میدان انقلاب

‍ 🔰 «سرگذشت یک حکومت ۵۳ساله»

بخش 3⃣ از 3⃣

✍🏻 محمدطه صفاجو، ۱۴۰۲ صنایع

🔹 در ۳۰ آبان ۹۶ حاج‌قاسم پایان حکومت داعش در این کرهٔ خاکی را اعلام کرد. هرچند که هشدار بازگشت آنان را داد و به ارتش و دولت سوریه بارها گفت که مراقب وقوع مجدد این اتفاق باشند. اما حقیقت ماجرا آنجا بود که دیگر چیزی از سوریه نمانده بود، اسد در کاخ خودش واقع در دمشق مستقر بود و فقط بر دمشق حکومت می‌کرد. دمشقی که در روز ۶ الی ۷ ساعت برق نداشت، باقی شهرها هم جز ویرانه‌های بدون ساکن یا حضور اندکی از مردم سوریه نبود.

🔸 باقی تروریست‌ها طبق توافق در ادلب جمع شده‌بودند و آمریکایی‌ها هم طبق معمول برای غارت منابع طبیعی در میدان نفتی العمر حضور داشتند، روس‌ها هم سهمشان از این غائله بندر لاذقیه شده بود. سوریه‌ چندتکه شده‌بود و حکومت مرکزی نه مشروعیت سابق را داشت و نه قدرت سابق را و احتمال خطر مناقشه‌ای مجدد در سوریه وجود داشت.

🔹 پس از ۲۰۱۷ و پایان داعش، ارتش رژیم صهونیستی بارها مواضع و پایگاه‌های ایران را در سوریه مورد حمله قرار داد و نیروهای ایرانی را به شهادت رساند. اما جدا از انفعال در دولت ایران سوریه هم حق پاسخ را برای نقض حاکمیت ملی خود قائل نمی‌شد. با بازگشت سوریه به اتحادیهٔ عرب در سال ۲۰۲۳ جدایی میان سوریه و ایران بیشتر شد و سوریه روی حمایت کشورهای عربی خصوصاً امارات حساب ویژه‌ای باز کرده‌بود.

🔸 با شروع طوفان‌الاقصی در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ و حضور و حمایت همه‌جانبهٔ حزب‌الله لبنان و حمایت قابل توجه یمن و عراق، تمام چشم‌ها به سمت سوریه بود که علیه رژیم صهیونیستی اقدامی انجام دهد که باعث ضربه زدن به آن شود. اما دولت سوریه منزوی‌تر از این حرف‌ها بود. انگار وعده‌های حمایتی امارات باعث شده بود رژیمی که روزی برای فلسطین می‌جنگید دیگر به فلسطین فکر نکند. روزها گذشت. ترور سیدحسن نصرالله و باز هم سکوت عملیاتی سوریه و بشار اسد. انگار دولت اسد می‌خواست مستقیماً چیزی به جهان بگوید که ببینید من از ایران و مقاومت فاصله گرفتم بگذارید با شما صحبت کنم تا همه چیز مثل سابق شود.

🔹 دولت اسد روز‌ها را پشت‌سر گذاشت تا به دسامبر ۲۰۲۴ رسید. باز هم فعال شدن هسته‌های معارض و تروریست از سمت ادلب. هیئت التحریر شام و ارتش آزاد با قدرت بیشتر نطامی و پشتیبانی ترکیه و قطر به سمت دمشق می‌آمدند و یکی پس از دیگری شهرها را بدون درگیری و شلیک چند گلوله تسخیر می‌کردند. ارتش سوریه رمق ۲۰۱۱ را نداشت و مردم از مشکلات اقتصادی به ستوه آمده‌بودند. به‌طوری که تعداد نیروی کاروان تحریر الشام در شروع حرکت به سمت دمشق ۷۰۰۰۰ نفر بود و در پشت دروازه‌های دمشق به ۱۵۰۰۰۰ نفر رسیدند.

🔸 و تمام! فقط در ۱۰ روز دمشق و دولت اسد باهم سقوط کردند و وضعیت سوریه بدتر از ۲۰۱۱ خود و حتی بدتر از افغانستان پس از مسلط شدن دوبارهٔ طالبان بود. اسد نه‌تنها به هشدار ایرانی‌ها در خصوص این اتفاق بی‌تفاوت بود، بلکه وقتی ایرانی‌ها منتظر تماس اسد بودند، اسد درحال زنگ زدن به امارات و عربستان سعودی بود. درواقع بشار اسد و دولت ۵۳سالهٔ خاندانش را خودش به پایان رساند و از بالای پرتگاه پرت کرد.

🇮🇷 @Enqelabsq | میدان انقلاب

www.group-telegram.com/jp/enqelabsq.com/1472

475 viewsDec 14 at 07:30

‍ 🔰 «سرگذشت یک حکومت ۵۳ساله»

بخش 3⃣ از 3⃣

✍🏻 محمدطه صفاجو، ۱۴۰۲ صنایع

🔹 در ۳۰ آبان ۹۶ حاج‌قاسم پایان حکومت داعش در این کرهٔ خاکی را اعلام کرد. هرچند که هشدار بازگشت آنان را داد و به ارتش و دولت سوریه بارها گفت که مراقب وقوع مجدد این اتفاق باشند. اما حقیقت ماجرا آنجا بود که دیگر چیزی از سوریه نمانده بود، اسد در کاخ خودش واقع در دمشق مستقر بود و فقط بر دمشق حکومت می‌کرد. دمشقی که در روز ۶ الی ۷ ساعت برق نداشت، باقی شهرها هم جز ویرانه‌های بدون ساکن یا حضور اندکی از مردم سوریه نبود.

🔸 باقی تروریست‌ها طبق توافق در ادلب جمع شده‌بودند و آمریکایی‌ها هم طبق معمول برای غارت منابع طبیعی در میدان نفتی العمر حضور داشتند، روس‌ها هم سهمشان از این غائله بندر لاذقیه شده بود. سوریه‌ چندتکه شده‌بود و حکومت مرکزی نه مشروعیت سابق را داشت و نه قدرت سابق را و احتمال خطر مناقشه‌ای مجدد در سوریه وجود داشت.

🔹 پس از ۲۰۱۷ و پایان داعش، ارتش رژیم صهونیستی بارها مواضع و پایگاه‌های ایران را در سوریه مورد حمله قرار داد و نیروهای ایرانی را به شهادت رساند. اما جدا از انفعال در دولت ایران سوریه هم حق پاسخ را برای نقض حاکمیت ملی خود قائل نمی‌شد. با بازگشت سوریه به اتحادیهٔ عرب در سال ۲۰۲۳ جدایی میان سوریه و ایران بیشتر شد و سوریه روی حمایت کشورهای عربی خصوصاً امارات حساب ویژه‌ای باز کرده‌بود.

🔸 با شروع طوفان‌الاقصی در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ و حضور و حمایت همه‌جانبهٔ حزب‌الله لبنان و حمایت قابل توجه یمن و عراق، تمام چشم‌ها به سمت سوریه بود که علیه رژیم صهیونیستی اقدامی انجام دهد که باعث ضربه زدن به آن شود. اما دولت سوریه منزوی‌تر از این حرف‌ها بود. انگار وعده‌های حمایتی امارات باعث شده بود رژیمی که روزی برای فلسطین می‌جنگید دیگر به فلسطین فکر نکند. روزها گذشت. ترور سیدحسن نصرالله و باز هم سکوت عملیاتی سوریه و بشار اسد. انگار دولت اسد می‌خواست مستقیماً چیزی به جهان بگوید که ببینید من از ایران و مقاومت فاصله گرفتم بگذارید با شما صحبت کنم تا همه چیز مثل سابق شود.

🔹 دولت اسد روز‌ها را پشت‌سر گذاشت تا به دسامبر ۲۰۲۴ رسید. باز هم فعال شدن هسته‌های معارض و تروریست از سمت ادلب. هیئت التحریر شام و ارتش آزاد با قدرت بیشتر نطامی و پشتیبانی ترکیه و قطر به سمت دمشق می‌آمدند و یکی پس از دیگری شهرها را بدون درگیری و شلیک چند گلوله تسخیر می‌کردند. ارتش سوریه رمق ۲۰۱۱ را نداشت و مردم از مشکلات اقتصادی به ستوه آمده‌بودند. به‌طوری که تعداد نیروی کاروان تحریر الشام در شروع حرکت به سمت دمشق ۷۰۰۰۰ نفر بود و در پشت دروازه‌های دمشق به ۱۵۰۰۰۰ نفر رسیدند.

🔸 و تمام! فقط در ۱۰ روز دمشق و دولت اسد باهم سقوط کردند و وضعیت سوریه بدتر از ۲۰۱۱ خود و حتی بدتر از افغانستان پس از مسلط شدن دوبارهٔ طالبان بود. اسد نه‌تنها به هشدار ایرانی‌ها در خصوص این اتفاق بی‌تفاوت بود، بلکه وقتی ایرانی‌ها منتظر تماس اسد بودند، اسد درحال زنگ زدن به امارات و عربستان سعودی بود. درواقع بشار اسد و دولت ۵۳سالهٔ خاندانش را خودش به پایان رساند و از بالای پرتگاه پرت کرد.

🇮🇷 @Enqelabsq | میدان انقلاب

BY میدان انقلاب