Telegram Group & Telegram Channel
🍁 ضرورت ایجاد جامعه‎ای بدون طرد

💬 حسام سلامت:

تحلیل وضعیت انسان افغانستانی در ایران

داشتم می‎گفتم که مسئلۀ انسان افغانستانی در ایران، در واقع، ذیل یک مسئلۀ بزرگ‎تر قرار دارد؛ یعنی تصور ما از ایران و اینکه چه کسانی در این جامعه نادیده گرفته می‎شوند. جامعۀ ایران با یک ساختار سیاسی و حقوقی مشخص، که جمهوری اسلامی نامیده می‎شود، به گونه‎ای عمل می‎کند که بسیاری از افراد را از حقوق و فرصت‎های خود محروم می‎کند. این محرومیت‎ها نه تنها سیاسی بلکه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نیز هستند

استعداد جامعه برای ناپدیدکردن انسان‎ها

یکی از دغدغه‎های اصلیِ من این است که جامعۀ ایران استعداد زیادی در ناپدیدکردن انسان‎ها دارد. این ناپدیدشدن می‎تواند به اشکال مختلفی اتفاق بیفتد: از طرد سیاسی و حقوقی گرفته تا حذف اجتماعی. این وضعیت به ما نشان می‎دهد که چگونه برخی افراد، از جمله زنان، اقوام مختلف و مهاجران، به دلیل هویت یا شرایط خاص خود، از حق زندگی و آرامش محروم می‎شوند.

ضرورت ایجاد جامعه‎ای بدون طرد

ﺳﺆال اصلی این است که چگونه می‎توانیم جامعه‎ای بسازیم که در آن طرد وجود نداشته باشد. آیا می‎توانیم جامعه‎ای بسازیم که در آن حقوق شهروندی به همه افراد داده شود؟ این ﺳﺆالات به ما کمک می‎کند تا درک بهتری از وضعیت انسان افغانستانی و دیگر اقلیت‎ها در ایران پیدا کنیم. ما باید به این فکر کنیم که چگونه می‎توانیم یک نظام سیاسی و حقوقی ایجاد کنیم که بیشترین تعداد افراد را دربربگیرد و به آنها حق شهروندی بدهد.

تخیل از ایران آینده
ما باید تخیل خود را از ایران آینده بازتعریف کنیم. آیا ایرانی که ما می‎خواهیم ایرانی است که در آن همۀ افراد، از جمله مهاجران افغانستانی، حق دارند و احساس امنیت و آرامش می‎کنند؟ یا اینکه ما با ایرانی مواجه هستیم که در آن اقلیت‎ها به حاشیه رانده می‎شوند و اکثریت بر آنها تسلط دارند؟

مسئلۀ شهروندی و حقوق بشر
مسئلۀ حقوق بشر و شهروندی در ایران امروز به‎شدت مهم است. ما باید به این توجه کنیم که انسان افغانستانی، ایرانی، کرد یا هر هویت دیگری، حق دارد که در جامعه‎ای زندگی کند که در آن به‎عنوان یک شهروند با حقوقِ برابر شناخته شود. این مسئله به ما کمک می‎کند تا از کلیشه‎ها و تصورات نادرست فرار کنیم و به یک جامعۀ عادلانه‎تر و انسانی‎تر برسیم.

تجربۀ زیسته و ادغام اجتماعی

تجربۀ زیسته افراد در جامعه می‎تواند به تغییر نگرش‎ها کمک کند. ادغام اجتماعی به این معناست که ما باید یک نظام اجتماعی و سیاسی ایجاد کنیم که بتواند افراد را در خود بپذیرد و به آنها فرصت‎های برابر بدهد. این ادغام اجتماعی نیازمند تلاش و همت جمعی است تا بتوانیم جامعه‎ای بسازیم که در آن همه احساس تعلق کنند.

پیکار اجتماعی و سیاسی

این پیکار اجتماعی و سیاسی نیازمند یک جنبش است. ما باید به‎عنوان ایرانی‎ها از حقوق مهاجران افغانستانی دفاع کنیم و به آنها کمک کنیم تا صدای خود را در جامعه مطرح کنند. این به ما کمک می‎کند تا از تبعیض و نابرابری فرار کنیم و به یک جامعۀ عادلانه‎تر برسیم.

نتیجه‎گیری
در نهایت، ما باید به این نکته توجه کنیم که تغییر در جامعه نیازمند تلاش‎های جمعی و فردی است. ما باید به دنبال ایجاد یک جامعۀ بدون طرد باشیم که در آن همه افراد، صرف‎نظر از هویت و ملیت، حقوقِ برابر داشته باشند و بتوانند در امنیت و آرامش زندگی کنند.

©️ بخشی از سخنان حسام سلامت در نشست «انسان افغانستانی و مسئلهٔ هراس اخلاقی در جامعه ایران» که در آذر ۱۴۰۳ به همت گروه حقوقی راحل برگزار شده بود؛ فایل صوتی این نشست را می‎توانید اینجا گوش کنید.

#⃣ #ادغام #حق_شهروندی



group-telegram.com/mkazemkazemi/5893
Create:
Last Update:

🍁 ضرورت ایجاد جامعه‎ای بدون طرد

💬 حسام سلامت:

تحلیل وضعیت انسان افغانستانی در ایران

داشتم می‎گفتم که مسئلۀ انسان افغانستانی در ایران، در واقع، ذیل یک مسئلۀ بزرگ‎تر قرار دارد؛ یعنی تصور ما از ایران و اینکه چه کسانی در این جامعه نادیده گرفته می‎شوند. جامعۀ ایران با یک ساختار سیاسی و حقوقی مشخص، که جمهوری اسلامی نامیده می‎شود، به گونه‎ای عمل می‎کند که بسیاری از افراد را از حقوق و فرصت‎های خود محروم می‎کند. این محرومیت‎ها نه تنها سیاسی بلکه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نیز هستند

استعداد جامعه برای ناپدیدکردن انسان‎ها

یکی از دغدغه‎های اصلیِ من این است که جامعۀ ایران استعداد زیادی در ناپدیدکردن انسان‎ها دارد. این ناپدیدشدن می‎تواند به اشکال مختلفی اتفاق بیفتد: از طرد سیاسی و حقوقی گرفته تا حذف اجتماعی. این وضعیت به ما نشان می‎دهد که چگونه برخی افراد، از جمله زنان، اقوام مختلف و مهاجران، به دلیل هویت یا شرایط خاص خود، از حق زندگی و آرامش محروم می‎شوند.

ضرورت ایجاد جامعه‎ای بدون طرد

ﺳﺆال اصلی این است که چگونه می‎توانیم جامعه‎ای بسازیم که در آن طرد وجود نداشته باشد. آیا می‎توانیم جامعه‎ای بسازیم که در آن حقوق شهروندی به همه افراد داده شود؟ این ﺳﺆالات به ما کمک می‎کند تا درک بهتری از وضعیت انسان افغانستانی و دیگر اقلیت‎ها در ایران پیدا کنیم. ما باید به این فکر کنیم که چگونه می‎توانیم یک نظام سیاسی و حقوقی ایجاد کنیم که بیشترین تعداد افراد را دربربگیرد و به آنها حق شهروندی بدهد.

تخیل از ایران آینده
ما باید تخیل خود را از ایران آینده بازتعریف کنیم. آیا ایرانی که ما می‎خواهیم ایرانی است که در آن همۀ افراد، از جمله مهاجران افغانستانی، حق دارند و احساس امنیت و آرامش می‎کنند؟ یا اینکه ما با ایرانی مواجه هستیم که در آن اقلیت‎ها به حاشیه رانده می‎شوند و اکثریت بر آنها تسلط دارند؟

مسئلۀ شهروندی و حقوق بشر
مسئلۀ حقوق بشر و شهروندی در ایران امروز به‎شدت مهم است. ما باید به این توجه کنیم که انسان افغانستانی، ایرانی، کرد یا هر هویت دیگری، حق دارد که در جامعه‎ای زندگی کند که در آن به‎عنوان یک شهروند با حقوقِ برابر شناخته شود. این مسئله به ما کمک می‎کند تا از کلیشه‎ها و تصورات نادرست فرار کنیم و به یک جامعۀ عادلانه‎تر و انسانی‎تر برسیم.

تجربۀ زیسته و ادغام اجتماعی

تجربۀ زیسته افراد در جامعه می‎تواند به تغییر نگرش‎ها کمک کند. ادغام اجتماعی به این معناست که ما باید یک نظام اجتماعی و سیاسی ایجاد کنیم که بتواند افراد را در خود بپذیرد و به آنها فرصت‎های برابر بدهد. این ادغام اجتماعی نیازمند تلاش و همت جمعی است تا بتوانیم جامعه‎ای بسازیم که در آن همه احساس تعلق کنند.

پیکار اجتماعی و سیاسی

این پیکار اجتماعی و سیاسی نیازمند یک جنبش است. ما باید به‎عنوان ایرانی‎ها از حقوق مهاجران افغانستانی دفاع کنیم و به آنها کمک کنیم تا صدای خود را در جامعه مطرح کنند. این به ما کمک می‎کند تا از تبعیض و نابرابری فرار کنیم و به یک جامعۀ عادلانه‎تر برسیم.

نتیجه‎گیری
در نهایت، ما باید به این نکته توجه کنیم که تغییر در جامعه نیازمند تلاش‎های جمعی و فردی است. ما باید به دنبال ایجاد یک جامعۀ بدون طرد باشیم که در آن همه افراد، صرف‎نظر از هویت و ملیت، حقوقِ برابر داشته باشند و بتوانند در امنیت و آرامش زندگی کنند.

©️ بخشی از سخنان حسام سلامت در نشست «انسان افغانستانی و مسئلهٔ هراس اخلاقی در جامعه ایران» که در آذر ۱۴۰۳ به همت گروه حقوقی راحل برگزار شده بود؛ فایل صوتی این نشست را می‎توانید اینجا گوش کنید.

#⃣ #ادغام #حق_شهروندی

BY کانال محمدکاظم کاظمی




Share with your friend now:
group-telegram.com/mkazemkazemi/5893

View MORE
Open in Telegram


Telegram | DID YOU KNOW?

Date: |

Telegram boasts 500 million users, who share information individually and in groups in relative security. But Telegram's use as a one-way broadcast channel — which followers can join but not reply to — means content from inauthentic accounts can easily reach large, captive and eager audiences. In 2018, Russia banned Telegram although it reversed the prohibition two years later. Also in the latest update is the ability for users to create a unique @username from the Settings page, providing others with an easy way to contact them via Search or their t.me/username link without sharing their phone number. Telegram was co-founded by Pavel and Nikolai Durov, the brothers who had previously created VKontakte. VK is Russia’s equivalent of Facebook, a social network used for public and private messaging, audio and video sharing as well as online gaming. In January, SimpleWeb reported that VK was Russia’s fourth most-visited website, after Yandex, YouTube and Google’s Russian-language homepage. In 2016, Forbes’ Michael Solomon described Pavel Durov (pictured, below) as the “Mark Zuckerberg of Russia.” Telegram does offer end-to-end encrypted communications through Secret Chats, but this is not the default setting. Standard conversations use the MTProto method, enabling server-client encryption but with them stored on the server for ease-of-access. This makes using Telegram across multiple devices simple, but also means that the regular Telegram chats you’re having with folks are not as secure as you may believe.
from us


Telegram کانال محمدکاظم کاظمی
FROM American