Telegram Group & Telegram Channel
🌱یارب تو نگهبان دل اهل وطن باش
کامید بدیشان بود ایران کهن را

بهار که در سالهای ۱۹۴۷ تا ۱۹۴۹ میلادی برای درمان سل در مرکز درمانی در لیزان (لیسین)
Leysin
سوئیس اقامت داشته
آخرین قصیده‌اش را با وصفی از طبیعت آغاز می‌کند و به یاد ایران می‌افتد.
💥فوق‌العاده است:

🔵مِه کرد مُسخر دره و کوه لِزَن‌ را
پر کرد ز سیمابِ روان دشت و چمن را

گیتی به غبارِ دمه و میغ‌، نهان گشت
گفتی که برُفتند به جاروب‌، لِزَن را

گم شد ز نظر کنگرهٔ کوهِ جنوبی
پوشید ز نظّارگی، آن وجهِ حَسَن را

آن بیشه که چون جعدِ عروسان حبش بود
افکند به سر، مقنعهٔ برد یمن را

برف آمد و بر سلسلهٔ آلپ کفن دوخت
وآمد مِه و پوشید به کافور کفن را

کافور برافشاند کز او زنده شود کوه
کافور شنیدی که کند زنده بدن را؟

من بر زبر کوه نشسته به یکی کاخ
نظاره‌کنان جلوه‌گه سرو و سمن را

ناگاه یکی سیل رسید از دره‌ای ژرف
پوشید سراپایِ در و دشت و دمن را

هر سیل ز بالا به نشیب آید و این سیل
از زیر به بالا کند آهیخته‌ تن را

گفتی ز کمین خاست نهنگی و به‌ناگاه
بلعید لِزَن را و فروبست دهن را

مرغان، دهن از زمزمه بستند، تو گویی
بردند در این تیرگی از یاد، سخن را

خور تافت چنان کز تک دریا به سرِ آب
کس درنگرد تابش سیمینه لگن را

تاریک شد آفاق تو گفتی که به‌عمداً
یک‌باره زدند آتش‌ صد تل جگن را

گفتی که مگر جهل بپوشید رخ علم
یا برد سِفَه آبروی دانش و فن را

🔴گم شد ز نظر آن همه زیبایی و آثار
وین حال فرا یادِ من آورد وطن را

شد داغ دلم تازه که آورد به یادم
تاریکی و بدروزی ایران کهن را

آن روز چه شد کایران ز انوار عدالت
چون خلد برین کرد زمین را و زمن را

آن‌روز که از بیخ کهنسال فریدون
برخاست منوچهر و بگسترد فنن را

آن روز که گودرز، پی دفعِ عدو کرد
گلرنگ ز خونِ پسران دشت پشن را

وآن روز که پیوست به اروند و به اردن‌
کورش‌، کُر و وخش و ترک و مرو و تجن را

وآن روز که کمبوجیه پیوست به ایران
فینیقی و قرطاجنه و مصر و عدن را

وآن روز که دارای کبیر از مدد بخت
برکند ز بن ریشهٔ آشوب و فتن را

افزود به خوارزم و به بلغار حبش را
پیوست به لیبی و به پنجاب‌، ختن را

زان پس که ز اسکندر و اخلاف لعینش
یک قرن کشیدیم بلایا و محن را

ناگه وزش خشم دهاقین خراسان
از باغ وطن کرد برون زاغ و زغن را

آن روز کز ارمینیه بگذشت تراژان
بگرفت تسیفون‌، صفت بیت حزن را

رومی ز سوی مغرب و سگزی ز سوی شرق
بیدار نمودند فروخفته فتن را

در پیش دو دریای خروشان‌، سپه پارت
سد گشت و دلیرانه نگه داشت وطن را

پرخاشگران ری و گرگان و خراسان
کردند ز تن سنگر و از سینه مجن را

خون در سر من جوش زند از شرف و فخر
چون یاد کنم رزم کراسوس و سورن را

آن‌روز کجا شد که ز یک ناوک وَهرِز
بنهاد نجاشی ز کف اقلیم یمن را؟

وآن روز که شاپور به پیش سم شبرنگ
افکند به زانوی ادب والرین را

وآن‌روز کجا رفت که یک حملهٔ بهرام
افکند ز پا ساوه و آن جیش کشن را؟

آن‌روز کجا شد که ز پنجاب و ز کشمیر
اسلام برون کرد وثن را و شمن را؟

وآن‌روز که شمشیر قزلباش برآشفت
در دیدهٔ رومی‌ به شب تیره وسن را

آن‌روز که نادر، صف افغانی و هندی
بشکافت‌، چو شمشیر سحر عَقد پرن را

وآنگه به کف آورد به شمشیر مکافات
پیشاور و دهلی و لهاوور و دکن را

وآن ملک ببخشید و بشد سوی بخارا
وز بیم بلرزاند بدخشان و پکن را

امروز چه کردیم که در صورت و معنی
دادیم ز کف تربیت سر و علن را؟

نیکو نشود روز بد از تربیت بد
درمان نتوان کرد به کافور، عنن را

بالجمله محال است که مشاطهٔ تدبیر
از چهرهٔ این پیر برد چین و شکن را

جز آنکه سراپای، جوان گردد و جوید
در وادی اصلاح‌، ره تازه شدن را

ایران بود آن چشمۀ صافی که به‌تدریج
بگرفته لجن تا گلو و زیر ذقن را

کو مرد دلیری که به بازوی توانا
بزداید از این چشمه‌، گل و لای و لجن را؟

هرچند که پیچیده به هم رشتهٔ تدبیر
آرد سوی چنبر سر گم‌گشته رسن را

اصلاح ز نامرد مخواهید که نبود
یک مرتبه‌، شمشیرزن و دایره‌زن را

من نیک شناسم فن این کهنه‌حریفان
نحوی به عمل نیک شناسد لم و لن را

آن کهنه‌حریفی که گذارد ز لئیمی
در بیع و شری جمله قوانین و سنن را

طامع نکند مصلحت خویش فراموش
لقمه به مثل گم نکند راه دهن را

جز فرقهٔ مُصلح نکند دفع مفاسد
آن فرقه که آزرم ندارد تو و من را

بی تربیت‌، آزادی و قانون نتوان داشت
سعفص نتوان خواند، نخوانده کلمن را

امروز امید همه زی مجلس شور است
سر باید کآسوده نگه دارد تن را

گر سر عمل متحد از پیش نگیرد
از مرگ صیانت نتوان کرد بدن را

جز مجلس ملی نزند بیخ ستبداد
افریشتگان قهر کنند اهریمن را

بی نیروی قانون نرود کاری از پیش
جز بر سر آهن نتوان برد ترن را

گفتار بهار است وطن را غذی روح
مام از لب کودک نکند منع لبن را

این‌گونه سخن گفتن، حد همه‌کس نیست
داند شمن آراستن روی وثن را

🔴یارب تو نگهبان دل اهل وطن باش
کامید بدیشان بود ایران کهن را
#بهار ۱۳۲۷
👈 مرتبط
👈 نکات
www.group-telegram.com/de/pakruh.com



group-telegram.com/pakruh/1435
Create:
Last Update:

🌱یارب تو نگهبان دل اهل وطن باش
کامید بدیشان بود ایران کهن را

بهار که در سالهای ۱۹۴۷ تا ۱۹۴۹ میلادی برای درمان سل در مرکز درمانی در لیزان (لیسین)
Leysin
سوئیس اقامت داشته
آخرین قصیده‌اش را با وصفی از طبیعت آغاز می‌کند و به یاد ایران می‌افتد.
💥فوق‌العاده است:

🔵مِه کرد مُسخر دره و کوه لِزَن‌ را
پر کرد ز سیمابِ روان دشت و چمن را

گیتی به غبارِ دمه و میغ‌، نهان گشت
گفتی که برُفتند به جاروب‌، لِزَن را

گم شد ز نظر کنگرهٔ کوهِ جنوبی
پوشید ز نظّارگی، آن وجهِ حَسَن را

آن بیشه که چون جعدِ عروسان حبش بود
افکند به سر، مقنعهٔ برد یمن را

برف آمد و بر سلسلهٔ آلپ کفن دوخت
وآمد مِه و پوشید به کافور کفن را

کافور برافشاند کز او زنده شود کوه
کافور شنیدی که کند زنده بدن را؟

من بر زبر کوه نشسته به یکی کاخ
نظاره‌کنان جلوه‌گه سرو و سمن را

ناگاه یکی سیل رسید از دره‌ای ژرف
پوشید سراپایِ در و دشت و دمن را

هر سیل ز بالا به نشیب آید و این سیل
از زیر به بالا کند آهیخته‌ تن را

گفتی ز کمین خاست نهنگی و به‌ناگاه
بلعید لِزَن را و فروبست دهن را

مرغان، دهن از زمزمه بستند، تو گویی
بردند در این تیرگی از یاد، سخن را

خور تافت چنان کز تک دریا به سرِ آب
کس درنگرد تابش سیمینه لگن را

تاریک شد آفاق تو گفتی که به‌عمداً
یک‌باره زدند آتش‌ صد تل جگن را

گفتی که مگر جهل بپوشید رخ علم
یا برد سِفَه آبروی دانش و فن را

🔴گم شد ز نظر آن همه زیبایی و آثار
وین حال فرا یادِ من آورد وطن را

شد داغ دلم تازه که آورد به یادم
تاریکی و بدروزی ایران کهن را

آن روز چه شد کایران ز انوار عدالت
چون خلد برین کرد زمین را و زمن را

آن‌روز که از بیخ کهنسال فریدون
برخاست منوچهر و بگسترد فنن را

آن روز که گودرز، پی دفعِ عدو کرد
گلرنگ ز خونِ پسران دشت پشن را

وآن روز که پیوست به اروند و به اردن‌
کورش‌، کُر و وخش و ترک و مرو و تجن را

وآن روز که کمبوجیه پیوست به ایران
فینیقی و قرطاجنه و مصر و عدن را

وآن روز که دارای کبیر از مدد بخت
برکند ز بن ریشهٔ آشوب و فتن را

افزود به خوارزم و به بلغار حبش را
پیوست به لیبی و به پنجاب‌، ختن را

زان پس که ز اسکندر و اخلاف لعینش
یک قرن کشیدیم بلایا و محن را

ناگه وزش خشم دهاقین خراسان
از باغ وطن کرد برون زاغ و زغن را

آن روز کز ارمینیه بگذشت تراژان
بگرفت تسیفون‌، صفت بیت حزن را

رومی ز سوی مغرب و سگزی ز سوی شرق
بیدار نمودند فروخفته فتن را

در پیش دو دریای خروشان‌، سپه پارت
سد گشت و دلیرانه نگه داشت وطن را

پرخاشگران ری و گرگان و خراسان
کردند ز تن سنگر و از سینه مجن را

خون در سر من جوش زند از شرف و فخر
چون یاد کنم رزم کراسوس و سورن را

آن‌روز کجا شد که ز یک ناوک وَهرِز
بنهاد نجاشی ز کف اقلیم یمن را؟

وآن روز که شاپور به پیش سم شبرنگ
افکند به زانوی ادب والرین را

وآن‌روز کجا رفت که یک حملهٔ بهرام
افکند ز پا ساوه و آن جیش کشن را؟

آن‌روز کجا شد که ز پنجاب و ز کشمیر
اسلام برون کرد وثن را و شمن را؟

وآن‌روز که شمشیر قزلباش برآشفت
در دیدهٔ رومی‌ به شب تیره وسن را

آن‌روز که نادر، صف افغانی و هندی
بشکافت‌، چو شمشیر سحر عَقد پرن را

وآنگه به کف آورد به شمشیر مکافات
پیشاور و دهلی و لهاوور و دکن را

وآن ملک ببخشید و بشد سوی بخارا
وز بیم بلرزاند بدخشان و پکن را

امروز چه کردیم که در صورت و معنی
دادیم ز کف تربیت سر و علن را؟

نیکو نشود روز بد از تربیت بد
درمان نتوان کرد به کافور، عنن را

بالجمله محال است که مشاطهٔ تدبیر
از چهرهٔ این پیر برد چین و شکن را

جز آنکه سراپای، جوان گردد و جوید
در وادی اصلاح‌، ره تازه شدن را

ایران بود آن چشمۀ صافی که به‌تدریج
بگرفته لجن تا گلو و زیر ذقن را

کو مرد دلیری که به بازوی توانا
بزداید از این چشمه‌، گل و لای و لجن را؟

هرچند که پیچیده به هم رشتهٔ تدبیر
آرد سوی چنبر سر گم‌گشته رسن را

اصلاح ز نامرد مخواهید که نبود
یک مرتبه‌، شمشیرزن و دایره‌زن را

من نیک شناسم فن این کهنه‌حریفان
نحوی به عمل نیک شناسد لم و لن را

آن کهنه‌حریفی که گذارد ز لئیمی
در بیع و شری جمله قوانین و سنن را

طامع نکند مصلحت خویش فراموش
لقمه به مثل گم نکند راه دهن را

جز فرقهٔ مُصلح نکند دفع مفاسد
آن فرقه که آزرم ندارد تو و من را

بی تربیت‌، آزادی و قانون نتوان داشت
سعفص نتوان خواند، نخوانده کلمن را

امروز امید همه زی مجلس شور است
سر باید کآسوده نگه دارد تن را

گر سر عمل متحد از پیش نگیرد
از مرگ صیانت نتوان کرد بدن را

جز مجلس ملی نزند بیخ ستبداد
افریشتگان قهر کنند اهریمن را

بی نیروی قانون نرود کاری از پیش
جز بر سر آهن نتوان برد ترن را

گفتار بهار است وطن را غذی روح
مام از لب کودک نکند منع لبن را

این‌گونه سخن گفتن، حد همه‌کس نیست
داند شمن آراستن روی وثن را

🔴یارب تو نگهبان دل اهل وطن باش
کامید بدیشان بود ایران کهن را
#بهار ۱۳۲۷
👈 مرتبط
👈 نکات
www.group-telegram.com/de/pakruh.com

BY شعر، موسیقی و گردشگری




Share with your friend now:
group-telegram.com/pakruh/1435

View MORE
Open in Telegram


Telegram | DID YOU KNOW?

Date: |

Emerson Brooking, a disinformation expert at the Atlantic Council's Digital Forensic Research Lab, said: "Back in the Wild West period of content moderation, like 2014 or 2015, maybe they could have gotten away with it, but it stands in marked contrast with how other companies run themselves today." "The inflation fire was already hot and now with war-driven inflation added to the mix, it will grow even hotter, setting off a scramble by the world’s central banks to pull back their stimulus earlier than expected," Chris Rupkey, chief economist at FWDBONDS, wrote in an email. "A spike in inflation rates has preceded economic recessions historically and this time prices have soared to levels that once again pose a threat to growth." Just days after Russia invaded Ukraine, Durov wrote that Telegram was "increasingly becoming a source of unverified information," and he worried about the app being used to "incite ethnic hatred." What distinguishes the app from competitors is its use of what's known as channels: Public or private feeds of photos and videos that can be set up by one person or an organization. The channels have become popular with on-the-ground journalists, aid workers and Ukrainian President Volodymyr Zelenskyy, who broadcasts on a Telegram channel. The channels can be followed by an unlimited number of people. Unlike Facebook, Twitter and other popular social networks, there is no advertising on Telegram and the flow of information is not driven by an algorithm. Russian President Vladimir Putin launched Russia's invasion of Ukraine in the early-morning hours of February 24, targeting several key cities with military strikes.
from de


Telegram شعر، موسیقی و گردشگری
FROM American