#магілёў #sacral_orthodox
Магчыма, вы неаднаразова сустракалі паняцце "віленскае барока". Хутчэй за ўсё, вы нават бачылі прадстаўнікоў гэтага стылю. У цэнтры Менску, Горадні з Віцебскам ці яшчэ шмат дзе на нашых абшарах.
Але сёння гаворка пойдзе пра іншую плынь барочнай архітэктуры. Больш лакальную, але і, на мой погляд, больш самабытную - так званую магілёўскую школу дойлідства. Ці прасцей, магілёўскае барока.
Стыль гэты склаўся нават раней вышэй згаданага віленскага, недзе другая палова XVII ст. Асаблівасць яго была ў тым, што ён спалучаў крыжова-купальны храм, уласцівы ўсходняй праваслаўнай традыцыі, і заходнюю базіліку, як правіла, з двума вежамі-званіцамі і барочным дэкорам.
Яшчэ стагоддзе назад можна б было сабраць цікавы маршрут па наведванні помнікаў гэтага стылю. Але ў нашыя дні іх захавалася літаральна парачка. Сёння ў допісе назіраем палову гэтага скарба - Свята-Мікольскі праваслаўны жаночы манастыр у Магілёве. Ягоным ядром з'яўляецца Мікалаеўская царква, пабудаваная ў 1672 годзе. На старых здымках бачна, што раней храм меў на фасадзе дзве вежы-званіцы. Верагодна, "згубіліся" яны за савецкім часам ужо пасля Другой сусветнай вайны. Шчыра кажучы, такі выгляд храма асабіста мне падабаецца нават больш, хоць гэта і не аўтэнтычна. З іншага боку, параўнаць няма з чым, бо іншых падобных прадстаўнікоў бачыў толькі на здымках (ёсць Ворша, але там іншы форм-фактар, не лічыцца. А яшчэ магілёўскія майстры наслядзілі на Кіеўшчыне ды Смаленшчыне, але гэта іншая гісторыя).
У 1937-41 гг. у манастыры была перасыльная турма, пасля вайны - кніжная база.
Яшчэ на тэрыторыі ёсць больш сціплы храм святога Ануфрыя. Больш малады, але не новы - 1798 год. Лічыўся "зімовым", бо ў адрозненні ад старэйшага брата (ці сястры), меў ацяпленне.
Магчыма, вы неаднаразова сустракалі паняцце "віленскае барока". Хутчэй за ўсё, вы нават бачылі прадстаўнікоў гэтага стылю. У цэнтры Менску, Горадні з Віцебскам ці яшчэ шмат дзе на нашых абшарах.
Але сёння гаворка пойдзе пра іншую плынь барочнай архітэктуры. Больш лакальную, але і, на мой погляд, больш самабытную - так званую магілёўскую школу дойлідства. Ці прасцей, магілёўскае барока.
Стыль гэты склаўся нават раней вышэй згаданага віленскага, недзе другая палова XVII ст. Асаблівасць яго была ў тым, што ён спалучаў крыжова-купальны храм, уласцівы ўсходняй праваслаўнай традыцыі, і заходнюю базіліку, як правіла, з двума вежамі-званіцамі і барочным дэкорам.
Яшчэ стагоддзе назад можна б было сабраць цікавы маршрут па наведванні помнікаў гэтага стылю. Але ў нашыя дні іх захавалася літаральна парачка. Сёння ў допісе назіраем палову гэтага скарба - Свята-Мікольскі праваслаўны жаночы манастыр у Магілёве. Ягоным ядром з'яўляецца Мікалаеўская царква, пабудаваная ў 1672 годзе. На старых здымках бачна, што раней храм меў на фасадзе дзве вежы-званіцы. Верагодна, "згубіліся" яны за савецкім часам ужо пасля Другой сусветнай вайны. Шчыра кажучы, такі выгляд храма асабіста мне падабаецца нават больш, хоць гэта і не аўтэнтычна. З іншага боку, параўнаць няма з чым, бо іншых падобных прадстаўнікоў бачыў толькі на здымках (ёсць Ворша, але там іншы форм-фактар, не лічыцца. А яшчэ магілёўскія майстры наслядзілі на Кіеўшчыне ды Смаленшчыне, але гэта іншая гісторыя).
У 1937-41 гг. у манастыры была перасыльная турма, пасля вайны - кніжная база.
Яшчэ на тэрыторыі ёсць больш сціплы храм святога Ануфрыя. Больш малады, але не новы - 1798 год. Лічыўся "зімовым", бо ў адрозненні ад старэйшага брата (ці сястры), меў ацяпленне.
group-telegram.com/belarus_sacral/7909
Create:
Last Update:
Last Update:
#магілёў #sacral_orthodox
Магчыма, вы неаднаразова сустракалі паняцце "віленскае барока". Хутчэй за ўсё, вы нават бачылі прадстаўнікоў гэтага стылю. У цэнтры Менску, Горадні з Віцебскам ці яшчэ шмат дзе на нашых абшарах.
Але сёння гаворка пойдзе пра іншую плынь барочнай архітэктуры. Больш лакальную, але і, на мой погляд, больш самабытную - так званую магілёўскую школу дойлідства. Ці прасцей, магілёўскае барока.
Стыль гэты склаўся нават раней вышэй згаданага віленскага, недзе другая палова XVII ст. Асаблівасць яго была ў тым, што ён спалучаў крыжова-купальны храм, уласцівы ўсходняй праваслаўнай традыцыі, і заходнюю базіліку, як правіла, з двума вежамі-званіцамі і барочным дэкорам.
Яшчэ стагоддзе назад можна б было сабраць цікавы маршрут па наведванні помнікаў гэтага стылю. Але ў нашыя дні іх захавалася літаральна парачка. Сёння ў допісе назіраем палову гэтага скарба - Свята-Мікольскі праваслаўны жаночы манастыр у Магілёве. Ягоным ядром з'яўляецца Мікалаеўская царква, пабудаваная ў 1672 годзе. На старых здымках бачна, што раней храм меў на фасадзе дзве вежы-званіцы. Верагодна, "згубіліся" яны за савецкім часам ужо пасля Другой сусветнай вайны. Шчыра кажучы, такі выгляд храма асабіста мне падабаецца нават больш, хоць гэта і не аўтэнтычна. З іншага боку, параўнаць няма з чым, бо іншых падобных прадстаўнікоў бачыў толькі на здымках (ёсць Ворша, але там іншы форм-фактар, не лічыцца. А яшчэ магілёўскія майстры наслядзілі на Кіеўшчыне ды Смаленшчыне, але гэта іншая гісторыя).
У 1937-41 гг. у манастыры была перасыльная турма, пасля вайны - кніжная база.
Яшчэ на тэрыторыі ёсць больш сціплы храм святога Ануфрыя. Больш малады, але не новы - 1798 год. Лічыўся "зімовым", бо ў адрозненні ад старэйшага брата (ці сястры), меў ацяпленне.
Магчыма, вы неаднаразова сустракалі паняцце "віленскае барока". Хутчэй за ўсё, вы нават бачылі прадстаўнікоў гэтага стылю. У цэнтры Менску, Горадні з Віцебскам ці яшчэ шмат дзе на нашых абшарах.
Але сёння гаворка пойдзе пра іншую плынь барочнай архітэктуры. Больш лакальную, але і, на мой погляд, больш самабытную - так званую магілёўскую школу дойлідства. Ці прасцей, магілёўскае барока.
Стыль гэты склаўся нават раней вышэй згаданага віленскага, недзе другая палова XVII ст. Асаблівасць яго была ў тым, што ён спалучаў крыжова-купальны храм, уласцівы ўсходняй праваслаўнай традыцыі, і заходнюю базіліку, як правіла, з двума вежамі-званіцамі і барочным дэкорам.
Яшчэ стагоддзе назад можна б было сабраць цікавы маршрут па наведванні помнікаў гэтага стылю. Але ў нашыя дні іх захавалася літаральна парачка. Сёння ў допісе назіраем палову гэтага скарба - Свята-Мікольскі праваслаўны жаночы манастыр у Магілёве. Ягоным ядром з'яўляецца Мікалаеўская царква, пабудаваная ў 1672 годзе. На старых здымках бачна, што раней храм меў на фасадзе дзве вежы-званіцы. Верагодна, "згубіліся" яны за савецкім часам ужо пасля Другой сусветнай вайны. Шчыра кажучы, такі выгляд храма асабіста мне падабаецца нават больш, хоць гэта і не аўтэнтычна. З іншага боку, параўнаць няма з чым, бо іншых падобных прадстаўнікоў бачыў толькі на здымках (ёсць Ворша, але там іншы форм-фактар, не лічыцца. А яшчэ магілёўскія майстры наслядзілі на Кіеўшчыне ды Смаленшчыне, але гэта іншая гісторыя).
У 1937-41 гг. у манастыры была перасыльная турма, пасля вайны - кніжная база.
Яшчэ на тэрыторыі ёсць больш сціплы храм святога Ануфрыя. Больш малады, але не новы - 1798 год. Лічыўся "зімовым", бо ў адрозненні ад старэйшага брата (ці сястры), меў ацяпленне.
BY sacral_BY
Share with your friend now:
group-telegram.com/belarus_sacral/7909