خسرو انوشیروان

خسرو انوشیروان

🔻لغت نامه سیاسی🔻 #پولشویی  پول‌شویی تبدیل درآمد حاصل از خلافکاری و فساد به دارایی‌های به ظاهر مشروع است. یا اینکه رد پولی را در سیستم بانکی به شکلی گم کنند که نقل و انتقالات آن پول قابل تحقیق نباشد. فرض کنید شخصی در یک معامله قاچاق و یا سرقت از یک بانک،…

🔻لغت نامه سیاسی🔻


#تمامیت_ارضی

تمامیت ارضی یا یکپارچگی سرزمینی اصلی در حقوق بین‌الملل است که به موجب آن، دولت‌های ملی نباید تلاش کنند در دیگر دولت‌های ملی جنبش‌های جدایی خواهانه یا تغییرات مرزی را ترویج کنند و یا تهدیدی برای قلمرو کشوری دیگر باشند.

اصل تمامیت ارضی یا تمامیت سرزمینی بیانگر اینست که سرزمین یک کشور هیچگاه نباید مورد تجاوز، تهاجم یا تجزیه غیرقانونی قرارگیرد.

اصل تمامیت ارضی به این معناست که قلمرو کشور بصورت یک کل مصؤن است و تجزیه ناپذیراست و نمیتواند با توسل به زور از خارج دیگرگون و یا تجزیه یابد.
سرزمین اساس مادی و شرط لازمی موجودیت و بود یک دولت است.
هیچ دولتی نمیتواند بدون سرزمین که جایگاه جغرافیایی دولت را تعیین میکند، وجود داشته باشد.
ازین روست که دولتها برای تامین تمامیت ارضی توجه خاص دارند. منشور ملل متحد تمام اعضا خود را مکلف میسازد که از تهدید یا توسل به زور علیه تمامیت ارضی دولتها خودداری کنند. سرزمین پایه مادی دولتداری است. اگر سرزمینی نباشد، دولت پایدار نمیتواند پدید آید.

ماده ۲، بند ۴ منشور سازمان ملل میگوید:
"همه‌ اعضا در مناسبات بین‌المللی خود از هرگونه تهدید یا بکارگیری زور که علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی یک کشور معطوف است یا به نحوی با اهداف سازمان ملل متحد مغایرت دارد، خودداری می‌کنند"
هرگونه فشار نظامی، اقتصادی، سیاسی و غیره بر ضد تمامیت ارضی یک دولت نارواست. قلمرو یک کشور هیچگاه نباید مورد اشغال نظامی قرار گیرد. هر تسلطی بر یک سرزمین و یا اشغال آن که نتیجه کاربرد زور یا یا تهدید به آن باشد، غیر قانونی است.
تغییر سرزمین بر اساس توافق دولتها یا بر اساس حق تعیین سرنوشت مردم قانونی محسوب میشود. بر اساس حقوق بین الملل، اگر حق مردم پامال شود، مردم حق دارند سرنوشت خود را به دست خویش بگیرند.
مردم میتوانند در نتیجه اجرای حق تعیین سرنوشت در یک سرزمین دولت جداگانه تشکیل دهند، یا به دولت دیگر بپیوندند، یا همچنان ممکن است از یک دولت واحد، چندین دولت مستقل دیگر در همان سرزمین پدید آید.
برای نمونه بسیاری از کشورها در آسیا و افریقا در نتیجۀ کشمکشها و جنگهای آزادیخوانه از پیکر دولتهای استعماری اروپایی استقلال گرفته اند. همچنان، پس از فروپاشی کشورهای سوسیالیستی، کشورهای نوین با سرزمینهای نو، پدید آمدند که از سوی جامعه جهانی به رسمیت شناحته شده اند.
در بعضی موردها چنین مینماید که اصل تمامیت ارضی با حق تعین سرنوشت در تضاد است.
اما چنین نیست، به شرطی که حقوق اقلیتهای ملی، قومی، زبانی و دینی در هر کشوری بر اساس هنجارهای حقوق بین الملل رعایت و احترام شود.
نبود احترام به حقوق اقلیتهای ملی، قومی، زبانی و دینی در یک کشور، سبب کشمکش های داخلی میشود که گاهی پای مداخلۀ قدرت های منطقه یی و از آن بدتر قدرت های فرامنطقه ای را به منازعه می کشاند که نتیجه اش هرچه که باشد برای یک کشور مربوطه مطلوب نیست.

حقوق بین الملل، حقوق اقلیتهای ملی، قومی، زبانی و دینی را نیز در محدوده مرزی یک کشور شناخته است که باید رعایت شوند.
همچنان حقوق بین الملل میگوید که حق تعین سرنوشت نمیتواند بهانه باشد برای جدای طلبی خشونت آمیز.

در سرزمین یا قلمرو یک کشور مردم با تبارها، زبان ها، مذهب های گوناگون حضور دارند.
هیچ  کشوری در جهان یافت نمیشود که جمعیت آن همه از یک تبار باشند، یا همه تنها یک زبان مادری داشته باشند و یا همه پیرو فقط یک مذهب باشند.
کسانی که تبار و زبان و مذهب دیگر دارند، باید دارنده همان حقوق و وظایف و اختیاراتی باشند که اکثریت جمعیت کشور دارند.
شهروندان نباید بر اساس پیوندهای تباری، زبانی، دینی، فرهنگی و غیره مورد تبعیض و تمایز واقع شوند.
https://www.group-telegram.com/br/khosrovanooshiravan.com/20552
✍ #فرهاد

Telegram

خسرو انوشیروان

🔻لغت نامه سیاسی🔻

#پولشویی 

پول‌شویی تبدیل درآمد حاصل از خلافکاری و فساد به دارایی‌های به ظاهر مشروع است. یا اینکه رد پولی را در سیستم بانکی به شکلی گم کنند که نقل و انتقالات آن پول قابل تحقیق نباشد.

فرض کنید شخصی در یک معامله قاچاق و یا سرقت از یک بانک،…

www.group-telegram.com/br/khosrovanooshiravan.com/20573

183 viewsخسرو, Dec 18 at 20:11

🔻لغت نامه سیاسی🔻


#تمامیت_ارضی

تمامیت ارضی یا یکپارچگی سرزمینی اصلی در حقوق بین‌الملل است که به موجب آن، دولت‌های ملی نباید تلاش کنند در دیگر دولت‌های ملی جنبش‌های جدایی خواهانه یا تغییرات مرزی را ترویج کنند و یا تهدیدی برای قلمرو کشوری دیگر باشند.

اصل تمامیت ارضی یا تمامیت سرزمینی بیانگر اینست که سرزمین یک کشور هیچگاه نباید مورد تجاوز، تهاجم یا تجزیه غیرقانونی قرارگیرد.

اصل تمامیت ارضی به این معناست که قلمرو کشور بصورت یک کل مصؤن است و تجزیه ناپذیراست و نمیتواند با توسل به زور از خارج دیگرگون و یا تجزیه یابد.
سرزمین اساس مادی و شرط لازمی موجودیت و بود یک دولت است.
هیچ دولتی نمیتواند بدون سرزمین که جایگاه جغرافیایی دولت را تعیین میکند، وجود داشته باشد.
ازین روست که دولتها برای تامین تمامیت ارضی توجه خاص دارند. منشور ملل متحد تمام اعضا خود را مکلف میسازد که از تهدید یا توسل به زور علیه تمامیت ارضی دولتها خودداری کنند. سرزمین پایه مادی دولتداری است. اگر سرزمینی نباشد، دولت پایدار نمیتواند پدید آید.

ماده ۲، بند ۴ منشور سازمان ملل میگوید:
"همه‌ اعضا در مناسبات بین‌المللی خود از هرگونه تهدید یا بکارگیری زور که علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی یک کشور معطوف است یا به نحوی با اهداف سازمان ملل متحد مغایرت دارد، خودداری می‌کنند"
هرگونه فشار نظامی، اقتصادی، سیاسی و غیره بر ضد تمامیت ارضی یک دولت نارواست. قلمرو یک کشور هیچگاه نباید مورد اشغال نظامی قرار گیرد. هر تسلطی بر یک سرزمین و یا اشغال آن که نتیجه کاربرد زور یا یا تهدید به آن باشد، غیر قانونی است.
تغییر سرزمین بر اساس توافق دولتها یا بر اساس حق تعیین سرنوشت مردم قانونی محسوب میشود. بر اساس حقوق بین الملل، اگر حق مردم پامال شود، مردم حق دارند سرنوشت خود را به دست خویش بگیرند.
مردم میتوانند در نتیجه اجرای حق تعیین سرنوشت در یک سرزمین دولت جداگانه تشکیل دهند، یا به دولت دیگر بپیوندند، یا همچنان ممکن است از یک دولت واحد، چندین دولت مستقل دیگر در همان سرزمین پدید آید.
برای نمونه بسیاری از کشورها در آسیا و افریقا در نتیجۀ کشمکشها و جنگهای آزادیخوانه از پیکر دولتهای استعماری اروپایی استقلال گرفته اند. همچنان، پس از فروپاشی کشورهای سوسیالیستی، کشورهای نوین با سرزمینهای نو، پدید آمدند که از سوی جامعه جهانی به رسمیت شناحته شده اند.
در بعضی موردها چنین مینماید که اصل تمامیت ارضی با حق تعین سرنوشت در تضاد است.
اما چنین نیست، به شرطی که حقوق اقلیتهای ملی، قومی، زبانی و دینی در هر کشوری بر اساس هنجارهای حقوق بین الملل رعایت و احترام شود.
نبود احترام به حقوق اقلیتهای ملی، قومی، زبانی و دینی در یک کشور، سبب کشمکش های داخلی میشود که گاهی پای مداخلۀ قدرت های منطقه یی و از آن بدتر قدرت های فرامنطقه ای را به منازعه می کشاند که نتیجه اش هرچه که باشد برای یک کشور مربوطه مطلوب نیست.

حقوق بین الملل، حقوق اقلیتهای ملی، قومی، زبانی و دینی را نیز در محدوده مرزی یک کشور شناخته است که باید رعایت شوند.
همچنان حقوق بین الملل میگوید که حق تعین سرنوشت نمیتواند بهانه باشد برای جدای طلبی خشونت آمیز.

در سرزمین یا قلمرو یک کشور مردم با تبارها، زبان ها، مذهب های گوناگون حضور دارند.
هیچ  کشوری در جهان یافت نمیشود که جمعیت آن همه از یک تبار باشند، یا همه تنها یک زبان مادری داشته باشند و یا همه پیرو فقط یک مذهب باشند.
کسانی که تبار و زبان و مذهب دیگر دارند، باید دارنده همان حقوق و وظایف و اختیاراتی باشند که اکثریت جمعیت کشور دارند.
شهروندان نباید بر اساس پیوندهای تباری، زبانی، دینی، فرهنگی و غیره مورد تبعیض و تمایز واقع شوند.
https://www.group-telegram.com/br/khosrovanooshiravan.com/20552
✍ #فرهاد

BY خسرو انوشیروان