#اعلامیه
ام الشهید کربلایی خانم احترام یوسفی
مادر گرانقدر شهید مدافع حرم محمد اتابه

سه شنبه 1404/4/10 ساعت 16
مسجد جامع شهر گوراب زرمیخ

@ShahidAtabe

تقدیم به مادر شهید♥️🌹

مادر شهید،♥️بانوی صبور آسمانی…
تو سال‌ها داغ فرزند بر دل داشتی، اما قامتت خم نشد.
با چشمانی پر از اشک و دلی پر از ایمان، چراغ خانه را روشن نگه داشتی.
تو مادر بودی، اما فراتر از آن، نماد ایثار و عشق بودی.

حالا که پر کشیدی و به دیدار فرزند شهیدت رفتی،
زمین از وجودت خالی شد، اما آسمان روشن‌تر گشت.
دلتنگی‌ات را در قاب عکس‌ها جا می‌گذاریم
و صدایت را در لالایی‌های شبانه به یاد می‌سپاریم.

روحت شاد، ای مادر…🌹
تو رفتی، اما نامت در دل‌ها جاودانه ماند.
آرام بخواب، که فرزندت در آغوش کشیده‌ای
و ما، با چشمانی اشک‌بار،😭 به آسمان نگاه می‌کنیم…


@ShahidAtabe

تقدیم به مادر شهیدم♥️
ای خدای مهربان،
مادری به سویت آمد که سال‌ها داغ فرزند بر دل داشت و صبوری کرد…
مادری که اشک‌هایش را پنهان کرد، اما دعایش را هرگز از لب برنداشت.
او که فرزندش را در راه تو هدیه داد،
اکنون خود نیز به آغوش رحمتت بازگشته است.

پروردگارا،
او را در جوار فرزند شهیدش آرام بگیر،
دلش را از نور دیدار سیراب کن،
و روحش را در باغ‌های بهشت، مهمان فرشتگانت گردان.

ای خدا،
به پاس سال‌های دلتنگی‌اش،
به حرمت اشک‌های شبانه‌اش،
و به خاطر قلبی که جز برای تو نتپید،
آرامشی ابدی به او عطا کن.

آمین یا رب العالمین 🌸

ارسالی از اعضا

@ShahidAtabe

#شهیدمصطفی‌صدرزاده🕊🌹

از در انداختنت بیرون از پنجره بیا تو...
بجنگ واسه خواسته‌هات ناامید نشو!
خدا ببینه سفت و سخت چسبیدی به خواسته‌ت، بهت میده خواستت رو...

#دل_قوی_دار❤️

@ShahidAtabe

با نهایت احترام و احساس، تقدیم به فرزندان داغدار ایشان:

🖤 برای مادرمان، احترام یوسفی… که رفت، اما همیشه با ماست

مادر جان، احترام یوسفی عزیز ما…
چند روز است که بی‌تو نفس می‌کشیم، اما هیچ‌چیز مثل قبل نیست.
خانه بی‌عطر صدایت، بی‌لبخندت، بی‌دعایت…
سرد است، ساکت است، غریب است.

سال‌ها با داغ برادرم، با قاب عکسش، با خاطراتش زندگی کردی.
هر بار که اشک می‌ریختیم، تو صبورتر از همه‌مان بودی.
می‌گفتی: «او رفت، اما من باید بمانم… برای شما.»
و حالا…
تو هم رفتی، بی‌صدا، درست وقتی فکر می‌کردیم هنوز وقت داریم برای گفتنِ دوستت داریم.

مادر…
تو فقط مادر یک شهید نبودی،
تو مادر ما بودی، پناه ما، سایه‌بان خستگی‌هایمان.
با رفتنت، انگار دوباره یتیم شدیم…
نه فقط از مادر، که از تمام آن چیزی که به زندگی‌مان معنا می‌داد.

دلمان برایت تنگ شده،
برای آن نگاه مهربانت،
برای آن دعای هر شب قبل خواب،
برای آن صدای آرامت که می‌گفت: «خدا پشت و پناهتان.»

حالا فقط دعا می‌کنیم…
که در آغوش پسرت آرام گرفته باشی،
و هر دو برایمان دعا کنید،
که طاقت این دلتنگی را داشته باشیم.

روحت شاد، مادر جان، احترام یوسفی…
تا همیشه در دل ما زنده‌ای.

@ShahidAtabe