند بر این اساس بود که بی عدالتی و ظلم و ستم گذشته فضای غالب را گرفته بود و هر کاری که علی بن ابیطالب (ع) برای بیداری مردم و تغییر جامعه می‌خواست به انجام  برساند مورد پذیرش نبود.

عده‌ای دنیاطلب جنگ صفین را ایجاد کردند، و عده‌ای جاهل جنگ نهروان را و جنگ جمل را هم دنیاطلبان و مقام‌خواهان برپا کردند. بنابراین آن حکومت‌هایی که در ظرف زمانی ۲۵ سال بنیان‌های اسلام را دگرگون کردند و به تعبیر علی بن ابیطالب (ع) پوستین اسلام را وارونه قرار دادند باعث بی عدالتی شدند وگرنه شعار عدالت برای همگان شعاری عزیز و دلچسب است و می‌تواند پایه‌ی یک نظام دینی و انسانی تلقی بشود.

پذیرش حکومت برای علی (ع)  یک تحمیل بود

انصاف نیوز – در سال‌های اخیر برخی این دیدگاه را مطرح می‌کنند که در حکومت امام علی هم فساد بوده است. آیا می‌توان بر مبنای این سخنان که از برخی تریبون‌های رسمی هم بیان شده به این نتیجه رسید که حکومت علوی هم فاسد بوده است و وجود مفاسد در حکومت‌ها طبیعی است؟

پاسخ این سوال و ادامه‌ی این گفت‌وگو را در لینک زیر بخوانید:

https://ensafnews.com.com/583235/
@ensafnews

➖پزشکیان و رهبری چه در سر دارند؟!

محمد توکلی، عضو بخش تحلیلی انصاف نیوز در یادداشتی درباره‌ی سخنان رهبری و رئیس جمهور نوشت:

سخنان آیت الله خامنه‌ای و مسعود پزشکیان در نخستین ساعات سال ۱۴۰۴ می‌تواند نشانگر پروژه‌ی مشترک این دو مقام عالی‌رتبه‌ی نظام برای سال تازه باشد.

دو دهه قبل قرار بر این بود که در سال ۱۴۰۴ جمهوری اسلامی ایران برترین جایگاه را در منطقه داشته باشد اما آنچه در عمل رخ داده حرکت در مسیری خلاف هدف پیش‌بینی‌شده بوده است و شاید همین تجربه‌ی ناکام بهانه‌ای برای دوباره دیدن و باز اندیشیدن شود.

انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری در تابستان ۱۴۰۳ و نتیجه‌ی آن را با هر روایتی که بخوانیم در این تردیدی وجود ندارد که منتخب آن انتخابات توان کم نظیری در ایجاد اجماع و توافق‌سازی در سطوح عالی حاکمیت را داشته و توانسته با همین ویژگی کارهای قابل توجهی را در مدت کمتر از یک سالی که پاستورنشین شده به جایی برساند.

توقف برخوردهای خیابانی در موضوع حجاب، عبور دادن کابینه‌‌ای میانه‌رو از مجلسی که اکثریت آن مخالف جریان میانه‌رو هستند، رفع فیلتر برخی برنامه‌های اینترنتی که با توجه به سازوکار تصمیم‌گیری در شورایعالی فضای مجازی کار سختی بود که حتی دولت سیزدهم هم با وجود میل رئیس جمهور وقت نتواست به سرانجام برساند، جلوگیری از ابلاغ قانون حاشیه‌ساز و تنش‌آفرین حجاب، پایان دادن به حصر مهدی کروبی و زمینه‌چینی برای اتخاذ تصمیمی مشابه برای محصور دیگر و… از جمله اقداماتی بود که پزشکیانِ اجماع‌ساز آنها را به جایی رساند.

اما همه‌ی اینها در برابر دلار ۱۰۰ هزار تومانی تقریبا هیچ است. طبیعی‌ست که بسیاری از مردم کوچه و بازار بیش از این نوع تصمیمات به سفره‌ی خود می‌نگرند و از دولت و دیگر اثرگذاران، بهبود شرایط اقتصادی را طلب می‌کنند. این واقعیت را باید پذیرفت که دست دولت چهاردهم در حوزه‌ی اقتصاد پر نیست. همانطور که دست دولت سیزدهم پر نبود و همانطور که دست دولت دوازدهم هم از زمان بازگشت تحریم‌ها رفته رفته خالی شد.

با نگاهی به سخنان رهبری انقلاب و رییس جمهور پزشکیان نوعی اذعان به این دست خالی در اقتصاد هویداست و تاکیدات پر رنگ این دو مقام عالی نظام به مسائل اقتصادی نشانگر این است که تصمیم‌گیران نظام به خوبی دریافته‌اند که دست‌کم در اقتصاد از قله‌ها فاصله داریم.

تاکید رهبری در شعار سال بر سرمایه‌گذاری است و آنچه پزشکیان می‌گوید نیز ابراز نگرانی از ناترازی‌هاست و اجرایی کردن راه و روشی برای پایان دادن و یا دست‌کم جلوگیری از گسترش بیشتر آن.

رییس جمهور می‌گوید که او و دولتش مصمم است که تغییر ایجاد کند و این کلیدواژه‌ی تغییر می‌تواند مسیری تازه را پیش روی نظام سیاسی بگشاید. مسیری که در انتهای آن دیگر اهداف چشم‌انداز رویایی محال به نظر نیاید.

پزشکیان بنا بر آنچه خود بر آن تاکید دارد به دنبال تغییر سیاست‌هاست و بدیهی است که در ساختار سیاسی فعلی ایران برای اعمال چنین تغییراتی راهی جز همراه‌سازی رهبری نظام وجود ندارد.

از طرف دیگر آیت الله خامنه‌ای نیز در این ماه‌های پس از آغاز به کار دولت چهاردهم نشان داده‌اند که حتی اگر با بعضی برنامه‌ها و رویکردهای دولت مخالف باشند اما دست‌کم به شخص رئیس جمهور اعتماد کامل دارند و با بسیاری از آنچه او بخواهد همراهی نشان می‌دهند.

با کنار هم قرار دادن آنچه گفته آمد می‌توان به این نتیجه رسید که ارکان مختلف نظام سیاسی حالا و با نگاهی به راه طی شده به این نتیجه رسیده‌اند که بخشی از سیاست‌های چند دهه‌ی اخیر نادرست بوده و یا به درستی اجرا نشده و همین امر باعث شده که رییس جمهور بگوید که مصمم به تغییر هستیم و رهبری نیز بر انجام کارهای ریشه‌ای تاکید دارند.

https://ensafnews.com.com/583206/
@ensafnews

➖در ستایش ناامیدی، عاشقی، عیاری | عباس نعیمی جورشری

| سخنی و هشداری در دفاع از جان والای ایران |

عباس نعیمی جورشری، جامعه شناس و عضو بخش تحلیلی انصاف نیوز در یادداشتی نوشت:

ای بلبل خوشنوا فغان كن
عید است نوای عاشقان كن
چون سبزه ز خاك سر برآورد
ترك دل و برگ بوستان كن
بالشت ز سنبل و سمن ساز
وز برگ بنفشه سایبان كن
صد گوهر معنی ار توانی
در گوش حریف نكته‌دان كن

این ابیات عطار حکیم را مطلع سخن قرار دادم تا صمیمانه ترین تبریکاتم را در این نوروز تمدن خیز و دلگشا، تقدیم کنم به شما هم وطنان عزیز و ارجمند.
در پی این تهنیت، شایسته و ضرورت می دانم چند نکته را درباب ایران امروز و زندگی ایرانیان در سال پیش رو تبیین کنم. نکاتی که به نظرم اهمیت وافری دارد، مبادا در خلال تبریکات عرفی و آرزوهای دور و دراز معمول، مورد غفلت قرار گیرد.

ایران در سال پیش رو در معرض یکی از مهمترین تهدیدات تمدنی خویش قرار گرفته است. بحرانی که می توان آن را با واژگان تخصصی جامعه‌شناسانه توصیف نمود نظیر «آنومی» که امیل دورکیم جامعه‌شناس فرانسوی شرح می دهد. آنومی عبارت است از موقعیتی اجتماعی که در آن ناهنجاری وفور می‌یابد، ساختارها تضعیف می شوند و نظم و تعادل اجتماعی به هم می خورد و نهایتاً اجتماع در معرض فروپاشی قرار می گیرد. بنابراین در جامعه آنومیک، پرخاشگری در طیف متنوعی دیده می شود و خشونت در سطوح گسترده‌ای رواج دارد. پژوهش هایی چند را می توان سراغ گرفت که فرایند بحران خیز جامعه ایرانی را در سالهای اخیر روایت کرده اند. اما اکنون این بحران ها در نقطه تلاقی خطرناکی قرار گرفته است که زندگی اجتماعی ایرانیان را در معرض انومیک شدن و حتی فروپاشی قرار خواهد داد. در توصیف آنومی ایرانی می توان از کلیدواژه احساس ناامنی سخن راند. این احساس ناامنی در نزد ایرانیان در ابعاد مختلفی قابل طرح و بحث است از جمله:
ناامنی در بعد حیاتی و زیستی
ناامنی در بعد اقتصادی و معیشتی
ناامنی در بعد سیاسی‌ و نظامی
ناامنی در بعد جنسیتی
و…
هرکدام از این ابعاد را می توان با نمونه های معینی تشریح نمود. آنچنان که پیشتر نیز کم و بیش پرداخته شده است.

این موقعیت مبتنی بر احساس ناامنی، انسانی خلق می کند که مصداق غریب در وطن خویش است. احساس ناامنی چنان گریبانگیر حیات اجتماعی مردم ایران شده که گویی هر کدام از ما در وطن خویش غریب هستیم. چنان بیگانه ای در سرزمینی دور دست قرار گرفته باشیم و از نیازهای برحق خود محروم مانده باشیم. در روابط فردی حمایت لازم را دریافت نکنیم و از سوی ساختارها و نهادها نیز مورد اعتنا و احترام نباشیم. این امر وضعیتی را رقم زده است که من از آن با عنوان بحران جمعی عاطفه یا بحران عاطفه جمعی یاد می کنم. اگرچه جابه جایی دو واژه مذکور، مصداق و شمول مفهوم را تغییر می دهد اما هردو ترکیب در کنار هم، بهترین بیان برای آن مقصودی و وضعیتی است که نگارنده مدنظر دارد.

اما برای رخت برکشیدن از این ورطه تهدید و خطر میهنی چه می توان کرد و اساسا چه باید کرد؟ در اینجا تأسی می جویم به فحوای حاکم بر آثار هانا آرنت. او امید را چنان مانعی خطرناک بر سر کنش های شجاعانه می پنداشت و معتقد بود در عصر تاریکی، معجزه نجات بخش جهان، کنش مند بودن است. آرنت اشاره می کرد امید، روح واقعیت را نادیده می گیرد و در مواجهه با ترس، از حقیقت‌ عقب نشینی می کند.
براین اساس مایلم مخاطبان را دعوت کنم به ناامید شدن! اساسا در چنین موقعیتی و چنین اجتماعی از تاریخ، بایستی در ستایش ناامیدی سخن گفت! ناامید شدن از راه های رفته، اسلوب های پرداخته شده و آدم های تجربه گردیده می تواند خود مفری باشد به سمت کشف راه های نو، چارچوب های جدید و انسان های دیگرگون. کشف هایی که چه بسا امید آفرین گردند و واقعیت را توان رقم زدن و متحول کردن، داشته باشند.

این ستایش از ناامیدی مشروط به آن است که...

ادامه در لینک زیر:

https://ensafnews.com.com/583268/
@ensafnews

➖فتح الفتوح؟! | ابوالفضل نجیب

ابوالفضل نجیب، روزنامه‌نگار، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

رفع حصر شیخ اصلاحات با استقبال جریان اصلاحات و بخصوص حامیان پزشکیان به مثابه یک دستاورد بزرگ تلقی و به حساب رئیس جمهور ریخته شد. صرفنظر از هر گونه بهره برداری جناحی از این اتفاق، تردیدی نیست که رفع حصر او برای هر انسان آزاده ای که دل در گرو عدالت و آزادی دارد مسرت بخش و روزنه ای امید است برای آزادی سیدحسین و خانم رهنورد.

در این که رفع حصر شیخ می تواند موفقیتی برای پزشکیان محسوب شود تردیدی نیست. اما سوال اینجاست که این اتفاق چه تاثیری در شرایط موجود دارد، و در بوق و کرنا کردن این اتفاق چه دردی از مردم و بحران های موجود داخلی و خارجی درمان می کند. و مهمتر این که انتظارات قاطبه مردم چه نسبتی با رفع حصر شیخ اصلاحات دارد.

شاید چنین موفقیتی در گذشته ای حتی نه چندان دور می توانست یک پیروزی جناحی و سیاسی و چه بسا مایه امیدواری مردم برای حل مشکلات و چالش های اساسی‌تر محسوب شود، اما در شرایط کنونی و اوضاعی که حتی رئیس جمهور دست های خود را به علامت تسلیم در مقابل اراده گرایان بالا برده و همزمان اعتماد و پیوند حداقلی مردم با رئیس جمهور سلب و قطع شده است، رفع حصر شیخ اصلاحات نه تنها برای مردم درمانده و مستاصل که حتی برای عقلای وضع موجود نه تنها دستاورد محسوب نمی شود، که در خوش بینانه ترین حالت می توان به نوشدارو بعد از مرگ سهراب تعبیر کرد. و در بدترین حالت به اقدامی برای سرپوش گذاشتن بر بحران های موجود و تلاشی مذبوحانه برای بازگرداندن اعتماد از دست رفته کسانی که به احساس غبن و فریب خوردگی و ندامت از بابت حمایت از پزشکیان رسیده اند.

واقعیت این است رفع حصر شیخ اصلاحات در شرایطی حاصل شده که از نگاه برخی وضعیت کشور غرق در بحران به نظر می‌رسد. آن هم در آستانه سال نو که علی القاعده یکی از دلخوشی های سنتی مردم است. این دلخوشی زودگذر هم امسال با موج گرانی های معیشتی و همزمان افزایش دقیقه ای قیمت دلار و سکه و طلا و… و تهدیدهای تازه ترامپ به کابوسی تبدیل شده که نمی توان پایان نزدیکی برای آن متصور شد.

برای مردمی که...

ادامه در لینک زیر:

https://ensafnews.com.com/583158/
@ensafnews

پست مدرنیسم | حمزه کرمی

بخشی از یادداشت حمزه کرمی، دانش‌آموخته‌ی دکتری فلسفه‌ی تطبیقی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است:

شاید بتوان گفت پست مدرنیسم امروز بسیاری از مرزها و کشورها و قاره‌ها را در نوردیده است. اما در جهان سوم هنوز جایگاه خود را بطور کامل پیدا نکرده است ولی موج ان به جهان سوم هم رسیده است و تکانه های آن کاملا احساس می‌شود.

در ایران ما، رگه هایی از پست مدرنیسم در نسل معروف به “Generation z نسل زد” مشاهده می‌شود این نسل، در واقع نسل بزرگ شده با تکنولوژی‌های جدید ودیجیتال است.

نسل زد معروف است به نسل اینترنت وشبکه های اجتماعی، این نسل همه‌ی قواعد گذشته را تغییر داده، از طریق شبکه‌های اجتماعی با هم گفتگو می‌کنند(مانند کلاب هاوس) خریدوفروش بسیاری از فعالیت‌های اقتصادی را از شکل سنتی خارج نموده اند با خریدهای اینترنتی روش‌ها و فرصتهای جدیدی را در اقتصاد به وجود آورده‌اند. حتی دوست یابی وهمسگزینی را نیز بصورت اینترنتی انجام میدهند.

این نسل ارتباطات و تجربیات خود را در دسترس یکدیگر قرارداده به همین دلیل ارتباطات و روابط موجود در نسل زد و حتی دیدگاههای آنها نسبت به زندگی برای نسل‌های قدیمی‌تر و گذشته قابل درک نیست.

نسل زد در واقع نسلی است که سالهاست موج پست مدرنیسم به آنها وزیدن گرفته است و متاسفانه درک درستی از سوی دولت‌ها و دستگاه های مسئول نیز نسبت به آنها وجود ندارد.

هم اکنون بسیاری از دیدگاههای نسل زد با پست مدرنیست‌‌ها مشترک است و این نزدیکی فکری و فرهنگی هر روز از طریق اینترنت و مدیا وشبکه های اجتماعی بیشتر و بیشتر می‌شود اما متولیان فرهنگ اساسا درک درستی از اتفاقات زیر پوستی در جامعه ونسل جوان ندارند!

اساسابین این نسل و متولیان امر گپ‌ و شکافهایی به فاصله قرن وجود دارد. گویی هر یک در زمان و عصر خود زندگی می‌کنند و درک متقابلی از هم ندارند و این عقب ماندگی متولیان امروز از نسل زد و جوان باعث عدم درک متقابل از همدیگر و مسائل حاد اجتماعی در آینده خواهد شد. بطوری که این نسل، امروز از خیلی مسائل عبور کرده است اما متولیان امر توان درک آنها را ندارند زیرا اساسا شناختی از پست مدرنیسم وامواج گسترده‌ آن ندارند.

متن کامل در لینک زیر:

https://ensafnews.com.com/583194/
@ensafnews

➖آقای کیانیان نازنین! خاتمی پیش پزشکیان نشست و معنایش!

سیاوش خوشدل، عضو بخش تحلیلی انصاف نیوز، در یادداشتی نوشت

سلام آقای کیانیان نازنین!

بارها دیده­‌ام که شما وقتی می­‌خواهید نقد و نظر خود را بیان کنید، افراد را مخاطب قرار می­‌دهید. از طرف دیگر، از آنجا که شما را دلسوز و دغدغه­‌مند می­‌دانم، دوست داشتم این یادداشت را خطاب به شما بنویسم. در مصاحبۀ اخیرتان با شرق در جایی از سخن دیدم که پزشکیان را خطاب قرار دادید و گفتید «شما قرار بود فضا را باز کنید؛ یعنی برگردانید به زمان خاتمی. برای همین هم می­‌روی پیشش می­‌نشینی.» سپس نقد را ادامه دادید و گفتید که فضای باز زمان خاتمی متعلّق به زمان خاتمی بوده و امروز مردم و نسل جدید مطالبات و توقّعات متفاوت و بیشتری دارند.

می­‌دانید آقای کیانیان عزیز!

راستش ما مردم نازنین که من هم در عنفوان نوجوانی یکی از آنها بودم در آغاز دهۀ هشتاد به این نتیجه رسیدیم که فضای باز زمان خاتمی، دروغ بود و یا اگر دروغ نبود یک جور فریب بود و یا حتّی اگر فریب هم نبود، کافی نبود. بله.

همان توقّعاتی که شما الان از آن صحبت می­‌کنید، آن زمان هم متناسب با زمان وجودداشت و دولت و مجلس اصلاح­‌طلب را رفته­‌رفته از محبوبیت و مقبولیت دور کرد و در نهایت منفور کرد.

دیالوگ فیلم «سنتوری» (داریوش مهرجویی) را یادتان هست؟ آنجا که علی با خندۀ تمسخرآمیزی به پدر اصلاح­‌طلبش عتاب کرد که «برو خودت رو اصلاح کن.»

الغرض آنکه اگر قطار مطالبات اجتماعی، از زمان خاتمی تا کنون با سرعت و کیفیت مناسبی پیش رفته‌بود و از سوی نهادهای سیاسی هم در ریل مناسبی پاسخ داده­‌شده­‌بود، با شما موافق می­‌بودم که حالا هم دولت پزشکیان باید بسیار فراتر از توقّعات آن زمان عمل می­‌کرد.

ولی واقعیت این است که ما در برخی حوزه­‌ها در جا زده­‌ایم.

محاسبۀ دقیق شرایط و محدودیت­‌ها برای غلبه بر آنها ضروری است. امیدوارم حوصله­‌تان را سر نبرم. مثالی می­‌زنم از مطالبات اجتماعی زنان در دهۀ ۳۰ و ۴۰.

یکی از زنان فعّال در تحقّق برخی گشایش­‌ها و پیشرفت­‌ها مهرانگیز دولتشاهی است که از نخستین زنانی است که در دهۀ ۴۰ به نمایندگی مجلس رسید و در دهۀ ۵۰، نخستین زنی شد که به سفارت رسید.

او و همراهانش در دهۀ ۳۰ با نخست­‌وزیر وقت، حسین علا دیدار می­‌کنند و مطالبات خود را در زمینۀ حقوق زنان مطرح می­‌کنند. 
علا از آنها می­‌پرسد که فکر می­‌کنند ظرف چه مدّتی می­‌توانند به همۀ این مطالبات برسند. زنان مطالبه­‌گر به او می­‌گویند اگر در پنجاه سال آینده همۀ این موارد محقّق شود، ما قبول داریم. علا هم این محاسبه را تأیید می­‌کند.

یک دهه بعد از این، که زنان نه تنها توانسته­‌بودند به حقّ رأی دست یابند، بلکه به نمایندگی و وزارت هم رسیدند، همین مهرانگیز دولتشاهی نقل می­‌کند که برخی روزنامه­‌ها به تحقیر زنان و تلاش­‌هایشان پرداختند و گاهی چنین تبلیغ کردند که این زنان پس از ورود به مجلس گویی فراموش کردند که باید پیگیر مطالبات و حقوق زنان باشند.
 
نتیجه آنکه انگیزۀ پس زدن و انکار تلاش­‌های کوچک و بلندمدّتِ احتمالاً دارای اثر ماندگار پیشینه دارد و بخشی از فرهنگ سیاسی و اجتماعی ما بوده­‌است.

من به شما که همیشه فعّال و دغدغه­‌مند هستید پیشنهاد می­‌کنم بیایید گامی در راه ساختن فرهنگ جدیدی برداریم. فرهنگی که در آن مسئولیت و تلاش برای بهروزی و پیشرفت، اگر نگوییم بیش از توقّع و مطالبات و پیش از زمان مناسب برای تحقّق آنها باشد، دست­‌کم برابر و متناسب با آنها باشد.

گمان می­‌کنم که اگر فرهنگ ما تغییر نکند، بیست سال بعد، پس از فراز و نشیب­‌های زیاد، یک وزیر دوران پزشکیان به ریاست جمهوری برسد که ملّت توقّع داشته­‌باشند فضای باز زمان پزشکیان را احیا کند و باز اکثریت جامعه بگویند که فضای باز در حدّ زمان پزشکیان، به درد همان زمان می­‌خورد و باز روز از نو روزی از نو.
 
یک نکتۀ شاید بی­‌اهمّیت هم بگویم و بیش از این درد سر ندهم؛ دست­‌کم در این چند ماه اخیر، این خاتمی است که در مسجد و خانه و نهاد ریاست جمهوری رفته و پیش پزشکیان نشسته. باز به گمانم او خوب می­‌داند که باید تا سر حدّ امکان از پزشکیان حمایت کند.  

https://ensafnews.com.com/583153/
@ensafnews

جلسه عذرخواهی جواد خیابانی از وزیر جهاد کشاورزی برای ادعای عجیب روی آنتن زنده

@ensafnews

➖ صحبت رئیس بنیاد شهید خطاب به جوانانی که ناامیدند

در آخرین روز حیاط دولت، سعید اوحدی، مقابل دوربین انصاف نیوز با جوانانی که در این شرایط احساس ناامیدی دارند حرف زد.

@ensafnews

🎥 غول زیبای روزنامه‌نگاری

حسن نمکدوست تهرانی در مراسم رونمایی کتاب «نجف دریابندری: یک پرتره و سه گفتگو» به توصیف ویژگی‌های سیروس علی‌نژاد پرداخت و او را غول زیبای روزنامه‌نگاری نام نهاد.
[باشگاه روزنامه‌نگاران]
@ensafnews

➖رضوی‌فقیه: چرا از استیضاح و کناره‌گیری غافلگیر یا سرخورده شدید؟!

آیا به نقطه‌ی عبور از پزشکیان نزدیکیم؟! وقتی گروهی برای ابلاغ قانون عفاف و حجاب مقابل مجلس تجمع و تحصن کردند حامیان پزشکیان در فضای مجازی دولت را تشویق به تقابل و برخورد می‌کردند! یا درخواست مجوزی برای تجمع برای ابلاغ نشدن قانون حجاب داشتند. استیضاح همتی و استعفا داده شدن ظریف هم از اتفاقاتی بود که حامیان پزشکیان را عصبانی و شاید هم ناامید کرد. اما آیا حالا زمان ناامیدی از دولت پزشکیان‌ است؟! تشویق به تقابل یا داشتن چنین انتظاری از دولت پزشکیان منطقی‌ست؟!

سعید رضوی فقیه روزنامه نگار و فعال دانشجویی سابق در این مصاحبه به این سوالات پاسخ داده است. او می‌گوید واکنش حامیان پزشکیان با این همه تجربه‌ی انباشته از دولت اصلاحات تا به حال همخوانی ندارد و در واقع اتفاق جدیدی نیفتاده است که مایه‌ی غافلگیری یا سرخوردگی شود.

ناامیدان باید روی زمین سخت واقعیت بمانند

انصاف نیوز: پس از استیضاح آقای همتی و کنار گذاشته شدن آقای ظریف، فضای تندی میان برخی حامیان آقای پزشکیان شکل گرفت. حتی دولت را تشویق می‌کردند که وارد یک فضای مقابله شود. موضوع جنجالی دیگر مقوله‌ی حجاب است. گروهی خواستار برخورد با تجمع غیرقانونی حامیان قانون عفاف و حجاب بودند یا به حق می‌خواستند آن‌ها هم اجازه‌ی تجمع داشته باشند. کارزاری هم برای عدم ابلاغ قانون عفاف راه انداختند. چرا این دسته از هواداران آقای پزشکیان به سمت رادیکال شدن می‌روند؟

قبل از هر چیز باید دو ساحت را از هم تفکیک کنیم. اول وعده‌ها و برنامه‌های انتخاباتی آقای پزشکیان و گروه اصلی اطرافیانشان است. ساحت دوم نیز انتظارات هواداران آقای پزشکیان و برداشت‌شان از توانایی واقعی وی در زمینه‌ی تحقق مطالبات است. گمان می‌کنم مشکل حامیانی که خیلی زود ناامید و سرخورده شده‌اند از آنجا ناشی می‌شود که از چند نکته غفلت می‌کنند یا خود را به غفلت می‌زنند. اهم این نکات مغفول را من فهرست‌وار و سریع ذکر می‌کنم.

اول از همه آنچه آقای پزشکیان واقعا می‌خواسته انجام دهد و به عنوان وعده یا برنامه‌ی انتخاباتی مطرح کرده است. دوم آنچه که با توجه به شرایط کنونی ایران قابل تحقق است. مراد از شرایط کنونی ایران هم به طور خلاصه عبارتست از موازنه‌ی قوا میان بلوک‌های مختلف سهیم در ساختار حقوقی و حقیقی قدرت، شرایط اجتماعی و سیاسی و اقتصادی در داخل کشور و بالاخره چالش‌های منطقه‌ای و جهانی ایران. سومین نکته هم توانایی‌ها و قابلیت‌های دکتر پزشکیان و مجموعه نیروهای دولت چهاردهم است.

این چند نکته و نیز نکات دیگر نه تنها در حال حاضر بلکه حتی قبل از انتخابات هم مجهول و مبهم نبود. به همین جهت بنده از لفظ غفلت یا تغافل استفاده کردم. اگر حتی قبل از انتخابات به طور نسبی معلوم بوده که آقای پزشکیان چه می‌خواهد و چقدر توانایی دارد و شرایط تا چه حد به وی اجازه عمل می‌دهد پس نه جایی برای گلایه و شکایت باقی می‌ماند و نه جایی برای ناامیدی و سرخوردگی و سپس میل به سوی رادیکالیسم و تندروی.

چرا از استیضاح و کناره‌گیری غافلگیر شدید؟!

بالطبع وقتی ما تجربه‌ی هشت سال دولت اصلاحات، هشت سال دولت اعتدال و نیز انتخابات ۸۴ و ۸۸ و یا ۹۸ و ۴۰۰ و بسیاری تحولات و رویدادهای دیگر را پشت سر گذاشته‌ایم نباید از کناره‌گیری ظریف یا استیضاح همتی شگفت‌زده شویم.

کارناوال عصر عاشورا قبل از دوم خرداد، استیضاح عبدالله نوری در مجلس پنجم، ماجرای کوی دانشگاه و بحران‌سازی هر نه روز یک بار که از یادمان نرفته. تا بوده همین بوده. پس چرا باید تعجب کنیم؟ دولت آقای خاتمی یا آقای روحانی هم در بسیاری موارد اراده یا توانایی مقابله با بحران‌های آزار دهنده و فلج کننده را نداشتند. ما نیز، هم آقای پزشکیان و گروه همراهش را می شناختیم و هم ساختار قدرت در ایران را. بنابرین جایی برای شگفت‌زدگی و سرخوردگی باقی نمی‌ماند.

کسانی که در انتخابات اخیر رای نداده‌اند یا به رقبای پزشکیان رای داده‌اند به کنار. کسانی که به آقای پزشکیان رای داده‌اند و الان ناراضی‌اند باید دقیقا توضیح دهند...

ادامه‌ی این گفت‌وگو را در لینک زیر بخوانید:

https://ensafnews.com.com/583223
@ensafnews

➖پزشکیان: بسیاری از مسئولان معنای حکومت علوی را نمی‌دانند

مسعود پزشکیان گفت: بسیاری از کسانی که مسئولیت‌ها را بر عهده دارند و مجری تصمیمات هستند معنای حکومت علوی و ویژگی‌های چنان حکومتی را نمی‌دانند.

آقای پزشکیان در گفت‌وگویی که حدود یک سال قبل با انصاف نیوز داشت، گفت: مهم‌ترین توصیه‌ی امام علی برای امروز حفظ وحدت و احترام به همه‌ی مردم است. اگر به راه و روش امام علی توجه داشتیم چنین اختلافاتی شکل نمی‌گرفت.

توصیه‌ی حضرت علی برای امروز ما وحدت است

او که سال‌هاست به پژوهش در نهج البلاغه مشغول است، گفت: توصیه‌ی حضرت علی برای امروز ما وحدت است تا دست به دست یکدیگر دهیم و از این طریق بتوانیم مسائل را حل کنیم.

او دیگر توصیه‌ی امام اول شیعیان که می‌باید در شرایط حاضر مورد توجه قرار بگیرد را احترام به مردم دانست و گفت: این موضوع یکی از مهم‌ترین توصیه‌هایی است که از آن امام برای ما باقی مانده است. بنا بر فرمایش حضرت علی مردم سهواً یا عمداً ممکن است مرتکب خطاها و لغزش‌هایی شوند اما وظیفه‌ی حکومت دینی نادیده گرفتن چنین لغزش‌هایی است.

مردم را صاحب اصلی حکومت بدانید

پزشکیان در توضیح بیشتر این توصیه گفت: باید به جای تجسس و برخورد با مردم باید آنها را صاحبان اصلی حکومت بدانند.

او با اشاره به توصیه‌های امام علی پیرامون ضرورت حفظ وحدت و برخی رفتارها در بعضی مراسم‌های مذهبی که خلاف وحدت است، گفت: اگر مسلمانان اعم از شیعه وسنی با یکدیگر وحدت نداشته باشند اختلافات جامعه‌ی ما را به قهقرا خواهد کشاند.

امام علی با مسئولان قابل قیاس نیست

پزشکیان درباره‌ی برخی مقایسه‌ها میان مسئولان کشور و امام علی گفت: به هیچ وجه اینها با هم قابل قیاس نیستند. امثال ما به دنبال قدرت هستیم نه به دنبال عدالت و خدمت. در پی جناح‌بندی‌ها و منفعت‌طلبی‌هایی که وجود دارد هستیم. اگر راه امام علی را رفته بودیم که این وضعیت را نداشتیم و چنین اختلافاتی شکل نمی‌گرفت.

او در پاسخ به این سوال که برخی می‌گویند اگر راه امام علی را برویم این حکومت هم مانند حکومت علوی زمان زیادی باقی نخواهد ماند، گفت: افرادی که چنین ادعاهایی را مطرح می‌کنند متوجه نیستند که شرایط جغرافیای سیاسی و وضعیت اجتماعی و اقتصادی آن زمان و این زمان با هم کاملا متفاوت بوده و اصلا این دو شرایط با هم قابل مقایسه نیست.

بسیاری از مسئولان معنای حکومت علوی را نمی‌دانند

به گفته‌ی پزشکیان، بسیاری از کسانی که مسئولیت‌ها را بر عهده دارند و مجری تصمیمات هستند معنای حکومت علوی و ویژگی‌های چنان حکومتی را نمی‌دانند.

او ادامه می‌دهد: اگر افراد مدعی صداقت دارند که می‌خواهند مانند حکومت امام علی عمل کنند، نامه‌ به مالک اشتر را سرلوحه‌ی کارهای خود قرار دهند و با توجه به شرایط زمان مفاد آن را اجرایی کنند.

باوری به توصیه‌های امام علی وجود ندارد

پزشکیان در پاسخ به این سوال که چرا سخن گفتن از نامه‌ی امام علی به مالک اشتر در حد شعار باقی مانده است، گفت: باوری به توصیه‌های امام علی وجود ندارد. اگر این باور در بین مسئولان واقعا وجود داشت وضعیت کشور ما اینطور نمی‌شد. برخی هم اصلا نمی‌دانند که مبانی و مفاهیم این نامه و دیگر توصیه‌های حضرت علی چیست. ابتدا باید نسبت به این امور آگاهی پیدا کنند و سپس مهارت اجرایی کردن آن را داشته باشند.

مسعود پزشکیان در پایان گفت: یکی از دلایل اصلی اینکه اشکالات جدی در ساختار حکومتی کشور وجود دارد این است که به همین توصیه‌ها عمل نمی‌شود و در نتیجه‌ی آن شاهدیم که برای مثال هر رئیس‌جمهوری به فتنه‌گری و انحراف و مانند آن متهم می‌شود.

https://ensafnews.com.com/583513
@ensafnews

➖مدل جدید کاسبی این بار با ابر چالش ناترازی | رضا رئیسی

رضا رئیسی، روزنامه‌نگار، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

اگر بخواهیم مهمترین دغدغه ذهنی و عمومی، بزرگترین ابر چالش عینی و عملی دست اندرکاران حاکمیتی و ملموس‌ترین معضل سپهر عمومی کشور با دایره شمولی فراخناک از اقتصاد گرفته تا عرصه سیاسی و اجتماعی را مد نظر قرار دهیم، همگان روی موضوع «ناترازی انرژی» در شقوق مختلف آن اتفاق نظر و اجماع وثیق و بی چون و چرا داریم.

فرآیندی که طی چند دهه آنچنان تکوین و تعمیق یافته که در چند سال اخیر با بیرون زدن نوک قله یخ آن کشور را در سال ۱۴۰۳ به ورطه مشکلات و مصائبی کشانده و رهنمون کرد که یک روزنامه در تیتری معناداری پیرامون وضعیت زخ داده، نوشت: «شب‌های تاریک و روزهای تعطیل»

ناترازی انرژی مسئله تک ساحتی نیست و همه زمینه های زیست عمومی و اجتماعی را تحت الشعاع خود گرفته و تاتیر و تبعات آن وجوه مختلف زندگی مردم را فارغ از خاستگاه اجتماعی و تفکرات سیاسی یا تعلق‌شان به کاست های مختلف و صنوف متکثر، دچار تکانه و تاثیر می‌کند.

از اقتصاد و تولید گرفته تا آموزش و پرورش، از مراودات اجتماعی و تعاملات فرهنگی گرفته تا کشاورزی و معیشت روزمره هیچ سطح و جایگاهی نیست که ملهم از تکانه‌های ناترازی تحت تاتی قرار نگرفته و راندمان طبیعی و چرخه زندگی را مورد ارتعاش و گزند قرار ندهد.

همین جامعیت و فراگیری هم باعث شده که این موضوع به صدر توجهات عمومی بر کشیده شده و حل و فصل آن به عنوان مهمترین معضل روی میز مسئولان برای رتق و فتق امور کشور قرار گیرد.

همانگونه که اشاره رفت وقوع ناترازی در پیامد چند دهه طی طریق در فرایندهای خرد و کلانی است که شرایط را بدینجا رسانده و به طور طبیعی نیز حل مسئله نیازمند اصلاح روندها و رویکردها در فرآیندی تدریجی و حساب شده با لحاظ متغیرهای متعدد و در هم تنیده است.

اقدامات اصلاحی که در سطوح مختلف از فرهنگ سازی و تغییر ذائقه عمومی و سبک زندگی تا بهینه سازی تولید و چرخه توزیع، مبارزه با قاچاق و نظارت فراگیر و هوشمند تا ارتقای کیفیت محصولات مصرفی و بهینه سازی مصرف، اصلاح حساب شده قیمت حامل های انرژی یا حتی تغییر سطح درآمدی اقشار ضعیف و نابرخوردار و توزیع عادلانه یارانه ها و…صدها مولفه ریز و درشت در برنامه ای جامع و چندین ساله و تدریجی را می‌طلبد که می تواند راه برون رفت از وضعیت بغرنج فعلی باشد.

بی گمان نه این مقال کفاف بحث جامع پیرامون چنین موضوع مهمی را می‌دهد و نه یک نفر و صدها نفر می توانند، مدعی نسخه نویسی جامع و مانع در این زمینه باشند و اشاره به نکات مرقوم شده از این حیث بود که به ابعاد کلان و حوزه های متعدد دخیل در این وضعیت اشاره گذرا و مجملی شود تا این نکته درک و فهم گردد که چنین معضلات فراگیری، راه حل های آنی و فوری و دفعی و شعاری ندارد.

درست کاری که این روزها عده ای با رندی خاص و با سوء استفاده از فضای موجود و حساسیت افکار عمومی در پی بهره برداری از آن هستند و با توجه به دغدغه مندی مسئولین برای حل هر چه سریع تر این مشکل حساسیت‌زا در افکار عمومی، با نسخه سازی و پروپاگاندای هدفمند مدعی حل مشکلات در قالب و چارچوب متدهای تازه و بهره گیری از ظرفیت های نوآورانه و فناورانه هستند در حالی که ...

ادامه در لینک زیر:

https://ensafnews.com.com/583294/
@ensafnews

➖راه‌حل‌های مشخص و تصمیم‌هایی برای «گرفته نشدن!» | فواد صادقی

| چرا مدیران، بی‌تصمیمی را بر گرفتن تصمیم‌های سخت ترجیح می‌دهند؟ |

فواد صادقی، دانش‌آموخته مدیریت و مدرس دانشگاه علامه طباطبایی، در یادداشتی که در شماره‌ی ۱۲ ماهنامه‌ی اندیشه‌ی بهره‌وری منتشر شده، نوشت:

حل مساله و روش تصمیم‌گیری یکی از مباحث مهم در مدیریت استراتژیک است. اینکه در فرایند اجرای یک استراتژی، چگونه مسائل را تشخیص دهیم، راه‌حلش را تعیین کنیم و با اجرای راه‌حل، مساله را حل کنیم. طبعا در کشور ما یکی از مهمترین بحران‌های موجود، «بحران تصمیم‌گیری» است و عدم تصمیم‌گیری یکی از چالش‌های عمومی مدیران کشور است که دلایل مختلف و متعددی دارد.

در بعد استراتژیک می‌توانیم دلیل عدم تصمیم‌گیری و بحران تصمیم‌گیری در کشور را با فقدان انسجام استراتژیک مرتبط بدانیم. وقتی یک سازمان یا کشور دارای استراتژی و راهبرد مشخصی است، طبعاً تصمیمها باید در چهارچوب اهداف آن راهبرد گرفته و چالش‌ها در آن راهبرد دیده شود؛ منابع دیده‌شده و مسیرها تعیین شود.

طبیعتاً تصمیم‌گیری در یک فضای روشن و مشخص خیلی دشوار و پیچیده و سخت نیست و مدیران موظفند به سرعت و در زمان لازمِ خود، تصمیم‌گیری را انجام دهند اما وقتی یک سازمان یا کشور با ابهام در استراتژی یا سردرگمی استراتژیک و یا به تعبیر دیگری، استراتژی‌های موازی و متناقض مواجه است، مدیران و تصمیم‌گیرندگان به بحران تصمیم‌گیری کشیده می‌شوند و نمی‌توانند بین اهداف مغایر انتخاب کنند؛ نمی‌توانند هزینه_فایده تصمیم ها را به درستی تشخیص دهند؛ نمی‌توانند مسئولیت تصمیمها را برعهده بگیرند و طبیعتاً عدم تصمیم‌گیری را به تصمیمهای به موقع ترجیح می‌دهند.

سند چشم‌انداز ۲۰ ساله و چشم‌انداز سایه

به طور نمونه در کشور ما بحث توسعه یکی از سرفصل‌های مهم استراتژی رسمی کشور است که ذیل سند چشم‌انداز تعیین شد. سند چشم‌انداز در واقع به دنبال ایجاد توسعه در کشور بود که از سال ۱۳۸۴ تا افق ۱۴۰۴ یعنی پایان امسال، قرار بود کشور ایران به قطب اول صنعتی تکنولوژی و علمی منطقه تبدیل شود.

این یک استراتژی رسمی بود و اگر قرار بود اجرا شود، باید ملزومات آن و هدف‌گذاری که در سند چشم‌انداز صورت گرفته و همچنین منابع مورد نیاز این استراتژی فراهم و موانعش برطرف می‌شد تا این اهداف محقق شود. برنامه‌های توسعه ۵ ساله که قرار بود در ذیل این سند چشم‌انداز تدوین شوند نیز دچار همین سردرگمی شد زیرا ما در کنار چشم‌انداز رسمی کشور یک «چشم‌انداز سایه» یا اهداف سایه داریم که در عمل تحقق آنها مهمتر از تحقق اهداف و چشم‌انداز رسمی است.

به طور مثال، ما هم‌زمان با سند چشم‌انداز که اواخر دولت اصلاحات تدوین آن به پایان رسید، تصویب و ابلاغ فعالیت‌های هسته‌ای کشور را هم در دستور کار قرار دادیم تا به سطح بالایی از غنی‌سازی برسیم. این یک مسیر موازی با مسیر توسعه اقتصادی و صنعتی بود و مغایرت این دو مسیر موجب می‌شد ما به انتخاب‌هایی دست بزنیم و تقریباً در این دوره ۲۰ ساله، منهای دو سه سالی که برجام در آن اتفاق افتاد، انتخاب‌ها در راستای استراتژی سایه بود؛ استراتژی که هیچ جا نوشته یا اعلام نشده بود، اهدافی که ...

ادامه در لینک زیر:

https://ensafnews.com.com/583279/
@ensafnews

➖اعتراض مال‌باختگان کینگ‌مانی

| پرونده هم به اجرای احکام رفته هم به اعاده دادرسی! |

مال‌باختگان کینگ‌مانی از پذیرش درخواست اعاده دادرسی، طولانی‌شدن روند اجرای حکم فروش اموال و احتمال فرار متهم به خارج از کشور نگرانند و از مسئولان دولتی و قضایی می‌خواهند صدای ایشان را بشنوند… این گفته‌های نماینده جمعی از مال‌باختگان کینگ‌مانی است.

مهدی بیابانی که در دفتر انصاف نیوز حضور یافته بود، درباره این پرونده گفت: شعبه دوم دادگاه ویژه جرایم اقتصادی با ۳ قاضی و مستشار، زحمات زیادی برای این پرونده کشیدند، نقایص پرونده را برطرف و احکامی صادر کردند که تا حد زیادی، ضرر و زیان مال‌باختگان را جبران می‌کرد. برای همین هم ما همیشه از آقایان دکتر بهشتی، رئیس دادگاه ویژه جرایم اقتصادی، آقای دکتر قیاسی قاضی و رئیس شعبه دوم و آقای دکتر صمدی ممنون و دعاگوی آن‌ها بوده‌ایم.

او «دست‌اندازهای پرونده در اجرای احکام را غیرقابل درک» خواند و افزود: پرونده از فروردین ۱۴۰۳ به اجرای احکام رفت اما از آن زمان، تنها یک مرحله مزایده برگزار شده است که مشتری هم پیدا نکرد.

بیابانی گفت: رئیس محترم قوه قضائیه یک‌بار گفتند در بسیاری از پرونده‌های کثیرالشاکی، متهمان مال ندارند و در نتیجه مردم به حق خود نمی‌رسند اما این پرونده مال دارد و برای ما جای سوال است که چرا این‌قدر روند اجرای حکم محکومین طولانی شده است.

این مال‌باخته پرونده کینگ‌مانی به توقیف اموال و املاک محکومین پرونده اشاره کرد و ادامه داد: از همان روز اول به اندازه‌ای که ضرر و زیان مردم جبران شود، مال توقیف شده بود.

او توضیح داد: این پرونده ۵هزار شاکی دارد و فروردین ۱۴۰۳ برای ۲ هزار شاکی حکم صادر شد. برای ۲ هزار نفر دیگر هم در پاییز ۱۴۰۳ حکم صادر شد که هنوز به اجرای احکام نرفته است. برای اجرای حکم اول هم همان‌طور که گفتم یک مزایده برگزار شد اما مشتری پیدا نکرد و در نتیجه این زمین به فروش نرفت.

بیابانی یکی دیگر از دلایل نگرانی مال‌باختگان کینگ‌مانی را پذیرش درخواست اعاده دادرسی محکومین عنوان کرد و ادامه داد: پرونده دوباره به دادگاه مفاسد اقتصادی برگشته است تا در شعبه هم‌عرض دوباره بررسی و حکم مجدد صادر شود. برای ما سوال است پرونده‌ای با ۵ هزار شاکی و با ۲۰ هزار همت کلاهبرداری که تبعات عجیب و غریب اجتماعی هم داشته است، چگونه «اخلال کلان» نشناخته نشده است. در رای دیوان به صراحت نوشته شده پرونده مصداق «اخلال کلان در نظام اقتصادی کشور» نیست. پرونده‌ای با این ابعاد چگونه اخلال کلان شناخته نمی‌شود؟

این شهروند با یادآوری مجدد سخنان رئیس قوه قضائیه درباره فقدان اموال در پرونده‌های کلاهبرداری بزرگ، درخواست خانواده‌های مال‌باخته از دولت را تشریح کرد: ما از دولت خواهش می‌کنیم کمک کند زمین ۳۰۰ هکتاری متعلق به محکومین در منطقه ۲۱ تهران به فروش برسد تا مردم زودتر به حق خود برسند.

بیابانی در پاسخ به پرسش خبرنگار انصاف نیوز درباره روندی که باعث شد شرکت بادران از یک شرکت تولیدی خدماتی به فروشنده رمزامرز تبدیل و در نهایت منحل شود، تجربه خود را تشریح کرد و گفت...

ادامه در لینک زیر:

https://ensafnews.com.com/583295/
@ensafnews