وبینار و کارگاه های آنلاین دانشگاه های برتر

Forwarded from کانال انجمن علمی ژنیستا

انجمن علمی ژنیستا.pdf

3.7 MB

🔬 توالی‌یابی RNA تک‌سلول و بهبود درمان سرطان مثانه

🧬 توالی‌یابی RNA تک‌سلول (scRNA-seq) یک فناوری پیشرفته است که امکان بررسی بیان ژن‌ها در هر سلول به‌صورت جداگانه را می‌دهد. این روش به دانشمندان کمک می‌کند تا از تنوع سلولی در یک تومور و ریزمحیط تومور (TME)، درک بهتری به دست آورند. TME همان محیط زندگی تومور است که به همه سلول‌ها و مواد اطراف تومور اشاره دارد.

📎 مکانیسم‌های ذاتی سلول‌های سرطان و تعاملات پیچیده آن‌ها با TME، می‌توانند به شکست درمان منجر شوند. یکی از سرطان‌هایی که معمولاً با شکست درمان مواجه است، سرطان مثانه مهاجم به عضله (MIUBC) است. این سرطان یکی از کشنده‌ترین سرطان‌های دستگاه‌ ادراری است که به شیمی‌درمانی معمولاً مقاوم بوده و تنوع ژنتیکی و هتروژنیتی بالایی دارد. مطالعه جدیدی به بررسی وضعیت تومور یک مورد MIUBC با استفاده از scRNA-seq پرداخته است.

🔬 در این مطالعه، نمونه‌های تومور ازطریق بیوپسی جمع‌آوری شده و با کمک ابزارهای بیوانفورماتیکی و توالی‌یابی کل‌ اگزوم، جهش‌های ژنتیکی و مسیر‌های مولکولی مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین از scRNA-seq برای بررسی دقیق وضعیت تومور و جهش فعال‌کننده دائمی ژن HRAS که در تنظیم تقسیم سلولی نقش دارد، استفاده شد. این جهش نقطه‌ای از نوع جایگزینی است که در آن آرژنین جایگزین گلوتامین می‌شود.

💉 دانشمندان توالی‌یابی scRNA-seq را روی موش‌های مدل سرطان مثانه (PDX) انجام دادند. این توالی‌یابی قبل و بعداز درمان با مهارکننده HRAS به نام Tipifarnib انجام شد. درمان با داروی Tipifarnib اثرات ضدسرطانی قوی داشت اما نتوانست تومور را به‌طور کامل از بین ببرد. سلول‌های مقاوم که قبل‌از درمان به‌صورت غیرفعال وجود داشتند، پس‌از درمان توانستند با تغییراتی در TME از جمله بیان ژن‌های مقاومت مانند B2M و MDK زنده بمانند و فعال شوند.

🧑‍🔬 در بررسی‌های TME نیز مشخص شد تعداد سلول‌های شبه میوفیبروبلاستی وابسته‌به تومور (MyoCAF) افزایش یافتند که به تهاجم تومور کمک می‌کنند. همچنین حضور گسترده سلول‌های ایمنی از قبیل ماکروفاژهای وابسته‌به تومور M2، سلول‌های T سیتوتوکسیک خسته و سلول‌های T تنظیمی، باعث سرکوب سیستم ایمنی و پیشرفت تومور می‌شود‌. نتایج scRNA-seq نشان می‌دهند که ترکیب مهارکننده‌های HRAS مثل Tipifarnib، با ایمونوتراپی‌های مهارکننده PD-L1 مثل Atezolizumab، می‌توانند اثربخشی بهتری داشته باشند که در تحقیقات بعدی بررسی خواهند شد.

🖋 تارا ولی ابوالمحمدی
•مهسا شله رنگ‌کن•
•فاطمه زارع•

🆔@GenistaSA🧬

www.group-telegram.com/fr/institution1403.com/322

254 viewsDec 27 at 20:27

🔬 توالی‌یابی RNA تک‌سلول و بهبود درمان سرطان مثانه

🧬 توالی‌یابی RNA تک‌سلول (scRNA-seq) یک فناوری پیشرفته است که امکان بررسی بیان ژن‌ها در هر سلول به‌صورت جداگانه را می‌دهد. این روش به دانشمندان کمک می‌کند تا از تنوع سلولی در یک تومور و ریزمحیط تومور (TME)، درک بهتری به دست آورند. TME همان محیط زندگی تومور است که به همه سلول‌ها و مواد اطراف تومور اشاره دارد.

📎 مکانیسم‌های ذاتی سلول‌های سرطان و تعاملات پیچیده آن‌ها با TME، می‌توانند به شکست درمان منجر شوند. یکی از سرطان‌هایی که معمولاً با شکست درمان مواجه است، سرطان مثانه مهاجم به عضله (MIUBC) است. این سرطان یکی از کشنده‌ترین سرطان‌های دستگاه‌ ادراری است که به شیمی‌درمانی معمولاً مقاوم بوده و تنوع ژنتیکی و هتروژنیتی بالایی دارد. مطالعه جدیدی به بررسی وضعیت تومور یک مورد MIUBC با استفاده از scRNA-seq پرداخته است.

🔬 در این مطالعه، نمونه‌های تومور ازطریق بیوپسی جمع‌آوری شده و با کمک ابزارهای بیوانفورماتیکی و توالی‌یابی کل‌ اگزوم، جهش‌های ژنتیکی و مسیر‌های مولکولی مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین از scRNA-seq برای بررسی دقیق وضعیت تومور و جهش فعال‌کننده دائمی ژن HRAS که در تنظیم تقسیم سلولی نقش دارد، استفاده شد. این جهش نقطه‌ای از نوع جایگزینی است که در آن آرژنین جایگزین گلوتامین می‌شود.

💉 دانشمندان توالی‌یابی scRNA-seq را روی موش‌های مدل سرطان مثانه (PDX) انجام دادند. این توالی‌یابی قبل و بعداز درمان با مهارکننده HRAS به نام Tipifarnib انجام شد. درمان با داروی Tipifarnib اثرات ضدسرطانی قوی داشت اما نتوانست تومور را به‌طور کامل از بین ببرد. سلول‌های مقاوم که قبل‌از درمان به‌صورت غیرفعال وجود داشتند، پس‌از درمان توانستند با تغییراتی در TME از جمله بیان ژن‌های مقاومت مانند B2M و MDK زنده بمانند و فعال شوند.

🧑‍🔬 در بررسی‌های TME نیز مشخص شد تعداد سلول‌های شبه میوفیبروبلاستی وابسته‌به تومور (MyoCAF) افزایش یافتند که به تهاجم تومور کمک می‌کنند. همچنین حضور گسترده سلول‌های ایمنی از قبیل ماکروفاژهای وابسته‌به تومور M2، سلول‌های T سیتوتوکسیک خسته و سلول‌های T تنظیمی، باعث سرکوب سیستم ایمنی و پیشرفت تومور می‌شود‌. نتایج scRNA-seq نشان می‌دهند که ترکیب مهارکننده‌های HRAS مثل Tipifarnib، با ایمونوتراپی‌های مهارکننده PD-L1 مثل Atezolizumab، می‌توانند اثربخشی بهتری داشته باشند که در تحقیقات بعدی بررسی خواهند شد.

🖋 تارا ولی ابوالمحمدی
•مهسا شله رنگ‌کن•
•فاطمه زارع•

🆔@GenistaSA🧬

BY وبینار و کارگاه های آنلاین دانشگاه های برتر