Philosophy Cafe ♨️

🗯 [در دورۀ پهلوی اول، سلسله قوانینی وضع شد که کار رو برای روحانیت سخت می‌کرد تا اونجا که اکثر حوزه‌های علمیه به رکود یا تعطیلی کشیده شدن. یکی از این قوانین، نوسازی نظام قضایی بود که روحانیون رو از شغل‌های مربوط به این حوزه حذف می‌کرد. یکی دیگه از قوانین، قانون متحدالشکل کردن لباس بود. بر اساس این قانون همۀ مردها موظف بودن از کلاه‌های لبه‌دار موسوم به «کلاه پهلوی» استفاده کنن. به خاطر این قانون، اکثریت روحانیون از داشتن عبا و عمامه منع می‌شدن. فقط اون عده از روحانیون اجازه داشتن از عبا و عمامه استفاده کنن که حکومت بهشون جواز داده باشه (مثل مراجع تقلید). در دهۀ 1350 (قبل از انقلاب) وقتی که روح‌الله خمینی به عنوان یک تبعیدی توی نجف زندگی می‌کرد، محمد یزدی به دیدنش رفت تا از مشکلات زندگی روحانیون توی ایرانِ دهۀ 1350 بگه. بخشی از جواب خمینی رو ببینیم:]

🖋 شما در قیاس با طلبه‌های زمان رضاخان مشکلی ندارید؛ روزی بر ما گذشت که در مدرسۀ فیضیه طلبه‌ها نمی‌توانستند از حجره خارج شوند و اگر بیرون می‌آمدند، توسط مأمورین رضاخانی مورد ضرب و جرح قرار می‌گرفتند و لباس‌هایشان توسط آنان اخذ می‌شد... ما برای شرکت در درس مرحوم آیت‌الله حائری مشکل داشتیم و به ناچار قرار شد محل برگزاری درس را به سالاریه منتقل کنیم (در آن ایام، سالاریه خارج از محدودۀ قم محسوب می‌شد). مرحوم حائری روزی یک نوبت با چارپایی که در اختیار داشتند، پیش ما می‌آمدند و درس می‌گفتند و شب‌ها به قم بازمی‌گشتند. ما هم در تمام طول هفته در همان جا می‌ماندیم و درس می‌خواندیم و آخر هفته برای تهیه لوازم زندگی به شهر می‌آمدیم.

📚 به نقل از کتاب «خاطرات آیت‌الله محمد یزدی»، نوشتۀ محمد یزدی 📚

@philosophycafe

www.group-telegram.com/jp/PhilosophyCafe.com/12635

364 viewsعلی سلطان زاده, Oct 1 at 09:24

🗯 [در دورۀ پهلوی اول، سلسله قوانینی وضع شد که کار رو برای روحانیت سخت می‌کرد تا اونجا که اکثر حوزه‌های علمیه به رکود یا تعطیلی کشیده شدن. یکی از این قوانین، نوسازی نظام قضایی بود که روحانیون رو از شغل‌های مربوط به این حوزه حذف می‌کرد. یکی دیگه از قوانین، قانون متحدالشکل کردن لباس بود. بر اساس این قانون همۀ مردها موظف بودن از کلاه‌های لبه‌دار موسوم به «کلاه پهلوی» استفاده کنن. به خاطر این قانون، اکثریت روحانیون از داشتن عبا و عمامه منع می‌شدن. فقط اون عده از روحانیون اجازه داشتن از عبا و عمامه استفاده کنن که حکومت بهشون جواز داده باشه (مثل مراجع تقلید). در دهۀ 1350 (قبل از انقلاب) وقتی که روح‌الله خمینی به عنوان یک تبعیدی توی نجف زندگی می‌کرد، محمد یزدی به دیدنش رفت تا از مشکلات زندگی روحانیون توی ایرانِ دهۀ 1350 بگه. بخشی از جواب خمینی رو ببینیم:]

🖋 شما در قیاس با طلبه‌های زمان رضاخان مشکلی ندارید؛ روزی بر ما گذشت که در مدرسۀ فیضیه طلبه‌ها نمی‌توانستند از حجره خارج شوند و اگر بیرون می‌آمدند، توسط مأمورین رضاخانی مورد ضرب و جرح قرار می‌گرفتند و لباس‌هایشان توسط آنان اخذ می‌شد... ما برای شرکت در درس مرحوم آیت‌الله حائری مشکل داشتیم و به ناچار قرار شد محل برگزاری درس را به سالاریه منتقل کنیم (در آن ایام، سالاریه خارج از محدودۀ قم محسوب می‌شد). مرحوم حائری روزی یک نوبت با چارپایی که در اختیار داشتند، پیش ما می‌آمدند و درس می‌گفتند و شب‌ها به قم بازمی‌گشتند. ما هم در تمام طول هفته در همان جا می‌ماندیم و درس می‌خواندیم و آخر هفته برای تهیه لوازم زندگی به شهر می‌آمدیم.

📚 به نقل از کتاب «خاطرات آیت‌الله محمد یزدی»، نوشتۀ محمد یزدی 📚

@philosophycafe

BY Philosophy Cafe ♨️