بنیاد مکتب پروفسور یلدا

بمناسبت هفتمین سالگرد زنده یاد استاد یلدا در شب یلدای ۱۴۰۳

به قلم دکتر حسین امیری، متخصص گرانقدر بیماری های عفونی ، شاگرد پیشین و دانش آموخته مکتب استاد یلدای بزرگ


گاهی اتفاقات آنچنان عجیب و غیر معمولند که باور کردنش هم سخت میشود. ولی در این واقعه هیچ ابهامی وجود ندارد.؛جاودانه شدن استاد یلدا در شب یلدا. براستی چرا ؟!!!
یلدا شب زایش خورشید است و آغاز برتری فروغ  نور بر تاریکی و  شب.
گویی شب یلدای ۱۳۹۶ قرین باهمین مدعا ست.
بعد از این واقعه غم انگیز،  در اغلب مواردی که من شاهد بوده ام ، در بحثهای علمی ، در بالین بیماران در مشگلات تشخیصی ، در کنفرانس های علمی ، و در محافل دوستانه و اجتماعات ؛ نام و آموزه ها و خاطرات ایشان، بیشتر بمیان میاید.
راستی رمز این ماندگاری و جاودانگی کدام است؟
چرا هر چه زمان میگذرد ارزش و منزلت استاد یلدا بیشتر میشود. چرا دلتنگی ما شاگردانش فزونی میابد؟
شاید پاسخ به این سوال برای همه ما یکسان نباشد.
ولی بدرستی میتوان گفت : استاد یلدا یگانه و بی بدیل بود.
او به انسان و انسانیت باور داشت. این باور مندی موجب آن بود که همیشه انسان را ببیند. انسان را بدون قضاوت در مورد شغل موقعیت و یا باورهایش.
رفتار استاد با خدمه و کادر پرستاری بیمارستان و بخش، با دانشجو و رزیدنت تا کادر های علمی و همچنین با بیماران و مراجعه کنندگان همه ، همه ساده و صمیمانه بود. دل به موقعیتهای ادراری و کشوری و…نداشت. برایش تفاوتی هم نداشت که بخواهد رفتارش با جایگاه شغلی و حرفه ای او تغییر کند. استاد برای همه احترام ویژه  داشت و این از ویژگیهایش بود. لذا همه دوستش داشتند و ایشانرا دوست و مددکار خود میدانستند.
استاد یلدا برای یلدا شدن از « یلدا» یعنی از «خود» گذشته بود. این از خود عبور کردن ساده بدست نمیآید. هر کسی را یارای از خود گذشتن نیست!.
استاد یک انسان تک بعدی نبود.  او همیشه به  شاگردانش توصیه میکرد که تک بعدی نباشند.
و از فیکسیسم حذر نمایند.
یکی از ویژگیهای استاد مطالعه و نت برداری دائم بود . آگاهی علمی و ادبی و اجتماعی ایشان حاصل سالها تلاش بی وقفه در امر آموختن و آموزش بود.

همین بود که نگاه او به علم هم ،انسانی و اجتماعی و گسترده بود. فهم او از فلسفه علم و انسان در حدی بود که شاید درکش برای کسانی که خود را رقیب او میدانستند ، قابل درک نبود. لذا گروهی شاید اینگونه میاندیشیدند که اگر بر صندلی وی بنشینند همان شکوه و جلال را میابند. برای یلدا شدن باید راه اورا شناخت ،باور داشت و بآن عمل کرد.

تحمل رنجهای حرفه پزشکی،و بی مهری هایی که به آن میشود!، همچون تاریکی شب بلند آخر پاییز و شروع زمستان ،با ذگربرخی ویژگیهای استاد و نام بزرگش که یلداست ، آسانتر میشود.

راه استاد یلدا، پر رهرو ،نامش غرور آفرین و خاطرات و آموزه هایش، همواره راهنمایمان باد.

یلدا؛ شب زایش خورشید و آغاز برتری نور بر تاریکی برهمه دوستان و همکاران ، مبارک باد.
  
تهران، ۳۰ آذرماه ۱۴۰۳ خورشیدی


کانال بنیاد مکتب پروفسور یلدا:

   @ipyaf
           

www.group-telegram.com/us/ipyaf.com/544

1.3K viewsedited  Dec 23 at 21:33

بمناسبت هفتمین سالگرد زنده یاد استاد یلدا در شب یلدای ۱۴۰۳

به قلم دکتر حسین امیری، متخصص گرانقدر بیماری های عفونی ، شاگرد پیشین و دانش آموخته مکتب استاد یلدای بزرگ


گاهی اتفاقات آنچنان عجیب و غیر معمولند که باور کردنش هم سخت میشود. ولی در این واقعه هیچ ابهامی وجود ندارد.؛جاودانه شدن استاد یلدا در شب یلدا. براستی چرا ؟!!!
یلدا شب زایش خورشید است و آغاز برتری فروغ  نور بر تاریکی و  شب.
گویی شب یلدای ۱۳۹۶ قرین باهمین مدعا ست.
بعد از این واقعه غم انگیز،  در اغلب مواردی که من شاهد بوده ام ، در بحثهای علمی ، در بالین بیماران در مشگلات تشخیصی ، در کنفرانس های علمی ، و در محافل دوستانه و اجتماعات ؛ نام و آموزه ها و خاطرات ایشان، بیشتر بمیان میاید.
راستی رمز این ماندگاری و جاودانگی کدام است؟
چرا هر چه زمان میگذرد ارزش و منزلت استاد یلدا بیشتر میشود. چرا دلتنگی ما شاگردانش فزونی میابد؟
شاید پاسخ به این سوال برای همه ما یکسان نباشد.
ولی بدرستی میتوان گفت : استاد یلدا یگانه و بی بدیل بود.
او به انسان و انسانیت باور داشت. این باور مندی موجب آن بود که همیشه انسان را ببیند. انسان را بدون قضاوت در مورد شغل موقعیت و یا باورهایش.
رفتار استاد با خدمه و کادر پرستاری بیمارستان و بخش، با دانشجو و رزیدنت تا کادر های علمی و همچنین با بیماران و مراجعه کنندگان همه ، همه ساده و صمیمانه بود. دل به موقعیتهای ادراری و کشوری و…نداشت. برایش تفاوتی هم نداشت که بخواهد رفتارش با جایگاه شغلی و حرفه ای او تغییر کند. استاد برای همه احترام ویژه  داشت و این از ویژگیهایش بود. لذا همه دوستش داشتند و ایشانرا دوست و مددکار خود میدانستند.
استاد یلدا برای یلدا شدن از « یلدا» یعنی از «خود» گذشته بود. این از خود عبور کردن ساده بدست نمیآید. هر کسی را یارای از خود گذشتن نیست!.
استاد یک انسان تک بعدی نبود.  او همیشه به  شاگردانش توصیه میکرد که تک بعدی نباشند.
و از فیکسیسم حذر نمایند.
یکی از ویژگیهای استاد مطالعه و نت برداری دائم بود . آگاهی علمی و ادبی و اجتماعی ایشان حاصل سالها تلاش بی وقفه در امر آموختن و آموزش بود.

همین بود که نگاه او به علم هم ،انسانی و اجتماعی و گسترده بود. فهم او از فلسفه علم و انسان در حدی بود که شاید درکش برای کسانی که خود را رقیب او میدانستند ، قابل درک نبود. لذا گروهی شاید اینگونه میاندیشیدند که اگر بر صندلی وی بنشینند همان شکوه و جلال را میابند. برای یلدا شدن باید راه اورا شناخت ،باور داشت و بآن عمل کرد.

تحمل رنجهای حرفه پزشکی،و بی مهری هایی که به آن میشود!، همچون تاریکی شب بلند آخر پاییز و شروع زمستان ،با ذگربرخی ویژگیهای استاد و نام بزرگش که یلداست ، آسانتر میشود.

راه استاد یلدا، پر رهرو ،نامش غرور آفرین و خاطرات و آموزه هایش، همواره راهنمایمان باد.

یلدا؛ شب زایش خورشید و آغاز برتری نور بر تاریکی برهمه دوستان و همکاران ، مبارک باد.
  
تهران، ۳۰ آذرماه ۱۴۰۳ خورشیدی


کانال بنیاد مکتب پروفسور یلدا:

   @ipyaf
           

BY بنیاد مکتب پروفسور یلدا