این مستند شگفت‌انگیز از سال‌های دور در کرمان را ببینید. جشن سده سالیان دراز است که در کرمان با باشندگی همه‌ی مردمان ایران‌دوست شهر برگزار می‌گردد. فرهنگ توانای ایرانشهر بزرگ همچون گوهری درخشان، همیشه راهگشا بوده است. در هر کجای گیتی هستید، آتشی بیافروزید و با شادی همازور شوید.

فلات ایران

@AmirTaheri4

شاهزاده رضا پهلوی در حاشیه نشست در باشگاه ملی مطبوعات در واشنگتن که روز سه‌شنبه نهم بهمن برگزار شد، جشن ملی سده را به ایرانیان تبریک گفت.
شاهزاده رضا پهلوی طی گفتگوی اختصاصی با ایندیپندنت فارسی گفت: «تمام جشن‌های ملی و فرهنگی‌مان را باید همیشه یادآور شویم، این جزو هویت ما است. یکی از اساس مقاوتمان مقابل حکومتی است که از روز اول ایران‌ستیز بود و فرهنگ و هویت ایرانی را تحت الشعاع قرار داده است».

independentpersian

@AmirTaheri4

شاهزاده رضا پهلوی در «باشگاه ملی مطبوعات» آمریکا در شهر واشنگتن | بخش پرسش و پاسخ | زیرنویس فارسی

شاهزاده رضا پهلوی روز گذشته، سه‌شنبه، ۹ بهمن‌ماه، برابر با ۲۸ ژانویه ۲۰۲۵، در نشستی در «باشگاه ملی مطبوعات» آمریکا در شهر واشنگتن حضور یافتند. این نشست در دو بخش سخنرانی و پرسش و پاسخ برگزار شد. آنچه در این ویدئو می‌بینید نسخه کامل بخش پرسش و پاسخ این نشست است که همراه با زیرنویس فارسی تقدیم شما همراهان می‌شود. لازم به یادآوری است که بخش نخست این نشست روز گذشته و همراه با زیرنویس فارسی در کانال تلگرام، اینستاگرام و ایکس (توئیتر پیشین) یونیکا منتشر شده بود.

#شاهزاده_رضا_پهلوی
#برای_ایران
@Unikador
@OfficialRezaPahlavi

سخنرانی شاهزاده رضا پهلوی در «باشگاه ملی مطبوعات» آمریکا در شهر واشنگتن | بخش نخست | زیرنویس فارسی

شاهزاده رضا پهلوی امروز سه‌شنبه، ۹ بهمن‌ماه، برابر با ۲۸ ژانویه ۲۰۲۵، در نشستی در «باشگاه ملی مطبوعات» آمریکا در شهر واشنگتن حضور یافتند. این نشست در دو بخش سخنرانی و پرسش و پاسخ برگزار شد. آنچه در این ویدئو می‌بینید نسخه کامل بخش سخنرانی شاهزاده رضا پهلوی در این نشست است که همراه با زیرنویس فارسی تقدیم شما همراهان می‌شود. لازم به یادآوری است که بخش پرسش و پاسخ این نشست مهم نیز به زودی و همراه با دوبله فارسی در پلتفرم‌های یونیکا منتشر خواهد شد.

#شاهزاده_رضا_پهلوی
#برای_ایران
@Unikador
@OfficialRezaPahlavi

ترجمه فارسی سخنرانی در «باشگاه ملی مطبوعات» آمریکا

سه‌شنبه ٢٨ ژانویه ٢٠٢۵
واشینگتن دی‌سی

خانم‌ها و آقایان صبح بخیر. بازگشت به باشگاه ملی مطبوعات آمریکا برای من مایه افتخار است. از دعوت شما سپاسگزارم و خوشحال می​شوم که بعد از صحبت‌هایم به پرسش‌های شما پاسخ دهم.

امروز خاورمیانه در آستانه تغییری بنیادین قرار دارد؛ تغییری که می​تواند به دهه‌ها ترور، درگیری و آشوب پایان دهد و منطقه را به سوی صلح، رفاه و ثبات سوق دهد.

این تغییرات بنیادین، با تضعیف چشمگیر گروه حماس در غزه، سرکوب حزب‌الله لبنان، و سقوط رژیم بشار اسد در سوریه امکان‌پذیر شده. اما این تغییر همچنین به لطف رهبری، بینش، و امید مسئولان کشورهای منطقه، از ریاض تا اورشلیم و سراسر خاورمیانه، که می‌خواهند برای رفاه و مشارکت مردم خود همکاری کنند، ممکن شده است.

اگرچه امروز فرصتی تاریخی برای صلح‌طلبان فراهم شده، ولی جنگ‌افروزان بی‌کار ننشسته‌اند. جنگ‌افروزانی که ۴۵ سال خاورمیانه را در آتش نگاه داشته‌اند، در تهران لانه کرده‌اند. علی خامنه‌ای و رژیم او، حتی نمایندگانی که او با انگلیسی فصیح و لبخند نزد شما می‌فرستد، به دنبال شرکت در این صلح نوظهور نیستند. آنها به دنبال نابودی آن هستند.

از کجا این را می‌دانیم؟ از آنجا که آنها نه تنها این هدف را به زبان آورده‌اند، بلکه در عمل به ما نشان داده‌اند. از همان آغاز، این رژیم غیرقانونی و جنایتکار علیه مردم ایران و مردم ایالات متحده آمریکا اعلان جنگ کرد: همان زمان که شجاع‌ترین فرماندهان نظامی ما را به قتل رساندند، کارکنان سفارت آمریکا در تهران را گروگان گرفتند، وقتی روشنفکران ما را در قتل‌های زنجیره‌ای کشتند، پایگاه تفنگداران دریایی آمریکا را در لبنان منفجر کردند، وقتی جوانان شجاع ما را در خیابان‌ها قتل عام کردند، حتی کوشیدند رئیس‌جمهور شما، دونالد ترامپ را ترور کنند.

«مرگ بر آمریکا» نه فقط شعار این رژیم، بلکه همانطور که خود خامنه‌ای می‌گوید، منش و سیاست نظام است.

اما امروز، با نابود شدن نیروهای نیابتی‌اش، جمهوری اسلامی ضعیف‌تر از همیشه است. بنابراین، در هفته‌ها و ماه‌های آینده، جمهوری اسلامی از ترس بقا و نجات خود به هر بهایی، چهره‌ای متفاوت به شما نشان خواهد داد. این رژیم از جهاد، گروگان‌گیری، یا آشوب سخن نخواهد گفت، بلکه از معامله، منافع مشترک و عمل‌گرایی حرف خواهد زد. مانند نیم قرن گذشته، از هر حقه و ابزاری برای دروغ‌گویی و فریب‌کاری استفاده خواهد کرد تا راهی برای یک توافق جدید با ایالات متحده پیدا کند.

رژیم اگر این توافق را به دست بیاورد، از مزایا و امتیازات آن برای بازسازی نیروهای نیابتی‌اش و برپا کردن آشوب بیشتر در منطقه بهره خواهد برد. رژیم به دنبال ایجاد یک ۷ اکتبر دیگر، حتی وحشتناک‌تر خواهد بود. و بار دیگر علیه مردم و منافع آمریکا جنگ خواهد کرد. این نظر یا تحلیل من نیست. این کارنامه ۴۵ سال گذشته است. این در DNA این رژیم است.

بنابراین ایالات متحده باید دست به یک انتخاب بزند: یا از این فرصت تاریخی برای تغییر مسیر خاورمیانه و جهان به سوی صلح و رفاه پایدار استفاده کند؛ و یا در دام فریبکاری‌های یک رژیم اسلام‌گرای تندرو بیفتد و خاورمیانه را دوباره به نیروهای نیابتی تروریستی‌ رژیم بسپرد.

البته، همانطور که ذکر کردم، گزینه اول، انتخابی بدیهی به نظر می‌رسد. اما می‌دانم کسانی هستند که، چه از روی جهل، چه ایدئولوژی یا منافع شخصی، سعی می‌کنند دولت آمریکا را گمراه کنند تا تصور کند که تغییر در ایران تنها از طریق جنگ به دست می​آید؛ اما این تنها منجر به رویدادهای بدتری خواهد شد. اجازه دهید شفاف و صادقانه این موضوع را مطرح کنم: آقای رئیس‌جمهور، هرکسی که به شما می‌گوید برای تغییر در ایران و یک خاورمیانه صلح‌آمیز باید جان سربازان شجاع خود را قربانی کنید، به شما دروغ می‌گوید.

ما در مبارزه خود برای آزادی ایران، به سربازان یا پول دولت آمریکا نیاز نداریم. این خود ایرانیان هستند که توقف‌ناپذیر برای آزادی میهن خود و پیوستن به جنبش نوظهور صلح در منطقه، با اشغالگران میهن‌شان مبارزه می‌کنند.

آنها برای رسیدن به آزادی به خیابان​ها آمده‌اند و مبارزه کرده‌اند. اما هم‌میهنان من تنها نیستند. من اجازه نخواهم داد که آن‌ها این مبارزه را به تنهایی انجام دهند. آن‌ها از من خواسته‌اند تا رهبری گذار از این رژیم جنگ‌طلب به آینده‌ای باثبات و صلح‌آمیز را بر عهده بگیرم. (ادامه در پست بعد)

@OfficialRezaPahlavi

https://www.group-telegram.com/unikador/19550

رضا شاه دوم
ما نیازی به قطعنامه‌ و محکومیت سازمان ملل یا همدردی با نقض حقوق بشر در ایران و حرکات نمادین مثل حجاب به سر کردن و بریدن مو توسط بازیگران زن هالیوود و نماینده‌های پارلمان فرانسه طوری که انگار این تنها خواسته‌‌ی مردم ایران بود، نداریم.
اگر واقعا به چیزی که می‌گویید اعتقاد دارید، به آن عمل کنید.



@AmirTaheri4

کاملیا انتخابی فر: یکی از بهترین سخنرانی های #رضاشاه_دوم بود، مواضع ایشان ضد خشونت ،خونریزی و حضور نیروهای نظامی خارجی در ایران بود و خواهان تغییر مسالمت آمیز حکومت به دست مردم ایران هستند.
(انتهای برنامه لایو امروز جلسه سخنرانی شاهزاده رضا پهلوی در کنار بانوکاملیا انتخابی فر سردبیر نشریه ایندیپندنت فارسی. من هم باور دارم سخنرانی امروز شاهزاده یکی از راهبردی ترین سخنرانی های ایشان بود که باید نکات مهم این سخنرانی را در یک همکاری جمعی تبدیل به راهبرد های عینی مبارزه کرد بویژه آن بخش از سخنان ایشان در مورد رژیم چنج هراسی )
@CameliaFard

Behnam Amini بهنام امینی

@AmirTaheri4

توضیحات با ارزش استاد زنده یاد ابراهیم پورداود در مورد جشن سده.

اگر پُرسی ز کیش پورداوُد، جوان پارسی ایران پَرستد.

HegeI_javan

@AmirTaheri4

تحلیلی تاریخی از امیر طاهری درباره ترامپ که نظر هرکسی را تغییر خواهد داد!
امیر طاهری، روزنامه‌نگار ارشد در مقاله‌ای نوشته است: دوشنبه گذشته در یک تقارن نامنتظر، مراسم تحلیف دونالد ترامپ در مقام رئیس‌جمهوری آمریکا مصادف با گشایش اجلاس سالانه «تریپتون» یا «فوروم» اقتصاد جهانی درهرک داووس در سوییس. این تقارن از چند نظر هم جالب بود و هم طنزآمیز. ترامپ اکنون به‌عنوان پرچمدار یک جنبش جهانی برای دور زدن از جهان‌گرایی (گلوبالیسم)شناخته می‌شود، در حالی که فوروم داووس زادگاه گفتمان جهان‌گرایی بود که در نخستین اجلاس با حضور ۱۴ کشور در ۱۹۷۰ میلادی شکل گرفت.

@AmirTaheri4

تحلیلی تاریخی از امیر طاهری درباره ترامپ که نظر هرکسی را تغییر خواهد داد!
امیر طاهری، روزنامه‌نگار ارشد در مقاله‌ای نوشته است: دوشنبه گذشته در یک تقارن نامنتظر، مراسم تحلیف دونالد ترامپ در مقام رئیس‌جمهوری آمریکا مصادف با گشایش اجلاس سالانه «تریپتون» یا «فوروم» اقتصاد جهانی درهرک داووس در سوییس. این تقارن از چند نظر هم جالب بود و هم طنزآمیز. ترامپ اکنون به‌عنوان پرچمدار یک جنبش جهانی برای دور زدن از جهان‌گرایی (گلوبالیسم)شناخته می‌شود، در حالی که فوروم داووس زادگاه گفتمان جهان‌گرایی بود که در نخستین اجلاس با حضور ۱۴ کشور در ۱۹۷۰ میلادی شکل گرفت.

نسخه صوتی

@AmirTaheri4

مصاحبه مهم دکتر امیر طاهری: عاقبت تلخ و سیاه خامنه‌ای و رژیم با ترامپ →

نسخه صوتی

@AmirTaheri4

با دروغ گفتن و وعده‌های تو خالی نمی‌توانید مردم را گول بزنید!

@AmirTaheri4

امیر طاهری
جیمی کارتر: «مرد باایمان» و دوست مافیای لاتین

جیمی کارتر دشمن ایران و ایرانی

«هزیمت» به انگلیسی Failure واژه‌ای است که در روزهای اخیر برای توصیف دوران ریاست‌جمهوری جیمی کارتر همه‌جا به کار رفته است. حتی دوستداران او قبلاً در شورای ملی سیاست خارجی آمریکا، نیز ناچار بودند هزیمت را مطرح کنند، به این امید که اهمیت آن را کاهش دهند.

اما آیا کارتر که چند روز پیش در ۱۰۰ سالگی درگذشت، شایسته عنوان «آقای هزیمت» است؟ از یک نگاه، پاسخ مثبت است. او یکی از معدود روسای جمهوری آمریکا بود که نتوانست برای دو بار انتخاب شود. حتی جو بایدن یک‌دوره‌ای می‌تواند ادعا کند که نامزد دور دوم نبود. جورج بوش پدر، یک رئیس‌جمهوری تک‌دوره‌ای دیگر، نیز لااقل هشت سال نیابت ریاست‌جمهوری را در پرونده خود داشت.

یک سنگ محک دیگر که غالباً برای ارزیابی روسای جمهوری آمریکا به کار می‌برند، اوضاع اقتصادی آن کشور است. از این دید نیز واژه «هزیمت» در مورد کارتر عادلانه به نظر می‌رسد. در دوران او، ایالات‌متحده بالاترین نرخ تورم در نزدیک به نیم‌قرن را تجربه کرد. در حالی که نرخ رشد اقتصادی سالانه در لبه پرتگاه منفی شدن پر می‌زد. در چهار سال ریاست‌ جمهوری کارتر، آمریکایی متوسط فقیرتر شد، در حالی که کسر بودجه، کسری موازنه پرداخت‌ها نیز به زیان ایالات‌متحده افزایش یافت.

کارتر علی‌رغم گرفتن جایزه صلح نوبل برای میزبانی صلح مصر و اسرائیل، جزو روسای‌ جمهوری بود که در دوران تصدی خود آمریکا را به جنگی تازه کشاندند.

از دید ما ایرانیان البته، بزرگ‌ترین دلیل برای هزیمت کارتر سیاست خطا آمیز او در مورد ایران بود که با تضعیف نظام پادشاهی ملی مشروطه و تقویت چالشگران تمامیت‌خواه اسلام‌گرا یا چپ‌نما، میهن ما را به راهی کشاند که می‌دانیم.

اما شاید بزرگ‌ترین صدمه‌ای که کارتر به ایالات‌متحده و در نتیجه «جهان‌ آزاد» زد، کمک ناخواسته یا لااقل ندانسته او به اتحاد شوروی بود. در میانه دهه ۱۹۷۰ میلادی، اتحاد شوروی با رهبری سالخورده، اقتصادی درجا زن و گسترش نارضایتی‌های اجتماعی، در مسیر سقوط قرارگرفته بود. در همان حال، رژیم آرمانی چپ‌گرایان تحمل بار کمک به اقمار خودــ از اروپا گرفته تا آمریکای لاتین و آفریقای سیاه‌ــ را روزبه‌روز سنگین‌تر می‌یافت. سولژنیتسین با لحنی طنزآمیز می‌گفت: «کوبا تولیدکننده شکر است، اما شکر کوبایی برای قوم روس تلخ است!» گسترش کمونیسم که در سال‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۶۰ میلادی غالباً با پیدایش جنبش‌های متکی به مردم‌ ــ لااقل بخشی از مردم‌ــ در آسیا و آفریقا به پیروزی رسیده بود، در سال‌های ۱۹۷۰ وسیله‌ای شده بود برای مافیاهای محلی که هدفی جز کسب قدرت نداشتند. مارکسیسم‌ ‌لنینیسم به‌عنوان یک ایدئولوژی الهام‌بخش مرده بود و فقط با تزریق پول و سلاح از سوی مسکو اینجاوآنجا به زندگی ادامه می‌داد.

در آن شرایط، رهبران شوروی ادامه مسابقه تسلیحاتی با آمریکا را روز‌به‌روز دشوارتر می‌یافتند؛ اما در همان حال، چاره‌ای جز صرف مبالغ کلان برای حفظ موقعیت خود به‌عنوان «ابرقدرت» نمی‌دیدند. در آن زمان بود که جیمی کارتر مانند یک فرشته نجات روی صحنه پرید تا «ابرقدرت» مشرف به موت را نجات دهد. امضای قرارداد محدودسازی سلاح‌های استراتژیک‌ معروف به SALT بار سنگین هزینه‌های نظامی شوروی را سبک کرد، بی‌آنکه موقعیت آن به‌عنوان یک «ابرقدرت» را زیر سؤال ببرد.

اما فرشته نجات هدایای دیگری نیز به همراه داشت: عرضه وام با بهره ترجیحی از طریق بانک واردات‌ــ‌صادرات (EXIM Bank) آمریکا به شوروی امکان داد که با خرید مقادیر بزرگی گندم و دیگر فراورده‌‌های کشاورزی، شکم خلق‌های زحمتکش را پر نگاه دارد. کارتر همچنین با برداشتن بعضی محدودیت‌ها برای سرمایه‌گذاری در اتحاد شوروی و انتقال تکنولوژی به آن کشور، اقتصاد پرولتاریایی را نشاطی تازه بخشید.

طولانی کردن عمر اتحاد شوروی به معنای طولانی‌‌تر کردن دوران اسارت ملل اروپای شرقی و مرکزی بود، زیرا سقوط «امپراتوری شر» را برای دو دهه به تعویق انداخت.

میزبانی صلح مصر و اسرائیل که راه را برای صلح میان اردن و اسرائیل نیز گشود، بزرگ‌ترین دستاورد کارتر در زمینه سیاست خارجی قلمداد می‌شود؛ اما یک نگاه دیگر می‌تواند تصویری متفاوت عرضه کند. نخست، روند صلح میان مصر و اسرائیل چهار سال پیش از ورود کارتر به کاخ سفید آغازشده بود. محمدرضا شاه در آغاز این روند نقش مهمی داشت. او با کمک به مصر در جنگ رمضان، رهبر مصر، انور سادات، را قانع کرد که ایران نه‌تنها دشمن اعراب نیست، بلکه می‌تواند بهترین دوست آنان باشد. دیپلماسی ایران با نقش اجرایی اردشیر زاهدی و عباسعلی خلعتبری به‌عنوان وزرای خارجه شاه در کوشش خود برای دور کردن مصر از بلوک شرق و نزدیک کردن آن به «جهان آزاد»، در آغاز روند صلح سهم بسزایی داشت.

@AmirTaheri4

رابطه دوستانه شاه و سادات در جریان کنفرانس سران اسلامی در رباط آغاز شد. هنگامی که سادات هنوز در نقش معاون رئیس‌جمهوری مصر قرار داشت. پس از آن سفر، نخست‌وزیر ایران، امیرعباس هویدا، و پس از او اردشیر زاهدی، وزیر خارجه، این دوستی را تقویت کرد. بدین‌سان هنگامی که کارتر وارد کاخ سفید می‌شد، سادات در سفر تاریخی خود به بیت‌المقدس‌ (اورشلیم) نشان داده بود که روند صلح موردبحث چیزی فراتر از یک حرکت نمایشی است. در همان حال، ایران با تکیه‌بر مناسبات نزدیک خود با اسرائیل و نخست‌وزیر آن، مناخیم بگین، در زدودن شک و تردیدهایی که اسرائیلیان نسبت به نیات مصر و اردن داشتند، نقش مؤثری بازی کرد.

امیر طاهری
در بررسی طرح صلح موردنظر، یک پرسش فضولانه شکل می‌گیرد: آیا تصمیم مصر، بزرگ‌ترین و مهم‌ترین کشور عرب، برای صلح با دشمن اسرائیلی نمی‌توانست فرصتی تاریخی باشد برای صلحی شامل با همه اعراب و در نتیجه حل مسئله فلسطین؟ اگر پاسخ مثبت باشد، می‌توان گفت که جیمی کارتر نوبل صلح را برد، اما فرصت رسیدن به صلحی فراگیر و پایدار را از دست داد.

کارتر حتی پیش از آغاز نبرد انتخاباتی برای ریاست‌ جمهوری، خود را در نقش منادی صلح و حقوق بشر ترسیم کرده بود. او نخستین نامزد ریاست‌جمهوری آمریکا بود که با ادعای «تولدی دوباره» خود را یک مسیحی مؤمن معرفی می‌کرد. او در خاطراتش می‌نویسد: «روزی که چشم‌هایم به حقیقت پیام عیسی نجات‌دهنده باز شد، برای من تولدی دوباره بود.»

از این دید، کارتر در مسیری معکوس با مسیر جهان غرب پس از رنسانس قرار داشت. مسیری که با یک دوراهی، فلسفه و دین را از دولت جدا کرده بود. او در خاطرات خود می‌نویسد: «در تمام دوران گروگان‌گیری دیپلمات‌های ما در تهران، من هر شب دعا می‌کردم که همه آنان صحیح و سالم به خانه برگردند!»

کارتر در نامه‌های خود به آیت‌الله روح‌الله خمینی، رهبر انقلاب ۵۷، او را یک «مرد باایمان» می‌خواند و خود را نیز یک «مرد باایمان» معرفی می‌کند. این بدفهمی باعث شده بود که کارتر تصور کند «ایمان» خیالی او می‌تواند پلی باشد بین دو دنیای متفاوت، اما متوجه نبود که آنچه به نظر او «ایمان» است، از دید خمینی «کفر» به شمار می‌آید.

از دید کارتر، محمدرضا شاه با ارائه اصلاحاتی که مردم مسلمان ایران را از دین و ایمان خود دور می‌کرد، نمی‌توانست دوست و شریکی قابل‌قبول برای یک «مرد‌ باایمان» مثل کارتر باشد.

ورود کارتر به کاخ سفید به وزارت امور خارجه ایالات‌متحده که بخش خاورمیانه‌ای آن همواره دشمن محمدرضا شاه بود، امکان داد که پرانتز دوران ریاست‌جمهوری ریچارد نیکسون و جرالد فورد را که در آن، ایران یک دوست و متفق پرارزش به شمار می‌آمد، ببندد و اند‌ک‌اندک نظام پادشاهی مشروطه را به‌عنوان دشمن ایالات‌متحده ترسیم کند.

سایروس ونس، نخستین وزیر امور خارجه کارتر، حتی پیش از رسیدن به آن مقام، بارها دشمنی خود را با محمدرضا شاه نشان داده بود. زبیگنیو برژینسکی که در نقش مشاور امنیت ملی کارتر قرار گرفت، در دنیای خیالی خود، یک کمربند سبز اسلامی را می‌دید که اتحاد شوروی را در قرنطینه می‌افکند؛ کمربندی که ایران با ۲۵۰۰ کیلومتر مرز با کشور شوراها، مهم‌ترین بخش آن را تشکیل می‌داد.

البته این تصور که ملایان شیعه بهترین متحدان غرب برای مبارزه با کمونیسم هستند، پیش از ونس و برژنسکی نیز هم در آمریکا و هم در انگلستان، هواداران و مبلغانی داشت.

هنری پرشت، رئیس میز ایران و دوستان به‌اصطلاح ایران‌شناسی مانند ریچارد فالک و جیمز بیل دولت دکتر محمد مصدق را بهترین الگوی دموکراسی برای ایران می‌پنداشتند و در نتیجه از ائتلافی که میان روحانیون هوادار خمینی و بقایای جبهه ملی و نهضت آزادی شکل گرفت، برای کمک به‌ نظام مشروطه در ایران استقبال می‌کردند.

ضدیت با محمدرضا شاه در حزب دموکرات آمریکا، دست‌کم از زمان ریاست‌جمهوری هری ترومن، همواره هوادارانی داشت. پرزیدنت جان کندی و برادر او رابرت که وزیر دادگستری‌اش بود، هرگز این حدیث را پنهان نکردند. در دوران ریاست‌ جمهوری لیندون جانسون، درگیری روزافزون ایالات‌متحده در هندوچین «مسئله ایران» را برای حزب دموکرات کم‌رنگ‌تر کرد. سپس همان‌طور که در بالا گفتیم، هشت سال نیکسون فورد،‌ البته با زیروبم‌هایی، ایران را در نقش مهم‌ترین متفق آمریکا در خاورمیانه قرار داد.

یکی از نخستین نشانه‌های بسته شدن آن پرانتز، تماس‌هایی بود که تیم کارتر،‌ حتی پیش از ورود او به کاخ سفید، با مخالفان شاه، هم در میان دانشجویان ایرانی در آمریکا و هم در میان گروه‌های خمینی‌گرا و مصدقی در ایران برقرار کرد. امروز با پایان دوران محدودیت گزارش‌های «فوق‌العاده سری»، می‌دانیم که تیم کارتر با مهدی بازرگان، کریم سنجابی، داریوش فروهر، شاپور بختیار و ملایان بهشتی، باهنر و مطهری در تماس بود.

@AmirTaheri4

جورج لابریکس، افسر اطلاعاتی سفارت ایالات‌متحده در تهران، رابط سفیر ویلیام سالیوان با شخصیت‌های مخالف شاه بود.

استیون سولارز، نماینده دموکرات کنگره، پس از یک دیدار چندروزه از تهران در دوران نخست‌وزیری جعفر شریف امامی، در گزارشی به کارتر توصیه کرد که شاه را «تمام‌شده» می‌داند و با کسانی که شانس رسیدن به قدرت در تهران دارند، به تفاهم برسند. (در آن زمان سولارز رئیس کمیسیون امور خارجه مجلس نمایندگان بود)

اعزام ژنرال هایزر به تهران بدون یک مأموریت مشخص اما با یک هدف اعلام‌نشده‌ــ یعنی ایجاد تزلزل و سردرگمی میان فرماندهان نظامی ایرانی‌ــ یکی دیگر از شگردهای کارتر بود که در کنفرانس سران جی‌ــ۷ به متفقان اروپایی و کانادایی خود گفته بود: «شاه رو به فرود است!»

البته نباید فراموش کنیم که عامل خارجی‌ــ در اینجا نقش ویرانگر جیمی کارتر‌ــ بدون وجود عامل یا عوامل داخلی‌ــ ملایان بی‌دانش و پر از کینه، چپ‌گرایان مذبذب، ملی‌مذهبی‌های فریبکار و فریب‌خورده و سرانجام توده مردم بی‌رهبر مانده و در نتیجه نا‌آگاه از قدرت واقعی خود، ممکن نبود به نتیجه برسد.

کارتر حتی پس از حمله «انقلابیون» به سفارت آمریکا دست از دشمنی خود با محمدرضا شاه برنداشت. مخالفت با ورود او به آمریکا برای دسترسی به خدمات پزشکی، رفتار رذیلانه با او و علیاحضرت فرح در پایگاه نظامی سن‌آنتونیو در تگزاس و راندن آنان به پاناما، جایی که کارتر با انتقال اداره کانال به مافیای محلی، دوستانی پیداکرده بود، نشان داد که «مرد باایمان» از «تولد دوباره» خود درسی نیاموخته است. عیسی مسیحی که کارتر خود را پیرو او می‌داند، می‌آموزد: «چیزی که به خود نمی‌پسندی، مپسند برای دیگران نیز!»

@AmirTaheri4

به کوری چشم جمهوری اسلامی #جشن_سده امسال بسیار مفصل تر از همیشه بر پا شده. ملی گرایی و تشنگی هویتی در میهن غوغا میکند
" آتشی که در این شب افروخته شد، تنها شعله‌ای از هیزم نبود، بلکه جرقه‌ای از غیرت ایرانی، سوگندی برای پاسداری از میراث نیاکان و فریادی برای سربلندی ایران بود."

Azadeh Khorasani👑💙

@AmirTaheri4

اجرای سرود «ای ایران» توسط شهروندان ایراندوستِ زنجانی در جشن باستانی سده در این شهر.

«از آن به دیر مغانم عزیز میدارند / که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست».

#طلوع_آفتاب

یاشار حقگوئی

@AmirTaheri4

ترامپ و دنیا: تعامل، تهدید، تملق و تله‌گذاری
با ترامپ چه کنیم؟ این پرسشی است که رهبران بسیاری از کشورها در روزهای اخیر مطرح کرده‌اند. تحلیلگران، سیاست‌پژوهان و کارشناسان مناسبات بین‌المللی نیز گاه در حاشیه و گاه در متن بحث‌ها، پیرامون همین پرسش گمانه‌زنی کرده‌اند.

پاسخ‌هایی که تاکنون عرضه‌شده، دست‌کم در خطوط کلی، نشان می‌دهد که بعضی کشورها از هفته‌ها یا شاید ماه‌های پیش از پیروزی ترامپ، خود را برای تعامل با ترامپ آماده کرده‌ بودند. کانادا، یکی از کشورهایی که مزه شلاق لفظی ترامپ را پیش از دیگران چشید، از آن زمره بود. کناره‌گیری برق‌آسای جاستین ترودو از نخست‌وزیری و اعلام انتخابات پیش‌رس راه را برای تغییر حکومت در اتاوا و در نتیجه جلوگیری از برخورد خصمانه با ترامپ گشود.

#دونالد_ترامپ #ایندیپندنت_فارسی

@AmirTaheri4

ترامپ و دنیا: تعامل، تهدید، تملق و تله‌گذاری
با ترامپ چه کنیم؟ این پرسشی است که رهبران بسیاری از کشورها در روزهای اخیر مطرح کرده‌اند. تحلیلگران، سیاست‌پژوهان و کارشناسان مناسبات بین‌المللی نیز گاه در حاشیه و گاه در متن بحث‌ها، پیرامون همین پرسش گمانه‌زنی کرده‌اند.

پاسخ‌هایی که تاکنون عرضه‌شده، دست‌کم در خطوط کلی، نشان می‌دهد که بعضی کشورها از هفته‌ها یا شاید ماه‌های پیش از پیروزی ترامپ، خود را برای تعامل با ترامپ آماده کرده‌ بودند. کانادا، یکی از کشورهایی که مزه شلاق لفظی ترامپ را پیش از دیگران چشید، از آن زمره بود. کناره‌گیری برق‌آسای جاستین ترودو از نخست‌وزیری و اعلام انتخابات پیش‌رس راه را برای تغییر حکومت در اتاوا و در نتیجه جلوگیری از برخورد خصمانه با ترامپ گشود.

#دونالد_ترامپ #ایندیپندنت_فارسی

نسخه صوتی

@AmirTaheri4