group-telegram.com/traumapsychiatry/616
Last Update:
🔘 مجموعهی آموزشی «آسیبهای ذهن و روان»:
👈🏼 موضوع پنجم: «ضربهی روانی در کودکی: شرایط زمینهساز و محافظتکننده»
✍️ کاری از کمیته روانپزشکی تروما (انجمن علمی روانپزشکان ایران) برای آشنایی مردم با مفهوم «تروما» یا «ضربهی روانی»
☑️ آیا همهی کودکان در برابر اتفاقات ناگوار، دچار ضربهی روانی (یا تروما) میشوند؟
خوشبختانه، زمانی که کودکان رویداد آسیبزایی را تجربه میکنند، همیشه دچار ضربهی روانی (یا «تروما») نمیشوند. بهاین معنا که برای بروز مشکلات ذهنی در کودک، باید شرایط خاص دیگری هم وجود داشته باشد. بعضی از شرایط احتمال آسیبدیدگی ذهنی را در کودک افزایش میدهد و بعضی شرایط از کودک در برابر آسیبدیدگی محافظت میکند. آگاهی والدین از این موارد میتواند کمک بزرگی برای پیشگیری از «ضربه روانی» باشد.
دراین جا به شرایط خطر (شرایط زیادکنندهی احتمال ضربهی روانی) و شرایط محافظتکننده یا حفاظتی (شرایط کمکنندهی احتمال ضربهی روانی) میپردازیم:
☑️ عوامل خطر
کودکان در هر کدام از شرایط زیر، در برابر حوادث و مخاطرات آسیبپذیرترند و بیشتر دچار ضربهی روانی میشوند:
۱. مبتلا بودن به بیماریهای جسمی (مانند دیابت قندی) یا اختلالات روانپزشکی (مانند افسردگی یا اضطراب)
۲. ترک تحصیل و از دست دادن روابط دوستی با همسالان و معلم در مدرسه
۳. خانواده آشفته یا بیثبات: کودکی که در یک خانواده با یک والد یا بدون والد زندگی میکند، یا والدین او در معرض طلاق یا جدایی و یا مبتلا به اعتیاد یا در زندان هستند
۴. نداشتن حمایت عاطفی و اجتماعی: بهطور مثال، کودکی که در خانوادهای منزوی و یا در یک گروه اقلیت اجتماعی زندگی میکند
۵. نبودن دلبستگی میان کودک و مادر (یا مراقب کودک)
۶. قرار گرفتن در طبقه اجتماعی-اقتصادی پایین: مانند سطح پایین تحصیلات در والدین یا دسترسی نداشتن به سازمانهای حمایتی اجتماعی
۷. واکنش نامطلوب والدین در زمان حادثه: به عنوان مثال، والدین فرزند خود را پس از حادثه تحقیر کنند یا مقصر جلوه دهند
۸. مکرر یا متعدد یا طولانی بودن رویداد آسیبزا: مانند کودکی که بارها توسط یکی از نزدیکان مورد خشونت فیزیکی،
روانی یا جنسی قرار گرفته است
۹. شدید بودن ضربه: در اینجا درک کودک از حادثه یا سانحه مهم است. به بیان دیگر، ممکن است کودکان یک ترومای مشابه را با شدت و اثر متفاوتی درک کنند.
☑️ عوامل حفاظتی
کودکان در هر کدام از شرایط زیر، در برابر حوادث و مخاطرات مقاومترند و کمتر یا خفیفتر دچار ضربهی روانی میشوند:
۱. وجود حمایت قوی خانواده و روابط مستحکم اجتماعی: به معنی روابط قوی میان اعضای خانواده و نیز روابط قوی خانواده با دوستان و آشنایان
۲. زندگی در خانوادهای مطمئن و باثُبات: به عنوان مثال، شرایطی که واکنشهای والدین در زمان رویدادهای متفاوت برای کودک قابل پیشبینی باشد
۳. دلبستگی قوی با مادر (یا مراقب اصلی) در اوایل کودکی
۴. داشتن مهارتهای رویارویی با استرس و بحران: مانند مهارتهای انطباقی، حل مسئله و تنظیم هیجان
۵. داشتن مهارت برای دوستیابی و برقراری روابط صمیمانه با معلم و پزشک خانوادگی
۶. حضور در مدرسه به عنوان دانشآموز
۷. دسترسی به خدمات بهداشت روان
۸. دسترسی به خدمات اجتماعی: مانند خدمات حمایتی مدرسه، شهرداری و دیگر نهادهای اجتماعی
← هرچه عوامل خطر کمتر و عوامل حفاظتی بیشتر باشند، کودک بهتر میتواند حادثه یا ضربه را با سلامتی پشت سر بگذارد و در بزرگسالی نیز از سلامت روان بهتری برخوردار خواهد بود.
-
BY روانپزشكى تروما
Warning: Undefined variable $i in /var/www/group-telegram/post.php on line 260
Share with your friend now:
group-telegram.com/traumapsychiatry/616