Joyimdan tashqarida uxlab qolsam, dadam malika qilib koʻtarib joyimga oʻtkazib qoʻyardi. Bir ikki marta yolgʻondan ham uxlardim malika boʻlish uchun. Oʻzimcha dadam sezmayapti, bopladim deb oʻylardim😆

Endi hamma oʻz joyiga kirib, tezda uxlasin, malikalar)

Gʻururingni boqib katta qilib boʻldingmi?
Hosili nima boʻldi?
Barakasini bersin)

Ko’chaga fotoapparat ko’tarib chiqishga fobiyam bor.

O’tgan-ketgan hamma nega rasmga olayotganing, “mani moshinammi oldizmi hozir? Nimaga”, degan savollarga ko’mib tashlaydi.

“Moshinang boshingdan qolgur, Toshkent peyzajlarini olyapman”, deb tushuntira olmaysan har biriga. Qanaqa ijod? Qanaqa ilhom? Butun energiyang shunaqa savollarga javob berishga sarflanadi. Bozorlardaku umuman rasmga olib bo’lmaydi. Turist bo’lsang va ulardan narsa xarid qilsang keyin kadr olasan. Bilmadim, balki faqat man duch kelarman bu holatlarga. Balki umuman Street photography kerakmas yo’nalishdir.

Fotojurnalist hasratlari turkumidan.

Mana nima haqiqatda attractive!

joningga qasd?!
nima qganing bu?
odamlar nima deydi?

ehhe, hamma shuni o'ylab yuribdimi
qo'yilare

yomon odam bo'lmanglar.
Karta raqam terib tashlaganda, 4 ta - 4 ta alohida qilib yozmanglar.

space tashlanmay yozilganda, copy+paste qilish oson bo'ladi)

Avtobus oynasidagi aksimga "oyna qiyshiq, shunga shunaqa koʻrinyapti", degan ulkan umidlar bilan qarayman🥲

Maktabda bitta qiz partadoshim edi. Partaning menga tegishli qismi toʻzgʻib ketsa ham oʻrnimga yigʻishtirib, ortiqcha kitob daftarlarimni popkamga solib qoʻyardi. Shu qiz boʻlsa mazza qiladigan stol boʻldi yana😄

Biz ikkitamiz, lekin semechka+qurut+pepsi miksidan zoʻrroqmiz

Oʻgʻil bollar suyuq ovqatni yoqtirmay, ovqat oʻrnida kprmay yurishsa, ensam qotardi ovqat tanlashiga.

Hozir oʻzim uyda shoʻrva yoki dimlab pishirilgan ovqat boʻlsa, darrov kechagi ovqta qoganmidi deb oʻylay boshlayman.

bugunam oshxonada, kechagi ovqatlarni ziyorat qilib oʻtiribman)

Xullas, ensam qotgani uchun kechirasilar)