✍ بهترین راه جلوگیری از شایعه‌پراکنی ایجاد نظام اقامۀ دعوی است زیرا که امکان اقامۀ دعوی برای کشوری آزاد همان قدر سودمند است که افترا زدن زیانبار است. فرق میان آن دو اینجاست که برای افترا زدن اقامۀ شاهد لازم نیست و اصلاً نیازی به اثبات درستی افترا وجود ندارد و از این رو هر کسی می‌تواند به هر کس تهمت بنهد در حالی که برای اقامۀ دعوی نیازمند دلیل و گواه است. دعوی را باید در دادگاه یا در برابر سنا یا در مقابل مردم اقامه کرد ولی جای افترا زدن و شایعه پراکندن میدان‌های عمومی و محافل خصوصی است.

آنجا که نظام اقامۀ دعوی وجود ندارد افترا زدن رواج می‌یابد.




نیکولو ماکیاولی (۱۳۷۷) گفتارها، ترجمه‌ی محمدحسن لطفی، نشر خوارزمی، ص ۶۳

✍ من فرمانروایانی را که اکثریت مردم را دشمن خود ساخته‌اند و مجبورند برای حفظ مقام خود به زور توسل جویند، بدبخت می‌دانم زیرا آنکه دشمنان اندکی دارد بآسانی می‌تواند خود را از گزند آنان مصون نگاه دارد ولی کسی که اکثریت مردمان با او دشمنند هرگز روی ایمنی و آسایش نمی‌بیند و هر چه بیشتر ستمگری پیشه کند حکومت خود را ضعیفتر می‌سازد. از این رو بهترین راهی که قدرتمندان در پیش می‌توانند گرفت این است که بکوشند تا دوستی مردم را جلب کنند.



نیکولو ماکیاولی (۱۳۷۷) گفتارها، ترجمه‌ی محمدحسن لطفی، نشر خوارزمی، ص ۸۶

✍ رؤسای جمهوری و فرمانروایان خودکامه باید از پیش بیندیشند که چه خطرهایی ممکن است روی بنماید و در روز سختی نیازمند کدام قشرهای جامعه خواهند بود، و در برابر این قشرها همان اعمالی را بجای آوردند که به هنگام بروز خطر از روی اضطرار بجا خواهند آورد. هر کس جز این کند اعم از شاه یا رئیس دولت، مخصوصاً شاه، در اشتباه است اگر گمان ببرد که در روز سختی خواهد توانست با رفتار نیک، محبت مردمان را جلب کند: رفتار نیک به هنگام بروز خطر نه تنها نجاتش نمی‌دهد بلکه سقوطش را تسریع می‌کند.



نیکولو ماکیاولی (۱۳۷۷) گفتارها، ترجمه‌ی محمدحسن لطفی، نشر خوارزمی، ص ۱۲۱-۱۲۲

✍ در کشور آزاد هرگز نباید ضرورتی پیش آید که مستلزم قانون‌شکنی و دست‌یازی به وسایل خلاف قانون باشد. زیرا وسیلهٔ خلاف قانون اگر هم در لحظه‌ای معین سودمند باشد سرمشقی زیانبار است: آنجا که عادت بر این باشد که قانون اساسی را برای هدفهای خوب بشکنند به همین بهانه برای هدفهای بد نیز می‌شکنند.



نیکولو ماکیاولی (۱۳۷۷) گفتارها، ترجمه‌ی محمدحسن لطفی، نشر خوارزمی، ص ۱۲۷

✍ قدرت بی‌قید و مرز، در مدتی کوتاه مردمان را فاسد می‌سازد و برای خود یاران و هواخواهان گرد می‌آورد، و تنگدستی و بی‌تباری هم ضرری برای آن ندارد زیرا که همۀ ثروت و همۀ امتیازها بسرعت سر در پی قدرت می‌نهند و به دنبال آن می‌روند...



نیکولو ماکیاولی (۱۳۷۷) گفتارها، ترجمه‌ی محمدحسن لطفی، نشر خوارزمی، ص ۱۳۰

✍ به عقیدۀ من بدترین سرمشقی که به جامعه می‌توان داد این است که قانونی بنهند اما رعایتش نکنند، و بدتر از آن این است که خود قانونگذار قانون را بشکند.



نیکولو ماکیاولی (۱۳۷۷) گفتارها، ترجمه‌ی محمدحسن لطفی، نشر خوارزمی، ص ۱۵۱

✍ چه قدر خطرناک است اگر دولتی جمهوری یا پادشاهی از طریق مجازات و اهانت پیاپی، مردم شهر را در حال ترس و نگرانی دائم نگاه دارد. برای دولت رفتاری خطرناکتر از این نمی‌توان تصور کرد، زیرا آنجا که شهروندان احساس ناایمنی کنند برای مصون ماندن از خطر به هر وسیله‌ای دست می‌یازند و روز به روز بر جسارتشان افزوده می‌شود و از کوشش برای براندازی دولت نمی‌هراسند. بنا بر این دولت باید یا هیچ کس را نیازارد و یا همۀ مجازاتها را یکباره بعمل آورد و پس از آن مردم را راحت بگذارد تا از ترس برهند و به امنیت خود اعتماد بیابند.


نیکولو ماکیاولی (۱۳۷۷) گفتارها، ترجمه‌ی محمدحسن لطفی، نشر خوارزمی، ص ۱۵۲

#حجاب

✍ تودۀ بی‌رهبر در عین حال که بسیار دهشت‌انگیز است بسیار ضعیف است؛ و اگر افراد توده، مسلح هم باشند بآسانی می‌توان بر آنان چیره شد به شرط آنکه پناهگاهی داشته باشی تا از نخستین حملۀ ایشان در امان بمانی. همین که هیجان اندکی فرونشست و هر کس به فکر بازگشت به خانۀ خویش افتاد، مردمان اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهند و درصدد نجات خود بر می‌آیند: یا می‌گریزند و یا تسلیم می‌شوند.

بنا بر این توده‌ای که سر به شورش برداشته است باید بی‌درنگ رهبری از میان خود انتخاب کند تا هم توده را پیوسته‌به‌هم نگاه دارد و هم در اندیشهٔ دفاع از آن باشد.




نیکولو ماکیاولی (۱۳۷۷) گفتارها، ترجمه‌ی محمدحسن لطفی، نشر خوارزمی، ص ۱۷۸-۱۷۹

مایکل پاتریک لینچ (۱۳۹۸) اینترنت ما: اطلاعات زیاد و فهم کم در عصر کلان‌داده، ترجمه‌ی حامد قدیری، نشر اسم، ص ۱۸۶

مبصر کلاس
احسان عبدی‌پور

ریچارد پل و لیندا الدر (۱۳۹۶) چگونه سوگیری و تبلیغات را در رسانه‌ها تشخیص دهیم، ترجمۀ مهدی خسروانی، نشر نو، ص ۱۰۵

✍ مایۀ عظمت شهرها رفاه فرد نیست بلکه خیر عموم است و خیر عموم فقط در دولتهای جمهوری واجد اهمیت دانسته می‌شود زیرا آن گونه دولتها هر کار را فقط برای تأمین خیر عموم بجا می‌آورند حتی اگر برای این یا آن فرد زیانبار باشد، زیرا عدۀ کسانی که از خیر عموم سود می‌برند به قدری زیاد است که می‌توانند آن کار را حتی بر خلاف میل عدۀ قلیل بانجام برسانند. عکس این امر در دولت پادشاهی روی می‌دهد: بیشتر اوقات آنچه برای شاه سودمند است به جامعه زیان می‌رساند و آنچه برای جامعه فایده دارد برای شاه زیانبار است. در جامعه‌ای که حکومت استبدادی جای آزادی را می‌گیرد کوچکترین شری که از این جابجایی پدید می‌آید این است که آن جامعه دیگر پیشرفت نمی‌کند، نه ثروتش افزایش می‌یابد و نه قدرتش، و در بیشتر موارد جامعه در سراشیب زوال می‌افتد.



نیکولو ماکیاولی (۱۳۷۷) گفتارها، ترجمه‌ی محمدحسن لطفی، نشر خوارزمی، ص ۱۹۹

💢اینترنت و رفتار سیاسی در ایران

🔹در مورد اینترنت و شبکه‌های اجتماعی و نسبت آن با سیاست و جامعه تاکنون کتاب‌های متعددی به زبان‌های مختلف در سرتاسر دنیا منتشر شده است؛ اما در ایران این موضوعی است که کمتر به آن توجه شده و جز معدودی اثر، کتاب‌های منتشر شده آنچنان که باید اطلاعات جدیدی به خواننده نمی‌دهد.

🔸کتاب «اینترنت و رفتار سیاسی در ایران» اما، یکی از کتاب‌هایی است که بینش جدیدی در رابطه با اینترنت و سیاست در ایران بدست می‌دهد. در این کتاب راجع به موارد ذیل بحث شده است:
🔻تأثیر اینترنت بر مشارکت سیاسی ایرانیان
🔻اشکال جدید کنش سیاسی و همچنین جنبش‌های اجتماعی تحت تأثیر ظهور اینترنت
🔻قطبی‌شدگی و نسبت آن با اینترنت
🔻و تأثیر اینترنت بر بی‌تفاوتی سیاسی ایرانیان

🔹کتاب «اینترنت و رفتار سیاسی» در ایران نوشته مجتبی قلی‌پور مترجم کتاب تحسین‌شده «شبکه‌های خشم و امید» است. این کتاب توسط پژوهشکده مطالعات راهبردی منتشر شده است.

🔸برخی دیگر از کتاب‌های مفید و مرتبط با این حوزه قبلا در این پست معرفی شده است.
#پیشنهاد_کتاب

❇️کانال تحلیل شبکه‌های اجتماعی مجازی
📲 @socialMediaAnalysis

✍ آدمیان گاهی چنان ابلهند که در حالی که قادر به دفاع از خود نیستند گمان می‌برند که می‌توانند از دیگری دفاع کنند.



نیکولو ماکیاولی (۱۳۷۷) گفتارها، ترجمه‌ی محمدحسن لطفی، نشر خوارزمی، ص ۲۲۳