Telegram Group & Telegram Channel
🔰لیبرالیسم در فضای روشنفکری ایران (۲)

❗️چرا لیبرالیسم در فضای روشنفکری ایران مرعوب و مظلوم واقع شده است؟!

سنت روشنفکری در ایران با دو مقولهٔ مارکسیسم و اسلام‌گرایی پیوند خورده و بحث در دربارهٔ نقش روشنفکری لیبرال و سکولار خارج از حیطه ایدئولوژیک چپ در فعل و انفعالات اجتماعی و سیاسی ۳۰ سال اخیر ایران محل جدال و مناقشۀ دامنه‌داری بوده و هست.

همچنین اینکه در دوران بعد از انقلاب ۱۳۵۷ به چه کسانی‌ می‌توان لقب «روشنفکر لیبرال» را خطاب نمود، خود جای بحث و گفتگو دارد. اما به هر حال و با هر تعبیر شاید اصلی‌‌ترین ویژگی‌های بر شمرده برای روشنفکری لیبرال بعد از انقلاب‌‌ همان اعتقاد به جدایی دین از دولت و اولویت دادن به دو اصل دموکراسی و حکومت قانون بدون تأکید بر ضرورت انقلاب است.

حوادث سالهای آخر سلطنت محمد رضا شاه پهلوی و بالطبع سالهای نخستین انقلاب که همزمان با اسطورۀ چپ و به قدرت رسیدن اسلام‌گرایی افراطی همراه بود، آزمونی بزرگ برای روشنفکران لیبرال به شمار می‌‌آمد. بسیاری از آن‌ها که مدعی دفاع از قانون و آزادی در رژیم شاه بودند، اکنون در مقابل آزمون بزرگتری قرار داشتند که در برابر استبدادخواهی‌ها و قدرت‌طلبی‌های حکومت اسلامی و تصمیم‌گیریهای ایدئولوژیک و گاها دیکتاتورمنشانۀ گروه‌های سیاسی چگونه موضع‌گیری کنند؟!
در این میان روشنفکران لیبرالی چون #شاهرخ_مسکوب ، #مصطفی_رحیمی و #داریوش_شایگان که از مقوله‌هایی‌ چون #دموکراسی و تساهل و احترام به قانون سخن به میان آورد‌ند در ردهٔ طردشدگان از حوزهٔ روشنفکری سیاسی قرار گرفتند. بسیاری از این عدهٔ ترک وطن کردند و در کشورهای چون فرانسه، آلمان یا آمریکا گوشه تبعید برگزیدند.

در حقیقت روشنفکران لیبرالی که نه در طیف چپ و نه در طیف اسلام‌گرایی قرار می‌گرفتند خود را در گستره همگانی جدیدی یافتند که آغشته از گفتمان‌های ایدئولوژیک ضد-روشنفکری و ضد-لیبرالی بود. هرچند که خشونت‌های دورهٔ اول انقلاب بی‌ حد و حصر بودند، ولی‌ حال هوای انقلاب موجب ایجاد روحیه‌ای ضد لیبرال در میان روشنفکران ایرانی‌ شد و ارزش های لیبرالی و دمکراتیکی چون حقوق بشر و حکومت قانون قربانی ناکجاآباد‌هایی‌ شدند که یکسره خواستار نابودی لیبرال‌ها بودند. بدین ترتیب در دورهٔ نخست وزیری مهندس #بازرگان او و افراد کابینه‌اش لیبرال خوانده می‌شدند. این صفت از سوی بسیاری از فعالان چپ و افراطیون اسلامی با بار ارزشی منفی‌ در مورد مرحوم بزرگان به کار گرفته می‌‌شد.

هرچند که مهندس بزرگان فردی مؤمن بود و به بنیاد‌های سکولار و غیردینی لیبرالیسم کلاسیک اعتقاد نداشت ولی‌ مواضع سیاسی او اعم از احترام به آزادی‌های مدنی و تأکید بر #مالکیت_خصوصی علیه اقتصاد دولتی بسته به دو مفهوم کلیدی لیبرالیسم یعنی‌ آزادی اقتصادی بازار و آزادی‌های فردی نزدیک بود. ولی‌ گفتمان اسلام لیبرال مهندس بزرگان قدرت رویارویی اسطوره‌ای و سیاسی با اسلام انقلابی آیت الله #خمینی و اسلام تاریخیگر علی‌ #شریعتی‌ را نداشت و در برابر حملات گفتمانی انقلابیونی که واژۀ لیبرال را تبدیل به فحش سیاسی کرده بودند به گوشه عزلت کشانده شد.

سال‌ها بعد محسن رضایی، به این مسأله اشاره کرد که «امام با انتخاب بازرگان بزرگ‌ترین کلاه را بر سر آمریکا گذاشت.» در حقیقت بر همه روشن بود که از بدو تآسیس جمهوری اسلامی ایران در بهار ۱۳۵۸ مکانی برای افکار لیبرال، چه دینی و چه غیر دینی، در ساختار سیاسی جامعه وجود نداشت و افراط ‌طلبی‌های چپ و راست در ایران آن زمان مانع این شد که اصول لیبرالیسم کلاسیک در میان اقشار مختلف جامعه پا گیرد. ولی‌ برکناری مهندس بزرگان و انهدام کابینهٔ او به معنای افول لیبرالیسم در جامعهٔ ایران نبود.

با پایان جنگ، مرگ آیت الله خمینی و شکاف نسل‌ها روحیه سیاسی و فرهنگی‌ جدیدی در ایران سالهای ۱۳۷۰ حاکم شد. با آغاز ریاست جمهوری هاشمی‌ رفسنجانی‌ و رشد مباحث و مجالس روشنفکری دگرگونی جدیدی در میان روشنفکران دینی و غیردینی صورت گرفت و میانه‌روی سیاسی و لیبرالیسم فکری و نظری بار دیگر در میان بسیاری از آنهایی پا گرفت که در دورهٔ اول انقلاب ایران مغضوب شده و یا به تبعید رفته بودند.

در دامن چنین فضایی بود که روشنفکران دمکرات و لیبرال غیر دینی تصمیم به ایجاد مجلاتی چون فرهنگ و توسعه، گردون، گفتگو و نگاه نو گرفتند و اصلاح طلبان دینی در صدد ایجاد مجلاتی چون کیان، زنان و ایران فردا بر آمدند.
برخی‌ نیز چون داریوش شایگان، هرمز همایون‌پور و کامران فانی دست به ایجاد انتشاراتی چون نشر فرزان روز زدند که محلی برای دیدار و گفتگو و بحث دربارهٔ مباحث و روشنفکری روز شد.


#رامین_جهانبگلو

#لیبرال_ستیزی
#لیبرالیسم
#سوسیالیسم
#مدرنیسم
#فلسفه_سیاسی

@Rfekri | نخبگان معاصر ملت
@mghlte | عصر روشنگری



group-telegram.com/Rfekri/260
Create:
Last Update:

🔰لیبرالیسم در فضای روشنفکری ایران (۲)

❗️چرا لیبرالیسم در فضای روشنفکری ایران مرعوب و مظلوم واقع شده است؟!

سنت روشنفکری در ایران با دو مقولهٔ مارکسیسم و اسلام‌گرایی پیوند خورده و بحث در دربارهٔ نقش روشنفکری لیبرال و سکولار خارج از حیطه ایدئولوژیک چپ در فعل و انفعالات اجتماعی و سیاسی ۳۰ سال اخیر ایران محل جدال و مناقشۀ دامنه‌داری بوده و هست.

همچنین اینکه در دوران بعد از انقلاب ۱۳۵۷ به چه کسانی‌ می‌توان لقب «روشنفکر لیبرال» را خطاب نمود، خود جای بحث و گفتگو دارد. اما به هر حال و با هر تعبیر شاید اصلی‌‌ترین ویژگی‌های بر شمرده برای روشنفکری لیبرال بعد از انقلاب‌‌ همان اعتقاد به جدایی دین از دولت و اولویت دادن به دو اصل دموکراسی و حکومت قانون بدون تأکید بر ضرورت انقلاب است.

حوادث سالهای آخر سلطنت محمد رضا شاه پهلوی و بالطبع سالهای نخستین انقلاب که همزمان با اسطورۀ چپ و به قدرت رسیدن اسلام‌گرایی افراطی همراه بود، آزمونی بزرگ برای روشنفکران لیبرال به شمار می‌‌آمد. بسیاری از آن‌ها که مدعی دفاع از قانون و آزادی در رژیم شاه بودند، اکنون در مقابل آزمون بزرگتری قرار داشتند که در برابر استبدادخواهی‌ها و قدرت‌طلبی‌های حکومت اسلامی و تصمیم‌گیریهای ایدئولوژیک و گاها دیکتاتورمنشانۀ گروه‌های سیاسی چگونه موضع‌گیری کنند؟!
در این میان روشنفکران لیبرالی چون #شاهرخ_مسکوب ، #مصطفی_رحیمی و #داریوش_شایگان که از مقوله‌هایی‌ چون #دموکراسی و تساهل و احترام به قانون سخن به میان آورد‌ند در ردهٔ طردشدگان از حوزهٔ روشنفکری سیاسی قرار گرفتند. بسیاری از این عدهٔ ترک وطن کردند و در کشورهای چون فرانسه، آلمان یا آمریکا گوشه تبعید برگزیدند.

در حقیقت روشنفکران لیبرالی که نه در طیف چپ و نه در طیف اسلام‌گرایی قرار می‌گرفتند خود را در گستره همگانی جدیدی یافتند که آغشته از گفتمان‌های ایدئولوژیک ضد-روشنفکری و ضد-لیبرالی بود. هرچند که خشونت‌های دورهٔ اول انقلاب بی‌ حد و حصر بودند، ولی‌ حال هوای انقلاب موجب ایجاد روحیه‌ای ضد لیبرال در میان روشنفکران ایرانی‌ شد و ارزش های لیبرالی و دمکراتیکی چون حقوق بشر و حکومت قانون قربانی ناکجاآباد‌هایی‌ شدند که یکسره خواستار نابودی لیبرال‌ها بودند. بدین ترتیب در دورهٔ نخست وزیری مهندس #بازرگان او و افراد کابینه‌اش لیبرال خوانده می‌شدند. این صفت از سوی بسیاری از فعالان چپ و افراطیون اسلامی با بار ارزشی منفی‌ در مورد مرحوم بزرگان به کار گرفته می‌‌شد.

هرچند که مهندس بزرگان فردی مؤمن بود و به بنیاد‌های سکولار و غیردینی لیبرالیسم کلاسیک اعتقاد نداشت ولی‌ مواضع سیاسی او اعم از احترام به آزادی‌های مدنی و تأکید بر #مالکیت_خصوصی علیه اقتصاد دولتی بسته به دو مفهوم کلیدی لیبرالیسم یعنی‌ آزادی اقتصادی بازار و آزادی‌های فردی نزدیک بود. ولی‌ گفتمان اسلام لیبرال مهندس بزرگان قدرت رویارویی اسطوره‌ای و سیاسی با اسلام انقلابی آیت الله #خمینی و اسلام تاریخیگر علی‌ #شریعتی‌ را نداشت و در برابر حملات گفتمانی انقلابیونی که واژۀ لیبرال را تبدیل به فحش سیاسی کرده بودند به گوشه عزلت کشانده شد.

سال‌ها بعد محسن رضایی، به این مسأله اشاره کرد که «امام با انتخاب بازرگان بزرگ‌ترین کلاه را بر سر آمریکا گذاشت.» در حقیقت بر همه روشن بود که از بدو تآسیس جمهوری اسلامی ایران در بهار ۱۳۵۸ مکانی برای افکار لیبرال، چه دینی و چه غیر دینی، در ساختار سیاسی جامعه وجود نداشت و افراط ‌طلبی‌های چپ و راست در ایران آن زمان مانع این شد که اصول لیبرالیسم کلاسیک در میان اقشار مختلف جامعه پا گیرد. ولی‌ برکناری مهندس بزرگان و انهدام کابینهٔ او به معنای افول لیبرالیسم در جامعهٔ ایران نبود.

با پایان جنگ، مرگ آیت الله خمینی و شکاف نسل‌ها روحیه سیاسی و فرهنگی‌ جدیدی در ایران سالهای ۱۳۷۰ حاکم شد. با آغاز ریاست جمهوری هاشمی‌ رفسنجانی‌ و رشد مباحث و مجالس روشنفکری دگرگونی جدیدی در میان روشنفکران دینی و غیردینی صورت گرفت و میانه‌روی سیاسی و لیبرالیسم فکری و نظری بار دیگر در میان بسیاری از آنهایی پا گرفت که در دورهٔ اول انقلاب ایران مغضوب شده و یا به تبعید رفته بودند.

در دامن چنین فضایی بود که روشنفکران دمکرات و لیبرال غیر دینی تصمیم به ایجاد مجلاتی چون فرهنگ و توسعه، گردون، گفتگو و نگاه نو گرفتند و اصلاح طلبان دینی در صدد ایجاد مجلاتی چون کیان، زنان و ایران فردا بر آمدند.
برخی‌ نیز چون داریوش شایگان، هرمز همایون‌پور و کامران فانی دست به ایجاد انتشاراتی چون نشر فرزان روز زدند که محلی برای دیدار و گفتگو و بحث دربارهٔ مباحث و روشنفکری روز شد.


#رامین_جهانبگلو

#لیبرال_ستیزی
#لیبرالیسم
#سوسیالیسم
#مدرنیسم
#فلسفه_سیاسی

@Rfekri | نخبگان معاصر ملت
@mghlte | عصر روشنگری

BY نخبگان معاصر ایران


Warning: Undefined variable $i in /var/www/group-telegram/post.php on line 260

Share with your friend now:
group-telegram.com/Rfekri/260

View MORE
Open in Telegram


Telegram | DID YOU KNOW?

Date: |

On Feb. 27, however, he admitted from his Russian-language account that "Telegram channels are increasingly becoming a source of unverified information related to Ukrainian events." What distinguishes the app from competitors is its use of what's known as channels: Public or private feeds of photos and videos that can be set up by one person or an organization. The channels have become popular with on-the-ground journalists, aid workers and Ukrainian President Volodymyr Zelenskyy, who broadcasts on a Telegram channel. The channels can be followed by an unlimited number of people. Unlike Facebook, Twitter and other popular social networks, there is no advertising on Telegram and the flow of information is not driven by an algorithm. As a result, the pandemic saw many newcomers to Telegram, including prominent anti-vaccine activists who used the app's hands-off approach to share false information on shots, a study from the Institute for Strategic Dialogue shows. On February 27th, Durov posted that Channels were becoming a source of unverified information and that the company lacks the ability to check on their veracity. He urged users to be mistrustful of the things shared on Channels, and initially threatened to block the feature in the countries involved for the length of the war, saying that he didn’t want Telegram to be used to aggravate conflict or incite ethnic hatred. He did, however, walk back this plan when it became clear that they had also become a vital communications tool for Ukrainian officials and citizens to help coordinate their resistance and evacuations. READ MORE
from nl


Telegram نخبگان معاصر ایران
FROM American