ایرانِ بزرگِ فرهنگی

‏ولیعهد، رهبر «اپوزیسیون» نیست، خود «پوزیسیون» است!

ولیعهد، رهبر «اپوزیسیون» نیست، خود «پوزیسیون» است! جمهوری اسلامی و اپوزیسیون ج‌ا، مشترکا اپوزیسیون پادشاهی رضاشاه دوم هستند.

این‌که رهبر جمهوری اسلامی خود را مسئول وضعیّت مملکت نمی‌داند، این‌که اپوزیسیون ج‌ا نیز به‌جای ج‌ا با پهلوی درگیر است، گواه این واقعیّت است که تنها پوزیسیون ممکن برای ایران نهاد پادشاهی است.

مصاحبه‌های رضاشاه دوم با رسانه‌های خارجی مبنی بر مبارزه با ج‌ا البته بهترین موضع‌گیری در برابر جهان خارج از ایران می‌تواند باشد. امّا از آن مهم‌تر کوشش برای احیاء نهاد شاهی است. آن چیزی که باید مستقر شود «مبارزه با ج‌ا» نیست. مبارزه با ج‌ا تا ابد وظیفه‌ی مجاهدین خلق و اپوزیسیون ج‌ا و تجزیه‌طلبان خواهد ماند. صد سال دیگر پس از استقرار مجدد پادشاهی، باز عدّه‌ای کمونیست و بقایای مجاهدین خلق وجود خواهند داشت که با ج‌ا و با سلطنت بجنگند.

چیزی که باید مستقر شود «نهاد سلطنت» است. تا تکلیف نهاد شاهی، خارج از ایران روشن نشود، جمهوری خلاء اسلامی برجا خواهد ماند. در اشکال مختلف. خلاء را از خلاءتر شدن باکی نیست. این احمق‌هایی که جزوه خرابکاری می‌نویسند، نمی‌فهمند که خرابکاری بی‌شرافتانه چپ‌ها و مسلمانان از آن بابت کارگر بود که دولت پهلوی مثل ساعت کار می‌کرد. از کار افتادن حتی یک چرخ‌دهنده به معنای بی‌اعتباری شاه بود. جمهوری اسلامی، دولت فترت است. خلاء است. و خالی‌گی (خلاء) به قول امامعلی رحمان خالی نمی‌ماند. اگر بی‌آن‌که نهاد شاهی مستقر شود، جمهوری اسلامی برود، ایرانی نخواهد ماند. ایران بیش ازین توان خالی‌گی ندارد!

شما می‌توانی احیاء سلطنت را به رای مردم بگذارید با این امید که رای بیاورد، امّا اساس این به رای گذاشتن، انتخاب میان هستی و نیستی ایران است. آیا عقلانی است؟ اگر هم به هر وجهی باشد، معنای نمایندگی این نیست. نهاد پادشاهی مشروطه محلّ تجلّی مفهوم واقعی اجماع آراء یا همان جمهوریّت است.

www.group-telegram.com/it/irbozorg.com/5925

1.6K viewsedited  Jan 30 at 18:15

‏ولیعهد، رهبر «اپوزیسیون» نیست، خود «پوزیسیون» است!

ولیعهد، رهبر «اپوزیسیون» نیست، خود «پوزیسیون» است! جمهوری اسلامی و اپوزیسیون ج‌ا، مشترکا اپوزیسیون پادشاهی رضاشاه دوم هستند.

این‌که رهبر جمهوری اسلامی خود را مسئول وضعیّت مملکت نمی‌داند، این‌که اپوزیسیون ج‌ا نیز به‌جای ج‌ا با پهلوی درگیر است، گواه این واقعیّت است که تنها پوزیسیون ممکن برای ایران نهاد پادشاهی است.

مصاحبه‌های رضاشاه دوم با رسانه‌های خارجی مبنی بر مبارزه با ج‌ا البته بهترین موضع‌گیری در برابر جهان خارج از ایران می‌تواند باشد. امّا از آن مهم‌تر کوشش برای احیاء نهاد شاهی است. آن چیزی که باید مستقر شود «مبارزه با ج‌ا» نیست. مبارزه با ج‌ا تا ابد وظیفه‌ی مجاهدین خلق و اپوزیسیون ج‌ا و تجزیه‌طلبان خواهد ماند. صد سال دیگر پس از استقرار مجدد پادشاهی، باز عدّه‌ای کمونیست و بقایای مجاهدین خلق وجود خواهند داشت که با ج‌ا و با سلطنت بجنگند.

چیزی که باید مستقر شود «نهاد سلطنت» است. تا تکلیف نهاد شاهی، خارج از ایران روشن نشود، جمهوری خلاء اسلامی برجا خواهد ماند. در اشکال مختلف. خلاء را از خلاءتر شدن باکی نیست. این احمق‌هایی که جزوه خرابکاری می‌نویسند، نمی‌فهمند که خرابکاری بی‌شرافتانه چپ‌ها و مسلمانان از آن بابت کارگر بود که دولت پهلوی مثل ساعت کار می‌کرد. از کار افتادن حتی یک چرخ‌دهنده به معنای بی‌اعتباری شاه بود. جمهوری اسلامی، دولت فترت است. خلاء است. و خالی‌گی (خلاء) به قول امامعلی رحمان خالی نمی‌ماند. اگر بی‌آن‌که نهاد شاهی مستقر شود، جمهوری اسلامی برود، ایرانی نخواهد ماند. ایران بیش ازین توان خالی‌گی ندارد!

شما می‌توانی احیاء سلطنت را به رای مردم بگذارید با این امید که رای بیاورد، امّا اساس این به رای گذاشتن، انتخاب میان هستی و نیستی ایران است. آیا عقلانی است؟ اگر هم به هر وجهی باشد، معنای نمایندگی این نیست. نهاد پادشاهی مشروطه محلّ تجلّی مفهوم واقعی اجماع آراء یا همان جمهوریّت است.

BY ایرانِ بزرگِ فرهنگی