ارزیابی شتابزده

✍️ ترمی که گذشت (گزارش شماره ۷)

دفتر ایام و روزها به سرعت ورق خورد و ترم زمستان هم به پایان رسید. چند کلامی کوتاه طبق روال گذشته درباره آنچه در این چند ماه گذشت:

🔵برنامه ترم زمستان شامل تدریس یک آزمایشگاه تکنولوژی بتن، یک کلاس برنامه نویسی کامپیوتر، و یک کلاس مقاومت مصالح بود. فرصتی برای تعامل با سه گروه مختلف از دانشجویان در سه مبحث تقریبا متفاوت.
درباره این مباحث ذکر موارد زیر ضروری است.

🔵۱- برای اولین بار در کلاس مقاومت مصالح (Mechanics of Materials) یک دانشجوی ناشنوا حضور داشت.
در ابتدای جلسه نخست، یک خانم سیاه پوست و یک آقای هیسپنیک آمدند و خودشان را معرفی کردند و توضیح دادند که در طول مدت تدریس، ما جلو کلاس و مقابل دانشجویان می ایستیم و مباحث کلاس را با sign language (زبان اشاره) برای دانشجوی ناشنوای حاضر در کلاس (الکس) برگردان می کنیم.

نام دانشجو را چک کردم و متعجب شدم که دیدم او دانشجوی مهندسی مکانیک است (یعنی از بچه های عمران نیست).
قبلا توضیح داده شد که دروس پایه مهندسی (در بسیاری از دانشگاههای آمریکا) با حضور دانشجویان تمام رشته ها برگزار می شود و لذا در کلاس مقاومت مصالح، دانشجویان همه رشته های مهندسی حضور دارند.

واقعا تا پیش از این هیچ تصوّری نداشتم که جامعه می تواند «فضای رشد معلول» را به شکلی فراهم کند که فرد با معلولیت در حد ناشنوایی، بتواند به تحصیل در رشته های مهندسی بیندیشد. حتی تصور این امر را هم نداشتم.

نکته دیگری که در ابتدا قدری عجیب بود اینکه متوجه نشدم چرا به "دو مترجم" برای زبان اشاره (sign language) نیاز است در حالی که یک دانشجوی ناشنوا در کلاس هست؟ ولی در همان جلسات ابتدای ترم متوجه شدم که این کار، چقدر کار دشوار و سختی هست و عملا ممکن نیست که یک مترجم بتواند سه ساعت کامل کارِ «ترجمه با زبان اشاره» را انجام دهد. لذا این دو نفر پیوسته جایشان را با هم عوض می کردند. حرکت دستها، بدن، حالات صورت و لب خوانی وقتی که مدرس پیوسته دارد حرف می زند (آنهم برای مباحث دشواری همچون انتقال کرنش) واقعا از مترجم ناشنوایان «انرژی می برد» و لذا دانشگاه برای آن یک دانشجو، دو مترجم اختصاص داده است.

تصمیمی سنجیده و متناسب با «مقتضیات» معلول و جنس درس.

در تمام طول مدت کلاس، نگاهِ دانشجو به دهان مترجم و حرکات اشاره او بود. زمانی که سوالی داشت با حرکات اشاره سوالش را به مترجم دوم (که در کنارش نشسته بود) منتقل می کرد و سپس آن مترجم دست بلند می کرد، اجازه می گرفت و سوال دانشجوی ناشنوا را طرح می کرد.

🔵۲- شاید عجیب ترین تجربه این ترم روزی بود که بعد از پایان کلاس دیدم آن دانشجو و هر دو مترجمش منتظر ایستاده اند تا صحبت کنند. وقتی پرسیدم موضوع چیست؟ مترجم گفت که: الکس معتقد است در مسئله طراحی تیر چوبی نکته ابهامی موجود است. گفتم ابهام چیست؟ الکس با زبان اشاره توضیحاتی داد. مترجم گفت: شما برای این تیر چوبی (با این بارگذاری خاص)، هم تنش خمشی و هم تنش برشی را محاسبه کرده اید، ولی بعدا تیر را بر مبنای برش طراحی کردید در حالی که تیر باید بر مبنای خمش محاسبه شود!
لحظاتی شوک شدم. چطور ممکن است چنین اشتباهی رخ داده باشد؟ کاملا بدیهی است که در عموم موارد طراحی تیر بر مبنای خمش است و نه برش. لابد چنین اشتباه محاسباتی به دلیل کم خوابی و فشار زیاد تدریس امروز رخ داده، ولی چرا و چطور هیچ یک از دانشجویانِ غیرمعلولِ کلاس این نکته را متوجه نشده، ولی آن کسی که بعد از کلاس دارد این نکته را متذکر می شود الکس است؟

یک لحظه احساس کردم اشک می خواهد از چشمها سرازیر شود. واقعا اگر پدر و مادر الکس می دانستند که فرزند معلولشان (در نگاه ما آدمها که خود را غیرمعلول می پنداریم) در چنین سطحی از هشیاری و توان ارتباط با درسِ به این سختی است چه حس غرور و آرامشی بهشان دست می داد؟ احساس کردم با تمام وجود به الکس، به همت بلند او و به این میزان توجهش تحسین می فرستم.

و این همان بحثی است که ما نمی فهمیم. جامعه (Society) باید امکانات حضور معلول در فعالیتهای اجتماعی را فراهم کند. «نه بخاطر معلول» بلکه «بخاطر خودِ جامعه». بیش از اینکه معلول از حضور در اجتماع محروم شود، این جامعه است که از پتانسیلها و توانمندیهای خداداد معلولین محروم می شود.

🔵 ۳- افرادی که علاقمند به تدریس این مبحث مکانیک هستند این وب سایت + توسط آقایان پروفسور اِریک کسپر و گرت هال تدارک دیده شده است.
یک وب سایت آموزشی بسیار خوب که ویدیوهای ضبط شده متعدد برای توضیح مفاهیم (Lecture notes) و همچنین مساله های حل شده (Sample Problems) دارد.
نمونه ای عالی از یک تدریس حرفه ای توسط دو تن از شاگردان قدیمی استیفان مِیهین در برکلی که اکنون سالهاست خود ‌پروفسور شده اند.

نمونه ای از همت افرادی که بجای تولید مقاله ژورنال «محتوای آموزشی» تولید کرده اند.

ادامه گزارش🔻
www.group-telegram.com/de/solseghalam.com

www.group-telegram.com/de/solseghalam.com/2298

12.7K viewsMohammadreza Eslami, edited  Mar 24, 2024 at 11:40

✍️ ترمی که گذشت (گزارش شماره ۷)

دفتر ایام و روزها به سرعت ورق خورد و ترم زمستان هم به پایان رسید. چند کلامی کوتاه طبق روال گذشته درباره آنچه در این چند ماه گذشت:

🔵برنامه ترم زمستان شامل تدریس یک آزمایشگاه تکنولوژی بتن، یک کلاس برنامه نویسی کامپیوتر، و یک کلاس مقاومت مصالح بود. فرصتی برای تعامل با سه گروه مختلف از دانشجویان در سه مبحث تقریبا متفاوت.
درباره این مباحث ذکر موارد زیر ضروری است.

🔵۱- برای اولین بار در کلاس مقاومت مصالح (Mechanics of Materials) یک دانشجوی ناشنوا حضور داشت.
در ابتدای جلسه نخست، یک خانم سیاه پوست و یک آقای هیسپنیک آمدند و خودشان را معرفی کردند و توضیح دادند که در طول مدت تدریس، ما جلو کلاس و مقابل دانشجویان می ایستیم و مباحث کلاس را با sign language (زبان اشاره) برای دانشجوی ناشنوای حاضر در کلاس (الکس) برگردان می کنیم.

نام دانشجو را چک کردم و متعجب شدم که دیدم او دانشجوی مهندسی مکانیک است (یعنی از بچه های عمران نیست).
قبلا توضیح داده شد که دروس پایه مهندسی (در بسیاری از دانشگاههای آمریکا) با حضور دانشجویان تمام رشته ها برگزار می شود و لذا در کلاس مقاومت مصالح، دانشجویان همه رشته های مهندسی حضور دارند.

واقعا تا پیش از این هیچ تصوّری نداشتم که جامعه می تواند «فضای رشد معلول» را به شکلی فراهم کند که فرد با معلولیت در حد ناشنوایی، بتواند به تحصیل در رشته های مهندسی بیندیشد. حتی تصور این امر را هم نداشتم.

نکته دیگری که در ابتدا قدری عجیب بود اینکه متوجه نشدم چرا به "دو مترجم" برای زبان اشاره (sign language) نیاز است در حالی که یک دانشجوی ناشنوا در کلاس هست؟ ولی در همان جلسات ابتدای ترم متوجه شدم که این کار، چقدر کار دشوار و سختی هست و عملا ممکن نیست که یک مترجم بتواند سه ساعت کامل کارِ «ترجمه با زبان اشاره» را انجام دهد. لذا این دو نفر پیوسته جایشان را با هم عوض می کردند. حرکت دستها، بدن، حالات صورت و لب خوانی وقتی که مدرس پیوسته دارد حرف می زند (آنهم برای مباحث دشواری همچون انتقال کرنش) واقعا از مترجم ناشنوایان «انرژی می برد» و لذا دانشگاه برای آن یک دانشجو، دو مترجم اختصاص داده است.

تصمیمی سنجیده و متناسب با «مقتضیات» معلول و جنس درس.

در تمام طول مدت کلاس، نگاهِ دانشجو به دهان مترجم و حرکات اشاره او بود. زمانی که سوالی داشت با حرکات اشاره سوالش را به مترجم دوم (که در کنارش نشسته بود) منتقل می کرد و سپس آن مترجم دست بلند می کرد، اجازه می گرفت و سوال دانشجوی ناشنوا را طرح می کرد.

🔵۲- شاید عجیب ترین تجربه این ترم روزی بود که بعد از پایان کلاس دیدم آن دانشجو و هر دو مترجمش منتظر ایستاده اند تا صحبت کنند. وقتی پرسیدم موضوع چیست؟ مترجم گفت که: الکس معتقد است در مسئله طراحی تیر چوبی نکته ابهامی موجود است. گفتم ابهام چیست؟ الکس با زبان اشاره توضیحاتی داد. مترجم گفت: شما برای این تیر چوبی (با این بارگذاری خاص)، هم تنش خمشی و هم تنش برشی را محاسبه کرده اید، ولی بعدا تیر را بر مبنای برش طراحی کردید در حالی که تیر باید بر مبنای خمش محاسبه شود!
لحظاتی شوک شدم. چطور ممکن است چنین اشتباهی رخ داده باشد؟ کاملا بدیهی است که در عموم موارد طراحی تیر بر مبنای خمش است و نه برش. لابد چنین اشتباه محاسباتی به دلیل کم خوابی و فشار زیاد تدریس امروز رخ داده، ولی چرا و چطور هیچ یک از دانشجویانِ غیرمعلولِ کلاس این نکته را متوجه نشده، ولی آن کسی که بعد از کلاس دارد این نکته را متذکر می شود الکس است؟

یک لحظه احساس کردم اشک می خواهد از چشمها سرازیر شود. واقعا اگر پدر و مادر الکس می دانستند که فرزند معلولشان (در نگاه ما آدمها که خود را غیرمعلول می پنداریم) در چنین سطحی از هشیاری و توان ارتباط با درسِ به این سختی است چه حس غرور و آرامشی بهشان دست می داد؟ احساس کردم با تمام وجود به الکس، به همت بلند او و به این میزان توجهش تحسین می فرستم.

و این همان بحثی است که ما نمی فهمیم. جامعه (Society) باید امکانات حضور معلول در فعالیتهای اجتماعی را فراهم کند. «نه بخاطر معلول» بلکه «بخاطر خودِ جامعه». بیش از اینکه معلول از حضور در اجتماع محروم شود، این جامعه است که از پتانسیلها و توانمندیهای خداداد معلولین محروم می شود.

🔵 ۳- افرادی که علاقمند به تدریس این مبحث مکانیک هستند این وب سایت + توسط آقایان پروفسور اِریک کسپر و گرت هال تدارک دیده شده است.
یک وب سایت آموزشی بسیار خوب که ویدیوهای ضبط شده متعدد برای توضیح مفاهیم (Lecture notes) و همچنین مساله های حل شده (Sample Problems) دارد.
نمونه ای عالی از یک تدریس حرفه ای توسط دو تن از شاگردان قدیمی استیفان مِیهین در برکلی که اکنون سالهاست خود ‌پروفسور شده اند.

نمونه ای از همت افرادی که بجای تولید مقاله ژورنال «محتوای آموزشی» تولید کرده اند.

ادامه گزارش🔻
www.group-telegram.com/de/solseghalam.com

BY ارزیابی شتابزده