Telegram Group & Telegram Channel
مقاله با اشاره به شعارهای شبانه در تهران و برجسته کردن شعار زن، زندگی، آزادی شروع می‌شود و در ادامه اعتراض زنان و مردان در طول روز (خیابان، مدرسه و دانشگاه) را عنوان می‌کند در مقاله آمده است که به عقیده برخی، این اولین انقلاب به رهبری زنان است.

نویسنده مقاله با یادآوری برخی تلاشهای ناموفق (آخرین آنها در تونس) برای برقراری دموکراسی این سوال اصلی ناظران بین المللی دموکراسی را مطرح کند که آیا جنبش فعلی در ایران هم سرانجام مشابهی خواهد داشت؟

افراد دانشگاهی در خارج چه کمکی می‌توانند بکنند؟ نوبسنده، توضیح واقعیات تلخ‌ پشت هر کدام از سه کلمه‌ی شعار اصلی جنبش یعنی زن، زندگی و آزادی را برای پاسخ به این پرسش کمک کننده می‌داند و سعی می‌کند هر کدام را توضیح دهد.

زن

در این قسمت از شجاعت زنان ایران گفته می‌شود. این که این یک شبه به دست نیامده و برای آن مثالهایی در طول تاریخ از مشارکت زنان برای انقلاب مشروطه، تهاجم روسیه، انقلاب ۵۷، جنگ با عراق، زندانی و کشته شدن شدن آنها در عصر اصلاحات و جنبش سبز می‌‌گوید. هر بار علی رغم فداکاری هایشان، مطالبات زنان ایرانی برای برابری و حقوق مدنی و سیاسی به دست نیامد. آنها به معنای واقعی از حقوق برابر شهروندی برخوردار نیستند. (زن برابر نیمی از مرد هست و افراد با هویت جنسی نامشخص سه چهارم مرد و بالاتر از از زن). زن در شعار زن،زندگی، آزادی فریادی علیه این عدم شناخت زنان است.

زندگی

در توضیح واژه زندگی در شعار زن، زندگی، آزادی به حقوق زنان ایرانی برای زندگی‌ و امنیت شخصی اشاره شده و از مواردی مثل اینکه جنسیت زن در قوانین ایران به عنوان عامل تخفیف در مجازات عمل می‌کند، یاد شده است. (وقتی جرم آسیب بدنی به زنان، توسط مردان مرتکب شده باشد).
قوانین جزایی فقط «زنای اجباری» را به رسمیت می شناسد و نه تجاوز را. قربانی زنای اجباری باید چهار مرد عادل را به عنوان شاهد برای اثبات جرم زنای اجباری، که مجازات آن اعدام است، ارائه دهد. شهادت یک زن نصف شهادت یک مرد در دادگاه است: به ازای هر شاهد مرد، دو زن باید شهادت دهند.
مجازات اعدام برای قتل زن‌ تنها در صورتی اجرا می‌شود که خانواده مقتول غرامت پرداخت کنند.
اگر قربانی فرزند خودشان باشد، پدران از مجازات اعدام مصونیت دارند. (مادران مصون نیستند).
اگر شوهر زن را درگیر زنا بیابد، برای قتل همسرشان مجازاتی برای شوهران وجود ندارد. (این شامل زنان نمی‌شود)

آزادی

بر کسی پوشیده نیست که زنان در ایران آزادی ندارند. (آزادی های اساسی)
زنان، حق‌ازدواج بدون تأیید پدر را ندارند. حق طلاق، ترک کشور، کار یا ادامه تحصیل بدون اجازه شوهر را ندارند. پس از طلاق حق حضانت فرزندان خود را ندارند.
سهم ارث نصف مردان است.
زنان نمی توانند قاضی یا دادستان باشند. یک زن نمی تواند رئیس جمهور شود. و زنان حق انتخاب نوع پوشش را ندارند.


حالا شما عجیب ترین جمله را می خوانید: روسری در دانشگاه ها، مدارس و برای کارمندان دولت، بانک ها و بیمارستان ها و حتی مهمانداران هواپیما ممنوع است. به عنوان یادآوری اینکه زنان حق انتخاب نوع پوشش ندارند، همه زنان باید از پوشش اجباری به نام "مقنعه" استفاده کنند که در سه رنگ (مشکی، سرمه ای و سفید) وجود دارد. اینجا هم به موضوع پلیس گشت ارشاد اشاره شده است (حتی پوشیدن چکمه).

دانشگاهیان چه می‌توانند بکنند؟

هیچ جنبش اجتماعی و سیاسی بدون یک جامعه مدنی قوی موفق نخواهد بود. جامعه مدنی ایران به دلیل محدودیتهای توسط دولت و بعد از آن پیامدهای ناخواسته تحریمها (در ابتدا با هدف محدود کردن برنامه هسته ای ایران)در حال از بین رفتن است.
به دلیل سرکوبهای دولتی، دانشگاهها به عنوان آخرین سنگر جامعه مدنی هم در حال از بین رفتن است. اینجا نویسنده در یک جدول کارهایی که دانشگاهیان در دنیا می‌توانند برای کمک به دانشگاهیان در ایران بکنند را آورده است.

از جمله به ایجاد فاند و گرنت و اسکالرشیپ برای دانشجویان ایرانی برای ادامه تحصیل و مخصوصا برای زنان اشاره شده است.
اعضای هئیت علمی قادر به شرکت در پروژه های بین المللی نیستند. محدود شده اند. ارزش پول به کمترین مقدار خود رسیده است. سفر خارجی بسیار پرهزینه است. پروسه گرفتن ویزا و به موقع گرفتن آن و مخصوصا برای زنان سخت است. برای حضور در کنفرانس ها‌ می‌توان فاند ایجاد کرد. حضور مجازی را برای ایرانیها می‌توان فراهم کرد. به موضوع عدم دسترسی به مجلات علمی و‌منابع و راه حلهای آن هم اشاره شده است.

من فایل پی دی اف مقاله را اینجا قرار می‌دهم.


کانال تلگرامی @Scientometric



group-telegram.com/scientometric/6132
Create:
Last Update:

مقاله با اشاره به شعارهای شبانه در تهران و برجسته کردن شعار زن، زندگی، آزادی شروع می‌شود و در ادامه اعتراض زنان و مردان در طول روز (خیابان، مدرسه و دانشگاه) را عنوان می‌کند در مقاله آمده است که به عقیده برخی، این اولین انقلاب به رهبری زنان است.

نویسنده مقاله با یادآوری برخی تلاشهای ناموفق (آخرین آنها در تونس) برای برقراری دموکراسی این سوال اصلی ناظران بین المللی دموکراسی را مطرح کند که آیا جنبش فعلی در ایران هم سرانجام مشابهی خواهد داشت؟

افراد دانشگاهی در خارج چه کمکی می‌توانند بکنند؟ نوبسنده، توضیح واقعیات تلخ‌ پشت هر کدام از سه کلمه‌ی شعار اصلی جنبش یعنی زن، زندگی و آزادی را برای پاسخ به این پرسش کمک کننده می‌داند و سعی می‌کند هر کدام را توضیح دهد.

زن

در این قسمت از شجاعت زنان ایران گفته می‌شود. این که این یک شبه به دست نیامده و برای آن مثالهایی در طول تاریخ از مشارکت زنان برای انقلاب مشروطه، تهاجم روسیه، انقلاب ۵۷، جنگ با عراق، زندانی و کشته شدن شدن آنها در عصر اصلاحات و جنبش سبز می‌‌گوید. هر بار علی رغم فداکاری هایشان، مطالبات زنان ایرانی برای برابری و حقوق مدنی و سیاسی به دست نیامد. آنها به معنای واقعی از حقوق برابر شهروندی برخوردار نیستند. (زن برابر نیمی از مرد هست و افراد با هویت جنسی نامشخص سه چهارم مرد و بالاتر از از زن). زن در شعار زن،زندگی، آزادی فریادی علیه این عدم شناخت زنان است.

زندگی

در توضیح واژه زندگی در شعار زن، زندگی، آزادی به حقوق زنان ایرانی برای زندگی‌ و امنیت شخصی اشاره شده و از مواردی مثل اینکه جنسیت زن در قوانین ایران به عنوان عامل تخفیف در مجازات عمل می‌کند، یاد شده است. (وقتی جرم آسیب بدنی به زنان، توسط مردان مرتکب شده باشد).
قوانین جزایی فقط «زنای اجباری» را به رسمیت می شناسد و نه تجاوز را. قربانی زنای اجباری باید چهار مرد عادل را به عنوان شاهد برای اثبات جرم زنای اجباری، که مجازات آن اعدام است، ارائه دهد. شهادت یک زن نصف شهادت یک مرد در دادگاه است: به ازای هر شاهد مرد، دو زن باید شهادت دهند.
مجازات اعدام برای قتل زن‌ تنها در صورتی اجرا می‌شود که خانواده مقتول غرامت پرداخت کنند.
اگر قربانی فرزند خودشان باشد، پدران از مجازات اعدام مصونیت دارند. (مادران مصون نیستند).
اگر شوهر زن را درگیر زنا بیابد، برای قتل همسرشان مجازاتی برای شوهران وجود ندارد. (این شامل زنان نمی‌شود)

آزادی

بر کسی پوشیده نیست که زنان در ایران آزادی ندارند. (آزادی های اساسی)
زنان، حق‌ازدواج بدون تأیید پدر را ندارند. حق طلاق، ترک کشور، کار یا ادامه تحصیل بدون اجازه شوهر را ندارند. پس از طلاق حق حضانت فرزندان خود را ندارند.
سهم ارث نصف مردان است.
زنان نمی توانند قاضی یا دادستان باشند. یک زن نمی تواند رئیس جمهور شود. و زنان حق انتخاب نوع پوشش را ندارند.


حالا شما عجیب ترین جمله را می خوانید: روسری در دانشگاه ها، مدارس و برای کارمندان دولت، بانک ها و بیمارستان ها و حتی مهمانداران هواپیما ممنوع است. به عنوان یادآوری اینکه زنان حق انتخاب نوع پوشش ندارند، همه زنان باید از پوشش اجباری به نام "مقنعه" استفاده کنند که در سه رنگ (مشکی، سرمه ای و سفید) وجود دارد. اینجا هم به موضوع پلیس گشت ارشاد اشاره شده است (حتی پوشیدن چکمه).

دانشگاهیان چه می‌توانند بکنند؟

هیچ جنبش اجتماعی و سیاسی بدون یک جامعه مدنی قوی موفق نخواهد بود. جامعه مدنی ایران به دلیل محدودیتهای توسط دولت و بعد از آن پیامدهای ناخواسته تحریمها (در ابتدا با هدف محدود کردن برنامه هسته ای ایران)در حال از بین رفتن است.
به دلیل سرکوبهای دولتی، دانشگاهها به عنوان آخرین سنگر جامعه مدنی هم در حال از بین رفتن است. اینجا نویسنده در یک جدول کارهایی که دانشگاهیان در دنیا می‌توانند برای کمک به دانشگاهیان در ایران بکنند را آورده است.

از جمله به ایجاد فاند و گرنت و اسکالرشیپ برای دانشجویان ایرانی برای ادامه تحصیل و مخصوصا برای زنان اشاره شده است.
اعضای هئیت علمی قادر به شرکت در پروژه های بین المللی نیستند. محدود شده اند. ارزش پول به کمترین مقدار خود رسیده است. سفر خارجی بسیار پرهزینه است. پروسه گرفتن ویزا و به موقع گرفتن آن و مخصوصا برای زنان سخت است. برای حضور در کنفرانس ها‌ می‌توان فاند ایجاد کرد. حضور مجازی را برای ایرانیها می‌توان فراهم کرد. به موضوع عدم دسترسی به مجلات علمی و‌منابع و راه حلهای آن هم اشاره شده است.

من فایل پی دی اف مقاله را اینجا قرار می‌دهم.


کانال تلگرامی @Scientometric

BY Scientometrics


Warning: Undefined variable $i in /var/www/group-telegram/post.php on line 260

Share with your friend now:
group-telegram.com/scientometric/6132

View MORE
Open in Telegram


Telegram | DID YOU KNOW?

Date: |

In addition, Telegram's architecture limits the ability to slow the spread of false information: the lack of a central public feed, and the fact that comments are easily disabled in channels, reduce the space for public pushback. At the start of 2018, the company attempted to launch an Initial Coin Offering (ICO) which would enable it to enable payments (and earn the cash that comes from doing so). The initial signals were promising, especially given Telegram’s user base is already fairly crypto-savvy. It raised an initial tranche of cash – worth more than a billion dollars – to help develop the coin before opening sales to the public. Unfortunately, third-party sales of coins bought in those initial fundraising rounds raised the ire of the SEC, which brought the hammer down on the whole operation. In 2020, officials ordered Telegram to pay a fine of $18.5 million and hand back much of the cash that it had raised. Russians and Ukrainians are both prolific users of Telegram. They rely on the app for channels that act as newsfeeds, group chats (both public and private), and one-to-one communication. Since the Russian invasion of Ukraine, Telegram has remained an important lifeline for both Russians and Ukrainians, as a way of staying aware of the latest news and keeping in touch with loved ones. Despite Telegram's origins, its approach to users' security has privacy advocates worried. Telegram has become more interventionist over time, and has steadily increased its efforts to shut down these accounts. But this has also meant that the company has also engaged with lawmakers more generally, although it maintains that it doesn’t do so willingly. For instance, in September 2021, Telegram reportedly blocked a chat bot in support of (Putin critic) Alexei Navalny during Russia’s most recent parliamentary elections. Pavel Durov was quoted at the time saying that the company was obliged to follow a “legitimate” law of the land. He added that as Apple and Google both follow the law, to violate it would give both platforms a reason to boot the messenger from its stores.
from it


Telegram Scientometrics
FROM American