fariba chalabiyani "Everything ends in art"

‍ دختر كوچولوی صاحبخانه از آقای "كی" پرسید: "اگر كوسه‌‌ماهی‌ها آدم بودند، با ماهی‌های كوچولو مهربان‌تر می‌شدند؟" آقای "كی" گفت: "البته، اگر كوسه‌ماهی‌ها آدم بودند، توی دریا برای ماهی‌ها جعبه‌های محكمی می‌ساختند و همه‌جور خوراكی توی آن می‌گذاشتند و مواظب بودند كه همیشه پُر آب باشد، هوای بهداشت ماهی‌های كوچولو را هم داشتند، مثلاً وقتی یک ماهی‌ کوچولو باله‌اش را زخمی می‌کرد بهش می‌رسیدند تا زود و بی‌هنگام نمیرد، برای آن‌كه هیچ‌وقت دلِ ماهی كوچولو نگیرد، گاه گاهی مهمانی‌های بزرگ بر پا می‌كردند، چون كه گوشت ماهیِ شاد از ماهیِ پَکَر لذیذتر است! در آن جعبه‌های بزرگ برای ماهی‌ها مدرسه هم می‌ساختند، در آن مدرسه‌ها به ماهی کوچولوها یاد می‌دادند كه چه‌جوری به طرف دهان كوسه شنا كنند، ماهی کوچولوها می‌بایست جغرافیا هم یاد بگیرند تا بتوانند کوسه‌هایی را که این‌ وَر و آن‌ وَر لَم داده‌اند را پیدا کنند، گیرم اگر کوسه‌ها آدم بودند درس اصلی ماهی‌ها اخلاق بود و به آن‌ها می‌قبولاندند كه زیباترین و باشكوه‌ترین كار برای یک ماهی این است كه خودش را در نهایت خوشوقتی تقدیمِ یک كوسه‌ كند، به ماهی كوچولو یاد می‌دادند كه چطور به كوسه‌ها معتقد باشند و از همه مهم‌تر چه‌جوری خود را برای یک آینده‌ی زیبا مهیا كنند، آینده‌ای كه فقط از راهِ اطاعت به دست می‌آید. اگر كوسه‌ها آدم بودند، در قلمروشان البته هنر هم وجود داشت، از دندانِ كوسه‌ها تصاویر زیبا و رنگارنگی می‌كشیدند، تهِ دریا نمایشنامه به روی صحنه می‌آوردند كه در آن ماهی كوچولوهای قهرمان، شاد و شنگول به دهانِ كوسه‌ها شیرجه می‌رفتند! همراه نمایش، آهنگ‌های مسحوركننده‌ای هم می‌نواختند كه بی‌اختیار ماهی‌های كوچولو را به طرف دهان كوسه‌ها می‌كشاند. در آن‌جا بی‌تردید مذهبی هم وجود داشت كه به ماهی‌ها می‌آموخت، زندگی واقعی در شكم كوسه‌ها آغاز می‌شود! اگر کوسه‌ها آدم بودند، ماهی کوچولوها دیگر برابر نبودند، گروهی عالی‌مقام و صاحب‌منصب بر دیگران فرمان می‌راندند، ماهی‌هایی که بفهمی نفهمی بزرگ‌تر از بقیه بودند اجازه داشتند کوچک‌ترها را میل کنند و این خودش به نفع کوسه‌ها بود چون از این راه برای خودِ آن‌ها لقمه‌های بزرگ‌تری آماده می‌شد از این مهم‌تر، ماهی‌هایی که معلم بودند یا رئیس یا مهندس یا قوطی‌ساز، مدام به ماهی‌های دیگر امر و نهی می‌کردند. مطلب را درز بگیرم، اگر کوسه‌ماهی‌ها آدم بودند زیرِ دریا هم تمدن وجود داشت..."

داستان کوتاه "اگر کوسه‌ماهی‌ها آدم بودند" نوشته‌ی "برتولت_برشت" شاعر، نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر آلمانی (1948) ترجمه‌ی "پروین_انوار"

📌منبع از کانال هنرواره

@fariba_chalabiyani

www.group-telegram.com/no/fariba_chalabiyani.com/2200

2.1K viewsDec 8 at 07:41

‍ دختر كوچولوی صاحبخانه از آقای "كی" پرسید: "اگر كوسه‌‌ماهی‌ها آدم بودند، با ماهی‌های كوچولو مهربان‌تر می‌شدند؟" آقای "كی" گفت: "البته، اگر كوسه‌ماهی‌ها آدم بودند، توی دریا برای ماهی‌ها جعبه‌های محكمی می‌ساختند و همه‌جور خوراكی توی آن می‌گذاشتند و مواظب بودند كه همیشه پُر آب باشد، هوای بهداشت ماهی‌های كوچولو را هم داشتند، مثلاً وقتی یک ماهی‌ کوچولو باله‌اش را زخمی می‌کرد بهش می‌رسیدند تا زود و بی‌هنگام نمیرد، برای آن‌كه هیچ‌وقت دلِ ماهی كوچولو نگیرد، گاه گاهی مهمانی‌های بزرگ بر پا می‌كردند، چون كه گوشت ماهیِ شاد از ماهیِ پَکَر لذیذتر است! در آن جعبه‌های بزرگ برای ماهی‌ها مدرسه هم می‌ساختند، در آن مدرسه‌ها به ماهی کوچولوها یاد می‌دادند كه چه‌جوری به طرف دهان كوسه شنا كنند، ماهی کوچولوها می‌بایست جغرافیا هم یاد بگیرند تا بتوانند کوسه‌هایی را که این‌ وَر و آن‌ وَر لَم داده‌اند را پیدا کنند، گیرم اگر کوسه‌ها آدم بودند درس اصلی ماهی‌ها اخلاق بود و به آن‌ها می‌قبولاندند كه زیباترین و باشكوه‌ترین كار برای یک ماهی این است كه خودش را در نهایت خوشوقتی تقدیمِ یک كوسه‌ كند، به ماهی كوچولو یاد می‌دادند كه چطور به كوسه‌ها معتقد باشند و از همه مهم‌تر چه‌جوری خود را برای یک آینده‌ی زیبا مهیا كنند، آینده‌ای كه فقط از راهِ اطاعت به دست می‌آید. اگر كوسه‌ها آدم بودند، در قلمروشان البته هنر هم وجود داشت، از دندانِ كوسه‌ها تصاویر زیبا و رنگارنگی می‌كشیدند، تهِ دریا نمایشنامه به روی صحنه می‌آوردند كه در آن ماهی كوچولوهای قهرمان، شاد و شنگول به دهانِ كوسه‌ها شیرجه می‌رفتند! همراه نمایش، آهنگ‌های مسحوركننده‌ای هم می‌نواختند كه بی‌اختیار ماهی‌های كوچولو را به طرف دهان كوسه‌ها می‌كشاند. در آن‌جا بی‌تردید مذهبی هم وجود داشت كه به ماهی‌ها می‌آموخت، زندگی واقعی در شكم كوسه‌ها آغاز می‌شود! اگر کوسه‌ها آدم بودند، ماهی کوچولوها دیگر برابر نبودند، گروهی عالی‌مقام و صاحب‌منصب بر دیگران فرمان می‌راندند، ماهی‌هایی که بفهمی نفهمی بزرگ‌تر از بقیه بودند اجازه داشتند کوچک‌ترها را میل کنند و این خودش به نفع کوسه‌ها بود چون از این راه برای خودِ آن‌ها لقمه‌های بزرگ‌تری آماده می‌شد از این مهم‌تر، ماهی‌هایی که معلم بودند یا رئیس یا مهندس یا قوطی‌ساز، مدام به ماهی‌های دیگر امر و نهی می‌کردند. مطلب را درز بگیرم، اگر کوسه‌ماهی‌ها آدم بودند زیرِ دریا هم تمدن وجود داشت..."

داستان کوتاه "اگر کوسه‌ماهی‌ها آدم بودند" نوشته‌ی "برتولت_برشت" شاعر، نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر آلمانی (1948) ترجمه‌ی "پروین_انوار"

📌منبع از کانال هنرواره

@fariba_chalabiyani

BY fariba chalabiyani "Everything ends in art"