Forwarded from پیام ما آنلاین
تخریب زاگرس با پوشش تعابیر علمی
| رحیم ملک نیا |
🔺بوم‌سازگان زاگرس به‌عنوان بخشی مهم از هویت تاریخی و طبیعی این سرزمین، نقشی بی‌بدیل در پایداری حیات در کشور دارد. پهنه طبیعی، که توجهی همسنگ اهمیت خود از جانب کنشگران، دانشگاه، دولت و رسانه ندیده است و سال‌ها است که با پدیده زوال روبه‌رو شده و پایداری آن در معرض خطر است.
🔺در زاگرس فشار استفاده مردم محلی، تخریب در پروژه‌های توسعه و شرایط تغییراقلیم، سرعت تخریب این رویشگاه را تشدید کرده است. تغییر سبک زندگی مردم در گذار از زندگی و ارتباط سنتی با جنگل به‌شکلی متفاوت از گذشته، باعث کاهش توجهات مردم به حفاظت از این جنگل‌ها شده است که نتیجه آن، به‌شکل استفاده بی‌رویه از این منابع، تغییر کاربری و تخریب جنگل، خود را نشان می‌دهد.
یادداشت کامل را در سایت «پیام ما» بخوانید.
https://payamema.ir/payam/127235
#منابع_طبیعی #محیط_زیست #پیام_ما
@payamema
| رحیم ملک نیا |
🔺بوم‌سازگان زاگرس به‌عنوان بخشی مهم از هویت تاریخی و طبیعی این سرزمین، نقشی بی‌بدیل در پایداری حیات در کشور دارد. پهنه طبیعی، که توجهی همسنگ اهمیت خود از جانب کنشگران، دانشگاه، دولت و رسانه ندیده است و سال‌ها است که با پدیده زوال روبه‌رو شده و پایداری آن در معرض خطر است.
🔺در زاگرس فشار استفاده مردم محلی، تخریب در پروژه‌های توسعه و شرایط تغییراقلیم، سرعت تخریب این رویشگاه را تشدید کرده است. تغییر سبک زندگی مردم در گذار از زندگی و ارتباط سنتی با جنگل به‌شکلی متفاوت از گذشته، باعث کاهش توجهات مردم به حفاظت از این جنگل‌ها شده است که نتیجه آن، به‌شکل استفاده بی‌رویه از این منابع، تغییر کاربری و تخریب جنگل، خود را نشان می‌دهد.
یادداشت کامل را در سایت «پیام ما» بخوانید.
https://payamema.ir/payam/127235
#منابع_طبیعی #محیط_زیست #پیام_ما
@payamema
Forwarded from پیام ما آنلاین
کارشناسان و فعالان محیط‌زیست در شب «بوم‌سازگان زاگرس» از دلایل تخریب این عرصه شش میلیون هکتاری گفتند
زوال زاگرس
| پریسا احدیان |
🔺عصر یکشنبه، پنجم اسفندماه سال ۱۴۰۳، هشتصد و بیست و سومین شب از مجموعه شب‌های مجله بخارا با همراهی مجله صنوبر و خانه اندیشمندان علوم انسانی به شب بوم‌سازان زاگرس اختصاص داشت. در این شب، سخنرانان از اهمیت و تهدیدهای پیش روی زاگرس گفتند. «علی دهباشی»، سردبیر فصلنامه بخارا، زاگرس را تمدن‌بخش دانست.
🔺 «مانیا شفاهی»، سردبیر فصلنامه صنوبر، آن را منبع اقتصادی و غذایی ایران عنوان کرد. «بهمن ایزدی» از پیر شدن زاگرس و ضرورت احیای آن سخن گفت. «بهرام زهزاد»، بوم‌شناس، انسان را عامل تغییرات زاگرس از هزاران سال پیش تاکنون معرفی کرد و «رضا ساکی»، دستاوردهای فعالان محیط‌زیست برای معرفی و احیای زاگرس را برشمرد که یکی از آنها همین شب بوم‌سازگان زاگرس بود.
گزارش کامل را در سایت «پیام ما» بخوانید.
https://payamema.ir/payam/127232
#پوشش_گیاهی #زاگرس #محیط_زیست #پیام_ما
@payamema
زوال زاگرس
| پریسا احدیان |
🔺عصر یکشنبه، پنجم اسفندماه سال ۱۴۰۳، هشتصد و بیست و سومین شب از مجموعه شب‌های مجله بخارا با همراهی مجله صنوبر و خانه اندیشمندان علوم انسانی به شب بوم‌سازان زاگرس اختصاص داشت. در این شب، سخنرانان از اهمیت و تهدیدهای پیش روی زاگرس گفتند. «علی دهباشی»، سردبیر فصلنامه بخارا، زاگرس را تمدن‌بخش دانست.
🔺 «مانیا شفاهی»، سردبیر فصلنامه صنوبر، آن را منبع اقتصادی و غذایی ایران عنوان کرد. «بهمن ایزدی» از پیر شدن زاگرس و ضرورت احیای آن سخن گفت. «بهرام زهزاد»، بوم‌شناس، انسان را عامل تغییرات زاگرس از هزاران سال پیش تاکنون معرفی کرد و «رضا ساکی»، دستاوردهای فعالان محیط‌زیست برای معرفی و احیای زاگرس را برشمرد که یکی از آنها همین شب بوم‌سازگان زاگرس بود.
گزارش کامل را در سایت «پیام ما» بخوانید.
https://payamema.ir/payam/127232
#پوشش_گیاهی #زاگرس #محیط_زیست #پیام_ما
@payamema
آقای پزشکیان به کجا چنین شتابان؟
✍عبدالحسین طوطیایی /پژوهشگر کشاورزی
🔹در شرایطی که بحران انرژی، آلودگی فاجعه‌آمیز هوا و نبود تناسب دیگر اقلام ریز و درشت ضروری با روند طبیعی زندگی، روزهای کاری را در تقویم سال جاری پررنگ‌تر از ایام تعطیل کرده است، رئیس‌جمهور محترم با گذر بی‌فرجام از بسیاری فوریت‌های وعده داده‌شده در ایام انتخابات خود، در جلسه ستاد ملی جمعیت فرمودند: «دولت برای حمایت و تسهیل شرایط فرزندآوری منتظر تصویب یا اصلاح قانون نخواهد بود.»
🔹 نگرانی از روند پیر‌شدن جمعیت 90میلیونی حال حاضر کشور، بحث دامنه‌داری است که متأسفانه از منظر کارشناسی و در ابعاد مختلف تاکنون کمتر به آن پرداخته شده است، اما در محدوده اندک بررسی‌های انجام‌شده، راه‌حل‌های ارائه‌شده نیز فاقد وجاهت اجرائی و دور از درک عوامل محدودکننده و واقعیت‌های فرهنگی جامعه بوده است.
🔹به نظر می‌رسد اگر صاحبان نظر و اندیشه هم به اجماعی برای افزودن بر شمار جمعیت حاضر و ارائه علمی نقشه‌های راه برسند، قطعا این شتاب مورد تأکید رئیس‌جمهور از اعتبار آنها می‌کاهد که این رشته سر دراز دارد.
🔹 به‌عنوان یک کارشناس که از منظر پایداری محیط زیست و منابع به توسعه کشاورزی به‌مثابه اولین خوش‌آمد برای افزونی بیشتر جمعیت می‌نگرم، دورنمای روشنی را در این شتاب حیرت‌آلود و در تنگناهای کنونی کشورمان نمی‌بینم. پیش‌بینی‌ها در کلان جهان حاکی از افزایش جمعیت انسانی کره زمین به 9.5 میلیارد نفر در نیمه قرن میلادی حاضر است. آینده نزدیکی که طنین گام‌های آن همراه با دورشدن هراسناک عدالت اجتماعی از لابه‌لای مجادلات سیاسی و اغلب غرش جنگ‌افزارها به‌خوبی شنیده نمی‌شود.
🔹با توجه به کاهش منابع آب شیرین، تغییر کاربری اراضی کشاورزی، پیامد‌های حادتر تغییرات اقلیمی، افزایش منابع مصرف و... در دو، سه دهه آینده، سطح مبادلات بین‌المللی محصولات کشاورزی کاهشی معنی‌دار پیدا کرده و جوامعی که در‌حال‌حاضر هم با مشکل گرسنگی روبه‌رو هستند، در معرض نابودی قرار می‌گیرند. اکنون هم پیوند قدرت‌های سیاسی و انباشت سرمایه جهانی را می‌بینیم که با پشت‌پا زدن و خروج از معاهدات و کنوانسیون‌های محیط‌زیستی بر تیرگی این آینده می‌افزایند، اما آنچه در کشورمان در حال رخ‌دادن است، فوریت‌های بیشتری را می‌طلبد.
🔹بخش کشاورزی با وجود اسراف در مصرف ذخایر آب زیرزمینی و کاربرد فناوری موجود تنها حدود 60 درصد از نیاز غذایی سالانه کشور را تولید می‌کند.
🔹 قطعا اگر متولیان این بخش از حساب آیندگان برداشت نکرده و در قالب توسعه پایدار مدیریت کنند، با توجه به میزان آبِ در دسترس، حداکثر امکان تولید 40 درصد از نیاز محصولات پایه برای جمعیت حال حاضر (حدود 40 میلیون نفر) وجود دارد. اگر که بر این محدودیت‌ها کارنامه نامقبول چند دهه اخیر در صیانت از عرصه‌های طبیعی و زمینه حیات را هم بیفزاییم، بیش از آنکه سراسیمه به سمت جوان‌سازی جامعه آینده خیز برداریم، باید در تلاش برای امانت‌داری و زمینه‌سازی زیست مناسب برای آیندگان باشیم.
🔹باور کنیم دخالت بیش از حد لازم در معادله نرخ جمعیت و ایجاد مشوق‌های احساسی و زودگذر تنها دست‌بردن در سازوکار طبیعی جامعه‌ای است که در خلال چند دهه اخیر بسیاری از گل‌های سرسبدش مبادرت به هجرتی هزیمت‌وار کرده‌اند. گل‌هایی که اکنون در دوگانه «گام بر دیار غربت» و «دل در گرو سرزمین خود»، گوهر عمر هزینه می‌کنند. باور کنیم در جهانی که به تسخیر توسعه هوش مصنوعی درمی‌آید، بیم آن می‌رود که بسیاری از مشاغل وابسته به نیروی فیزیکی انسانی جای خود را به قابلیت‌های نوین بدهند.
🔹در چنین بزنگاهی، نظام‌های مدیریتی کشورها به‌عنوان پیش‌نیاز ورود به این فضای جدید، باید در تدارک افزایش کیفی نیروی انسانی موجود باشند، وگرنه وا‌ماندن از این قافله جهانی و پرداختن به افزایش کمّی جمعیت، چه‌بسا فراخواندن آیندگان بی‌گناه بر سر سفره خالی باشد که برای آنان گسترانیده‌ایم./شرق
https://www.group-telegram.com/snrei.com
✍عبدالحسین طوطیایی /پژوهشگر کشاورزی
🔹در شرایطی که بحران انرژی، آلودگی فاجعه‌آمیز هوا و نبود تناسب دیگر اقلام ریز و درشت ضروری با روند طبیعی زندگی، روزهای کاری را در تقویم سال جاری پررنگ‌تر از ایام تعطیل کرده است، رئیس‌جمهور محترم با گذر بی‌فرجام از بسیاری فوریت‌های وعده داده‌شده در ایام انتخابات خود، در جلسه ستاد ملی جمعیت فرمودند: «دولت برای حمایت و تسهیل شرایط فرزندآوری منتظر تصویب یا اصلاح قانون نخواهد بود.»
🔹 نگرانی از روند پیر‌شدن جمعیت 90میلیونی حال حاضر کشور، بحث دامنه‌داری است که متأسفانه از منظر کارشناسی و در ابعاد مختلف تاکنون کمتر به آن پرداخته شده است، اما در محدوده اندک بررسی‌های انجام‌شده، راه‌حل‌های ارائه‌شده نیز فاقد وجاهت اجرائی و دور از درک عوامل محدودکننده و واقعیت‌های فرهنگی جامعه بوده است.
🔹به نظر می‌رسد اگر صاحبان نظر و اندیشه هم به اجماعی برای افزودن بر شمار جمعیت حاضر و ارائه علمی نقشه‌های راه برسند، قطعا این شتاب مورد تأکید رئیس‌جمهور از اعتبار آنها می‌کاهد که این رشته سر دراز دارد.
🔹 به‌عنوان یک کارشناس که از منظر پایداری محیط زیست و منابع به توسعه کشاورزی به‌مثابه اولین خوش‌آمد برای افزونی بیشتر جمعیت می‌نگرم، دورنمای روشنی را در این شتاب حیرت‌آلود و در تنگناهای کنونی کشورمان نمی‌بینم. پیش‌بینی‌ها در کلان جهان حاکی از افزایش جمعیت انسانی کره زمین به 9.5 میلیارد نفر در نیمه قرن میلادی حاضر است. آینده نزدیکی که طنین گام‌های آن همراه با دورشدن هراسناک عدالت اجتماعی از لابه‌لای مجادلات سیاسی و اغلب غرش جنگ‌افزارها به‌خوبی شنیده نمی‌شود.
🔹با توجه به کاهش منابع آب شیرین، تغییر کاربری اراضی کشاورزی، پیامد‌های حادتر تغییرات اقلیمی، افزایش منابع مصرف و... در دو، سه دهه آینده، سطح مبادلات بین‌المللی محصولات کشاورزی کاهشی معنی‌دار پیدا کرده و جوامعی که در‌حال‌حاضر هم با مشکل گرسنگی روبه‌رو هستند، در معرض نابودی قرار می‌گیرند. اکنون هم پیوند قدرت‌های سیاسی و انباشت سرمایه جهانی را می‌بینیم که با پشت‌پا زدن و خروج از معاهدات و کنوانسیون‌های محیط‌زیستی بر تیرگی این آینده می‌افزایند، اما آنچه در کشورمان در حال رخ‌دادن است، فوریت‌های بیشتری را می‌طلبد.
🔹بخش کشاورزی با وجود اسراف در مصرف ذخایر آب زیرزمینی و کاربرد فناوری موجود تنها حدود 60 درصد از نیاز غذایی سالانه کشور را تولید می‌کند.
🔹 قطعا اگر متولیان این بخش از حساب آیندگان برداشت نکرده و در قالب توسعه پایدار مدیریت کنند، با توجه به میزان آبِ در دسترس، حداکثر امکان تولید 40 درصد از نیاز محصولات پایه برای جمعیت حال حاضر (حدود 40 میلیون نفر) وجود دارد. اگر که بر این محدودیت‌ها کارنامه نامقبول چند دهه اخیر در صیانت از عرصه‌های طبیعی و زمینه حیات را هم بیفزاییم، بیش از آنکه سراسیمه به سمت جوان‌سازی جامعه آینده خیز برداریم، باید در تلاش برای امانت‌داری و زمینه‌سازی زیست مناسب برای آیندگان باشیم.
🔹باور کنیم دخالت بیش از حد لازم در معادله نرخ جمعیت و ایجاد مشوق‌های احساسی و زودگذر تنها دست‌بردن در سازوکار طبیعی جامعه‌ای است که در خلال چند دهه اخیر بسیاری از گل‌های سرسبدش مبادرت به هجرتی هزیمت‌وار کرده‌اند. گل‌هایی که اکنون در دوگانه «گام بر دیار غربت» و «دل در گرو سرزمین خود»، گوهر عمر هزینه می‌کنند. باور کنیم در جهانی که به تسخیر توسعه هوش مصنوعی درمی‌آید، بیم آن می‌رود که بسیاری از مشاغل وابسته به نیروی فیزیکی انسانی جای خود را به قابلیت‌های نوین بدهند.
🔹در چنین بزنگاهی، نظام‌های مدیریتی کشورها به‌عنوان پیش‌نیاز ورود به این فضای جدید، باید در تدارک افزایش کیفی نیروی انسانی موجود باشند، وگرنه وا‌ماندن از این قافله جهانی و پرداختن به افزایش کمّی جمعیت، چه‌بسا فراخواندن آیندگان بی‌گناه بر سر سفره خالی باشد که برای آنان گسترانیده‌ایم./شرق
https://www.group-telegram.com/snrei.com
تهیه طرح جدید؟!
ارزیابی مجدد بر اساس کدام واگذاری قانونی؟!
عجبا!!
پس پرونده الیمات هم قرار است اینگونه بسته شود؟
بدست آوردن دل مجری!
الیمالات تعیین تکلیف شده بود : اراضی ملی که متعلق به مردم است.
آنچه الیمالات را مسئله کرده یک چیز است : تخلفات مجری طرح گردشگری و تصرفات غیرقانونی اراضی ملی.
این مسئله هم فقط یک راه حل دارد : اجرای قانون با رفع تصرف از عرصه‌ی ملی و شکایت از آب منطقه‌ای
و نه طرح نویسی!!
مسئولین منابع‌طبیعی بهتر است بیش از این در مقابل متخلفین وادادگی نشان ندهند، با کلمات هم بازی نکنند چون این بازی این روزها نه تنها تکراری که سخت منفور شده است!
https://www.group-telegram.com/snrei.com
ارزیابی مجدد بر اساس کدام واگذاری قانونی؟!
عجبا!!
پس پرونده الیمات هم قرار است اینگونه بسته شود؟
بدست آوردن دل مجری!
الیمالات تعیین تکلیف شده بود : اراضی ملی که متعلق به مردم است.
آنچه الیمالات را مسئله کرده یک چیز است : تخلفات مجری طرح گردشگری و تصرفات غیرقانونی اراضی ملی.
این مسئله هم فقط یک راه حل دارد : اجرای قانون با رفع تصرف از عرصه‌ی ملی و شکایت از آب منطقه‌ای
و نه طرح نویسی!!
مسئولین منابع‌طبیعی بهتر است بیش از این در مقابل متخلفین وادادگی نشان ندهند، با کلمات هم بازی نکنند چون این بازی این روزها نه تنها تکراری که سخت منفور شده است!
https://www.group-telegram.com/snrei.com
Forwarded from کانال شخصی یاشار سلطانی
آیت‌الهی که زمین ۱۳ هزار میلیارد تومانی اموال ملی را برای فرزندانش به ارث گذاشت!
مرحوم آیت‌الله سید علی اکبر سجادی از بزرگان شهرستان نور، قبل از فوتش، ۱۳۳ هزار متر از زمین‌های مرغوب و ساحلی شهرستان نور که روزگاری سند آن به نام محمدرضا پهلوی خورده بود را برای بچه‌هایش به ارث گذاشت.
اگر چه این روحانی بلندپایه به دلیل مبارزات انقلابی دارای نفوذ قابل توجهی در شهرستان نور بود، اما در سال ۱۳۷۳ دادگاه ویژه روحانیت این زمین را از او پس گرفت و در دادگاه اقرار کرد که او و خانواده‌اش هیچ ادعایی نسبت به این زمین ندارند.
آیت الله در سال ۱۳۹۶ و در ۸۵ سالگی درگذشت اما پس از فوتش، پسر و داماد او مدعی شده‌اند که مرحوم پیش از فوت زمینی که متعلق به او نبود را به آنها فروخته است.
شورای حفظ حقوق بیت‌المال در سال ۱۴۰۲ مصوبه‌ای دارد که به تصرفات غیرقانونی و ادعای خلاف واقع سجادی و فرزندانش پرداخته و دستور قلع و قمع مستحدثات در سواحل دریا و رفع تصرف از اراضی و صدور سند به نام جمهوری اسلامی و همچنین تعقیب قضایی نامبردگان صادر کرده.
اما همچنان وارثان جعلی، مالکان زمین هستند.
[ لینک گزارش ]
@yashar_soltani | یاشار سلطانی
مرحوم آیت‌الله سید علی اکبر سجادی از بزرگان شهرستان نور، قبل از فوتش، ۱۳۳ هزار متر از زمین‌های مرغوب و ساحلی شهرستان نور که روزگاری سند آن به نام محمدرضا پهلوی خورده بود را برای بچه‌هایش به ارث گذاشت.
اگر چه این روحانی بلندپایه به دلیل مبارزات انقلابی دارای نفوذ قابل توجهی در شهرستان نور بود، اما در سال ۱۳۷۳ دادگاه ویژه روحانیت این زمین را از او پس گرفت و در دادگاه اقرار کرد که او و خانواده‌اش هیچ ادعایی نسبت به این زمین ندارند.
آیت الله در سال ۱۳۹۶ و در ۸۵ سالگی درگذشت اما پس از فوتش، پسر و داماد او مدعی شده‌اند که مرحوم پیش از فوت زمینی که متعلق به او نبود را به آنها فروخته است.
شورای حفظ حقوق بیت‌المال در سال ۱۴۰۲ مصوبه‌ای دارد که به تصرفات غیرقانونی و ادعای خلاف واقع سجادی و فرزندانش پرداخته و دستور قلع و قمع مستحدثات در سواحل دریا و رفع تصرف از اراضی و صدور سند به نام جمهوری اسلامی و همچنین تعقیب قضایی نامبردگان صادر کرده.
اما همچنان وارثان جعلی، مالکان زمین هستند.
[ لینک گزارش ]
@yashar_soltani | یاشار سلطانی
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
انیمیشن «در سایه سرو» برنده جایزه اسکار را حتماً تماشا کنید، حاصل تلاش‌های مشترک زوج ایرانی که نام سرزمین‌مان ایران را با صدای عشق، صبر و دیگردوستی در جهان طنین‌انداز کرد.
سپاس از خانم شیرین سوهانی و آقای حسین ملایمی که برای لحظاتی دلهای پررنج و غصه‌ی ایرانیان را شاد کردند!
https://www.group-telegram.com/snrei.com
سپاس از خانم شیرین سوهانی و آقای حسین ملایمی که برای لحظاتی دلهای پررنج و غصه‌ی ایرانیان را شاد کردند!
https://www.group-telegram.com/snrei.com
Forwarded from سلامت نیوز
🔺🔺وضعیت نگران کننده منابع آبی کشور
▪️ایران مدت‌هاست که با مشکل کاهش منابع آبی و تغییرات اقلیمی دست‌وپنجه نرم می‌کند. اما امسال شرایط پیچیده‌تر از همیشه شده است؛ میانگین بارندگی کشور ۵۰درصد کمتر از میانگین بلندمدت است و این یعنی منابع آبی که پیش‌تر هم کفاف نیازها را نمی‌دادند، حالا تحت فشار بیشتری قرار گرفته‌اند.شرایط بحرانی، سیاست‌گذاران را مجبور کرده که به‌جای تمرکز بر افزایش منابع آب، به بهینه‌سازی مصرف و مدیریت بهتر آن بیندیشند.
▪️دیگر نمی‌توان به بارش‌های سالانه و سدسازی‌های سنتی اتکا کرد، بنابراین نگاه‌ها باید به کاهش هدررفت، بازچرخانی و استفاده بهینه از آب در بخش‌های مختلف معطوف شود.آمارها نشان می‌دهند تا اواسط اسفندماه حجم آب موجود مخازن ۲۲.۲۶میلیارد مترمکعب ثبت شده که این عدد نسبت به سال قبل که عددی معادل ۲۳.۵۴میلیارد مترمکعب بوده ۵درصد کاهش یافته است.
https://www.salamatnews.com/news/383803/
▪️ایران مدت‌هاست که با مشکل کاهش منابع آبی و تغییرات اقلیمی دست‌وپنجه نرم می‌کند. اما امسال شرایط پیچیده‌تر از همیشه شده است؛ میانگین بارندگی کشور ۵۰درصد کمتر از میانگین بلندمدت است و این یعنی منابع آبی که پیش‌تر هم کفاف نیازها را نمی‌دادند، حالا تحت فشار بیشتری قرار گرفته‌اند.شرایط بحرانی، سیاست‌گذاران را مجبور کرده که به‌جای تمرکز بر افزایش منابع آب، به بهینه‌سازی مصرف و مدیریت بهتر آن بیندیشند.
▪️دیگر نمی‌توان به بارش‌های سالانه و سدسازی‌های سنتی اتکا کرد، بنابراین نگاه‌ها باید به کاهش هدررفت، بازچرخانی و استفاده بهینه از آب در بخش‌های مختلف معطوف شود.آمارها نشان می‌دهند تا اواسط اسفندماه حجم آب موجود مخازن ۲۲.۲۶میلیارد مترمکعب ثبت شده که این عدد نسبت به سال قبل که عددی معادل ۲۳.۵۴میلیارد مترمکعب بوده ۵درصد کاهش یافته است.
https://www.salamatnews.com/news/383803/
Salamatnews
وضعیت نگران کننده منابع آبی کشور
وضعیت منابع آبی کشور به حد نگران‌کننده‌ای کاهش یافته و این درحالی‌است که مصرف آب دربخش‌های مختلف به‌شدت ادامه دارد و تداوم این روند ناترازی شدیدی را به‌ویژه در ماه‌های گرم سال رقم خواهد زد. این درشرایطی است که بنا بر اعلام سازمان هواشناسی بارش‌های خوبی در…
انتقاد صریح روزنامه جمهوری اسلامی؛
طالبان حقابه هیرمند را نمی دهد/میلیون ها مهاجر افغان در ایران، از آب استفاده می کنند/ کشور را بدهکار اتباع کرده‌اید
روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:
🔹 آنچه ما می‌بینیم سیلِ ورود مهاجران غیرقانونی است که تعداد رد مرز شدن و باز آمدنشان از تعداد سفرهای یک ایرانی در همه عمر هم بیشتر است.نمی‌گوییم باید به غیظ و غضب با مهاجران برخورد کرد. این با فرهنگ دینی و ملی ما ناسازگار است. می‌گویم در نهایت احترام، برخورد کنید. با نهایت ادب و مهربانی حتی مرزشکنان را به موطن شان دلالت کنید. شرایط کشور را در نظر بگیرید.
🔹واقعیتی که همه می‌دانیم این است که مملکت ما کلی مشکل دارد. کمبودها بیشتر از بود هاست. در این میان خشکسالی ما را به فقر شدید آب دچار کرده است. سدهای مشهد تا قبل از باران اخیر فقط ۱۳ درصد ذخیره داشتند. فقط اگر آب مصرفی میلیون‌ها مهاجر غیرقانونی را در نظر بگیریم، در خواهیم یافت که اگر همین الان به خانه خود بازگردند بهتر است که لحظه بعد.
https://www.group-telegram.com/snrei.com
طالبان حقابه هیرمند را نمی دهد/میلیون ها مهاجر افغان در ایران، از آب استفاده می کنند/ کشور را بدهکار اتباع کرده‌اید
روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:
🔹 آنچه ما می‌بینیم سیلِ ورود مهاجران غیرقانونی است که تعداد رد مرز شدن و باز آمدنشان از تعداد سفرهای یک ایرانی در همه عمر هم بیشتر است.نمی‌گوییم باید به غیظ و غضب با مهاجران برخورد کرد. این با فرهنگ دینی و ملی ما ناسازگار است. می‌گویم در نهایت احترام، برخورد کنید. با نهایت ادب و مهربانی حتی مرزشکنان را به موطن شان دلالت کنید. شرایط کشور را در نظر بگیرید.
🔹واقعیتی که همه می‌دانیم این است که مملکت ما کلی مشکل دارد. کمبودها بیشتر از بود هاست. در این میان خشکسالی ما را به فقر شدید آب دچار کرده است. سدهای مشهد تا قبل از باران اخیر فقط ۱۳ درصد ذخیره داشتند. فقط اگر آب مصرفی میلیون‌ها مهاجر غیرقانونی را در نظر بگیریم، در خواهیم یافت که اگر همین الان به خانه خود بازگردند بهتر است که لحظه بعد.
https://www.group-telegram.com/snrei.com
Forwarded from پیام ما آنلاین
جاده‌سازی‌های پی‌در‌پی در جنگل‌های بندپی بابل، آینده طبیعت شمال ایران را به خطر انداخته است
مسیر نابودی
| فروغ فکری |
🔺جاده‌سازی در منطقه بندپی بابل به رسم دائم بدل شده. یک‌بار برای لوله‌کشی گاز، بار دیگر برای معدن و دسترسی راحت‌تر و حالا به بهانه رانش زمین در روستای سماکوش‌محله. این در حالی است آنجا یک جاده وجود دارد و «داریوش عبادی»، دبیر شبکه تشکل‌های محیط زیست و منابع طبیعی مازندران به «پیام ما» می‌گوید «به بهانه رانش می‌خواهند جاده جدید بسازند و می‌گویند در زمین مستثنیات است. اما تمام این زمین‌ها اراضی جنگلی است. نباید این اتفاق بیفتد.» در نزدیکی این منطقه در سال‌های گذشته جاده‌سازی عواقب سختی برجا گذاشته. خرداد ماه امسال جنازه ۴۱ اصله درخت قطور توسکا در حاشیۀ جادۀ مواصلاتی فیروزجا به گلیران (کیلومتر ۱۹) منتهی‌به معدن زغال‌سنگ البرز و مراتع بالادست پیدا شد.
🔺مهر ماه هم محلی‌ها با تشکیل کارزاری خواستار حفظ جنگل‌های گلیران به عنوان شاهرگ حیاتی بابل شدند چراکه به بهانه آسفالت و گازرسانی در مناطق بالادست بندپی شرقی این جنگل‌های انبوه در معرض تخریب قرار گرفته‌اند. جاده‌سازی‌ها تخلفات زیادی داشته و به بهانه معدن و بعدها گازرسانی به مناطق بالادست بخش بزرگی از جنگل‌ها را به نابودی کشانده و حالا هم رانش زمین مشکلی بر مشکلات دیگر است. ساخت جاده‌ها باعث افزایش قاچاق و از بین رفتن حیات‌وحش شده و هر جاده در این اراضی جنگلی، نابودی بخش بزرگی از منطقه را به دنبال خواهد داشت.
گزارش کامل را در سایت «پیام ما» بخوانید.
https://payamema.ir/payam/128137
#روستا #تخریب_جنگل #محیط_زیست #پیام_ما
@payamema
مسیر نابودی
| فروغ فکری |
🔺جاده‌سازی در منطقه بندپی بابل به رسم دائم بدل شده. یک‌بار برای لوله‌کشی گاز، بار دیگر برای معدن و دسترسی راحت‌تر و حالا به بهانه رانش زمین در روستای سماکوش‌محله. این در حالی است آنجا یک جاده وجود دارد و «داریوش عبادی»، دبیر شبکه تشکل‌های محیط زیست و منابع طبیعی مازندران به «پیام ما» می‌گوید «به بهانه رانش می‌خواهند جاده جدید بسازند و می‌گویند در زمین مستثنیات است. اما تمام این زمین‌ها اراضی جنگلی است. نباید این اتفاق بیفتد.» در نزدیکی این منطقه در سال‌های گذشته جاده‌سازی عواقب سختی برجا گذاشته. خرداد ماه امسال جنازه ۴۱ اصله درخت قطور توسکا در حاشیۀ جادۀ مواصلاتی فیروزجا به گلیران (کیلومتر ۱۹) منتهی‌به معدن زغال‌سنگ البرز و مراتع بالادست پیدا شد.
🔺مهر ماه هم محلی‌ها با تشکیل کارزاری خواستار حفظ جنگل‌های گلیران به عنوان شاهرگ حیاتی بابل شدند چراکه به بهانه آسفالت و گازرسانی در مناطق بالادست بندپی شرقی این جنگل‌های انبوه در معرض تخریب قرار گرفته‌اند. جاده‌سازی‌ها تخلفات زیادی داشته و به بهانه معدن و بعدها گازرسانی به مناطق بالادست بخش بزرگی از جنگل‌ها را به نابودی کشانده و حالا هم رانش زمین مشکلی بر مشکلات دیگر است. ساخت جاده‌ها باعث افزایش قاچاق و از بین رفتن حیات‌وحش شده و هر جاده در این اراضی جنگلی، نابودی بخش بزرگی از منطقه را به دنبال خواهد داشت.
گزارش کامل را در سایت «پیام ما» بخوانید.
https://payamema.ir/payam/128137
#روستا #تخریب_جنگل #محیط_زیست #پیام_ما
@payamema
❌ نامه محرمانه شورای شهر تهران به سران قوا درباره بحران فرونشست/ جان مردم در خطر است!
🗣مهدی پیرهادی، عضو شورای شهر تهران:
🔹جمعیت استان تهران بیش از ۱۵ میلیون نفر است و تراکم جمعیتی حدود ۱۹ برابر کل کشور را شامل می‌شود.
🔹تهران با بحران کم‌آبی و فرونشست زمین مواجه است که در مناطق جنوبی و جنوب غربی تهران تهدیدهای جدی به وجود آورده است. امیدواریم رؤسای سه قوه این مسئله را به طور جدی پیگیری کنند.
🔹طبق اعلام سازمان نقشه‌برداری، فرونشست ۳۱ سانتی‌متر در برخی مناطق گزارش شده است. اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، ممکن است در مدت ۱۰ سال شاهد سه متر نشست در این مناطق باشیم.
🔹با توجه به وجود ساختمان‌های فرسوده در این محدوده‌ها، خطرات جدی برای ساکنین این مناطق به وجود خواهد آمد.
🔹آیا ساختمان‌های فرسوده با چنین فرونشستی نمی‌ریزند؟ و آیا جان مردم داخل این ساختمان‌ها در خطر نخواهد بود؟
🔹زدن چاه در مناطق جنوبی و جنوب غربی تهران قطعاً خیانت به شهر تهران و تهدید جان شهروندان است./خبرآنلاین
https://www.group-telegram.com/snrei.com
🗣مهدی پیرهادی، عضو شورای شهر تهران:
🔹جمعیت استان تهران بیش از ۱۵ میلیون نفر است و تراکم جمعیتی حدود ۱۹ برابر کل کشور را شامل می‌شود.
🔹تهران با بحران کم‌آبی و فرونشست زمین مواجه است که در مناطق جنوبی و جنوب غربی تهران تهدیدهای جدی به وجود آورده است. امیدواریم رؤسای سه قوه این مسئله را به طور جدی پیگیری کنند.
🔹طبق اعلام سازمان نقشه‌برداری، فرونشست ۳۱ سانتی‌متر در برخی مناطق گزارش شده است. اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، ممکن است در مدت ۱۰ سال شاهد سه متر نشست در این مناطق باشیم.
🔹با توجه به وجود ساختمان‌های فرسوده در این محدوده‌ها، خطرات جدی برای ساکنین این مناطق به وجود خواهد آمد.
🔹آیا ساختمان‌های فرسوده با چنین فرونشستی نمی‌ریزند؟ و آیا جان مردم داخل این ساختمان‌ها در خطر نخواهد بود؟
🔹زدن چاه در مناطق جنوبی و جنوب غربی تهران قطعاً خیانت به شهر تهران و تهدید جان شهروندان است./خبرآنلاین
https://www.group-telegram.com/snrei.com
خودخوری تا رسیدن به اسکلت
✍️ مهدی تدینی
شما تصور کن تنها زندگی کنی و مجبوری همهٔ نیازهای زندگی‌ت رو خودت تأمین کنی... از گندم تا شیر، از میوه تا غلات، از پوشاک تا خانه و سقف بالای سر. احتمالاً فقط در انجام برخی از این کارها موفق می‌شی یا اینکه زمان خیلی زیادی رو مجبوری برای انجام برخی کارها بذاری. البته اگر خانواده داشته باشی، به هر حال برخی کارها رو با کمک فرزندانت بهتر و سریع‌تر انجام می‌دی.
اما در بین همۀ این کارها، یه کار خاص یا یه تولید خاص رو خیلی بهتر و موفقیت‌آمیزتر از کارهای دیگه انجام می‌دی. مثلاً همیشه در تولید لبنیات خرابکاری می‌کنی چون دام‌های خوبی نداری، اما به دلیل امکانات و تبحری که داری، بهترین و بیشترین گندم رو تولید می‌کنی.
پس از مدتی متوجه می‌شی یه خانوادۀ تنهای دیگه، در فاصلۀ چند فرسخی شما زندگی می‌کنه که اونم همه‌چیزش رو خودش تولید می‌کنه. یه روز می‌ری سرک می‌کشی و باهاش آشنا می‌شی. متوجه می‌شی اون طرف سخت گرفتاره! چرا؟ چون در تولید گندم موفق نبوده و در تأمین نان خانواده خیلی به مضیقه افتاده... اما یه کرور گاو و گوسفند داره. وقتی دو تایی اوضاع رو بررسی می‌کنید، می‌بینید کلاً این داداشمون در تولید گندم موفق نیست، چون زمین مناسب نداره و کشتزارش در مسیر سیلابه و سیل هر سال خاک و بذر گندمش رو با هم می‌شوره می‌بره. می‌فهمید بهترین کار اینه که تو گندم اون خانواده رو تأمین کنی و اون خانواده لبنیات شما رو.
این یه واقعیت ساده‌ست: هر کسی بر حسب توانایی‌ها، منابع و امکاناتش برخی چیزها رو با هزینۀ کمتر (از هر لحاظ کمتر) تولید می‌کنه، و برخی چیزها رو با هزینۀ بیشتر. در اینجا آدمها تصمیم می‌گیرند برای تولید چیزهایی که انرژی‌شون رو هدر می‌ده و بازدهی پایینی داره زور باطل نزنند، بلکه چیزی رو تولید کنند که درش تخصص دارند. بعد اون محصول سرشار بشه سرمایه‌شون و باهاش سایر نیازهاشون رو تأمین کنند.
همین اصل ساده پیچیده‌ترین نظام تقسیم کار رو در بشر پدید آورد که باعث افزایش ثروت فردی، اجتماعی، ملی و جهانی شد. کاکائو و قهوه در برزیل انقدر ارزون تولید می‌شه که حتی وقتی از اون سر دنیا به سفره من و شما می‌رسه، باز هم ارزون‌تر از کاکائو و قهوه‌ایه که ما بتونیم تولید کنیم (تازه اصلاً مگه ما می‌تونیم قهوه و کاکائو تولید کنیم؟)
تلاش برای تولید چیزهایی که دیگران می‌تونن با هزینۀ کمتر تولید کنند، سرمایه‌اندوزی نیست، سرمایه‌سوزیه؛ خودخوریه (خود: توان و زمان). چون می‌شه چیزهای دیگری تولید کرد که عایدی بیشتری داشته باشه و اون تولیدِ کم‌سود رو رها کرد و به جاش از کسانی که همون رو ارزون‌تر تولید می‌کنند خرید.
همون‌طور که اگر اون دو کشاورز اول داستان بر «خودکفایی» اصرار می‌کردند، فقط کیفیت زندگی‌شون رو پایین می‌آوردند، یک دِه، یک شهر و یک ملت هم اگر بر خودکفایی اصرار کنند، فقط کیفیت زندگی‌شون رو پایین می‌آرن. هر ملتی بهتره چیزهایی تولید کنه که براش بیشترین سود و کمترین هزینه رو داره، و بقیه رو از دنیا تأمین کنه.
حالا برگردیم به سراغ همون دو تولیدکنندهٔ روستاییِ اول داستان. فرض کنید اونی که گندم تولید می‌کرد با خودش بگه «نه! ممکنه یه روزی من با اون همسایۀ دور دعوام بشه و دیگه بهم لبنیات نده! اون وقت چی؟ یه عالمه گندم روی دستم می‌مونه و لبنیات ندارم! پس ولش کن! باهاش هیچ تبادلی انجام نمی‌دم.» و اینجوری توان و عمر خودش و فرزندانش می‌ره بابت تولید چیزهایی که سودده نیست و از توسعۀ تولیداتی که براش سودده هست بازمی‌مونه.
در ابعاد کلان ملی هم همینه. ذهنیت نظامی‌گرا همیشه از این می‌ترسه یک روز جنگ بشه و نشه مایحتاج اساسی رو تأمین کرد. به همین دلیل شعار خودکفایی مثل طلسمی شوم بر کل اقتصاد حک می‌شه. در نتیجه تولید چیزهای غیرسودده بر تولید چیزهای سودده و تبادل با دنیا ترجیح داده می‌شه... و به همین دلیل ساده اون ملت به جای سرمایه‌اندوزی، سرمایه‌سوزی می‌کنند؛ همون خودخوری! و این کار رو می‌کنند تا یه روز می‌بینند منابع رو به اتمامه و این پیکر به اسکلت رسیده... اجماعاً فاتحه مع الصلوات
https://www.group-telegram.com/snrei.com
✍️ مهدی تدینی
شما تصور کن تنها زندگی کنی و مجبوری همهٔ نیازهای زندگی‌ت رو خودت تأمین کنی... از گندم تا شیر، از میوه تا غلات، از پوشاک تا خانه و سقف بالای سر. احتمالاً فقط در انجام برخی از این کارها موفق می‌شی یا اینکه زمان خیلی زیادی رو مجبوری برای انجام برخی کارها بذاری. البته اگر خانواده داشته باشی، به هر حال برخی کارها رو با کمک فرزندانت بهتر و سریع‌تر انجام می‌دی.
اما در بین همۀ این کارها، یه کار خاص یا یه تولید خاص رو خیلی بهتر و موفقیت‌آمیزتر از کارهای دیگه انجام می‌دی. مثلاً همیشه در تولید لبنیات خرابکاری می‌کنی چون دام‌های خوبی نداری، اما به دلیل امکانات و تبحری که داری، بهترین و بیشترین گندم رو تولید می‌کنی.
پس از مدتی متوجه می‌شی یه خانوادۀ تنهای دیگه، در فاصلۀ چند فرسخی شما زندگی می‌کنه که اونم همه‌چیزش رو خودش تولید می‌کنه. یه روز می‌ری سرک می‌کشی و باهاش آشنا می‌شی. متوجه می‌شی اون طرف سخت گرفتاره! چرا؟ چون در تولید گندم موفق نبوده و در تأمین نان خانواده خیلی به مضیقه افتاده... اما یه کرور گاو و گوسفند داره. وقتی دو تایی اوضاع رو بررسی می‌کنید، می‌بینید کلاً این داداشمون در تولید گندم موفق نیست، چون زمین مناسب نداره و کشتزارش در مسیر سیلابه و سیل هر سال خاک و بذر گندمش رو با هم می‌شوره می‌بره. می‌فهمید بهترین کار اینه که تو گندم اون خانواده رو تأمین کنی و اون خانواده لبنیات شما رو.
این یه واقعیت ساده‌ست: هر کسی بر حسب توانایی‌ها، منابع و امکاناتش برخی چیزها رو با هزینۀ کمتر (از هر لحاظ کمتر) تولید می‌کنه، و برخی چیزها رو با هزینۀ بیشتر. در اینجا آدمها تصمیم می‌گیرند برای تولید چیزهایی که انرژی‌شون رو هدر می‌ده و بازدهی پایینی داره زور باطل نزنند، بلکه چیزی رو تولید کنند که درش تخصص دارند. بعد اون محصول سرشار بشه سرمایه‌شون و باهاش سایر نیازهاشون رو تأمین کنند.
همین اصل ساده پیچیده‌ترین نظام تقسیم کار رو در بشر پدید آورد که باعث افزایش ثروت فردی، اجتماعی، ملی و جهانی شد. کاکائو و قهوه در برزیل انقدر ارزون تولید می‌شه که حتی وقتی از اون سر دنیا به سفره من و شما می‌رسه، باز هم ارزون‌تر از کاکائو و قهوه‌ایه که ما بتونیم تولید کنیم (تازه اصلاً مگه ما می‌تونیم قهوه و کاکائو تولید کنیم؟)
تلاش برای تولید چیزهایی که دیگران می‌تونن با هزینۀ کمتر تولید کنند، سرمایه‌اندوزی نیست، سرمایه‌سوزیه؛ خودخوریه (خود: توان و زمان). چون می‌شه چیزهای دیگری تولید کرد که عایدی بیشتری داشته باشه و اون تولیدِ کم‌سود رو رها کرد و به جاش از کسانی که همون رو ارزون‌تر تولید می‌کنند خرید.
همون‌طور که اگر اون دو کشاورز اول داستان بر «خودکفایی» اصرار می‌کردند، فقط کیفیت زندگی‌شون رو پایین می‌آوردند، یک دِه، یک شهر و یک ملت هم اگر بر خودکفایی اصرار کنند، فقط کیفیت زندگی‌شون رو پایین می‌آرن. هر ملتی بهتره چیزهایی تولید کنه که براش بیشترین سود و کمترین هزینه رو داره، و بقیه رو از دنیا تأمین کنه.
حالا برگردیم به سراغ همون دو تولیدکنندهٔ روستاییِ اول داستان. فرض کنید اونی که گندم تولید می‌کرد با خودش بگه «نه! ممکنه یه روزی من با اون همسایۀ دور دعوام بشه و دیگه بهم لبنیات نده! اون وقت چی؟ یه عالمه گندم روی دستم می‌مونه و لبنیات ندارم! پس ولش کن! باهاش هیچ تبادلی انجام نمی‌دم.» و اینجوری توان و عمر خودش و فرزندانش می‌ره بابت تولید چیزهایی که سودده نیست و از توسعۀ تولیداتی که براش سودده هست بازمی‌مونه.
در ابعاد کلان ملی هم همینه. ذهنیت نظامی‌گرا همیشه از این می‌ترسه یک روز جنگ بشه و نشه مایحتاج اساسی رو تأمین کرد. به همین دلیل شعار خودکفایی مثل طلسمی شوم بر کل اقتصاد حک می‌شه. در نتیجه تولید چیزهای غیرسودده بر تولید چیزهای سودده و تبادل با دنیا ترجیح داده می‌شه... و به همین دلیل ساده اون ملت به جای سرمایه‌اندوزی، سرمایه‌سوزی می‌کنند؛ همون خودخوری! و این کار رو می‌کنند تا یه روز می‌بینند منابع رو به اتمامه و این پیکر به اسکلت رسیده... اجماعاً فاتحه مع الصلوات
https://www.group-telegram.com/snrei.com
♦️ نوروزی فقیرانه تر از جنگ هشت ساله!
🖋️فریبا نظری
با در نظر گرفتن شرایط اجتماعی، سیاسی و اقتصادی کنونی، این ادعا قابل طرح است که نوروز ۱۴۰۴ برای بسیاری از مردم ایران؛ فقیرانه تر از نوروز دوران جنگ هشت ساله است.
نه فقط فقر اقتصادی که فقر در ابعاد مختلف نظام اجتماعی، شامل فقر اجتماعی، فقر فرهنگی، فقر سیاسی، فقر زیست محیطی.
برخی از ابعاد این گسترش و عمیق شدن فقر را با هم مرور می‌کنیم:
۱- فقر اقتصادی
تورم سالانه در سال ۱۳۵۷ برابر با ۱۰ درصد بوده است. اما با آغاز جنگ کشور یک شوک تورمی را تجربه کرد و تورم سالانه در سال ۱۳۵۹ به ۲۳.۵ درصد رسید. پس از آن تا سال ۱۳۶۴ روند تورم کشور علی‌رغم شرایط جنگی نزولی بود. به طوری که در سال ۱۳۶۴ به ۶.۹ درصد رسید که یکی از کمترین مقادیر تورم سالانه در طی سال‌های پس از انقلاب است.
کارشناسان علت این افت تورم را افت سرعت رشد نقدینگی می‌دانند. تورم سالانه در سال‌های پایانی جنگ یعنی ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۷ افزایش یافت.
در دهه‌ی اخیر تورم سالانه کشور سال ۱۳۹۷ جهشی قابل توجه یافت و پس از آن با شدت گرفتن تحریم‌ها در سال ۱۳۹۸ برابر با ۴۱.۲ درصد شد که پس از آن تا سال ۱۴۰۱ تورم بیش از ۴۰ درصدی به جزئی ثابت و ماندگار از اقتصاد ایران بدل شد.
به طوری که بازه چهار ساله ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۱ را می‌توان تنها بازه‌ای در ۸۵ سال گذشته دانست که نرخ تورم بالا و پایداری بر آن سایه انداخته است. این تورم ماندگار برای جامعه و اقتصاد پیامدهایی مثل گسترش سریع فقر و نابرابری، کاهش پس‌انداز و سرمایه‌گذاری و کاهش تولید دارد که ادامه آن می‌تواند عواقب سهمگینی در پی داشته باشد ( اکوایران، فروردین ۱۴۰۳).
شایان ذکرست در دوران جنگ تورم بالا بود، اما در سال‌های اخیر تورم به شدت افزایش یافته و قدرت خرید مردم را به طور قابل توجهی کاهش داده است. افزایش تورم، فقر، بیکاری، و نبود یک زندگی معمولی ناشی از تداوم جنگ در ابعاد وسیع تر و قرار دادن ایران در شرایط تحریم‌های پرفشار جهانی و منطقه‌ای نسبت به دوران جنگ هشت ساله؛ کاملا مشهود است.
۲- فقر سیاسی
⬅️کاهش سرمایه اجتماعی حاکمیت نزد مردم؛
طبق آخرین پیمایش ارزش ها و نگرش های ایرانیان که در آبان ۱۴۰۲ انجام شد، سرمایه اجتماعی در ایران با روند فزاینده ای کاهش یافته است؛ به نحوی که به کمترین میزان خود در چهاردهه اخیر رسیده است.
نتیجه این پیمایش برای صاحبنظران، پیامی روشن دارد؛ ایران در آبانماه ۱۴۰۲ با بیشترین شکاف بین حاکمیت و ملت در طول پس از انقلاب سال ۵۷ مواجه شده است؛ و این به معنای فقر سیاسی عمیق و گسترده‌ی نظام حکمرانی در ایران است.
⬅️تغییر توجه جامعه از عامل بیرونی ( دشمن خارجی متجاوز در دوران جنگ هشت ساله) به عامل درونی ( شیوه و نوع حکمرانی مورد اعتراض و انتقاد بخش وسیعی از جامعه)
⬅️ کاهش منزلت و جایگاه قوای سه‌گانه قانونگذاری، قضایی و دولت در نزد جامعه
۳- فقر اجتماعی
⬅️کاهش حس همبستگی ملی
⬅️کاهش امید اجتماعی
⬅️کاهش امید به آینده
⬅️کاهش امید به ایجاد تغییرات و تحولات ساختاری
⬅️کاهش مولفه‌های سرمایه اجتماعی در میان مردم هم‌چون: مشارکت اجتماعی در میدان‌های سیاسی و اقتصادی و فرهنگی، اعتماد اجتماعی، افزایش خیزش ها و جنبش‌های اعتراضی جمعی.
۴- فقر فرهنگی
⬅️ افزایش آسیب‌های فردی و اجتماعی
⬅️ افزایش مهاجرت از ایران
⬅️ فقر کمی و کیفی خانواده
⬅️ افت کیفیت توسعه انسانی و فرهنگی به‌ویژه در نسبت جامعه با رسانه‌های وابسته به دولت و حاکمیت
⬅️ ضعف و آسیب نهادهای آموزش رسمی
⬅️ ضعف و آسیب نهاد دین
۵- فقر زیست محیطی
⬅️ تخریب منابع طبیعی شامل: فرسایش خاک، بحران آب، فرونشست زمین، تخریب جنگل‌ها و مراتع
⬅️ آلودگی هوا و آب
⬅️ تغییرات اقلیمی مانند: افزایش دما و کاهش بارندگی، افزایش رویدادهای شدید آب و هوایی
⬅️عوامل اجتماعی و اقتصادی هم‌چون:
- فقر و نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی که منجر به بهره‌برداری ناپایدار از منابع طبیعی و تخریب محیط زیست می‌شوند.
- مدیریت ناکارآمد منابع طبیعی و عدم اجرای قوانین و مقررات زیست محیطی، منجر به تشدید مشکلات زیست محیطی شده است.
نوروز سال‌هاست در این سرزمین زنده و جاریست و قلب ایرانیان را از سردی و سپیدی زمستان به طراوت و سبزی بهار و تابستان پیوند می‌دهد. این پیوند در همه‌ی دوران‌های سخت و سیاه همواره برقرار و آرامش بخش جسم و جان ایرانیان بوده است.
اگر امروز فقر و نابسامانی زیست فردی و اجتماعی در نوروز پیش‌روی این سرزمین به چشم می‌آید، بیش و پیش از آسیب مردمان؛ این حاکمان و سیاستگذارانند که زخمی و آسیب دیده‌ی فقر سیاسی و اجتماعی شیوه‌های تدبیر کشورداری و چگونگی حکمرانی خود شده‌اند و خودکرده را تدبیر نیست…
۱۹ اسفند ۱۴۰۳
https://www.group-telegram.com/snrei.com
🖋️فریبا نظری
با در نظر گرفتن شرایط اجتماعی، سیاسی و اقتصادی کنونی، این ادعا قابل طرح است که نوروز ۱۴۰۴ برای بسیاری از مردم ایران؛ فقیرانه تر از نوروز دوران جنگ هشت ساله است.
نه فقط فقر اقتصادی که فقر در ابعاد مختلف نظام اجتماعی، شامل فقر اجتماعی، فقر فرهنگی، فقر سیاسی، فقر زیست محیطی.
برخی از ابعاد این گسترش و عمیق شدن فقر را با هم مرور می‌کنیم:
۱- فقر اقتصادی
تورم سالانه در سال ۱۳۵۷ برابر با ۱۰ درصد بوده است. اما با آغاز جنگ کشور یک شوک تورمی را تجربه کرد و تورم سالانه در سال ۱۳۵۹ به ۲۳.۵ درصد رسید. پس از آن تا سال ۱۳۶۴ روند تورم کشور علی‌رغم شرایط جنگی نزولی بود. به طوری که در سال ۱۳۶۴ به ۶.۹ درصد رسید که یکی از کمترین مقادیر تورم سالانه در طی سال‌های پس از انقلاب است.
کارشناسان علت این افت تورم را افت سرعت رشد نقدینگی می‌دانند. تورم سالانه در سال‌های پایانی جنگ یعنی ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۷ افزایش یافت.
در دهه‌ی اخیر تورم سالانه کشور سال ۱۳۹۷ جهشی قابل توجه یافت و پس از آن با شدت گرفتن تحریم‌ها در سال ۱۳۹۸ برابر با ۴۱.۲ درصد شد که پس از آن تا سال ۱۴۰۱ تورم بیش از ۴۰ درصدی به جزئی ثابت و ماندگار از اقتصاد ایران بدل شد.
به طوری که بازه چهار ساله ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۱ را می‌توان تنها بازه‌ای در ۸۵ سال گذشته دانست که نرخ تورم بالا و پایداری بر آن سایه انداخته است. این تورم ماندگار برای جامعه و اقتصاد پیامدهایی مثل گسترش سریع فقر و نابرابری، کاهش پس‌انداز و سرمایه‌گذاری و کاهش تولید دارد که ادامه آن می‌تواند عواقب سهمگینی در پی داشته باشد ( اکوایران، فروردین ۱۴۰۳).
شایان ذکرست در دوران جنگ تورم بالا بود، اما در سال‌های اخیر تورم به شدت افزایش یافته و قدرت خرید مردم را به طور قابل توجهی کاهش داده است. افزایش تورم، فقر، بیکاری، و نبود یک زندگی معمولی ناشی از تداوم جنگ در ابعاد وسیع تر و قرار دادن ایران در شرایط تحریم‌های پرفشار جهانی و منطقه‌ای نسبت به دوران جنگ هشت ساله؛ کاملا مشهود است.
۲- فقر سیاسی
⬅️کاهش سرمایه اجتماعی حاکمیت نزد مردم؛
طبق آخرین پیمایش ارزش ها و نگرش های ایرانیان که در آبان ۱۴۰۲ انجام شد، سرمایه اجتماعی در ایران با روند فزاینده ای کاهش یافته است؛ به نحوی که به کمترین میزان خود در چهاردهه اخیر رسیده است.
نتیجه این پیمایش برای صاحبنظران، پیامی روشن دارد؛ ایران در آبانماه ۱۴۰۲ با بیشترین شکاف بین حاکمیت و ملت در طول پس از انقلاب سال ۵۷ مواجه شده است؛ و این به معنای فقر سیاسی عمیق و گسترده‌ی نظام حکمرانی در ایران است.
⬅️تغییر توجه جامعه از عامل بیرونی ( دشمن خارجی متجاوز در دوران جنگ هشت ساله) به عامل درونی ( شیوه و نوع حکمرانی مورد اعتراض و انتقاد بخش وسیعی از جامعه)
⬅️ کاهش منزلت و جایگاه قوای سه‌گانه قانونگذاری، قضایی و دولت در نزد جامعه
۳- فقر اجتماعی
⬅️کاهش حس همبستگی ملی
⬅️کاهش امید اجتماعی
⬅️کاهش امید به آینده
⬅️کاهش امید به ایجاد تغییرات و تحولات ساختاری
⬅️کاهش مولفه‌های سرمایه اجتماعی در میان مردم هم‌چون: مشارکت اجتماعی در میدان‌های سیاسی و اقتصادی و فرهنگی، اعتماد اجتماعی، افزایش خیزش ها و جنبش‌های اعتراضی جمعی.
۴- فقر فرهنگی
⬅️ افزایش آسیب‌های فردی و اجتماعی
⬅️ افزایش مهاجرت از ایران
⬅️ فقر کمی و کیفی خانواده
⬅️ افت کیفیت توسعه انسانی و فرهنگی به‌ویژه در نسبت جامعه با رسانه‌های وابسته به دولت و حاکمیت
⬅️ ضعف و آسیب نهادهای آموزش رسمی
⬅️ ضعف و آسیب نهاد دین
۵- فقر زیست محیطی
⬅️ تخریب منابع طبیعی شامل: فرسایش خاک، بحران آب، فرونشست زمین، تخریب جنگل‌ها و مراتع
⬅️ آلودگی هوا و آب
⬅️ تغییرات اقلیمی مانند: افزایش دما و کاهش بارندگی، افزایش رویدادهای شدید آب و هوایی
⬅️عوامل اجتماعی و اقتصادی هم‌چون:
- فقر و نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی که منجر به بهره‌برداری ناپایدار از منابع طبیعی و تخریب محیط زیست می‌شوند.
- مدیریت ناکارآمد منابع طبیعی و عدم اجرای قوانین و مقررات زیست محیطی، منجر به تشدید مشکلات زیست محیطی شده است.
نوروز سال‌هاست در این سرزمین زنده و جاریست و قلب ایرانیان را از سردی و سپیدی زمستان به طراوت و سبزی بهار و تابستان پیوند می‌دهد. این پیوند در همه‌ی دوران‌های سخت و سیاه همواره برقرار و آرامش بخش جسم و جان ایرانیان بوده است.
اگر امروز فقر و نابسامانی زیست فردی و اجتماعی در نوروز پیش‌روی این سرزمین به چشم می‌آید، بیش و پیش از آسیب مردمان؛ این حاکمان و سیاستگذارانند که زخمی و آسیب دیده‌ی فقر سیاسی و اجتماعی شیوه‌های تدبیر کشورداری و چگونگی حکمرانی خود شده‌اند و خودکرده را تدبیر نیست…
۱۹ اسفند ۱۴۰۳
https://www.group-telegram.com/snrei.com
♦️ علی شریعت، دبیر کل فدراسیون صنعت آب، در گفت‌و‌گو با «انتخاب»:
🔹 عملاً ۴ عدد از سدهای پنج‌گانه تهران از مدار خارج شده؛ باید منتظر جیره‌بندی آب باشیم
🔹 ۶ ماهه طلایی سال آبی ۱۴۰۳ را هم با کمترین میزان بارش‌ها پشت سر گذاشته‌ایم
🔹 اصفهان و کهگیلویه در رده‌های کم‌بارش‌ترین استان‌ها قرار دارند؛ فقط مازندران رشد مثبت بارشی داشته
🔹 نه تنها تابستان بلکه بهار سختی در بسیاری از استان‌ها پیش رو داریم
https://www.group-telegram.com/snrei.com
🔹 عملاً ۴ عدد از سدهای پنج‌گانه تهران از مدار خارج شده؛ باید منتظر جیره‌بندی آب باشیم
🔹 ۶ ماهه طلایی سال آبی ۱۴۰۳ را هم با کمترین میزان بارش‌ها پشت سر گذاشته‌ایم
🔹 اصفهان و کهگیلویه در رده‌های کم‌بارش‌ترین استان‌ها قرار دارند؛ فقط مازندران رشد مثبت بارشی داشته
🔹 نه تنها تابستان بلکه بهار سختی در بسیاری از استان‌ها پیش رو داریم
https://www.group-telegram.com/snrei.com
💢هشدار درباره کم‌آبی در ایران؛ خشکسالی به سد لتیان رسید
کم‌آبی و خشکسالی در ایران با وجود بارش‌های زیر نرمال در این کشور به مرحله بحرانی رسیده است و پیش‌بینی‌ها از تبدیل این مساله به مهم‌ترین چالش اقتصادی، اجتماعی و سیاسی ایران در آینده حکایت دارند.
بیشتر بخوانید: https://l.euronews.com/Rme
@euronewspe
کم‌آبی و خشکسالی در ایران با وجود بارش‌های زیر نرمال در این کشور به مرحله بحرانی رسیده است و پیش‌بینی‌ها از تبدیل این مساله به مهم‌ترین چالش اقتصادی، اجتماعی و سیاسی ایران در آینده حکایت دارند.
بیشتر بخوانید: https://l.euronews.com/Rme
@euronewspe
Forwarded from خبرگزاری مهر
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
📹 سد لتیان به رودخانه ای باریک تبدیل شد!
🔺حجم سد لتیان کاهش قابل ملاحظه ای داشته و این سد به رودخانه باریکی تبدیل شده است.
🔗 mehrnews.com/x37syq
📡 @Mehrnews
🔺حجم سد لتیان کاهش قابل ملاحظه ای داشته و این سد به رودخانه باریکی تبدیل شده است.
🔗 mehrnews.com/x37syq
📡 @Mehrnews
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
یورش به جنگل‌های بندپی مازندران با اسم رمز دامسرا
گزارشی از زینب رحیمی/ عصر ایران
https://www.group-telegram.com/snrei.com
گزارشی از زینب رحیمی/ عصر ایران
https://www.group-telegram.com/snrei.com
♦️دلار ۱۰۰ هزار تومانی و سند چشم‌انداز ۱۴۰۴؛
روز حساب فرارسیده است!
✍محمدحسین روانبخش
🔻مسابقه‌ای در گرفته که برای نباختن باید در آن باشی، هر روز قیمت دلار و طلا را چک کنی تا ببینی چقدر دارایی‌ات آب شده، یا نه، چقدر بر کمبودهایت افزوده شده است.
🔻این داستان دیروز و امروز نیست، سال‌هاست که همین است و هر سال بر حسرت و رنج و عذاب سال قبل افزوده می‌شود.
🔻 تجربه‌ی همین سال‌ها می‌گوید که دلار ۱۰۰ هزار تومانی نه تنها برای ما عادی خواهد شد که خیلی زود حسرتش را هم خواهیم خورد و از این روزها با خوشی یاد خواهیم کرد!
فقط کافی است کمی به عقب برگردیم. در دهه‌ی هفتاد کسی باور نمی‌کرد که دلار هزار تومان شود. در میان شایعاتی که دهان به دهان بین مردم می‌گشت یکی این بود که رئیس‌جمهور آمریکا یک هزار تومانی را دست گرفته و گفته که ارزش این پول را تا یک دلار پایین می‌آوریم!
🔻 البته که چنین چیزی محال می‌نمود... اما امروز که دلار در آستانه‌ی صد هزار تومان شدن است؛ یا صد هزار تومان شده است (در فاصله‌ی شروع نوشتن این مطلب تا پایان آن قیمت دلار متفاوت است!) فقط باید حسرت آن زمان را بخوریم.
🔻کمتر از یک دهه قبل هم وقتی یک اقتصاددان اعلام کرد که دلار به ۲۵ هزار تومان می‌رسد همه مسخره‌اش کردند و چنین چیزی را محال می‌دانستند و... این چرخه ادامه دارد.
🔻 این‌ها را نمی‌نویسم که دلار ۱۰۰ هزار تومانی را عادی تلقی کنم. هر جهش نرخ دلار که در واقع به معنای پودر شدن پول ملی و سرمایه‌های داخلی است، بخش قابل توجهی از مردم را وارد دایره فقرا می‌کند و بخشی دیگر را له می‌کند.
این توضیحات برای این است که بگویم «اوج فاجعه‌ی اقتصادی» برای کشور و مردم ما حداقل سه دهه است که وجود دارد ولی گشایشی وجود ندارد. در تمام این سه دهه تا دل‌تان بخواهد شعار داده شده، به اندازه تمام کائنات وعده و ادعا بیان شده است.
🔻 این تصادفی نیست که در این روزهای ویرانی کامل زندگی و معیشت مردم، در اوج فلاکت اقتصادی داریم وارد سال ۱۴۰۴ می‌شویم که سال تحقق چشم‌انداز ۲۰ ساله‌ی کشور است.
بر مبنای این سند در سال ۱۴۰۴ «ایران، کشوری است توسعه یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه، برخوردار از سلامت، رفاه، امنیت غذایی، تأمین اجتماعی، فرصت‌های برابر، توزیع مناسب درآمد، نهاد مستحکم خانواده، به دور از فقر، تبعیض و بهره‌مند از محیط زیست مطلوب، و دست یافته به جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه‌ی آسیای جنوب غربی (شامل آسیای میانه، قفقاز، خاورمیانه و کشورهای همسایه)...رشد پرشتاب و مستمر اقتصادی، ارتقاء نسبی سطح درآمد سرانه و رسیدن به اشتغال کامل»!
🔻حالا که نگاه می‌کنیم انگار دقیقا راه را برعکس رفته‌ایم و جز این هم نباید باشد. فهمیدن این نکته خیلی سخت نبود که چشم‌انداز با دستور و کاغذ و ادعا شکل نمی‌گیرد؛ چشم انداز مثبت فرداها با شایسته سالاری، همت همه‌جانبه برای فسادزدایی، تعامل با دنیا و... شکل می‌گیرد. اما کدام شایسته‌سالاری؟ کدام فسادزدایی؟ چشم‌انداز مثبت را می‌توان از افزایش اعتماد و امید مردم فهمید... اما کدام اعتماد و کدام امید؟!
🔻 حالا روز حساب زودتر از آخرت رسیده است. سند چشم‌انداز چون کارنامه‌ی اعمالی در دست راست یا چپ همه آن‌هایی را که سهمی در مسئولیت کشور داشته و دارند، قرار می‌گیرد! قبل از قیامت روزی رسیده است که «هر کس آنچه را از کار نیک انجام داده و آنچه را از کار زشت مرتکب شده حاضر شده می‌یابد، و آرزو می‌کند که ای کاش میان او و کارهای زشتش زمان دور و درازی فاصله بود.» سند چشم‌انداز ۱۴۰۴ را قدر بدانیم که جا برای هیچ ادعا و شعار و طلب‌کاری و توجیهی نمی‌گذارد.
https://www.group-telegram.com/snrei.com
روز حساب فرارسیده است!
✍محمدحسین روانبخش
🔻مسابقه‌ای در گرفته که برای نباختن باید در آن باشی، هر روز قیمت دلار و طلا را چک کنی تا ببینی چقدر دارایی‌ات آب شده، یا نه، چقدر بر کمبودهایت افزوده شده است.
🔻این داستان دیروز و امروز نیست، سال‌هاست که همین است و هر سال بر حسرت و رنج و عذاب سال قبل افزوده می‌شود.
🔻 تجربه‌ی همین سال‌ها می‌گوید که دلار ۱۰۰ هزار تومانی نه تنها برای ما عادی خواهد شد که خیلی زود حسرتش را هم خواهیم خورد و از این روزها با خوشی یاد خواهیم کرد!
فقط کافی است کمی به عقب برگردیم. در دهه‌ی هفتاد کسی باور نمی‌کرد که دلار هزار تومان شود. در میان شایعاتی که دهان به دهان بین مردم می‌گشت یکی این بود که رئیس‌جمهور آمریکا یک هزار تومانی را دست گرفته و گفته که ارزش این پول را تا یک دلار پایین می‌آوریم!
🔻 البته که چنین چیزی محال می‌نمود... اما امروز که دلار در آستانه‌ی صد هزار تومان شدن است؛ یا صد هزار تومان شده است (در فاصله‌ی شروع نوشتن این مطلب تا پایان آن قیمت دلار متفاوت است!) فقط باید حسرت آن زمان را بخوریم.
🔻کمتر از یک دهه قبل هم وقتی یک اقتصاددان اعلام کرد که دلار به ۲۵ هزار تومان می‌رسد همه مسخره‌اش کردند و چنین چیزی را محال می‌دانستند و... این چرخه ادامه دارد.
🔻 این‌ها را نمی‌نویسم که دلار ۱۰۰ هزار تومانی را عادی تلقی کنم. هر جهش نرخ دلار که در واقع به معنای پودر شدن پول ملی و سرمایه‌های داخلی است، بخش قابل توجهی از مردم را وارد دایره فقرا می‌کند و بخشی دیگر را له می‌کند.
این توضیحات برای این است که بگویم «اوج فاجعه‌ی اقتصادی» برای کشور و مردم ما حداقل سه دهه است که وجود دارد ولی گشایشی وجود ندارد. در تمام این سه دهه تا دل‌تان بخواهد شعار داده شده، به اندازه تمام کائنات وعده و ادعا بیان شده است.
🔻 این تصادفی نیست که در این روزهای ویرانی کامل زندگی و معیشت مردم، در اوج فلاکت اقتصادی داریم وارد سال ۱۴۰۴ می‌شویم که سال تحقق چشم‌انداز ۲۰ ساله‌ی کشور است.
بر مبنای این سند در سال ۱۴۰۴ «ایران، کشوری است توسعه یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه، برخوردار از سلامت، رفاه، امنیت غذایی، تأمین اجتماعی، فرصت‌های برابر، توزیع مناسب درآمد، نهاد مستحکم خانواده، به دور از فقر، تبعیض و بهره‌مند از محیط زیست مطلوب، و دست یافته به جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه‌ی آسیای جنوب غربی (شامل آسیای میانه، قفقاز، خاورمیانه و کشورهای همسایه)...رشد پرشتاب و مستمر اقتصادی، ارتقاء نسبی سطح درآمد سرانه و رسیدن به اشتغال کامل»!
🔻حالا که نگاه می‌کنیم انگار دقیقا راه را برعکس رفته‌ایم و جز این هم نباید باشد. فهمیدن این نکته خیلی سخت نبود که چشم‌انداز با دستور و کاغذ و ادعا شکل نمی‌گیرد؛ چشم انداز مثبت فرداها با شایسته سالاری، همت همه‌جانبه برای فسادزدایی، تعامل با دنیا و... شکل می‌گیرد. اما کدام شایسته‌سالاری؟ کدام فسادزدایی؟ چشم‌انداز مثبت را می‌توان از افزایش اعتماد و امید مردم فهمید... اما کدام اعتماد و کدام امید؟!
🔻 حالا روز حساب زودتر از آخرت رسیده است. سند چشم‌انداز چون کارنامه‌ی اعمالی در دست راست یا چپ همه آن‌هایی را که سهمی در مسئولیت کشور داشته و دارند، قرار می‌گیرد! قبل از قیامت روزی رسیده است که «هر کس آنچه را از کار نیک انجام داده و آنچه را از کار زشت مرتکب شده حاضر شده می‌یابد، و آرزو می‌کند که ای کاش میان او و کارهای زشتش زمان دور و درازی فاصله بود.» سند چشم‌انداز ۱۴۰۴ را قدر بدانیم که جا برای هیچ ادعا و شعار و طلب‌کاری و توجیهی نمی‌گذارد.
https://www.group-telegram.com/snrei.com
💢توربین‌های زیر آب در فرانسه که برق پاک تامین می‌کند
یکی از اولین پروژه های آزمایشی انرژی جزر و مدی در مقیاس تجاری فرانسه موسوم به NH1، قرار است انرژی پاک را برای هزاران نفر از مردم محلی تأمین کند.
یک نیروگاه متکی به جزر و مد دریا، که از قدرتمندترین توربین‌های زیرآبی جهان استفاده می‌کند، پس از دریافت بودجه اتحادیه اروپا در سواحل نرماندی در حال ساخت است.
جزئیات بیشتر: https://l.euronews.com/lb1
@euronewspe
یکی از اولین پروژه های آزمایشی انرژی جزر و مدی در مقیاس تجاری فرانسه موسوم به NH1، قرار است انرژی پاک را برای هزاران نفر از مردم محلی تأمین کند.
یک نیروگاه متکی به جزر و مد دریا، که از قدرتمندترین توربین‌های زیرآبی جهان استفاده می‌کند، پس از دریافت بودجه اتحادیه اروپا در سواحل نرماندی در حال ساخت است.
جزئیات بیشتر: https://l.euronews.com/lb1
@euronewspe