کاش هیچ وقت نمیرسید که فعل گذشته رو برات استفاده کنم. مثلا نمیگفتم بود،نمیگفتم دوس داشت،نمیگفتم اگه فلان کارو میکرد
کاش همیشه تو حال میموندی...
کاش همیشه داشتمت...
کاش همیشه تو حال میموندی...
کاش همیشه داشتمت...
ولی جانکم! عشق واقعا وجود داشت. ما آن را حس کردیم، فقط این عشق آن چیزی که فکرش را میکردیم نبود. اینکه با تصوراتمان یکی نشد دلیل بر عدمش نبود…
«من عاشقت بودم، تو حاشا کن»
«من عاشقت بودم، تو حاشا کن»
انگار وقتیکه آدما میرن از بعدشون به lyrics موزیک ها بیشتر دقت میکنی و تو جمله دنبال داستان خودت میگردی.
خاطرات خیلی عجیب هستند ،گاهی اوقات می خندیم به روزهایی که گریه می کردیم، و گاهی گریه می کنیم به یاد روزهایی که می خندیدیم .