Telegram Group & Telegram Channel
تاثیر سرمشق‌های ایدئولوژیک در شناخت ما از تاریخ
بخش ۱: «بازگشت به خویشتن»

شهروز طوسی

🔻با آغاز اکتشافات شرق‌شناسانه اروپایی‌ها در ایران ذهن بسیاری از ایرانیان به داشته‌های فرهنگی و تمدنی خود جلب شد. مردمی که تا آن روز تاریخ خود را تنها از درون متون تاریخ‌ روایی همچون شاهنامه می‌جستند، نخستین شاهان جهان را کیومرث و جمشید می‌شناختند، در قهوه‌خانه‌ها برای دیگران باز می‌گفتند و به آن فخر داشتند، حال با دریایی از شواهد و اسناد تازه رو‌به‌رو بودند که هر کسی را در هر گوشه جهان به وجد می‌آورد. این دستاوردهای علم نوین توانستند در مدتی کوتاه اعتبار زیادی کسب کنند و جایگزین تاریخ کهن روایی و ملی ما شوند.

🔻دیری نگذشت که نخستین تحصیل‌کردگان ایرانی علاقه‌مند شدند تا راه شرق‌شناسان را ادامه دهند. افراد برجسته‌ای آمدند و رفتند و آثار ارزشمندی از خود به جا گذاشتند. اما پس از چندی، کم‌کم این ایده‌ پدید آمد که نتایج تحقیقات غربی‌ها متناسب با اهداف استعماری آن‌ها شکل گرفته‌ است. آن‌ها نه از سر کنجکاوی، بلکه در راستای نیّات خود، تاریخ نوین ایران و سایر ملت‌های شرق را به شیوه‌ای روایت‌ کرده‌اند تا با منافع خودشان همسو باشد. ایشان نسبت به کار علمی متعهد نبوده‌ و تاریخ را به گونه‌ای تحریف کرده‌اند تا راوی تصویر غربِ خردگرا، پیشرو و متمدن در برابر شرقِ عرفان‌مسلک، بدوی و بربر باشد. حتی برخی پا را فراتر گذاشته و تحریف یکسویه تاریخ توسط نویسندگان و تاریخ‌نگاران غربی را به دوره باستان تعمیم دادند. یک نمونه، کتاب «یونانیان و بربرها» اثر امیر مهدی بدیع است که در ۱۵ جلد به زبان فرانسه نوشته شده است.

🔻این ایده در آثار کسانی چون ادوارد سعید و به ویژه در کتاب «شرق‌شناسیِ» او بسط پیدا کرد و به مذهب مختار ایران‌شناسی در ایران بدل شد. علی شریعتی، جلال آل احمد، سید حسین نصر، احمد فردید و داریوش شایگان، تنی چند از طرفداران سرشناس این ایده هستند. سعید اعتقاد داشت بسیاری از علوم و دستاوردهایی که امروزه غرب به آنان می‌بالد، مدت‌ها قبل در شرق ابداع شده و در طی دوران استعمار توسط غرب مصادره شده است. «شرق‌شناسی»، که اروپایی‌ها بنیاد گذاشته‌اند نیز ابزاری برای توجیه این سرقت تاریخی و حفظ امپریالیسم و سروری غرب بر دیگر ملل است. همچنان که شایگان و همفکران او مدرنیته را پدیده‌ای برساخته اروپایی‌ها در راستای همین اهداف می‌دیدند که باید با آن ستیزه کرد. به طور خلاصه می‌توان گفت شاه‌بیت این گفتمان بیت معروف حافظ یعنی «آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد» است.

🔻وقایع سیاسی دوره معاصر از جمله سایه تاریک روابط ایران و انگلستان بر سر موضوع نفت جنوب و رخدادهای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بر شدت گرفتن و طرفدار یافتن این نظریهٔ توطئه یا به عبارتی «نظریه استعمار» تاثیر عمیقی گذاشت. بنابراین در ادامه شکلی از ایران‌شناسی مورد توجه قرار گرفت که همواره این پیش‌فرض را به دنبال خود داشت. بسیاری تلاش کردند تا از پشت این عینک بدبینی به بازنویسی تاریخ ایران بپردازند. ما این رویکرد را با عنوان «بازگشت به خویشتن‌» می‌شناسیم. بسیاری از کسانی که قدم در این راه گذاشته‌اند نیّت بدی نداشته‌اند. افرادی بسیار ایران‌دوست و دلسوز بوده‌اند. اما بد نیست کمی بیشتر روی خودِ «نیّت» دقیق شویم.

🔻احتمالا این جمله به گوشتان خورده است: ‌«جاده‌ جهنم را با نیّت‌های خوب سنگ‌فرش کرده‌اند». یک ضرب‌المثل لاتین که توسط افراد سرشناس مختلف تکرار شده است. اگر در رخدادهای تاریخی دقیق شویم می‌بینیم همیشه این افراد شرور نبوده‌اند که فاجعه آفریدند. بلکه در بسیاری موارد افراد دغدغه‌مندی بوده‌اند که به بیشینه کردن سعادت و خیر بشر می‌اندیشیدند. تا جایی که حتی بسیاری از ایشان تا زمان مرگ هم بر جهل خود آگاه نشدند. شکل‌گیری حکومت‌های توتالیتاریست در سده بیستم و در پی آن جنگ جهانی دوم، نتیجه پیروی خوشبینانه از نیّات خوب هستند.

🔻می‌دانیم تاریخ‌نگاری از آغاز با سیاست و ایدئولوژی‌ها رابطه‌ای درهم‌تنیده و انکارناپذیر داشته است. بنابراین تصور اینکه همواره افرادی وجود دارند که می‌کوشند با دستکاری در روایات تاریخی اهداف گروه‌ها و یا دولت‌های متبوع خود را دنبال کنند یک نظریه توطئه نیست. نابینایی در برابر این افراد و جریان‌ها نیز در خوش‌بینانه‌ترین حالت چیزی جز ساده‌لوحی نیست. اما این بدان معنا نیست که هر آنچه غربی‌ها درباره تاریخ ما نوشته‌اند هدفش تثبیت برتری خودشان بوده است.

🔻گرایش به برانداختن بنیاد نظم پیشین و درانداختن طرحِ نو اگر بر پایه عقل نباشد، یک ایده خطرناک است. حتی زمانی که نیّت‌های خوب آن را نمایندگی می‌کنند. مسیر «بازگشت به خویشتن» و رفتن به دنبال «آنچه خود داشت...» نه به کعبه، بلکه به ترکستان می‌رسد. چون بیش از آن که رویکردی علمی باشد، رنگ و بوی تعصب دارد. چه اینکه روی دیگر آن می‌تواند «بیگانه‌‌هراسی» باشد.

آتوسا

🆔 @atusa_sbu



group-telegram.com/atusa_sbu/127
Create:
Last Update:

تاثیر سرمشق‌های ایدئولوژیک در شناخت ما از تاریخ
بخش ۱: «بازگشت به خویشتن»

شهروز طوسی

🔻با آغاز اکتشافات شرق‌شناسانه اروپایی‌ها در ایران ذهن بسیاری از ایرانیان به داشته‌های فرهنگی و تمدنی خود جلب شد. مردمی که تا آن روز تاریخ خود را تنها از درون متون تاریخ‌ روایی همچون شاهنامه می‌جستند، نخستین شاهان جهان را کیومرث و جمشید می‌شناختند، در قهوه‌خانه‌ها برای دیگران باز می‌گفتند و به آن فخر داشتند، حال با دریایی از شواهد و اسناد تازه رو‌به‌رو بودند که هر کسی را در هر گوشه جهان به وجد می‌آورد. این دستاوردهای علم نوین توانستند در مدتی کوتاه اعتبار زیادی کسب کنند و جایگزین تاریخ کهن روایی و ملی ما شوند.

🔻دیری نگذشت که نخستین تحصیل‌کردگان ایرانی علاقه‌مند شدند تا راه شرق‌شناسان را ادامه دهند. افراد برجسته‌ای آمدند و رفتند و آثار ارزشمندی از خود به جا گذاشتند. اما پس از چندی، کم‌کم این ایده‌ پدید آمد که نتایج تحقیقات غربی‌ها متناسب با اهداف استعماری آن‌ها شکل گرفته‌ است. آن‌ها نه از سر کنجکاوی، بلکه در راستای نیّات خود، تاریخ نوین ایران و سایر ملت‌های شرق را به شیوه‌ای روایت‌ کرده‌اند تا با منافع خودشان همسو باشد. ایشان نسبت به کار علمی متعهد نبوده‌ و تاریخ را به گونه‌ای تحریف کرده‌اند تا راوی تصویر غربِ خردگرا، پیشرو و متمدن در برابر شرقِ عرفان‌مسلک، بدوی و بربر باشد. حتی برخی پا را فراتر گذاشته و تحریف یکسویه تاریخ توسط نویسندگان و تاریخ‌نگاران غربی را به دوره باستان تعمیم دادند. یک نمونه، کتاب «یونانیان و بربرها» اثر امیر مهدی بدیع است که در ۱۵ جلد به زبان فرانسه نوشته شده است.

🔻این ایده در آثار کسانی چون ادوارد سعید و به ویژه در کتاب «شرق‌شناسیِ» او بسط پیدا کرد و به مذهب مختار ایران‌شناسی در ایران بدل شد. علی شریعتی، جلال آل احمد، سید حسین نصر، احمد فردید و داریوش شایگان، تنی چند از طرفداران سرشناس این ایده هستند. سعید اعتقاد داشت بسیاری از علوم و دستاوردهایی که امروزه غرب به آنان می‌بالد، مدت‌ها قبل در شرق ابداع شده و در طی دوران استعمار توسط غرب مصادره شده است. «شرق‌شناسی»، که اروپایی‌ها بنیاد گذاشته‌اند نیز ابزاری برای توجیه این سرقت تاریخی و حفظ امپریالیسم و سروری غرب بر دیگر ملل است. همچنان که شایگان و همفکران او مدرنیته را پدیده‌ای برساخته اروپایی‌ها در راستای همین اهداف می‌دیدند که باید با آن ستیزه کرد. به طور خلاصه می‌توان گفت شاه‌بیت این گفتمان بیت معروف حافظ یعنی «آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد» است.

🔻وقایع سیاسی دوره معاصر از جمله سایه تاریک روابط ایران و انگلستان بر سر موضوع نفت جنوب و رخدادهای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بر شدت گرفتن و طرفدار یافتن این نظریهٔ توطئه یا به عبارتی «نظریه استعمار» تاثیر عمیقی گذاشت. بنابراین در ادامه شکلی از ایران‌شناسی مورد توجه قرار گرفت که همواره این پیش‌فرض را به دنبال خود داشت. بسیاری تلاش کردند تا از پشت این عینک بدبینی به بازنویسی تاریخ ایران بپردازند. ما این رویکرد را با عنوان «بازگشت به خویشتن‌» می‌شناسیم. بسیاری از کسانی که قدم در این راه گذاشته‌اند نیّت بدی نداشته‌اند. افرادی بسیار ایران‌دوست و دلسوز بوده‌اند. اما بد نیست کمی بیشتر روی خودِ «نیّت» دقیق شویم.

🔻احتمالا این جمله به گوشتان خورده است: ‌«جاده‌ جهنم را با نیّت‌های خوب سنگ‌فرش کرده‌اند». یک ضرب‌المثل لاتین که توسط افراد سرشناس مختلف تکرار شده است. اگر در رخدادهای تاریخی دقیق شویم می‌بینیم همیشه این افراد شرور نبوده‌اند که فاجعه آفریدند. بلکه در بسیاری موارد افراد دغدغه‌مندی بوده‌اند که به بیشینه کردن سعادت و خیر بشر می‌اندیشیدند. تا جایی که حتی بسیاری از ایشان تا زمان مرگ هم بر جهل خود آگاه نشدند. شکل‌گیری حکومت‌های توتالیتاریست در سده بیستم و در پی آن جنگ جهانی دوم، نتیجه پیروی خوشبینانه از نیّات خوب هستند.

🔻می‌دانیم تاریخ‌نگاری از آغاز با سیاست و ایدئولوژی‌ها رابطه‌ای درهم‌تنیده و انکارناپذیر داشته است. بنابراین تصور اینکه همواره افرادی وجود دارند که می‌کوشند با دستکاری در روایات تاریخی اهداف گروه‌ها و یا دولت‌های متبوع خود را دنبال کنند یک نظریه توطئه نیست. نابینایی در برابر این افراد و جریان‌ها نیز در خوش‌بینانه‌ترین حالت چیزی جز ساده‌لوحی نیست. اما این بدان معنا نیست که هر آنچه غربی‌ها درباره تاریخ ما نوشته‌اند هدفش تثبیت برتری خودشان بوده است.

🔻گرایش به برانداختن بنیاد نظم پیشین و درانداختن طرحِ نو اگر بر پایه عقل نباشد، یک ایده خطرناک است. حتی زمانی که نیّت‌های خوب آن را نمایندگی می‌کنند. مسیر «بازگشت به خویشتن» و رفتن به دنبال «آنچه خود داشت...» نه به کعبه، بلکه به ترکستان می‌رسد. چون بیش از آن که رویکردی علمی باشد، رنگ و بوی تعصب دارد. چه اینکه روی دیگر آن می‌تواند «بیگانه‌‌هراسی» باشد.

آتوسا

🆔 @atusa_sbu

BY موسسۀ علمی و تاریخی آتوسا


Warning: Undefined variable $i in /var/www/group-telegram/post.php on line 260

Share with your friend now:
group-telegram.com/atusa_sbu/127

View MORE
Open in Telegram


Telegram | DID YOU KNOW?

Date: |

Soloviev also promoted the channel in a post he shared on his own Telegram, which has 580,000 followers. The post recommended his viewers subscribe to "War on Fakes" in a time of fake news. Telegram has gained a reputation as the “secure” communications app in the post-Soviet states, but whenever you make choices about your digital security, it’s important to start by asking yourself, “What exactly am I securing? And who am I securing it from?” These questions should inform your decisions about whether you are using the right tool or platform for your digital security needs. Telegram is certainly not the most secure messaging app on the market right now. Its security model requires users to place a great deal of trust in Telegram’s ability to protect user data. For some users, this may be good enough for now. For others, it may be wiser to move to a different platform for certain kinds of high-risk communications. At the start of 2018, the company attempted to launch an Initial Coin Offering (ICO) which would enable it to enable payments (and earn the cash that comes from doing so). The initial signals were promising, especially given Telegram’s user base is already fairly crypto-savvy. It raised an initial tranche of cash – worth more than a billion dollars – to help develop the coin before opening sales to the public. Unfortunately, third-party sales of coins bought in those initial fundraising rounds raised the ire of the SEC, which brought the hammer down on the whole operation. In 2020, officials ordered Telegram to pay a fine of $18.5 million and hand back much of the cash that it had raised. "Your messages about the movement of the enemy through the official chatbot … bring new trophies every day," the government agency tweeted. Also in the latest update is the ability for users to create a unique @username from the Settings page, providing others with an easy way to contact them via Search or their t.me/username link without sharing their phone number.
from ca


Telegram موسسۀ علمی و تاریخی آتوسا
FROM American