مجله‌ی اینترنتی عصر روشنگری

⭕️ افکار غلط و خطرناک حسین دهباشی :

https://www.group-telegram.com/in/mghlte.com/2764

جناب دهباشی این انسانِ ظاهرا آرمان خواه اما خطرناک در نوشته‌شان عنایت ندارند که:

همه ی دیکتاتورها ( پهلوی ، قذافی ، صدام و...) کم و بیش دور زمانی همین اندیشه ها را داشته اند که « ما در مقابل مخالفان عقب‌نشینی نخواهیم کرد ، به ابرقدرتها در موقع و باندازه‌ی لازم باج می‌دهیم ، پس سقوط نمی‌کنیم » و الا که اصلا دیکتاتور نمیشدند ، اما بهرحال همیشه چرخ روزگار آنسان که گمان میکردند نمی‌چرخد و
همواره این احتمال وجود دارد که :
شرایط به گونه ای پیش رود که دیکتاتور علیرغم همه ی این باورها و تحلیل ها دیگر *نتواند به
ابرقدرتها باج دهد و نیروهای سرکوب
را راضی و وفادار و استوار در موضع جنایت نگهدارد
و به سرکوب مردم بی دفاع ادامه دهد.

اگر در سرکوب تردید کرده ، از اختیارش خارج بوده.
نمی‌توان تا ابد کشت و زندانی کرد و از شورش میلیونها انسان گرسنه ی زجر کشیده ی ستمدیده ( که هر لحظه ممکن است نیروهای سرکوب نیز به آنها بپیوندند) نهراسید.

مهم نیست که کارتر ناشی بود یا گورباچف احمق یا قذافی بدشانس : مخرج مشترک علل سقوط همه ی دیکتاتوری ها این است که هیچ سیستمی با تضاد روز افزون نمیتواند به حیات خود ادامه دهد و سیستمی که راه اصلاح را باز نگذارد لاجرم تضادهایش روز افزون خواهد بود.

اگر مدتی -شاید طولانی- ترس مردم باعث بقای حکومت میشود ، علتش میل به بقا در انسان هاست ، اما وقتی همان انسانها ببینند در همین حکومت ، بقایشان به خطر انداخته ، دیگر از چه بترسند ؟!
شاید زندگی با ذلت برای خیلیها ، از مرگ با عزت بهتر باشد ،
اما مرگ با عزت ، بهتر از نابودی با ذلت که هست.

در این شرایط ، مردم انبارهای باروتی میشوند که فقط منتظر جرقه اند ، هر گاه احساس کنند شانس موفقیت اندکشان ، به ادامه‌ی بی تضمین و پر ریسک بقا می‌چربد بر حاکمان می‌شورند و دیکتاتور هم میداند که در چنین مواقعی دیگر شانس ۱۰۰ درصدی ندارد ، چرا که به قدرت و وفاداری اطرافیان نیز نمیتوان تکیه کرد و اینجاست که بصورت اتوماتیک ، تردید در عقب‌نشینی نکردن، هم پیش میاید .

"تکیه به سرنیزه توان داد ، لیک
بر سر سرنیزه نباید نشست"

ملک الشعرای بهار


ماکیاولی ( رابطه ی شهریار با مردم ):
https://www.group-telegram.com/in/mghlte.com/2495

#فلسفه_سیاسی
#ششلول_بندتگزاس
#سیاسی

نشستن بر سرنیزه:

https://www.group-telegram.com/in/mghlte.com/1352

Telegram

مجله‌ی اینترنتی عصر روشنگری

سیاست در ده پرده:

#حسین_دهباشی ✍

یک:
برخلاف آنچه شایع است،‌ حکومت‌ها با ظلم باقی می‌مانند و با مشتِ آهنین جان می‌گیرند. اهمیتی ندارد که شهروندان چقدر اعتقاد عقلی یا قلبی داشته باشند کافی است که التزام عملی بیابند. "الحق لمن غلب" و "النصر بالرعب" اساس مملکت‌داری…

www.group-telegram.com/in/mghlte.com/2470

332 viewsedited  Jan 5, 2021 at 22:35

⭕️ افکار غلط و خطرناک حسین دهباشی :

https://www.group-telegram.com/in/mghlte.com/2764

جناب دهباشی این انسانِ ظاهرا آرمان خواه اما خطرناک در نوشته‌شان عنایت ندارند که:

همه ی دیکتاتورها ( پهلوی ، قذافی ، صدام و...) کم و بیش دور زمانی همین اندیشه ها را داشته اند که « ما در مقابل مخالفان عقب‌نشینی نخواهیم کرد ، به ابرقدرتها در موقع و باندازه‌ی لازم باج می‌دهیم ، پس سقوط نمی‌کنیم » و الا که اصلا دیکتاتور نمیشدند ، اما بهرحال همیشه چرخ روزگار آنسان که گمان میکردند نمی‌چرخد و
همواره این احتمال وجود دارد که :
شرایط به گونه ای پیش رود که دیکتاتور علیرغم همه ی این باورها و تحلیل ها دیگر *نتواند به
ابرقدرتها باج دهد و نیروهای سرکوب
را راضی و وفادار و استوار در موضع جنایت نگهدارد
و به سرکوب مردم بی دفاع ادامه دهد.

اگر در سرکوب تردید کرده ، از اختیارش خارج بوده.
نمی‌توان تا ابد کشت و زندانی کرد و از شورش میلیونها انسان گرسنه ی زجر کشیده ی ستمدیده ( که هر لحظه ممکن است نیروهای سرکوب نیز به آنها بپیوندند) نهراسید.

مهم نیست که کارتر ناشی بود یا گورباچف احمق یا قذافی بدشانس : مخرج مشترک علل سقوط همه ی دیکتاتوری ها این است که هیچ سیستمی با تضاد روز افزون نمیتواند به حیات خود ادامه دهد و سیستمی که راه اصلاح را باز نگذارد لاجرم تضادهایش روز افزون خواهد بود.

اگر مدتی -شاید طولانی- ترس مردم باعث بقای حکومت میشود ، علتش میل به بقا در انسان هاست ، اما وقتی همان انسانها ببینند در همین حکومت ، بقایشان به خطر انداخته ، دیگر از چه بترسند ؟!
شاید زندگی با ذلت برای خیلیها ، از مرگ با عزت بهتر باشد ،
اما مرگ با عزت ، بهتر از نابودی با ذلت که هست.

در این شرایط ، مردم انبارهای باروتی میشوند که فقط منتظر جرقه اند ، هر گاه احساس کنند شانس موفقیت اندکشان ، به ادامه‌ی بی تضمین و پر ریسک بقا می‌چربد بر حاکمان می‌شورند و دیکتاتور هم میداند که در چنین مواقعی دیگر شانس ۱۰۰ درصدی ندارد ، چرا که به قدرت و وفاداری اطرافیان نیز نمیتوان تکیه کرد و اینجاست که بصورت اتوماتیک ، تردید در عقب‌نشینی نکردن، هم پیش میاید .

"تکیه به سرنیزه توان داد ، لیک
بر سر سرنیزه نباید نشست"

ملک الشعرای بهار


ماکیاولی ( رابطه ی شهریار با مردم ):
https://www.group-telegram.com/in/mghlte.com/2495

#فلسفه_سیاسی
#ششلول_بندتگزاس
#سیاسی

نشستن بر سرنیزه:

https://www.group-telegram.com/in/mghlte.com/1352

BY مجله‌ی اینترنتی عصر روشنگری