هبة رضا - أخصائية نفسية

أمى ربنا يديها الصحة عندها كلمة بتقولها ساعات ببساطة و النهاردة اكتشفت انها لها اساس علمى معتبر .. "فلان ده بيعرف يتبسط".. و كأنها بتقول انه السعادة مهارة موجودة عند بعض الناس..
النهاردة و أنا باكمل فى كتاب امبارح لقيت إشارة لكلام واحد من أكبر أساتذة العلوم العصبية فى العالم "ريتشارد دافيدسون" اللى بيقول نفس الكلام بس بناء على بحث علمى لسنين طويلة.. "السعادة مهارة يمكن اكتسابها أو تطويرها بالتمرين عليها"
ازاى يا عم ريتشارد ؟؟
أقول لك.. البحث فى دوائر المخ المرتبطة بالبهجة بيقول انه الدوائر المسؤولة عنها اربع دوائر..
أولا دايرة "المرونة" أو Resilience و والمقصود بيها قدرة الشخص على التعافى من الصدمات أو المحن و قدرة مخه انه يستعيد نشاطه المعتاد بعد الكوارث.. و عم دافيدسون بيقول انه دى مهمة جدا لكن تطويرها محتاج تدريب طويل جدا ممكن يوصل لآلاف الساعات..
الدايرة التانية هى دايرة "استشراف الاشياء الجيدة" أو Outlook و دى اللى مسؤولة عن قدرتنا اننا نشوف الكويس فى الحاجات او المواقف او الأشخاص اللى حوالينا مهما كان قليل او مستخبى فى وسط حاجات تانية و دى تدريبها اسهل نسبيا..
الدايرة التالتة هى "الانتباه" أو Attention و المقصود بيها قدرتك على توجيه انتباهك للى بتعمله فى اللحظة دى و الحمد الله مش احنا لوحدنا اللى بعافية و دماغنا سرحانة فى ملكوت الله معظم الوقت.. الراجل استشهد بدراسة ضخمة على البالغين فى امريكا و لقوا فيها انه متوسط الوقت اللى الناس بتعمل حاجة و دماغها فى حتة تانية كان ٤٧٪ و ده كان مرتبط بشكل كبير بعدم استمتاعهم باللى بيعملوه.. و طبعا اليقظة او ال Mindfulness بيساعد بشكل أساسي فى تطويرها.
أخر دايرة و دى كانت مبهرة بالنسبة لى هى "العطاء" أو Generosity و دى المسؤولة عن قدرتنا على الايثار و الاهتمام باللى حوالينا أو حتى التأثر بمواقف العطاء من شخص لاخر و دى برضه ممكن تطويرها بالممارسة.
لما قعدت افكر بشكل أدق علاقة ده بينا كمصريين عشان استشفيت من أول بوست عن الموضوع ده انه فى ناس شايفاه كلام نظرى أو أن أنا مروق عشان فى امريكا و شارى دماغى ( و ده للعلم مش حقيقى تماما بدليل أنى مسحول باكتب عن مصر تقريبا يوميا)..
اكتشفت انه الكلام ده يفسر انه ليه فى ناس غلابة جدا فى مصر بالمعايير المادية و مع ذلك احساسهم بالرضا و السعادة ممكن يبقى أكتر كتير جدا منى و من ناس كتير من اللى بتقرا دلوقتى.. السر انه غالبا فطريا الاربع دوائر دول شغالين عندهم بشكل كبير..
من أول تحملهم للصدمات و المحن " ياما دقت على الراس طبول"..
للقدرة على التركيز على الكويس " احنا احسن من غيرنا كتير"..
و تركيز انتباههم لدلوقتى بس "عايشين يوم بيومه"..
و اخيرا العطاء.. و ده مش محتاج استشهاد و أى حد عاش فى مكان شعبى أو ريفى عارف البيبان اللى مفتوحة مابتتقفلش و الصينيه اللى رايحة جاية من البيت ده للبيت بتقسم و تعزم بأيا كان اللى موجود..
الخلاصة.. السعادة و الرضا مهارة ممكن نتعلمها لو عايزين و ده كلام علمى مش كلام قهاوى..


د. أحمد عبد الكريم

www.group-telegram.com/hk/Qalpy3_Lraby.com/2198

1.5K viewsOct 9 at 12:04

أمى ربنا يديها الصحة عندها كلمة بتقولها ساعات ببساطة و النهاردة اكتشفت انها لها اساس علمى معتبر .. "فلان ده بيعرف يتبسط".. و كأنها بتقول انه السعادة مهارة موجودة عند بعض الناس..
النهاردة و أنا باكمل فى كتاب امبارح لقيت إشارة لكلام واحد من أكبر أساتذة العلوم العصبية فى العالم "ريتشارد دافيدسون" اللى بيقول نفس الكلام بس بناء على بحث علمى لسنين طويلة.. "السعادة مهارة يمكن اكتسابها أو تطويرها بالتمرين عليها"
ازاى يا عم ريتشارد ؟؟
أقول لك.. البحث فى دوائر المخ المرتبطة بالبهجة بيقول انه الدوائر المسؤولة عنها اربع دوائر..
أولا دايرة "المرونة" أو Resilience و والمقصود بيها قدرة الشخص على التعافى من الصدمات أو المحن و قدرة مخه انه يستعيد نشاطه المعتاد بعد الكوارث.. و عم دافيدسون بيقول انه دى مهمة جدا لكن تطويرها محتاج تدريب طويل جدا ممكن يوصل لآلاف الساعات..
الدايرة التانية هى دايرة "استشراف الاشياء الجيدة" أو Outlook و دى اللى مسؤولة عن قدرتنا اننا نشوف الكويس فى الحاجات او المواقف او الأشخاص اللى حوالينا مهما كان قليل او مستخبى فى وسط حاجات تانية و دى تدريبها اسهل نسبيا..
الدايرة التالتة هى "الانتباه" أو Attention و المقصود بيها قدرتك على توجيه انتباهك للى بتعمله فى اللحظة دى و الحمد الله مش احنا لوحدنا اللى بعافية و دماغنا سرحانة فى ملكوت الله معظم الوقت.. الراجل استشهد بدراسة ضخمة على البالغين فى امريكا و لقوا فيها انه متوسط الوقت اللى الناس بتعمل حاجة و دماغها فى حتة تانية كان ٤٧٪ و ده كان مرتبط بشكل كبير بعدم استمتاعهم باللى بيعملوه.. و طبعا اليقظة او ال Mindfulness بيساعد بشكل أساسي فى تطويرها.
أخر دايرة و دى كانت مبهرة بالنسبة لى هى "العطاء" أو Generosity و دى المسؤولة عن قدرتنا على الايثار و الاهتمام باللى حوالينا أو حتى التأثر بمواقف العطاء من شخص لاخر و دى برضه ممكن تطويرها بالممارسة.
لما قعدت افكر بشكل أدق علاقة ده بينا كمصريين عشان استشفيت من أول بوست عن الموضوع ده انه فى ناس شايفاه كلام نظرى أو أن أنا مروق عشان فى امريكا و شارى دماغى ( و ده للعلم مش حقيقى تماما بدليل أنى مسحول باكتب عن مصر تقريبا يوميا)..
اكتشفت انه الكلام ده يفسر انه ليه فى ناس غلابة جدا فى مصر بالمعايير المادية و مع ذلك احساسهم بالرضا و السعادة ممكن يبقى أكتر كتير جدا منى و من ناس كتير من اللى بتقرا دلوقتى.. السر انه غالبا فطريا الاربع دوائر دول شغالين عندهم بشكل كبير..
من أول تحملهم للصدمات و المحن " ياما دقت على الراس طبول"..
للقدرة على التركيز على الكويس " احنا احسن من غيرنا كتير"..
و تركيز انتباههم لدلوقتى بس "عايشين يوم بيومه"..
و اخيرا العطاء.. و ده مش محتاج استشهاد و أى حد عاش فى مكان شعبى أو ريفى عارف البيبان اللى مفتوحة مابتتقفلش و الصينيه اللى رايحة جاية من البيت ده للبيت بتقسم و تعزم بأيا كان اللى موجود..
الخلاصة.. السعادة و الرضا مهارة ممكن نتعلمها لو عايزين و ده كلام علمى مش كلام قهاوى..


د. أحمد عبد الكريم

BY هبة رضا - أخصائية نفسية