group-telegram.com/JAAMEbaaz/1095
Last Update:
نکاتی محض یادآوری :
۱- هیچ‌حکومتی به صرف زایل شدن مشروعیت از بین نرفته ، بلکه شمشیر از رو بسته و به قلع و قم مخالفان پرداخته.
( بفرض زایل شدن مشروعیت حکومت اسلامی با کاهش مشارکت )
ابرقدرتهابه راحتی تن به جنگ و اشغال زمینی کشوری مانند ایران نمیدهند ، منافعشان اقتضا نمیکند ، بنابراین سناریوی دموکراتیزه شدن مانند آلمان ، ژاپن ، کره جنوبی ، افغانستان و عراق برای ایران چندان محتمل نیست. اگر هم جنگی بشود ممکن‌ست عواقب سنگینی برای ملت دارد که نمیتوان براحتی از آن چشم‌پوشی کرد.
۲- برخلاف تصورات ، موتور محرکه‌ی هر انقلاب و اساسا دموکراسی‌خواهی هر جامعه ، قشر متوسط ست( بواسطه‌ی داشتن آگاهی های سیاسی و آشنایی با روش مبارزه ) که با افزایش سرکوب و خصوصا فقر ، این قشر ، ضعیف تر میشود ، با اوج‌گیری دیکتاتوری و افزایش انزوا و تحریم بین المللی و بی ثباتی و تورم و مبهم‌تر شدن آینده‌ی اقتصادی کشور ، جامعه ، خصوصا قشر متوسط به سمتی می‌رود که « آذوقه‌ی بیشتری جمع کند ، منافع بیشتری کسب کند و ارزش دارایی هایش را حفظ کند تا درصورت دوام وضع بی ثبات ، بتواند بقای خود و خوانواده اش را حفظ کند »
در این میان ممکن‌ست چند شورش کور با تلفات فراوان توسط قشر فقیر جامعه اتفاق بیفتد که به علت سواد پایین سیاسی و نا آگاهی از روش مبارزه بدون هزینه‌ای برای نظام ، سرکوب میشود ، بر خلاف اعتراضاتی که توسط قشر متوسط سازماندهی میشود و سرکوب آن - چه به لحاظ سیاسی ، چه مالی و ... - بسیار هزینه‌بر بوده و عاملان و آمران سرکوب را - خصوصا به لحاظ روانی - بشدت مستهلک میکند ، مثال جنبش سبز
در ادامه‌ی وقتی اوضاع - چه از نظر آزادیهای اجتماعی و سیاسی ، چه از نظر اقتصادی - وخیم‌تر شود ، دیگر همان شورش ها نیز اتفاق نمی‌افتد.
بنگرید به اوضاع عراق پس از جنگ خلیج فارس ، کره شمالی و تجربه‌ی مشروطه ، انقلاب ۵۷ و سالهای اخیر کشور خودمان
#اعتراضات_مسالمت_آمیز
#پوزیتیویسم_اجتماعی
#انتخابات
#تحریم
https://www.group-telegram.com/mghlte
BY جامعه باز و دشمنان آن ( فلسفه‌‌ی علوم اجتماعی )
Share with your friend now:
group-telegram.com/JAAMEbaaz/1095