موسی اکرمی: فلسفه از تعبیر جهان تا تغییر جهان

⏪رأی دادن یا رأی ندادن،

- مسئله این است: آیا شرکت در انتخابات  رأی‌دهی به نظام است و عدم شرکت طلب سرنگونی آن؟

*⃣موسی اکرمی
هم‌میهن، ۱۴ تیر ۱۴۰۳

۱.اندیشه‌ورزی و کنشگری سیاسی اموری پیچیده‌اند که بیشتر بر منطق چندارزشی و حتا منطق فازی استوارند، و هر شهروند از حق تعیین سرنوشت و وظیفه‌ی اندیشه‌ورزی و کنشگری برای میهن خود و جامعه‌ی انسانی، به‌ویژه در لحظات حساس برخوردار است.

۲.با انقلاب سال ۱۳۵۷ نظام سیاسی حاکم بر ایران به جمهوری، صرف نظر از چند و چون این جمهوری، تبدیل شد.

۳.شرکت در انتخابات برای تعیین کارگزاران، به‌ویژه‌ انتخاب نمایندگان در مجلس قانونگذاری و انتخاب رئیس قوه‌ی اجرایی، تجلی جمهوریت نظام، راهی برای مشارکت شهروندان در تعیین سرنوشت خود، است.

۴.با گذشت زمان نهادهای انتصابی نظام حاکم بر ایران از دو طریق به جمهوریت نظام آسیب رسانده‌اند:
۴-الف.دخالت مستقیم در محدودسازی دایره‌ی انتخاب از طریق تعیین اولیه‌ی نامزدهای واجد شرایط، عمدتا از میان جمع همواره کوچک شونده‌ی موسوم به "نیروهای خودی" ( با هر معیار و با هر نام و عنوان)
۴-ب.دخالت در امور گوناگون سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و هنری، بدون ضوابط درخور و شفافیت وظایف و پاسخگویی شفاف در برابر نهادهای قانونی و انظار و افکار عمومی.

۵.در این شرایط، با کارگزاران فاقد شایستگی لازم گراییده به فرصت‌طلبی و فساد، پدیدآیی مشکلات در عرصه‌های گوناگون، و همچنین سیاست خارجی نادرخور و فاقد تعامل عقلانی گسترده با کشورهای دیگر، چنان شد که بحران‌ها و ناکارآمدی‌های نظام در عرصه‌های گوناگون افزایش یافتند و از مشروعیت و  مقبولیت آن و رضایت شهروندان چنان کاسته شد که از انتخابات مجلس شورا در ۱۳۹۸ تا کنون مشارکت شهروندان در انتخابات کاهش فزاینده‌ی معناداری داشته است.

۶.طبق آمار رسمی درصد شرکت‌کنندگان در انتخابات ۸ تیر ۱۴۰۳ حدود ۴۰ بوده است (با چشمپوشی بر هر تردیدی در کم و کیف ان).

۷.وابستگان به نظام بعضا با معیارهای سیاسی و ایدئولوژیک و برخورداری از موقعیت‌های نسبتأ ممتاز در هر انتخاباتی شرکت کرده‌اند.

۸.بیشتر طیف اصلاح‌طلبان و همچنین شمار زیادی از شهروندانی که هرگز نامزد مستقل نداشته‌اند در هر انتخاباتی که از امکان گزینش برخوردار بوده‌اند شرکت جسته‌اند.

۹.به حکم خرد باید پذیرفت که اگر در این  انتخابات این دو گروه نامزد تأیید شده‌ای نمی‌داشتند و نافرمانی مدنی در پیش می‌گرفتند و در انتخابات شرکت نمی‌کردند مشارکت در انتخابات در خوشبینانه‌ترین نگرش حدود ۲۰ درصد می‌شد که سقوط دهشتناک مشروعیت و مقبولیت نظام می‌بود.

۱۰.اینک که نتيجه‌ی نافرمانی مدنی منتقدان و مخالفان نظام در امر انتخابات آشکار شده است، باید انتظار داشت مقامات صادق و منصف ذیربط بپذیرند که اگر رأی در این انتخابات مساوی با رأی به نظام با ساختار و کارگزاران کنونی آن تلقی شود آن گاه باید رأی به نظام با این کم و کیف را همان حدود ۲۰ درصد دانست، که در صورت نبود خردورزی سیاسی کاهش بیشتر آن در آینده محتمل است.

۱۱.رأی ندادن به نظام، به معنای فوق، را نباید لزوما طلب سرنگونی دانست، و بیشتر رأی دهندگان به نامزد اصلاح‌طلبان خواستار تغییرات اساسی در ساختار و کارگزاران نظامند.

۱۲.بدین سان با پرهیز از مغالطه و فروکاست رأی‌دهی به تایید کامل نظام و نارأی‌دهی به سرنگونیخواهی، باید پذیرفت رأی حدود نیمی از شرکت کنندگان در انتخابات ۸ تیر ماه ۱۴۰۳ و همچنین رأی تقریبا همه‌ی کسانی که فزون بر آن ۴۰ درصد در دور دوم شرکت خواهند کرد نه رأی به نظام بلکه رأی به لزوم تغییرات اساسی در ساختار و کارگزاران آن است. (بگذریم از افزایش احتمالی تعدادی رأی از طرفداران خودی همیشگی نظام.)

۱۳.بر پایه‌ی تحلیل مشخص از شرایط مشخص، با توجه به تجارب گذشته و دورنماهای آینده، و آرمان‌ها و واقع‌بینی هر کس - اعم از وابستگان به طیف طرفداران نظام و طیف طرفداران نافرمانی مدنی از منتقدان نابرانداز تا براندازان  - می‌تواند در انتخابات ۱۵ تیر ماه ۱۴۰۳ شرکت کند و رأی ایجابی/سلبی برای/علیه یکی از دو نامزد یا رأی سفید/ممتنع/باطل را به صندوق رأی بیندازد بی آن‌که لزوما طرفدار نظام یا برانداز تلقی شود.

۱۴.به‌راستی سیاست‌ورزی در ایران امروز، به‌ویژه در بزنگاه‌های خاص - همچون کوشش دیرپای نخبگان و مردمان برای آزادی و استقلال و آبادی و سربلندی آن در تاریخ - بسیار پیچیده و عرصه‌ی تهدیدها و فرصت‌ها و نیازمند خردورزی و هوشیاری تاریخی است.

۱۵.با باور به آگاهی تاریخی مردمانمان، می‌توان حافظوار، با عشق و نقد اجتماعی و سیاست‌ورزی و رندی، گفت:

من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر عاقل و زیرک باشی

چهارشنبه سیزدهم (تیرروز) از تیرماه (= تیرگان، روز کمانکشی آرش کمانگیر) ۱۴۰۳
#هملت
#رأی_دادن
#رأی_ندادن
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-17997

هم‌میهن

رأی دادن یا رأی ندادن، مسئله این است

1- اندیشه‌ورزی و کنشگری سیاسی اموری بس پیچیده‌اند و نه بر منطق دوارزشی بلکه بر منطق چندارزشی و حتی منطق فازی استوارند و هر شهروند برخوردار از حق

www.group-telegram.com/cn/musa_akrami.com/1273

3.9K viewsMusa Akrami, edited  Jul 3 at 21:46

⏪رأی دادن یا رأی ندادن،

- مسئله این است: آیا شرکت در انتخابات  رأی‌دهی به نظام است و عدم شرکت طلب سرنگونی آن؟

*⃣موسی اکرمی
هم‌میهن، ۱۴ تیر ۱۴۰۳

۱.اندیشه‌ورزی و کنشگری سیاسی اموری پیچیده‌اند که بیشتر بر منطق چندارزشی و حتا منطق فازی استوارند، و هر شهروند از حق تعیین سرنوشت و وظیفه‌ی اندیشه‌ورزی و کنشگری برای میهن خود و جامعه‌ی انسانی، به‌ویژه در لحظات حساس برخوردار است.

۲.با انقلاب سال ۱۳۵۷ نظام سیاسی حاکم بر ایران به جمهوری، صرف نظر از چند و چون این جمهوری، تبدیل شد.

۳.شرکت در انتخابات برای تعیین کارگزاران، به‌ویژه‌ انتخاب نمایندگان در مجلس قانونگذاری و انتخاب رئیس قوه‌ی اجرایی، تجلی جمهوریت نظام، راهی برای مشارکت شهروندان در تعیین سرنوشت خود، است.

۴.با گذشت زمان نهادهای انتصابی نظام حاکم بر ایران از دو طریق به جمهوریت نظام آسیب رسانده‌اند:
۴-الف.دخالت مستقیم در محدودسازی دایره‌ی انتخاب از طریق تعیین اولیه‌ی نامزدهای واجد شرایط، عمدتا از میان جمع همواره کوچک شونده‌ی موسوم به "نیروهای خودی" ( با هر معیار و با هر نام و عنوان)
۴-ب.دخالت در امور گوناگون سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و هنری، بدون ضوابط درخور و شفافیت وظایف و پاسخگویی شفاف در برابر نهادهای قانونی و انظار و افکار عمومی.

۵.در این شرایط، با کارگزاران فاقد شایستگی لازم گراییده به فرصت‌طلبی و فساد، پدیدآیی مشکلات در عرصه‌های گوناگون، و همچنین سیاست خارجی نادرخور و فاقد تعامل عقلانی گسترده با کشورهای دیگر، چنان شد که بحران‌ها و ناکارآمدی‌های نظام در عرصه‌های گوناگون افزایش یافتند و از مشروعیت و  مقبولیت آن و رضایت شهروندان چنان کاسته شد که از انتخابات مجلس شورا در ۱۳۹۸ تا کنون مشارکت شهروندان در انتخابات کاهش فزاینده‌ی معناداری داشته است.

۶.طبق آمار رسمی درصد شرکت‌کنندگان در انتخابات ۸ تیر ۱۴۰۳ حدود ۴۰ بوده است (با چشمپوشی بر هر تردیدی در کم و کیف ان).

۷.وابستگان به نظام بعضا با معیارهای سیاسی و ایدئولوژیک و برخورداری از موقعیت‌های نسبتأ ممتاز در هر انتخاباتی شرکت کرده‌اند.

۸.بیشتر طیف اصلاح‌طلبان و همچنین شمار زیادی از شهروندانی که هرگز نامزد مستقل نداشته‌اند در هر انتخاباتی که از امکان گزینش برخوردار بوده‌اند شرکت جسته‌اند.

۹.به حکم خرد باید پذیرفت که اگر در این  انتخابات این دو گروه نامزد تأیید شده‌ای نمی‌داشتند و نافرمانی مدنی در پیش می‌گرفتند و در انتخابات شرکت نمی‌کردند مشارکت در انتخابات در خوشبینانه‌ترین نگرش حدود ۲۰ درصد می‌شد که سقوط دهشتناک مشروعیت و مقبولیت نظام می‌بود.

۱۰.اینک که نتيجه‌ی نافرمانی مدنی منتقدان و مخالفان نظام در امر انتخابات آشکار شده است، باید انتظار داشت مقامات صادق و منصف ذیربط بپذیرند که اگر رأی در این انتخابات مساوی با رأی به نظام با ساختار و کارگزاران کنونی آن تلقی شود آن گاه باید رأی به نظام با این کم و کیف را همان حدود ۲۰ درصد دانست، که در صورت نبود خردورزی سیاسی کاهش بیشتر آن در آینده محتمل است.

۱۱.رأی ندادن به نظام، به معنای فوق، را نباید لزوما طلب سرنگونی دانست، و بیشتر رأی دهندگان به نامزد اصلاح‌طلبان خواستار تغییرات اساسی در ساختار و کارگزاران نظامند.

۱۲.بدین سان با پرهیز از مغالطه و فروکاست رأی‌دهی به تایید کامل نظام و نارأی‌دهی به سرنگونیخواهی، باید پذیرفت رأی حدود نیمی از شرکت کنندگان در انتخابات ۸ تیر ماه ۱۴۰۳ و همچنین رأی تقریبا همه‌ی کسانی که فزون بر آن ۴۰ درصد در دور دوم شرکت خواهند کرد نه رأی به نظام بلکه رأی به لزوم تغییرات اساسی در ساختار و کارگزاران آن است. (بگذریم از افزایش احتمالی تعدادی رأی از طرفداران خودی همیشگی نظام.)

۱۳.بر پایه‌ی تحلیل مشخص از شرایط مشخص، با توجه به تجارب گذشته و دورنماهای آینده، و آرمان‌ها و واقع‌بینی هر کس - اعم از وابستگان به طیف طرفداران نظام و طیف طرفداران نافرمانی مدنی از منتقدان نابرانداز تا براندازان  - می‌تواند در انتخابات ۱۵ تیر ماه ۱۴۰۳ شرکت کند و رأی ایجابی/سلبی برای/علیه یکی از دو نامزد یا رأی سفید/ممتنع/باطل را به صندوق رأی بیندازد بی آن‌که لزوما طرفدار نظام یا برانداز تلقی شود.

۱۴.به‌راستی سیاست‌ورزی در ایران امروز، به‌ویژه در بزنگاه‌های خاص - همچون کوشش دیرپای نخبگان و مردمان برای آزادی و استقلال و آبادی و سربلندی آن در تاریخ - بسیار پیچیده و عرصه‌ی تهدیدها و فرصت‌ها و نیازمند خردورزی و هوشیاری تاریخی است.

۱۵.با باور به آگاهی تاریخی مردمانمان، می‌توان حافظوار، با عشق و نقد اجتماعی و سیاست‌ورزی و رندی، گفت:

من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر عاقل و زیرک باشی

چهارشنبه سیزدهم (تیرروز) از تیرماه (= تیرگان، روز کمانکشی آرش کمانگیر) ۱۴۰۳
#هملت
#رأی_دادن
#رأی_ندادن
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-17997

BY موسی اکرمی: فلسفه از تعبیر جهان تا تغییر جهان