Warning: mkdir(): No space left on device in /var/www/group-telegram/post.php on line 37
Warning: file_put_contents(aCache/aDaily/post/vechnayaDumka/--): Failed to open stream: No such file or directory in /var/www/group-telegram/post.php on line 50 Адвечная думка | Telegram Webview: vechnayaDumka/753 -
Пачаць варта з таго, што адназначны адказ на пытанне "Чым ёсць быццё/нішто?" даць нельга, так як самі па сабе "быццё" і "нішто" – гэта перадусім проста словы, а розныя аўтары надавалі ім розныя вызначэнні і розныя месцы ў сваім светапоглядзе.
Як філософскія паняцці, "быццё" і "нішто" фігуруюць ужо ў часы антычнасці, а ўпершыню сустракаюцца ў старажытнагрэцкага Парменіда, які вызначае быццё як ўсю рэяльнасць, сукупнасць усяго існуючага. Яно не мае пачатку, мае толькі цяперашні час, і адпаведна, нязменна, ды па прыродзе абсалютна (але абмежавана, і, што цікава, мае форму шара). З гэтага ён выводзіць, што небыццё немагчыма паводле вызначэння, так як калі б яно было, то з'яўлялася б часткай быцця. Таксама, Парменід кажа, што быць – гэта тое ж самае, што думаць.
За ім, пытанне "быцця"-"нішто" развівае бацька атамістыкі Дэмакрыт, які вызначае нязменную элементарную часціцу, "атам", як быццё, а нішто – як пустэчу, прамежак паміж імі, тое, што адрознівае адзін "атам" ад іншага. Падобны погляд меў і Платон, за выключэннем таго, што паводле яго, быццё – гэта не "атамы", але нематэрыяльныя ідэі. Небыцця як такога ў філосафа хутчэй няма. Не быць, паводле Платона, можна толькі чымсьці канкрэтным, а тое, што не ёсць чымсьці, мысляр называе Іншым. Аднак не быць усім адразу, цалкам супрацьпастаўляцца быццю – немагчыма.
Вучань Платона Арыстоцель вызначаў быццё як цэльную жывую субстанцыю (альбо існасць) з сваемі ўласцівасцямі, прычым чалавек можа пазнаваць толькі іх, але самое быццё застаецца недасяжным да пазнання людзьмі (такая сабе антычная "рэч у сабе"). Небыццё ў філосафа можна ўмоўна падзяліць на тры аспэкты, тры кантэксты, у якіх можна гаварыць пра яго: хлусня, патэнцыял/магчымасць, адмаўленне.
Першы выходзіць з уяўлення аб тым, што праўда – гэта ўсё існае, уся рэальнасць, а хлусня з'яўляецца сукупнасцю ўсяго таго, што не адпавядае аб'ектыўнай рэчаіснасці.
Другі адсылае нас да вучэння Арыстоцеля пра матэрыю: матэрыя можа здабыць форму, і тады яна стане рэччу, і гэта будзе яе актуальным быццём. Тут жа трэба казаць і аб патэнцыйным быцці. У гэтым сэнсе Арыстоцель таксама гаворыць пра небыццё.
Трэці аспект, адмаўленне, азначае, што небыццё – гэта тое, што робіць нешта гэтым нечым, праз адмаўленне таго, чым гэтае нешта не з'яўляецца. Можна сказаць, гэта ў пэўным сэнсе, філасофскі сэнс адмоўнае часціцы "не".
Пачаць варта з таго, што адназначны адказ на пытанне "Чым ёсць быццё/нішто?" даць нельга, так як самі па сабе "быццё" і "нішто" – гэта перадусім проста словы, а розныя аўтары надавалі ім розныя вызначэнні і розныя месцы ў сваім светапоглядзе.
Як філософскія паняцці, "быццё" і "нішто" фігуруюць ужо ў часы антычнасці, а ўпершыню сустракаюцца ў старажытнагрэцкага Парменіда, які вызначае быццё як ўсю рэяльнасць, сукупнасць усяго існуючага. Яно не мае пачатку, мае толькі цяперашні час, і адпаведна, нязменна, ды па прыродзе абсалютна (але абмежавана, і, што цікава, мае форму шара). З гэтага ён выводзіць, што небыццё немагчыма паводле вызначэння, так як калі б яно было, то з'яўлялася б часткай быцця. Таксама, Парменід кажа, што быць – гэта тое ж самае, што думаць.
За ім, пытанне "быцця"-"нішто" развівае бацька атамістыкі Дэмакрыт, які вызначае нязменную элементарную часціцу, "атам", як быццё, а нішто – як пустэчу, прамежак паміж імі, тое, што адрознівае адзін "атам" ад іншага. Падобны погляд меў і Платон, за выключэннем таго, што паводле яго, быццё – гэта не "атамы", але нематэрыяльныя ідэі. Небыцця як такога ў філосафа хутчэй няма. Не быць, паводле Платона, можна толькі чымсьці канкрэтным, а тое, што не ёсць чымсьці, мысляр называе Іншым. Аднак не быць усім адразу, цалкам супрацьпастаўляцца быццю – немагчыма.
Вучань Платона Арыстоцель вызначаў быццё як цэльную жывую субстанцыю (альбо існасць) з сваемі ўласцівасцямі, прычым чалавек можа пазнаваць толькі іх, але самое быццё застаецца недасяжным да пазнання людзьмі (такая сабе антычная "рэч у сабе"). Небыццё ў філосафа можна ўмоўна падзяліць на тры аспэкты, тры кантэксты, у якіх можна гаварыць пра яго: хлусня, патэнцыял/магчымасць, адмаўленне.
Першы выходзіць з уяўлення аб тым, што праўда – гэта ўсё існае, уся рэальнасць, а хлусня з'яўляецца сукупнасцю ўсяго таго, што не адпавядае аб'ектыўнай рэчаіснасці.
Другі адсылае нас да вучэння Арыстоцеля пра матэрыю: матэрыя можа здабыць форму, і тады яна стане рэччу, і гэта будзе яе актуальным быццём. Тут жа трэба казаць і аб патэнцыйным быцці. У гэтым сэнсе Арыстоцель таксама гаворыць пра небыццё.
Трэці аспект, адмаўленне, азначае, што небыццё – гэта тое, што робіць нешта гэтым нечым, праз адмаўленне таго, чым гэтае нешта не з'яўляецца. Можна сказаць, гэта ў пэўным сэнсе, філасофскі сэнс адмоўнае часціцы "не".
Apparently upbeat developments in Russia's discussions with Ukraine helped at least temporarily send investors back into risk assets. Russian President Vladimir Putin said during a meeting with his Belarusian counterpart Alexander Lukashenko that there were "certain positive developments" occurring in the talks with Ukraine, according to a transcript of their meeting. Putin added that discussions were happening "almost on a daily basis." Continuing its crackdown against entities allegedly involved in a front-running scam using messaging app Telegram, Sebi on Thursday carried out search and seizure operations at the premises of eight entities in multiple locations across the country. "There is a significant risk of insider threat or hacking of Telegram systems that could expose all of these chats to the Russian government," said Eva Galperin with the Electronic Frontier Foundation, which has called for Telegram to improve its privacy practices. What distinguishes the app from competitors is its use of what's known as channels: Public or private feeds of photos and videos that can be set up by one person or an organization. The channels have become popular with on-the-ground journalists, aid workers and Ukrainian President Volodymyr Zelenskyy, who broadcasts on a Telegram channel. The channels can be followed by an unlimited number of people. Unlike Facebook, Twitter and other popular social networks, there is no advertising on Telegram and the flow of information is not driven by an algorithm. Right now the digital security needs of Russians and Ukrainians are very different, and they lead to very different caveats about how to mitigate the risks associated with using Telegram. For Ukrainians in Ukraine, whose physical safety is at risk because they are in a war zone, digital security is probably not their highest priority. They may value access to news and communication with their loved ones over making sure that all of their communications are encrypted in such a manner that they are indecipherable to Telegram, its employees, or governments with court orders.
from ms
