خاتون

🔴 چرا تعداد کمی از مردان کتاب‌های نویسندگان زن را می‌خوانند؟

📌برای کتابم، شکاف اعتبار، که به این موضوع می‌پردازد که چرا زنان همچنان کمتر از مردان جدی گرفته می‌شوند، کتاب پژوهشیِ نیلسون را سفارش دادم تا بفهمم دقیقاً هر کس چه چیزی می‌خواند. می‌خواستم بدانم آیا نویسندگان زن نسبت به مردان اعتبار کمتری دارند، یا در وهله‌ی اول مردان کتاب‌هایشان را نمی‌خوانند. و نتایج به‌دست‌آمده شک و تردیدم را تأیید کرد که مردان چندان رغبتی ندارند که کتاب نویسندگان زن را بخوانند. در مورد آثار پرفروش ۱۰ نویسنده‌ی زن (که شامل جین آستین و مارگارت اتوود و همچنین دانیل استیل و جوجو مویز می‌شود) باید گفت که تنها ۱۹ درصد از خوانندگان آنها مرد و ۸۱ درصد زن هستند. اما در مورد آثار پرفروش ۱۰ نویسنده‌ی مرد (که چارلز دیکنز و جی.‌ آر. ‌آر. تالکین و همچنین لی چایلد و استیون کینگ را در بر می‌گیرد)، تقسیم‌بندی بسیار نزدیک است: ۵۵ درصد مرد و ۴۵ درصد زن.

📌به عبارت دیگر، زنان آمادگیِ خواندن کتاب‌های مردان را دارند، اما تعداد مردانی که حاضر به مطالعه‌ی کتاب‌های‌ زنان هستند کمتر است. و البته نویسنده‌ی زنی که کتابش در میان ۱۰ کتاب برترِ خوانده‌شده از سوی خوانندگان مرد قرار داشت ــ نویسنده‌ی داستان‌های دلهره‌آور، ال. ‌جِی. راس ــ از حروف اول نامش استفاده می‌کند، بنابراین ممکن است مردان فکر کنند که او هم یکی از خودشان است. این امر به ما چه می‌گوید؟ مردان تا چه حد مخالف اعطای توانایی‌های برابر ــ فکری، هنری، فرهنگی ــ به زنان و مردان هستند؟

📌چرا این مسئله مهم است؟ در درجه‌ی اول، این امر تجربیات مردان از جهان را محدود می‌کند. برناردین اواریستو، رمان‌نویس برنده‌ی جایزه‌ی بوکر، در خلال گفتگویی برای کتاب شکاف اعتبار به من گفت: «مدت‌هاست می‌دانم که مردان علاقه‌ای به خواندن آثار ما ندارند. ادبیاتِ ما یکی از راه‌هایی است که در آن روایت‌هایمان را بازگو می‌کنیم، ایده‌هایمان را کشف می‌کنیم، و خرد و تخیلمان را وسعت می‌بخشیم. اگر داستان‌های زنانه می‌نویسیم، داریم درباره‌ی تجربیات زنان صحبت می‌کنیم. ما همچنین در مورد تجربیات مردانه از دیدگاه زنانه حرف می‌زنیم. و بنابراین، اگر آنها به این موضوع علاقه ندارند، فکر می‌کنم که بسیار شرم‌آور و بی‌اندازه نگران‌کننده است». اگر مردان کتاب‌های مربوط به زنان و به قلم زنان را نخوانند، از فهم روان و تجربیات زندگی زنان ناتوان خواهند ماند. در این صورت، آنها همچنان به جهان از دریچه‌ای تقریباً کاملاً مردانه نگاه خواهند کرد و تجربه‌ی مردانه همچنان پیش‌فرض خواهد ماند. و این تمرکزِ محدودْ بر روابط ما با آنها، به‌عنوان همکار، دوست و شریک زندگی تأثیر می‌گذارد. در عین حال، اگر آثار نویسندگان زن را فقط زنان بخوانند، این کتاب‌ها از نفوذ و تأثیر بازمی‌مانند، به حاشیه رانده می‌شوند و از جریان اصلی دور می‌مانند. همچنین احترام کمتر، جایگاه و منزلت نازل‌تر و درآمد کمتری کسب می‌کنند.

📌مردان می‌توانند از وسعت بخشیدن به ذهن و ذائقه‌ی خود سود فراوانی به دست آورند. اینکه کتابی به قلم یک زن نوشته شده یا درباره‌ی زنان است، به این معنا نیست که چیزی برای ارائه به مردان ندارد. مطالعه‌ی آثار زنان، چشمِ مردان را به چگونه زیستن زنان در جهان باز می‌کند ــ اولین قدم برای ایجاد همدلی. و ممکن است به ترکیدن حبابی کمک کند که بسیاری از مردان ناخواسته در آن زندگی می‌کنند ــ در این صورت، شاید تا افکار و بینش‌های جدیدی جوانه بزنند. مگر رسالت هنر چیزی جز این است؟/نشر آسو


⚛️ @BashgaheZanan
⚛️ @Khatoonmagazine

www.group-telegram.com/it/khatoonmagazine.com/262

119 viewsSep 13, 2022 at 14:09

🔴 چرا تعداد کمی از مردان کتاب‌های نویسندگان زن را می‌خوانند؟

📌برای کتابم، شکاف اعتبار، که به این موضوع می‌پردازد که چرا زنان همچنان کمتر از مردان جدی گرفته می‌شوند، کتاب پژوهشیِ نیلسون را سفارش دادم تا بفهمم دقیقاً هر کس چه چیزی می‌خواند. می‌خواستم بدانم آیا نویسندگان زن نسبت به مردان اعتبار کمتری دارند، یا در وهله‌ی اول مردان کتاب‌هایشان را نمی‌خوانند. و نتایج به‌دست‌آمده شک و تردیدم را تأیید کرد که مردان چندان رغبتی ندارند که کتاب نویسندگان زن را بخوانند. در مورد آثار پرفروش ۱۰ نویسنده‌ی زن (که شامل جین آستین و مارگارت اتوود و همچنین دانیل استیل و جوجو مویز می‌شود) باید گفت که تنها ۱۹ درصد از خوانندگان آنها مرد و ۸۱ درصد زن هستند. اما در مورد آثار پرفروش ۱۰ نویسنده‌ی مرد (که چارلز دیکنز و جی.‌ آر. ‌آر. تالکین و همچنین لی چایلد و استیون کینگ را در بر می‌گیرد)، تقسیم‌بندی بسیار نزدیک است: ۵۵ درصد مرد و ۴۵ درصد زن.

📌به عبارت دیگر، زنان آمادگیِ خواندن کتاب‌های مردان را دارند، اما تعداد مردانی که حاضر به مطالعه‌ی کتاب‌های‌ زنان هستند کمتر است. و البته نویسنده‌ی زنی که کتابش در میان ۱۰ کتاب برترِ خوانده‌شده از سوی خوانندگان مرد قرار داشت ــ نویسنده‌ی داستان‌های دلهره‌آور، ال. ‌جِی. راس ــ از حروف اول نامش استفاده می‌کند، بنابراین ممکن است مردان فکر کنند که او هم یکی از خودشان است. این امر به ما چه می‌گوید؟ مردان تا چه حد مخالف اعطای توانایی‌های برابر ــ فکری، هنری، فرهنگی ــ به زنان و مردان هستند؟

📌چرا این مسئله مهم است؟ در درجه‌ی اول، این امر تجربیات مردان از جهان را محدود می‌کند. برناردین اواریستو، رمان‌نویس برنده‌ی جایزه‌ی بوکر، در خلال گفتگویی برای کتاب شکاف اعتبار به من گفت: «مدت‌هاست می‌دانم که مردان علاقه‌ای به خواندن آثار ما ندارند. ادبیاتِ ما یکی از راه‌هایی است که در آن روایت‌هایمان را بازگو می‌کنیم، ایده‌هایمان را کشف می‌کنیم، و خرد و تخیلمان را وسعت می‌بخشیم. اگر داستان‌های زنانه می‌نویسیم، داریم درباره‌ی تجربیات زنان صحبت می‌کنیم. ما همچنین در مورد تجربیات مردانه از دیدگاه زنانه حرف می‌زنیم. و بنابراین، اگر آنها به این موضوع علاقه ندارند، فکر می‌کنم که بسیار شرم‌آور و بی‌اندازه نگران‌کننده است». اگر مردان کتاب‌های مربوط به زنان و به قلم زنان را نخوانند، از فهم روان و تجربیات زندگی زنان ناتوان خواهند ماند. در این صورت، آنها همچنان به جهان از دریچه‌ای تقریباً کاملاً مردانه نگاه خواهند کرد و تجربه‌ی مردانه همچنان پیش‌فرض خواهد ماند. و این تمرکزِ محدودْ بر روابط ما با آنها، به‌عنوان همکار، دوست و شریک زندگی تأثیر می‌گذارد. در عین حال، اگر آثار نویسندگان زن را فقط زنان بخوانند، این کتاب‌ها از نفوذ و تأثیر بازمی‌مانند، به حاشیه رانده می‌شوند و از جریان اصلی دور می‌مانند. همچنین احترام کمتر، جایگاه و منزلت نازل‌تر و درآمد کمتری کسب می‌کنند.

📌مردان می‌توانند از وسعت بخشیدن به ذهن و ذائقه‌ی خود سود فراوانی به دست آورند. اینکه کتابی به قلم یک زن نوشته شده یا درباره‌ی زنان است، به این معنا نیست که چیزی برای ارائه به مردان ندارد. مطالعه‌ی آثار زنان، چشمِ مردان را به چگونه زیستن زنان در جهان باز می‌کند ــ اولین قدم برای ایجاد همدلی. و ممکن است به ترکیدن حبابی کمک کند که بسیاری از مردان ناخواسته در آن زندگی می‌کنند ــ در این صورت، شاید تا افکار و بینش‌های جدیدی جوانه بزنند. مگر رسالت هنر چیزی جز این است؟/نشر آسو


⚛️ @BashgaheZanan
⚛️ @Khatoonmagazine

BY خاتون