مرحله‌ی اول: نقطه‌زنه. مردم عادی در امانن.
مرحله‌ی دوم: خب بهرحال هر عملیاتی تلفات داره + این زیرساخت‌ها مال مردم نیستن، مال آخوندن و زیر سایه‌ی رضاشاه دوم بهترشو می‌سازیم. [مرحله‌ی فعلی]
مرحله‌ی سوم: مردم بی‌لیاقت ایران از هدیه‌ای که بی‌بی بهشون داد استفاده نکردن و نتونستن حکومت رو ساقط کنن. حقشونه بمیرن. اسراییل بزن بکش این مسلمانان رو. [لوکیشن توییت/پست: کلگری، بوستون، منچستر]

باشد که امام رضا، اهورامزدا و هوخشتره این کشور رو از شر خشکسالی، وبا، نظارت استصوابی، پدافند روسی، ایرانی خارج‌نشین و تک‌تک حاکمان منطقه دور نگاه دارند.

روز زن مبارک.

تنها مردمان سطحی از روی ظاهر قضاوت نمی‌کنند. راز‌های واقعی جهان در امور مرئی نهادینه شده‌اند نه در امور نامرئی.
-اسکار وایلد

دلوز، وانموده‌ را نه به عنوان یک تصویر ثانوی بلکه به عنوان خودِ زندگی بازتعریف می‌کند. این طور نیست که یک زندگی کامل و حاضر وجود داشته باشد که برای خودش کافی باشد و کاملا به فعلیت رسیده باشد و سپس با تشکیل تصاویر و بازنمایی‌ها به چیزی که با خودش برابر نیست مرتبط شود. از همین جهت دلوز از یک ذهن یا آگاهی که می‌بایست به هر نحوی دنیای بیرونی را بشناسد شروع نمی‌کند. او فلسفه را با پرسش «چه می‌توانیم بدانیم» یا «چه قدر این تصاویری که از دنیا داریم دقیق است» کلید نمی‌زند. او از حیات انسان یا ارگانیسم آغاز نمی‌کند تا بدین پرسش برسد که چگونه آگاهی پدید آمده است؛ چرا که او زندگی را مجموعه‌ای از چیزها و ارگانیسم‌هایی که دست به ادراک می‌زنند در نظر نمی‌گیرد.

بلکه، در نظر او، زندگی تماما حس‌یافت است. زندگی خود قدرت امر مجازی برای ارتباط ایجاد کردن و تصویرسازی است. به عنوان مثال هیچ ذهن و آگاهی‌ای بدون ارتباط بین مغز، بدن، اندام‌های بدن و محرک‌های بیرونی شکل نمی‌گیرد. این گونه نیست که در ابتدا یک ذهن یا زندگی در جریان باشد و سپس حس‌یافت تصاویر، بلکه زندگی تماما متشکل از تصویرسازی است؛ زندگیْ سطحی از روابط است که به شکل حس‌یافت در می‌آیند چرا که چیزها به واسطه واکنش‌شان تعریف می‌شوند.
قبل از این که مفاهیم تحقق یافته‌ای چون «ذهن» و «جهان» مطرح شوند، پتانسیل و امکان برای ایجاد ارتباطات در جریان است. دلوز این روابط را با «تصویر»ها توصیف می‌کند.

-سرکار خانم Claire Colebrook. ترجمه از خودم.

*حس‌یافت: Perception

I need big boobs on my face

روز زن مبارک.
THANK YOU FOR YOUR ATTENTION TO THIS MATTER!

قضیه پیشی شرودینگر

Perfect for these post-ceasefire days:

Hey, ah-na-na
I repent tomorrow
Hey, ah-na-na
Tomorrow

Hey, ah-na-na
I suspend my sorrow
Hey, ah-na-na
Sorrow, yeah

What I see is unreal
I've written my own part
Eat of the apple, so young
I'm crawling back to start

Hey, ah-na-na
A romance is fallen
Hey, ah-na-na
Fallen


What a voice! What a loss!

God fucking damn it. Now I'm sad over Layne Staley. What a tragedy.

به شدت از این دوران پس از آتش بس می‌ترسم. فله‌ای هر کسی رو اعدام و زندانی می‌کنن. دهه شصت میشه شوخی در برابرش و نظر اکثریت مردم هم :«خوب کردند اعدامشون کردند. جاسوس بودند.» خواهد بود.

گنوسی‌ها از هر دو طرف به «مسئله شر» پاسخ می‌دهند؛ سازنده نه تنها شر است بلکه ناتوان هم می‌باشد و عقل و بار چندان درست حسابی‌ای ندارد...

قبل و زمان جنگ یک کتاب مقدماتی راجع به سایبرنتیک داشتم می‌خوندم که خیلی زیبا بود و از صدتا کتاب آبکی راجع به فلسفه علم جالب‌تر بود. بخشش‌هاییش رو می‌ذارم.

A science as a system of knowledge has the following epistemological functions:

🔹 descriptive (phenomenological) function, i.e., acquisition and accumulation of data and facts. Any science starts from this function, viz., answering to the question “What is the structure of the world?”, as any science can be based on very many facts. From this viewpoint, cybernetics as a synthetic science mostly employs the results of its components (source sciences);

🔹explanatory (explicative) function, i.e., elucidation of phenomena and processes, their internal mechanisms. Here the question to-be-answered is “Why does the world is exactly this?” In this function, cybernetics plays a more visible role: even analogies may have powerful elucidation;

🔹 generalizing function, i.e., formulation of laws and regularities systematizing and absorbing numerous fragmented phenomena and facts (the associated question is “What are the common features of… ?”). Perhaps, this is the main function of cybernetics, since generalizations (in the form of laws, regularities, models, research approaches) comprise the framework of its results;

🔹 predictive (prognostic) function, i.e., scientific knowledge allow predicting new processes and phenomena (this function answers the question “What and why will happen?”). Efficient forecasting is possible using substantiated analogies and constructive generalizations within synthetic science cybernetics;

🔹 prescriptive (normative) function, i.e., scientific knowledge allow organizing activity with certain goals (the corresponding question is “What and how should be done for goal achievement?”). Normative function has a close connection with solution of control problems, an important subject of cybernetics.


(Studies in Systems, Decision and Control 47) D.A. Novikov - Cybernetics_ From Past to Future-Springer (2016)
Novikov, A., Novikov, D.: Research Methodology: From Philosophy of Science to Research Design, 130 p. CRC Press, Amsterdam (2013)