پاره‌های اندیشه

✍ غرولند کردن یا ابراز نارضایتی در مکان‌های عمومی از ویژگی‌های برجستۀ فرهنگ عمومی در جوامع پیش از خیزش‌های عربی بود و همچون عنصری محوری در ساخت افکار عمومی عمل می‌کرد. این عمل یکی از عناصر سازنده خیابان سیاسی عربی بود، احساسات، جمعی، عواطف مشترک و افکار عمومی در گفت‌وگوهای کنایه‌آمیز و تحقیرآمیز روزمره، معمولاً در تاکسی‌ها، اتوبوس‌ها، مغازه‌ها، کوچه و پس‌کوچه‌ها یا به عمد در اجتماعات عمومی بیان می‌شد. اینکه آیا رژیم‌های خودکامه و نخبگان سیاسی می‌توانستند یا می‌خواستند این صداهای مخالف را بشنوند یا نه، جای بحث دارد؛ با توجه به عملکرد اطلاعاتی رژیم‌ها این احتمال وجود داشت که نخبگان و مقامات صداهای مخالف را بشنوند، اما مخالفت‌ها را «غر زدن‌های» روزمره عوام بدانند یا یکی از ویژگی‌های فرهنگی «تهی‌دست حیله‌‌گر» ولی «رقت‌انگیز» بپندارند که ربط چندانی به سیاست ندارد و به آن بی‌توجهی کنند.



آصف بیات (۱۴۰۳) انقلاب را زیستن، ترجمه‌ی شیرین کریمی، نشر بیدگل، ص ۶۸

www.group-telegram.com/ru/scrapsofthought.com/885

318 viewsMay 30 at 08:42

✍ غرولند کردن یا ابراز نارضایتی در مکان‌های عمومی از ویژگی‌های برجستۀ فرهنگ عمومی در جوامع پیش از خیزش‌های عربی بود و همچون عنصری محوری در ساخت افکار عمومی عمل می‌کرد. این عمل یکی از عناصر سازنده خیابان سیاسی عربی بود، احساسات، جمعی، عواطف مشترک و افکار عمومی در گفت‌وگوهای کنایه‌آمیز و تحقیرآمیز روزمره، معمولاً در تاکسی‌ها، اتوبوس‌ها، مغازه‌ها، کوچه و پس‌کوچه‌ها یا به عمد در اجتماعات عمومی بیان می‌شد. اینکه آیا رژیم‌های خودکامه و نخبگان سیاسی می‌توانستند یا می‌خواستند این صداهای مخالف را بشنوند یا نه، جای بحث دارد؛ با توجه به عملکرد اطلاعاتی رژیم‌ها این احتمال وجود داشت که نخبگان و مقامات صداهای مخالف را بشنوند، اما مخالفت‌ها را «غر زدن‌های» روزمره عوام بدانند یا یکی از ویژگی‌های فرهنگی «تهی‌دست حیله‌‌گر» ولی «رقت‌انگیز» بپندارند که ربط چندانی به سیاست ندارد و به آن بی‌توجهی کنند.



آصف بیات (۱۴۰۳) انقلاب را زیستن، ترجمه‌ی شیرین کریمی، نشر بیدگل، ص ۶۸

BY پاره‌های اندیشه