Telegram Group Search
کم‌شنواییِ مهارت‌محور (مشاهدات یک انسان‌شناس کم‌شنوا، دنیس دی)
حلما بهبود

✍️در بسیاری از موارد طراحی به‌عنوان یک ابزار مهارت‌ساز بکار می‌رود تا با تسهیل و جبران جنبه‌های مهارتی، به کاربرانی که در بخش‌های مهارتی دچار ضعف هستند کمک کند. این بخش به‌صورت موردی به بررسی پژوهش‌های حاضر در زمینه شنیدن، از دیدگاه روش‌شناسانه – انسان‌شناسی (Ethnomethodology) پرداخته است که به‌منظور مهارت بخشی ارائه می‌شود. گروه هدف موردبحث فرد ما در این بخش افرادی هستند که ناشنوا یا کم‌شنوا هستند و هدف از به‌کاربردن این روش این است که کاربران را در تمامی فرآیند طراحی محصول نهایی، لحاظ کنیم و محصولات مرتبط با آنها را، مانند سمعک‌ها، او را با دیدگاهی انسان‌شناسانه بهینه کنیم.

متن کامل در:
https://B2n.ir/h77577
بغرنجیِ عاشقانگی؛ نقدی بر فراسوی ابرها (بخش ۱)
آرمان شهرکی

✍️سال‌ها از نخستین باری که فراسوی ابرها را دیدم می‌گذرد و جملاتی که می‌خوانید نخستین جسارت‌ها برای نوشتن در خصوص این اثر وارسته است. نوشتن یادداشتی کوتاه و پراکنده، اینجا و آنجا شایستۀ فیلم نبود پس انتظار کشیدیم تا وقتش برسد که رسید و تصمیم بر این شد تا نقد گشایندۀ مجموعه‌ای از نقدهای مفصل باشد. طی این سال‌های دور-و-دراز این پرسش مثل چیزی که در سنگ حک شده باشد، در ذهن ماندگار بود: چرا زندگی تا به این حد پیچیده، بغرنج و پرتکلف است و....

متن کامل در:
https://B2n.ir/n13964
درباره یک پوستر «سیاه» / ناصر فکوهی

https://www.group-telegram.com/Anthropology_Iran.com/13784
درباره یک پوستر «سیاه» / ناصر فکوهی

https://www.group-telegram.com/Anthropology_Iran.com/13784

در این روزهای سخت که استبدادپیشگان در همه جای عالم رویکردهای طالبانی علیه زنان را پیش گرفته‌اند و تبلیغ می‌کنند، و در کشوری که همهٔ مردم در طول چند دهه و به ویژه چند سال اخیر، به شدت مدیون شهامت و شجاعت زنانی هستند که در صف نخست مبارزه مدنی برای دفاع از آزادی و تحقق جامعه‌ای که شایسته نام «انسان» باشد قرار دارند، و بهای سنگینی را با زندگی و تمام هستی‌شان داده‌اند که دنیا نیز آن را برسمیت شناخته، مشاهدهٔ پوستری بر روی شبکه اجتماعی برایم همچون ضربه‌ای حیرت‌آور بود که نمی‌توانستم در برابرش ساکت بنشینم. پوستر به برنامه‌ای مربوط است با حضور گروهی از دوستان و از جمله یکی از فرهیخته‌ترین اساتیدم، که نمی‌دانم با چه ترفندی درونش کشیده شده‌اند، اما با اطلاعی که از روند و رویه‌های برگزارکنندگان این گونه جلسات دارم، برایم عجیب نیست که به هر کاری دست زده باشند که این برنامه را که از اساس ترکیبی غیرقابل قبول دارد یعنی بدون حضور حتی یک زن نویسنده، مستندساز، فیلمساز، شاعر و...، ترتیب داده شده، به اجرا در بیاورند. اما ظاهراً بلافاصله با چنان بازتاب‌های سختی روبرو شده‌اند که  بخش کامنت را در اینستاگرام خود بسته و توضیحی را که مصداق «عذر بدتر از گناه» است، به جایش گذاشته‌اند که برنامه «درباره زنان» نیست بنابراین اشکالی ندارد که فقط مردان بنشینند و درباره یک «فیلم» صحبت بکنند.  دوستان فراموش کرده‌اند که این «فیلم» را «فروغ» ساخته است که نماد آزادگی و چهرهٔ تاریخی آزادیخواهی زنان ایرانی برای حقوقشان است که قرن‌هاست سرکوب شده و می‌شود. بنابراین امیدوارم این برنامه، به جای آنکه با افزودن یکی دو «زن» به مثابه چاشنی کار، «تصحیح» شده و برگزار شود، بلکه به طور کلی حذف شده و برگزارکنندگان آن از عموم مردم ایران، از مخاطبان کانالشان و از شرکت‌کنندگانی که با شناختی که از اکثر آن‌ها، دارم به خوبی می‌توانستند در شرایطی مناسب ابعاد این اشتباه را درک کنند، پوزش بخواهند. در این باره باز هم خواهم نوشت و بحث را که امر بسیار گسترده در زمینه لزوم رویکردهای ایجابی در رفتارهای اجتماعی برای به دست آوردن جامعه متعادل است، باز خواهم کرد./ ۱۱ بهمن 1403
اوتیسم! کلمه‌ای خیال‌انگیز؛ نگاهی به کتابِ «با لب‌های بسته چطور حرف بزنم؟»
زری پورجعفریان

✍️«با لب‌های بسته چطور حرف بزنم؟» (تراوش‌های ذهن اوتیستی من) عنوان کتابی است از تیتوراجارشی که با ترجمه‌ی گیتا گرکانی از سوی نشر نگاه منتشر شده است. تیتو راوی کتاب «مرد جوانی است با زبانی به‌شدت مختل که تقریبا فقط با نوشتن یا تایپ کردنِ افکار و ایده‌هایش در کامپیوتر ارتباط برقرار می‌کند.» او اتیسم دارد. «اوتیسم از نظر بالینی ناهمگون است و اگرچه مبتلایان خوشه‌ی مرکزی مشترکی دارند، از نظر ظاهر، نشانه‌های مرتبط و شدت ممکن است بسیار متنوع باشد.» تیتو با کمک مادرش خواندن و نوشتن یاد گرفته است. نوشته‌های تیتو در...

متن کامل در:
https://B2n.ir/p67959
گزارش مالی کمک ها و هزینه های دی ماه 1403 و تشکر از همیاران و علاقمندان انسان‌شناسی و فرهنگ.

لینک در کانال همیاران

https://www.group-telegram.com/iiachamyaran/501
همیاران مالی انسان‌شناسی و فرهنگ و سایر دوستان، در دی ماه 1403، مبلغی در حدود دو میلیون تومان کمک مالی کرده اند که از حد میانگین کمک های همیشگی پایین تر . اما با توجه افزایش هزینه‌ها ما را ناچار می‌کند که انجام وظایف خود را به حداقل ممکن برسانیم. این گونه کمک ها به ما نه فقط برای برنامه ریزی ها بهتر بلکه برای تضمین حفظ مخارج آتی با توجه به وخامت اوضاع عمومی کمک می کنند. بهر رو، در وضعیت اقتصادی وخیم کنونی که مدتهاست ادامه دارد، میزان کمک های دوستان جای تشکر و قدردانی زیادی دارد و ما بهر حال به هر اندازه و هر شکلی باشد آن را درک می کنیم و به هیچ وجه از دوستان در این شرایط انتظار تحمل باری اضافی نداریم و کارهای خود را بر اساس بودجه ای که در دست داریم انجام می دهیم و از دوستانی که با کمک های خود امکان کار ما را فراهم کرده‌اند، تشکر می‌کنیم. به همه دوستان اطمینان می دهیم ما تا جایی که شرایط فراهم باشد به فعالیت ادامه خواهیم داد. البته در هزینه ها بسیار با احتیاط عمل می کنیم.

بار دیگر باید تذکر دهیم که انسان‌شناسی و فرهنگ هیچ کمکی از هیچ نهاد رسمی یا غیر رسمی دریافت نمی کند و صرفا بر اساس کمک مالی و کاری همکارانش کار می کند. ما زمانی که در توانمان باشد به تمام فعالیت‌هایمان ولو با کُند کردن روند آن‌ها ادامه خواهیم داد.

مجموع کمک های آذر 1403: دو میلیون تومان
مجموع هزینه ها: دو میلیون تومان

شامل

دو میلیون تومان بابت هزینه تهیه برنامه های ویدیویی، اداره محتوایی سایت، نگهداری سایت‌ها


در سال جاری افزون بر برنامه های شبکه اینترنت و کانال های اینستا و تلگرام، کارگاه های آموزشی و برنامه های ترویجی و علمی ما از جمله در همکاری با انجمن انسان شناسی ایران ادامه خواهد یافت. انتشارات انسان‌شناسی در قالب یک موسسه جدید با انتشارات دیجیتال و کاغذی ادامه خواهد یافت.

باز هم تاکید می کنیم که تنها با کمک ولو مختصر و پیوسته (ماهانه) شما و به ویژه هموطنان خارج از کشور ما می توانیم به فعالیت‌های خود ادامه دهیم.
جای مردان سیاست بنشانیم درخت؛ امر سیاسی درختان خیابان (بخش ۱)
صنم میرزای احمدی

✍️بهبود کیفیت هوا و دمای محیط، کنترل سیل و بهبود منظر شهری فقط بخشی از مواردی است که درختان به شهر می‌بخشند. پژوهش‌ها اثراتی مثل کاهش جرم و توسعۀ اقتصاد محلی را نیز نشان می‌دهند. امروزه اهمیت درختان برای شهرها انکارناپذیر و یک اصل در برنامه‌ریزی و طراحی است. اما تصمیمات زیادی توسط مدیریت شهری انجام می‌شود که درختان را نادیده می‌گیرد. با افزایش آگاهی، اعتراض شهروندان به از بین بردن درختان در شهرهای مختلف جهان رو به افزایش است. سال ۱۴۰۳، باغ گیاه‌شناسی، پارک لاله و پارک قیطریۀ تهران در خطر تخریب برای...

متن کامل در:
https://B2n.ir/k79536
دربارۀ على‌اکبر خزینه: دستانى آلودۀ نقش و رنگ
سمیه مؤمنى

✍️حسن‌علی‌اکبر خزینه براى هنر کاشی‌کارى ایران از عمر، جسم و روحش مایه گذاشته است. مى‌گویند اگر تکه‌اى کاشى را، از هر خرابه‌اى در هر گوشۀ ایران، از فاصلۀ چندمترى نشانش دهى، در نگاه اول، نوع رنگ، ترکیبات آن، نوع لعاب، نوع کوره‌اى که کاشى در آن ساخته و پرداخته شده و دوره‌اى که کاشى متعلق به آن است را تشخیص مى‌دهد…

متن کامل در:
https://B2n.ir/h56880
«مارکو-پولو» و تبریز
فرشین کاظمی‌نیا

✍️در سال ۲۰۲۲ در «کالج دیکنسون»(Dickinson College) پنسیلوانیا، پروژه‌ی جذابی آغاز به کار نمود که کماکان ادامه دارد. در این پروژه، با عنوان کلی «نقشه‌نگاری دنیا در دوران قرون وسطی»(Cartographie Moyen Âge Mondial)، به بررسی نقشه‌ها و روایت‌های سفرهای قرون وسطایی از سال ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ میلادی پرداخته می‌شود و گزارش‌های تاریخی باقی مانده با معیارهای انسان‌شناسی و قوم‌‌شناسی امروزی...

متن کامل در:
https://B2n.ir/k07385
انتشار هفتگی کتاب «فرهنگ انسان‌شناسی اجتماعی و فرهنگی»: بخش سی‌وپنجم، بزرگ‌مرد

بخش سی‌وپنجم/ بزرگ‌مرد (Big Man)/ لامون لیندستروم/ برگردان: مهرداد میردامادی

متن کامل در:
https://B2n.ir/h32667
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 بخشی از صحبت‌های پوریا جهانشاد در نشست "سه تفکر، یک هدف" در نقد ساز و کارهای جاری در عرصه معماری و شهرسازی و روندهای تولید فضا‌‌

دیگر شرکت کنندگان در پنل: حسین ایمانی جاجرمی و محمد سعید ایزدی
دبیر نشست: پیمان کیانی
جای مردان سیاست بنشانیم درخت؛ امر سیاسی درختان خیابان (بخش ۲)
صنم میرزای احمدی

در کتاب داستان کودکان «چه کار بکنیم مایکل؟»، مایک ده ساله همراه همسایه‌شان خانم جاکوبسن، به حفظ درخت هشتاد سالۀ ماگنولیای محله‌شان که در خطر قطع شدن برای پروژۀ نوسازی شهری بود، کمک می‌کنند. داستان بر اساس اتفاقات واقعی در دهۀ ۱۹۶۰ میلادی در محلۀ بدفورد-استیوسنت بروکلین، نیویورک بود. در کتاب قهرمانان سفیدپوست هستند اما در واقعیت، خانم جاکوبسن، هتی کارتان بود؛ یک زن آفریقایی-آمریکایی. شهروندان محلۀ بدفورد-استیوسنت، از بزرگ‌ترین محله‌های نیویورک با ساکنان آفریقایی-آمریکایی، درختان خیابان را به ابزاری برای توانمندسازی و...

متن کامل در:
https://B2n.ir/t85396
Forwarded from Bukharamag
شب بهروز غریب‌پور

هشتصد و پانزدهمین شب از شب‌های مجلۀ بخارا به بزرگداشت بهروز غریب‌پور، کارگردان تئاتر و سینما، اختصاص یافته است. این نشست در ساعت ۱۸ جمعه نوزدهم بهمن‌ماه ۱۴۰۳، مقارن با بیست و پنجمین سالگرد تأسیس خانۀ هنرمندان ایران، و با سخنرانی فریدون صدیقی، حسین پاکدل، سیف‌الله صمدیان، مریم سعادت و علی دهباشی‌ در تالار استاد جلیل شهناز برگزار می‌شود.

بهروز غریب‌پور نویسنده، کارگردان تئاتر و سینما و استاد نمایش عروسکی و نخستین مدیرعامل خانۀ هنرمندان ایران است. او دانش‌آموختۀ کارشناسی رشتۀ هنرهای نمایشی از دانشکدۀ هنرهای زیبا است و در آکادمی هنرهای دراماتیک رم تحصیل کرده و دارای نشان درجه یک هنری است. وی از ۱۳۴۶ تاکنون بیش از ۵۰ نمایش و اپرای عروسکی را طراحی و کارگردانی کرده و نویسنده و مترجم بیش از ۲۰ اثر بوده است.
غریب‌پور در مقاطع مختلف چهار دهۀ اخیر، رئیس مرکز آموزش تئاتر و تئاتر عروسکی کانون پرورش فکری کودکان نوجوانان، مشاور فرهنگی شهردار تهران، بنیان‌گذار و مدیر فرهنگسرای بهمن، عضو شورای برنامه‌ریزی ستاد شهر سالم، مدیر کانون نمایش‌های عروسکی مرکز هنرهای نمایشی، عضو مرکز بین‌المللی تئاتر عروسکی یونیما و رئیس شورای تشکیلات عروسکی WAP پراگ بوده است.

خیابان طالقانی، خیابان موسوی شمالی، بوستان هنرمندان، خانۀ هنرمندان ایران، تالار استاد جلیل شهناز
یادداشت‌های پایان قرن (قسمت ۶۱)
زهره روحی

✍️مضمون تنها مردن در هیچ برهه‌ای از تاریخ همپایۀ دوران مدرن معمول و متداول نبوده است. تنها مردن یکی از اشکال تکرارشوندۀ تجربۀ آدمیان در دوره و زمانه‌ای است که تصویرِ هر کس از خود، تصویر موجودی سراپا خودآیین است که نه تنها با همگان فرق می‌کند، بلکه از همۀ دیگر آدم‌ها جداست و به کلی مستقل از دیگران زندگی می‌کند، این تصویری است که دم‌به‌دم واضح و واضح‌تر می‌شود. تأکیدی که...

متن کامل در:
https://B2n.ir/p86652
درباره دائره‌المعارف [روشنگری]: بخش نخست، زمینه شکل‌گیری دائره‌المعارف
گردآوری: کریستیان دنی/ برگردان: مهرنوش غضنفری

✍️دیدروی جوان، برای فرار از سرنوشت کشیش شدن، شغلی که پیش‌تر برای او در نظر گرفته شده بود، زادگاهش لانگر را ترک کرد و به عرصه‌ی نگارش و ترجمه در پاریس قدم گذاشت. او با آثاری خود را مطرح کرد که تند و بی‌پروا بودند و همین موجب شد نگاه خصمانه‌ی پلیس به سوی او جلب شود؛ برای مثال، کتاب اندیشه‌های فیلسوفانه که در سال ۱۷۴۶ منتشر شد. در سال ۱۷۴۸، برتون، کتاب‌فروش معروف، با او تماس گرفت تا...

متن کامل در:
https://B2n.ir/y68287
همچون پروانه‌ای در مشت؛ به یاد «فریبرز رییس‌دانا» (۱۳۹۸-۱۳۲۳)
فرشین کاظمی‌نیا

✍️آدم‌های بینابینی کسانی هستند که برتارک جامعه گام می‌زنند. امکان مکالمه و نقد طرفینی با آن‌ها وجود دارد. آماده‌ی پذیرش نگره‌های متفاوت با ایده‌های خود هستند ودر چالش همیشگی به سر می‌برند. تغییرات از آن‌ها شروع می‌شود و در جامعه‌ی مخاطب خود اثر می‌گذارند.

متن کامل در:
https://B2n.ir/t80639
مهاجرت‌ و هژمونی تهران
زهره دودانگه

✍️دهه‌هاست که از هژمونی تهران در شبکۀ سکونتگاهی ملی ایران سخن گفته شده؛ به دنبال چنین تسلطی همۀ شهرها فراتر از شبکۀ منطقه‌ای خود، ارتباطی نیرومندتر و پررنگ‌تر با تهران برقرار کرده‌اند؛ به بیان دیگر گویی به تابعیت تهران درآمده‌اند و در رابطۀ دوگانۀ تهران-شهرستان قرار گرفته‌اند.

متن کامل در:
https://B2n.ir/h37979
Forwarded from نامه فرهنگ
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
میشل سِر: عمر ما و عمر جهان
ترجمه: ناصر فکوهی
ویرایش و زیرنویس: پگاه دودانگه

#تصویر_فرهنگ
نامه فرهنگ، ۱۴۰۳
2025/02/11 01:25:59
Back to Top
HTML Embed Code: