Telegram Group & Telegram Channel
کتابخانه نفیس حاج میرزا محمود بروجردی
محمد گودرزی (ا. فرهیخته)

در قرون گذشته و پیش از ورود و فراگیری صنعت چاپ و انتشار گسترده کتاب، آثار علمی در نُسَخی بسیار معدود توسط خوش‌نویسان تهیه می‌شد و صحافانی ماهر و هنرمند آن نسخه‌ها را به صورت کتاب‌هایی فاخر درمی‌آوردند و به اهل علم عرضه می‌کردند. از این رو خرید و گردآوری کتاب رواج عمومی نداشت و داشتن کتابخانه خصوصی، بیشتر به عالمان دینی و برخی از فضلای وابسته به طبقه اعیان و اشراف محدود می¬شد. تا آنجا که می‌دانیم در بروجرد، برخی از چهره‌های شناخته شده و مشهور خاندان طباطبایی، کتابخانه‌های خصوصی قابل توجهی داشته‌اند، از جمله: آیت اله حاج میرزا محمود بروجردی، آیت‌اله العظمی حاج آقا حسین طباطبایی بروجردی، آیت‌اله حاج آقا ابوالمجد مواهبی، آیت اله حاج آقا محمدباقر سلطانی، حاج آقا فخرالدین صدرالعلما، حاج آقا محمدتقی افتخارالاسلام و حاج آقا ابوالفضل مغیثی. از این میان و بنا به توضیحاتی که در ادامه می‌آید کتابخانه اختصاصی حاج میرزا محمود در زمان خود، اعتباری بسیار داشته است.

حاج میرزا محمود بروجردی (تولد ۱۲۲۱- وفات ۱۳۰۰قمری) از مشهورترین علمای دینی ایران در دوره سلطنت ناصرالدین‌شاه قاجار و از برجسته‌ترین چهره‌های خاندان سادات طباطبایی بروجرد است که به واسطه نوشتن کتاب «مَواهِبُ السَنیه فی شَرح الدُره الغَرویه» به «صاحب مواهب» شهرت یافت. تقریباً تمامی تاریخ‌نگاران عصر ناصری از جمله محمدحسن‌خان اعتمادالسلطنه و رضاقلی‌خان هدایت به معرفی شخصیت علمی و جایگاه اجتماعی حاج میرزا محمود پرداخته‌اند و مطالب مفصلی در مورد وی نوشته‌اند. جدای از مقام فقهی و دایره اقتدار و نفوذ سیاسی اجتماعی این عالم نامی، وی کتابخانه‌ای بسیار مفصل و نفیس داشته است. آن گونه که زنده‌یاد حاج آقا علی‌اکبر مواهبی طباطبایی، از نوادگان وی برای نگارنده نقل می‌کرد، این کتابخانه در اتاق‌های رو به قبله در طبقه فوقانی خانه بزرگ حاج میرزا محمود قرار داشت، همان خانه مشهور خیابان بحرالعوم، کوچه مواهبی که هنوز هم در روزهای عزاداری محرم، سیل هیئت‌های مذهبی و گروه‌های مختلف زن و مردِ عزادار به آنجا سرازیر می‌شود.

از شواهد می‌توان گمان برد که چند هزار جلد کتاب خطی نفیس و ارزشمند در علوم مختلف فقهی، کلامی، فلسفی، ادبی و تاریخی به مرور زمان در این کتابخانه گرد‌آوری شده بود که در زمان خود، یک گنجینه بسیار گرانبها شمرده می‌شده است. از نکات ظریف و بسیار مهم این که تمامی کتاب‌های موجود در این کتابخانه ممهور به مُهر و دستخط حاج میرزا محمود بوده‌اند. به رغم این میزان وسواس و توجه شخص «صاحب مواهب» به حفظ نسخه‌های موجود در کتابخانه، با وفات او یا چند سالی پس از آن، انسجام و یکپارچگی این مجموعه عظیم گسسته شد؛ کتاب‌های موجود و گرانبهای آن، همچون دیگر میراث خانوادگی، میان فرزندانش تقسیم شد. شاید در ابتدا هر چند صد جلد کتاب، به فرزندی رسید اما در گذر زمان و تقسیم چندباره آن میراثِ نخستین میان نسل‌های بعدی، هر چند ده جلد یا چند جلد کتاب، سر از خانه‌ای درآوردند! البته این را هم می‌دانیم که شماری از فرزندان و نوادگان «صاحب مواهب» راه ایشان را پی گرفتند و در کسوت اهل علم درآمدند و بعضاً از چهره‌های علمی و فقهی بنامِ زمان خود شدند. یقیناً هر یک از این اشخاص، مجموعه کتاب‌هایی را در کتابخانه خصوصی خود فراهم آوردند اما و ظاهراً هیچ‌یک از این کتابخانه‌های شخصی، به میزان اهمیت و گستردگی کتابخانه بزرگ و نفیس حاج میرزا محمود نرسیدند. پُست بعدی به سرانجام و سرنوشت آثار نفیس این کتابخانه اختصاص دارد.

کانال تلگرامی ویروگرد، یادگار ماندگار
نشانی:
@virugerd



group-telegram.com/virugerd/757
Create:
Last Update:

کتابخانه نفیس حاج میرزا محمود بروجردی
محمد گودرزی (ا. فرهیخته)

در قرون گذشته و پیش از ورود و فراگیری صنعت چاپ و انتشار گسترده کتاب، آثار علمی در نُسَخی بسیار معدود توسط خوش‌نویسان تهیه می‌شد و صحافانی ماهر و هنرمند آن نسخه‌ها را به صورت کتاب‌هایی فاخر درمی‌آوردند و به اهل علم عرضه می‌کردند. از این رو خرید و گردآوری کتاب رواج عمومی نداشت و داشتن کتابخانه خصوصی، بیشتر به عالمان دینی و برخی از فضلای وابسته به طبقه اعیان و اشراف محدود می¬شد. تا آنجا که می‌دانیم در بروجرد، برخی از چهره‌های شناخته شده و مشهور خاندان طباطبایی، کتابخانه‌های خصوصی قابل توجهی داشته‌اند، از جمله: آیت اله حاج میرزا محمود بروجردی، آیت‌اله العظمی حاج آقا حسین طباطبایی بروجردی، آیت‌اله حاج آقا ابوالمجد مواهبی، آیت اله حاج آقا محمدباقر سلطانی، حاج آقا فخرالدین صدرالعلما، حاج آقا محمدتقی افتخارالاسلام و حاج آقا ابوالفضل مغیثی. از این میان و بنا به توضیحاتی که در ادامه می‌آید کتابخانه اختصاصی حاج میرزا محمود در زمان خود، اعتباری بسیار داشته است.

حاج میرزا محمود بروجردی (تولد ۱۲۲۱- وفات ۱۳۰۰قمری) از مشهورترین علمای دینی ایران در دوره سلطنت ناصرالدین‌شاه قاجار و از برجسته‌ترین چهره‌های خاندان سادات طباطبایی بروجرد است که به واسطه نوشتن کتاب «مَواهِبُ السَنیه فی شَرح الدُره الغَرویه» به «صاحب مواهب» شهرت یافت. تقریباً تمامی تاریخ‌نگاران عصر ناصری از جمله محمدحسن‌خان اعتمادالسلطنه و رضاقلی‌خان هدایت به معرفی شخصیت علمی و جایگاه اجتماعی حاج میرزا محمود پرداخته‌اند و مطالب مفصلی در مورد وی نوشته‌اند. جدای از مقام فقهی و دایره اقتدار و نفوذ سیاسی اجتماعی این عالم نامی، وی کتابخانه‌ای بسیار مفصل و نفیس داشته است. آن گونه که زنده‌یاد حاج آقا علی‌اکبر مواهبی طباطبایی، از نوادگان وی برای نگارنده نقل می‌کرد، این کتابخانه در اتاق‌های رو به قبله در طبقه فوقانی خانه بزرگ حاج میرزا محمود قرار داشت، همان خانه مشهور خیابان بحرالعوم، کوچه مواهبی که هنوز هم در روزهای عزاداری محرم، سیل هیئت‌های مذهبی و گروه‌های مختلف زن و مردِ عزادار به آنجا سرازیر می‌شود.

از شواهد می‌توان گمان برد که چند هزار جلد کتاب خطی نفیس و ارزشمند در علوم مختلف فقهی، کلامی، فلسفی، ادبی و تاریخی به مرور زمان در این کتابخانه گرد‌آوری شده بود که در زمان خود، یک گنجینه بسیار گرانبها شمرده می‌شده است. از نکات ظریف و بسیار مهم این که تمامی کتاب‌های موجود در این کتابخانه ممهور به مُهر و دستخط حاج میرزا محمود بوده‌اند. به رغم این میزان وسواس و توجه شخص «صاحب مواهب» به حفظ نسخه‌های موجود در کتابخانه، با وفات او یا چند سالی پس از آن، انسجام و یکپارچگی این مجموعه عظیم گسسته شد؛ کتاب‌های موجود و گرانبهای آن، همچون دیگر میراث خانوادگی، میان فرزندانش تقسیم شد. شاید در ابتدا هر چند صد جلد کتاب، به فرزندی رسید اما در گذر زمان و تقسیم چندباره آن میراثِ نخستین میان نسل‌های بعدی، هر چند ده جلد یا چند جلد کتاب، سر از خانه‌ای درآوردند! البته این را هم می‌دانیم که شماری از فرزندان و نوادگان «صاحب مواهب» راه ایشان را پی گرفتند و در کسوت اهل علم درآمدند و بعضاً از چهره‌های علمی و فقهی بنامِ زمان خود شدند. یقیناً هر یک از این اشخاص، مجموعه کتاب‌هایی را در کتابخانه خصوصی خود فراهم آوردند اما و ظاهراً هیچ‌یک از این کتابخانه‌های شخصی، به میزان اهمیت و گستردگی کتابخانه بزرگ و نفیس حاج میرزا محمود نرسیدند. پُست بعدی به سرانجام و سرنوشت آثار نفیس این کتابخانه اختصاص دارد.

کانال تلگرامی ویروگرد، یادگار ماندگار
نشانی:
@virugerd

BY ویروگرد؛ یادگار ماندگار


Warning: Undefined variable $i in /var/www/group-telegram/post.php on line 260

Share with your friend now:
group-telegram.com/virugerd/757

View MORE
Open in Telegram


Telegram | DID YOU KNOW?

Date: |

For example, WhatsApp restricted the number of times a user could forward something, and developed automated systems that detect and flag objectionable content. As such, the SC would like to remind investors to always exercise caution when evaluating investment opportunities, especially those promising unrealistically high returns with little or no risk. Investors should also never deposit money into someone’s personal bank account if instructed. Given the pro-privacy stance of the platform, it’s taken as a given that it’ll be used for a number of reasons, not all of them good. And Telegram has been attached to a fair few scandals related to terrorism, sexual exploitation and crime. Back in 2015, Vox described Telegram as “ISIS’ app of choice,” saying that the platform’s real use is the ability to use channels to distribute material to large groups at once. Telegram has acted to remove public channels affiliated with terrorism, but Pavel Durov reiterated that he had no business snooping on private conversations. Right now the digital security needs of Russians and Ukrainians are very different, and they lead to very different caveats about how to mitigate the risks associated with using Telegram. For Ukrainians in Ukraine, whose physical safety is at risk because they are in a war zone, digital security is probably not their highest priority. They may value access to news and communication with their loved ones over making sure that all of their communications are encrypted in such a manner that they are indecipherable to Telegram, its employees, or governments with court orders. In a message on his Telegram channel recently recounting the episode, Durov wrote: "I lost my company and my home, but would do it again – without hesitation."
from de


Telegram ویروگرد؛ یادگار ماندگار
FROM American