group-telegram.com/Omidi_Reza/861
Last Update:
این کتاب را علی حاجیقاسمی؛ استاد سیاستگذاری اجتماعی دانشگاه سودرتون سوئد، حدود دو دهه قبل در نقد پروژۀ اصلاحطلبی در ایران نوشته است. او قائل به این است که یکی از الزامات تحقق اهداف سیاسی جنبشهای اصلاحی، داشتن برنامههای رفاهی بهویژه در حوزۀ بیکاری، مستمری سالمندی، مسکن، آموزش، و سلامت است و اساساً اعتبار جنبشهای اصلاحطلبانه به پیشبرد چنین برنامههایی است.
او میزان پایداری روند اصلاحی را وابسته به حضور فعال و متشکل طیفهای اجتماعی در تحولات اصلاحی میداند. به میزانی که صنفها و گروهای اجتماعی در زندگی روزمرۀ خود در روند تحولات تدریجی وارد شده باشند و در جهت بهبود اوضاع تلاش کنند به همان میزان امکان تحقق تحولات گسترده در حوزۀ سیاسی هم فراهم میشود و اهداف اصلاحات دستیافتنیتر خواهد بود. او استدلال میکند که بیتوجهی اصلاحطلبان به ضرورت مبنا قراردادن گروههای اجتماعی به عنوان «عامل» و «موضوع» اصلاحات دلیل اصلی نازایی و کم جانی روند اصلاحات در ایران بوده است. مطالعۀ این کتاب در شرایط امروز ایران خالی از فایده نیست.
@omidi_reza
BY سیاستگذاری اجتماعی
Share with your friend now:
group-telegram.com/Omidi_Reza/861