group-telegram.com/ToranjSUT/1108
Last Update:
ما، بچه‌های این دوره‌وزمانه‌ایم،
این زمانه‌ی سیاسی.
هرچه از آنِ توست
هرچه از آن ماست، یا آنها
کارهای روزانه
عشق‌های شبانه
سیاسی‌اند همه
خوشت بیاید یا نه
سابقه سیاسی دارند ژن‌هایت
ته‌رنگ سیاسی دارد پوستت
و شیوه‌ای سیاسی دارد نگاهت
طنینی دارد آنچه بر زبان می‌آوری
آوایی دارد آنچه در سکوت پنهان می‌کنی
طنینی و آوایی کمابیش سیاسی
گاه که می‌گذری
از میان دشت یا جنگل حتی
گام‌هایت سیاسی است
بر زمین‌های سیاسی
سیاسی‌اند شعرهای دور از سیاست هم
و ماه آن بالا جسم درخشانی است
که به ماه نمی‌ماند دیگر
بودن یا نبودن، مسئله این است
کدام مسئله؟
نمی‌دانی؟
مسئله‌ای سیاسی
انسان حتی لازم نیست باشی
کافی‌است نفت خام باشی
تا بتابد از سراپایت برق سیاست
کافی‌ست خوراک دام باشی
یا مواد بازیافتی
یا میز کنفرانس حتی
که بحث کردند ماه‌ها
درباره شکلش
مسئله مرگ بود یا زندگی، گویی باید درباره آن،
سر یک میز گرد قضاوت کرد یا چارگوش؟
آنان مشغول بحث‌اند
در همان حال، نابود می‌شدند آدم‌ها
و تلف می‌شدند دام‌ها
و می‌سوختند خانه‌ها
و دانه می‌بستند گندم‌ها
بی‌خیال، در کشتزارها
درست چون گذشته
گذشته‌ای که نبود این‌چنین سیاسی
✍ ویسواوا شیمبورسکا- بچه‌های این دوران
#شعر
🆔 @ToranjSUT
BY نشریه دانشجویی «ترنج»
Share with your friend now:
group-telegram.com/ToranjSUT/1108