مجله‌ی اینترنتی عصر روشنگری

مغالطه شماره ۳۸

💠 تجسم💠

این مغالطه وقتی صورت میگیردکه کسی گمان کند که به ازای هر یک ازالفاظ وکلمات یک جسم عینی وخارجی وجود دارد.
♦️اولین مورد این مغالطه آنست که کسی گمان کند اوصاف اشیا نیز خود شی مستقلی هستند،
منظور از آثار حالات و عوارض گوناگون اشیا است.مانند:سردی،گرمی،سفیدی، ،سیاهی ،نرمی.زبری وغیره
ظرف ممکنست گرم یاسرد باشد، اما به هر حال درون ظرف یک چیز بیشتر نیست و آن آب گرم یا آب سردست وبه همین که علاوه برآن چیزی هم به نام گرما یا سرما در ظرف وجود دارد، همان به مغالطه تجسم است.
♦️ مورد دیگر این مغالطه وقتی صورت می گیرد که کسی گمان کند امور انتزاعی نیز در عالم خارج نوعی تجسم وعینیت دارند یعنی شخص تصور کند چنانکه در عالم خارج اشیای همچون خاک و درخت و غیره وجود دارند، همینطور اموری مانند:عدالت،شجاعت، مالکیت و غیره نیز وجود دارند.
♦️صورت دیگر این مغالطه درباره اختلاف بین حقیقت و مجاز است یعنی اگر کسی یک بیان مجازی را به معنای حقیقی آن تلقی کند مرتکب این مغالطه شده است مثلا گمان کند شکستن سکوت مانند:شکستن شیشه است و یا خرد شدن اعصاب مانند خرد شدن یک جام بلوری است یا گمان کند دستور دادن مانند پول دادن است یا سرگرم کردن مانند آب گرم کردن است و غیره
استفاده از الفاظ به وسیله ما هرگز نمی‌تواند واقعیت راتغییر دهد،اینکه تجسم به عنوان یک مقوله مطرح می‌شود، ازاین روست که باعث می‌شود گاهی درباره چیزی صحبت کنیم که واقعاًوجود نداردیادرباره چیزی به شکل سخن بگوییم که آن چیز به آن شکل وجود ندارد.
مثلا می توانیم بگوییم درهنگام غروب آفتاب آسمان سرخ میشود،حال اگر به جای آن جمله این طور بگوییم هنگام غروب آفتاب سرخی آسمان را فرا می گیرد با آن هم معنا خواهدبود،اما جمله دوم ذهن رادچار این توهم می کند که گویا سرخی برای خود چیزیست که فاعل فعل فراگرفتن آسمان است.
مثال:
خواب عجب چیز بدیست گاهی در لحظات حساس فرا می رسد و انسان را از خود بیخود میکند(منظور اینست که گاهی انسان درلحظات حساس میخوابد)
برای نشان دادن اهمیت مقوله تجسم یک نمونه بسیار گویا مسئله تفسیر قرآن کریم است در قرآن کریم آیات زیادی درباره صفات و افعال خداوند وجود دارد که تعبیر ادبی و مجازی این آیات موجب ارتکاب مغالطه تجسم به صورت بسیارجدی از سوی عده ای شده است.
تفسیر خطا وفهم مغالطه آمیز این آیات باعث شده که بر اساس آن یک فرقه اعتقادی تشکیل شود.
یدالله فوق ایدیهم( طاها آیه ۵)
دست قدرت خداوند بالای دست آنهاست.
خداوند رحمان بر تخت حکومت و تدبیر جهان از سطح قرار گرفت
(فتح آیه۱۰)
در زبان فارسی نیز چنین تعبیرات ادبی وجود دارند مانند اینکه می‌گوییم:دست بالای دست بسیار است یعنی فردی که قوی‌تر و تواناتر از دیگری باشد زیاد است، اما لازم نیست که این فرد تواناتر واقع دست خود را روی دست دیگری بگذارد یا می‌گویند فلانی سر رشته امور را به دست گرفت یعنی بر اوضاع مسلط شد، نه اینکه امور مختلف مانند رشته های طناب باشد و او سر این رشته‌ها را به دست بگیرد.


علاوه بر کاربرد مغالطه آمیز کلمات در مواردی که اشاره شد مغالطه تجسم در مسائل دقیق فلسفی نیز مشاهده می‌شود که در این محدوده این مغالطه را می‌توان چنین تعریف کرد:
اگر کسی اموری را که دارای واقعیت عرضی یا واقعیت اعتباری هستند دارای واقعیت جوهری بپنداردمرتک مغالطه تجسم(تجوهر) شده است .

فایل شنیداری
https://www.group-telegram.com/de/mghlte.com

Telegram

مجله‌ی اینترنتی عصر روشنگری

#تجسم

از دسته ی مغالطات
#ادعای_بدون_استدلال

توضیح متنی

#کتاب_صوتی
مغالطات
علی اصغرخندان
@mghlte

www.group-telegram.com/de/mghlte.com/587

182 viewsedited  Jun 14, 2019 at 19:04

مغالطه شماره ۳۸

💠 تجسم💠

این مغالطه وقتی صورت میگیردکه کسی گمان کند که به ازای هر یک ازالفاظ وکلمات یک جسم عینی وخارجی وجود دارد.
♦️اولین مورد این مغالطه آنست که کسی گمان کند اوصاف اشیا نیز خود شی مستقلی هستند،
منظور از آثار حالات و عوارض گوناگون اشیا است.مانند:سردی،گرمی،سفیدی، ،سیاهی ،نرمی.زبری وغیره
ظرف ممکنست گرم یاسرد باشد، اما به هر حال درون ظرف یک چیز بیشتر نیست و آن آب گرم یا آب سردست وبه همین که علاوه برآن چیزی هم به نام گرما یا سرما در ظرف وجود دارد، همان به مغالطه تجسم است.
♦️ مورد دیگر این مغالطه وقتی صورت می گیرد که کسی گمان کند امور انتزاعی نیز در عالم خارج نوعی تجسم وعینیت دارند یعنی شخص تصور کند چنانکه در عالم خارج اشیای همچون خاک و درخت و غیره وجود دارند، همینطور اموری مانند:عدالت،شجاعت، مالکیت و غیره نیز وجود دارند.
♦️صورت دیگر این مغالطه درباره اختلاف بین حقیقت و مجاز است یعنی اگر کسی یک بیان مجازی را به معنای حقیقی آن تلقی کند مرتکب این مغالطه شده است مثلا گمان کند شکستن سکوت مانند:شکستن شیشه است و یا خرد شدن اعصاب مانند خرد شدن یک جام بلوری است یا گمان کند دستور دادن مانند پول دادن است یا سرگرم کردن مانند آب گرم کردن است و غیره
استفاده از الفاظ به وسیله ما هرگز نمی‌تواند واقعیت راتغییر دهد،اینکه تجسم به عنوان یک مقوله مطرح می‌شود، ازاین روست که باعث می‌شود گاهی درباره چیزی صحبت کنیم که واقعاًوجود نداردیادرباره چیزی به شکل سخن بگوییم که آن چیز به آن شکل وجود ندارد.
مثلا می توانیم بگوییم درهنگام غروب آفتاب آسمان سرخ میشود،حال اگر به جای آن جمله این طور بگوییم هنگام غروب آفتاب سرخی آسمان را فرا می گیرد با آن هم معنا خواهدبود،اما جمله دوم ذهن رادچار این توهم می کند که گویا سرخی برای خود چیزیست که فاعل فعل فراگرفتن آسمان است.
مثال:
خواب عجب چیز بدیست گاهی در لحظات حساس فرا می رسد و انسان را از خود بیخود میکند(منظور اینست که گاهی انسان درلحظات حساس میخوابد)
برای نشان دادن اهمیت مقوله تجسم یک نمونه بسیار گویا مسئله تفسیر قرآن کریم است در قرآن کریم آیات زیادی درباره صفات و افعال خداوند وجود دارد که تعبیر ادبی و مجازی این آیات موجب ارتکاب مغالطه تجسم به صورت بسیارجدی از سوی عده ای شده است.
تفسیر خطا وفهم مغالطه آمیز این آیات باعث شده که بر اساس آن یک فرقه اعتقادی تشکیل شود.
یدالله فوق ایدیهم( طاها آیه ۵)
دست قدرت خداوند بالای دست آنهاست.
خداوند رحمان بر تخت حکومت و تدبیر جهان از سطح قرار گرفت
(فتح آیه۱۰)
در زبان فارسی نیز چنین تعبیرات ادبی وجود دارند مانند اینکه می‌گوییم:دست بالای دست بسیار است یعنی فردی که قوی‌تر و تواناتر از دیگری باشد زیاد است، اما لازم نیست که این فرد تواناتر واقع دست خود را روی دست دیگری بگذارد یا می‌گویند فلانی سر رشته امور را به دست گرفت یعنی بر اوضاع مسلط شد، نه اینکه امور مختلف مانند رشته های طناب باشد و او سر این رشته‌ها را به دست بگیرد.


علاوه بر کاربرد مغالطه آمیز کلمات در مواردی که اشاره شد مغالطه تجسم در مسائل دقیق فلسفی نیز مشاهده می‌شود که در این محدوده این مغالطه را می‌توان چنین تعریف کرد:
اگر کسی اموری را که دارای واقعیت عرضی یا واقعیت اعتباری هستند دارای واقعیت جوهری بپنداردمرتک مغالطه تجسم(تجوهر) شده است .

فایل شنیداری
https://www.group-telegram.com/de/mghlte.com

BY مجله‌ی اینترنتی عصر روشنگری