🔹️در معرفی کتاب #ایستگاه_خیابان_روزولت 📚فاصله گرفتن از تاریخ نگاری شعاری در ایستگاه خیابان روزولت
🔹️از منظرهای مختلفی میتوان به کتاب "ایستگاه خیابان روزولت" توجه کرد. اولاً این کتاب از تاریخنگاری شعاری فاصله گرفته است. این یکی از امتیازات مثبت این کتاب است که تلاش کرده یک روایت عالمانه و غیر سوگیرانه و غیر شعاری را از یک اتفاق تاریخی ارائه دهد. واژهها و فریادهای شعاری در این کتاب کمتر دیده میشوند و اتفاقاً تلاش شده روایتهای متعدد و مستند را ارائه دهد. این ویژگی مخاطب را مجاب میکند که این روایت را هم حداقل بشنود.
🔹️بهعنوان مثال روایتی که این کتاب از تسخیر سفارت آمریکا در ۲۵ بهمن، تسخیر اول، مطرح میکند کار جدیدی است. نویسنده این احتمال را مطرح میکند که ممکن است سه گروه در این موضوع دخیل بوده باشند. این احتمال در آثار دیگر دیده نمیشود. بهصورت متعارف گفته میشود که چریکهای فدایی خلق این کار را انجام دادند؛ اما پژوهشگر در این کتاب تلاش کرده که روایتهای دیگری را هم بیاورد که اتفاقا روایتهای دقیق و کمترشنیدهشدهای هستند. بنابراین اولین ویژگی کتاب بیان مستند، علمی و غیر شعاری و پرداختن به اضلاعی از این اتفاق خاص است که کمتر به آنها پرداخته شده و کمتر مورد توجه قرار گرفتهاند.
🔹️نکته دیگری که این کتاب را کمی از کتابهای دیگر در این حوزه متفاوت میکند، این است که برخلاف سایر کتابهایی که در این حوزه تابهحال تولید شده، مثل کتاب «تسخیر» نوشته خانم ابتکار یا «ایران و ایالات متحده» نوشته آقای موسویان، روایت این کتاب به دنبال رفع سوء تفاهم نیست. تمرکز کتابهایی که مطرح شد، بیشتر به رفع سوء تفاهم و اتفاقی جلوه دادن تسخیر است. اما این کتاب اصلا این مسیر را دنبال نکرده است. کتاب ایستگاه خیابان روزولت به دنبال یک روایت کامل و دقیق از ماجرا است و چیزی را پنهان نمیکند.
🔹️در معرفی کتاب #ایستگاه_خیابان_روزولت 📚فاصله گرفتن از تاریخ نگاری شعاری در ایستگاه خیابان روزولت
🔹️از منظرهای مختلفی میتوان به کتاب "ایستگاه خیابان روزولت" توجه کرد. اولاً این کتاب از تاریخنگاری شعاری فاصله گرفته است. این یکی از امتیازات مثبت این کتاب است که تلاش کرده یک روایت عالمانه و غیر سوگیرانه و غیر شعاری را از یک اتفاق تاریخی ارائه دهد. واژهها و فریادهای شعاری در این کتاب کمتر دیده میشوند و اتفاقاً تلاش شده روایتهای متعدد و مستند را ارائه دهد. این ویژگی مخاطب را مجاب میکند که این روایت را هم حداقل بشنود.
🔹️بهعنوان مثال روایتی که این کتاب از تسخیر سفارت آمریکا در ۲۵ بهمن، تسخیر اول، مطرح میکند کار جدیدی است. نویسنده این احتمال را مطرح میکند که ممکن است سه گروه در این موضوع دخیل بوده باشند. این احتمال در آثار دیگر دیده نمیشود. بهصورت متعارف گفته میشود که چریکهای فدایی خلق این کار را انجام دادند؛ اما پژوهشگر در این کتاب تلاش کرده که روایتهای دیگری را هم بیاورد که اتفاقا روایتهای دقیق و کمترشنیدهشدهای هستند. بنابراین اولین ویژگی کتاب بیان مستند، علمی و غیر شعاری و پرداختن به اضلاعی از این اتفاق خاص است که کمتر به آنها پرداخته شده و کمتر مورد توجه قرار گرفتهاند.
🔹️نکته دیگری که این کتاب را کمی از کتابهای دیگر در این حوزه متفاوت میکند، این است که برخلاف سایر کتابهایی که در این حوزه تابهحال تولید شده، مثل کتاب «تسخیر» نوشته خانم ابتکار یا «ایران و ایالات متحده» نوشته آقای موسویان، روایت این کتاب به دنبال رفع سوء تفاهم نیست. تمرکز کتابهایی که مطرح شد، بیشتر به رفع سوء تفاهم و اتفاقی جلوه دادن تسخیر است. اما این کتاب اصلا این مسیر را دنبال نکرده است. کتاب ایستگاه خیابان روزولت به دنبال یک روایت کامل و دقیق از ماجرا است و چیزی را پنهان نمیکند.
He floated the idea of restricting the use of Telegram in Ukraine and Russia, a suggestion that was met with fierce opposition from users. Shortly after, Durov backed off the idea. Telegram users are able to send files of any type up to 2GB each and access them from any device, with no limit on cloud storage, which has made downloading files more popular on the platform. The channel appears to be part of the broader information war that has developed following Russia's invasion of Ukraine. The Kremlin has paid Russian TikTok influencers to push propaganda, according to a Vice News investigation, while ProPublica found that fake Russian fact check videos had been viewed over a million times on Telegram. But Kliuchnikov, the Ukranian now in France, said he will use Signal or WhatsApp for sensitive conversations, but questions around privacy on Telegram do not give him pause when it comes to sharing information about the war. Additionally, investors are often instructed to deposit monies into personal bank accounts of individuals who claim to represent a legitimate entity, and/or into an unrelated corporate account. To lend credence and to lure unsuspecting victims, perpetrators usually claim that their entity and/or the investment schemes are approved by financial authorities.
from us