group-telegram.com/konashmirrokni/831
Last Update:
🔺️| یاحسین؛ اسم اعظم پروردگار|
در منابع حدیثی زیدی از جناب شهید زید بن علی بن الحسین(ع) چنین روایت شده‌است که فرمود: "من زار قبرالحسین لایرید به الا الله، غفر الله له جمیع ذنوبه و لو کانت مثل زبد البحر، فاستکثروا من زیارته یغفر لکم ذنوبکم"(فضل زیاره‌الحسین:۱۳۲)
صرف نظر از ثوابی که در این نقل ذکر شده‌است(و مثل آن و بالاتر از آن در احادیث فراوان است)، این عبارت خبر از امکانی عجیب در زیارت و توجه به مولا اباعبدالله(ع) به ما می‌دهد. سررشته این خبر را باید در عبارت "لایرید به الا الله" جست.
اعمال را می‌شود به نیات گوناگونی انجام داد. اما برخی اعمال فی‌نفسه واجد ظرفیت توحیدی خاصی‌اند. مثلا کمک به ایتام را می‌شود برای توجه به خدا انجام داد، اما به‌جهت صورت این عمل، نیات و اغراض دیگری نظیر جلب توجه مردم، راضی‌کردن نفس و امثال این هم بسیار در کمین عامل به چنین اعمالی هستند. نماز را هم می‌شود برای قربت به خدا خواند، اما استعداد توجهات دیگری هم در این عمل دخیل است. اینکه در نقل‌ها برای یک عمل چه اوصافی به‌کار رفته، می‌تواند کاشف از استعداد حقیقی آن عمل باشد.
در این نقل عبارت "لایرید به الاالله" صراحت دارد در بیان اینکه زیارت سیدالشهدا(ع) زیارتی است که زائر می‌تواند به‌طور کامل در آن از قصدی جز قصد خدا مبرّا و منقطع بشود. می‌شود حسین(ع) را زیارت کرد و فقط خدا را قصد کرد. عبارات احادیثی نظیر حدیث "من زار الحسین بکربلا کمن زار الله فوق عرشه" نیز ظهور در همین معنی دارد. وقتی که قصد حسین(ع) کردن از حیث شدت اثر، برابر با اصل زیارت الله تبارک و تعالی است، لابد این حسین(ع)، اسمی باید باشد که با همین شدت، توان انعکاس کمالات صاحبش را در خود دارد. چرا این حسین(ع) اسم اعظم نباشد؟
نقل مشهوری است از مرحوم سیدهاشم حداد که فرموده‌بودند: "از امام حسین(ع) خدا را بخواهید و از خدا امام حسین(ع) را."
کناش|حمیدرضا میررکنی
BY کُنّاش | حمیدرضا میررکنی
Warning: Undefined variable $i in /var/www/group-telegram/post.php on line 260
Share with your friend now:
group-telegram.com/konashmirrokni/831