group-telegram.com/khosrovanooshiravan/20538
Last Update:
🔻لغت نامه سیاسی🔻
#بنیادگرایی
بنیادگرایی یک اصطلاح قدیمی است که در گذشته در مورد متعصبین مذهبی، بخصوص آن دسته از مسیحیانی که حاضر به پذیرفتن هیچگونه تعبیر و تفسیر و انحرافی در کتاب مقدس نیستند، به کار می‌رفت و ایدئولوژی سیاسی مبتنی بر سیاسی کردن دین با هدف استقرار بخشیدن حاکمیت خدا بر نظام دنیوی است.
اصطلاحا بنیادگرا به کسی اطلاق می‌شود که معتقد به معنای تحت اللفظی و کلمه به کلمه محتوای کتاب مقدس است و خود را مقید به تفسیر آن نمیداند
بنیادگرایی امروزه به طرز فکری اطلاق می‌شود که در هر زمان و مکان و با هر اسمی که انجام شود؛ تداعی کننده نرمش‌ناپذیری، جزم‌اندیشی و اقتدارگرایی است و جوهره آن تقسیم تمدن‌ها، ادیان، کشورها، احزاب، طبقات، اقوام، نژادها، جنسیت‌ها و در یک کلام انسان‌ها به دو گروه متخاصم که یکی سمبل حق و خیر و زیبایی و دیگری نماد باطل، فساد و زشتی است و پیروان حق حامل رسالت الهی نابودی گروه باطل هستند که سد راه سعادت انسان‌ها به شمار می‌آیند و نابودی آنها با هر روش و وسیله ولو روش‌های خشن و تروریستی ضروری است.
مثال اهل سنت
مهم ترین جنبش بنیادگرا، جنبش وهابیت در عربستان سعودی است که در قرن هیجدهم میلادی توسط محمد بن عبدالوهاب (۱۷۰۳_۱۷۹۲) ایجاد شد. دعوت او که با شعار "مبارزه با بدعت و خرافه در اسلام و بازگشت به سنت های حقیقی" شروع شده بود، با مخالفت های زیادی مواجه شد که ناگزیر به ترک عربستان و سفر به عراق، شام، اصفهان و قم شد و با رجعت به عربستان و سپس مرگ پدرش عبدالوهاب در (۱۱۵۳ق) آشکارا به تبلیغ عقاید خود پرداخت .
سه سال بعد به امیر آن سرزمین پناه آورد و سپس به درعیه رفت و به امیر آن محمد بن سعود پناهنده شد و پیمان دو طرفه میان آنان منعقد شد که تحت پوشش جهاد در راه خدا به زور شمشیر ابن سعود، به پیش روی ادامه دادند و حتی بلاد مجاور نیز از آسیب آنان در امان نماندند.
در(۱۲۱۶_۱۲۲۵ق)بارگاه امامان شیعه در نجف و کربلا از سوی فرقه او که وهابیت نام گرفته بود تخریب شد و بین ۵ تا ۲۰ هزار نفر شیعه کشته شدند.
امروز نیز این جنبش و دنباله های فکری آن در سطحی نگری، عدم عقلانیت، اعمال تخریبی، فرقه ای، تندروی و جمود در عالم اسلام مشهور اند که نمونه عقاید آنها با عنوان سلفی گری در گروههای مانند داعش، القاعده، بوکوحرام و طالبان قابل مشاهده است.
مثال شیعه
نمونه دیگر بنیادگرایی شیعه در ایران است که پس از پادشاهی رضاشاه بزرگ درسال ۱۳۲۰ از داخل و خارج کشور وارد شدند اما موفق به کسب قدرت نشدند و مبارزه خودرا روی افکار مردم ادامه دادند تا در ۱۳۵۷ با کمک قدرتهای خارجی قدرت را در اختیار گرفتند و همچنان ادامه دارد.
این بنیادگرایی به رهبری خمینی و عوامل آن با تکیه بر ولایت فقیه و بهانه امانتداری حاکمیت آخرالزمانی با تکیه بر شعارهای دینی و مذهب تشیع ، هرنوع فریب کاری و ظلم و سرکوب را علیه ملت ایران روا داشتند و فرهنگ جزم گرایی و دگماتیسم را ترویج کردند.
ویژگی‌های یک تفکر بنیادگرا :
۱. اعتقاد به باورهای پایدار و تغییرناپذیر و بازسازی جامعه بر اساس آنها.
۲. اعتقاد به عقاید دینی به عنوان ماده اصلی تفکر سیاسی.
۳. اعتقاد به حقیقت نص کتاب مقدس و برداشت از ظواهر آن.
۴. تقسیم‌بندی کلی همه چیز به حق و باطل.
۵. مبارزه با باطل و روحیه ستیزه‌جویی و خشونت.
۶ اعتقاد به حقانیت مطلق خود و مخالفت با تکثرگرایی، آزادی سیاسی، نقد، مردم‌سالاری، تساهل و تسامح و نرمش‌ناپذیری و تحمیل عقیده و جزم‌اندیشی، روحیه استبداد و تک صدایی.
بنیادگرایی به خاطر جمود فکری، تمامیت خواهی، انعطاف‌ناپذیری، ظاهرگرایی و اصالت دادن به جنگ با اهریمن ؛
اولا به قدرت و کسب آن اصالت می‌دهد.
ثانیا در اغلب موارد در اقلیت قرار می‌گیرد؛ زیرا اکثر مردم با جنگ و خشونت موافق نیستند.
بنیادگراها چون به محیط سوءظن دارند؛ به "نظریه توطئه" عمیقا دل بسته‌اند.
مطلوب آنها، نظامی و امنیتی شدن است که در این حالت نقض حقوق انسان‌ها و ملت‌ها به بهانه حفظ بقا و امنیت بیش از همیشه امکان‌پذیر می‌شود و در این وضعیت همه حقوق و آزادی‌ها نادیده گرفته می‌شود و همه باید در جنگ خونین حقیقت ، ضد حقیقت شرکت کنند.
https://www.group-telegram.com/it/khosrovanooshiravan.com/20527
✍ #فرهاد
BY خسرو انوشیروان
Warning: Undefined variable $i in /var/www/group-telegram/post.php on line 260
Share with your friend now:
group-telegram.com/khosrovanooshiravan/20538