✔️ موضوع: ضرورت مطالعات روان‌شناسی و جامعه‌شناسی علمای دین در عصر حاضر

🗣 دکتر ژیلا مرادپور

🗓 زمان: چهارشنبه ۱۴۰۳/۱۱/۲۴
📲 محل برگزاری: وبینار اسکای روم

📌برگزارکننده: مدرسه‌ی مطالعات علوم انسانی و فرهنگی

『 @zhilamoradpur 』

🌱 @dawate

🌙 فردا شنبه روز اول رمضان

🌺 حلول ماه تقوا و قرآن مبارک!

🌱 @dawate

📜 برنامه قرآنی رمضان در کانال نوگرا

🔹 هر روز یک جزء قرآن با محتوای ویژه:

١- 📖 ترتیل جزء

٢- 📂 فایل PDF جزء
همراه با ترجمه تحت‌اللفظی

٣-  🎧 فایل صوتی ترجمه فارسی
دکتر مصطفی حرمدل

٤- 🎙️ ترجمه صوتی کوردی جزء
کاک ابراهیم مردوخی

٥- 📌 معرفی جزء شامل:
🔹 سوره‌ها و صفحات جزء
🔹 ده کلیدواژه مهم جزء
🔹 خلاصه محتوای جزء
🔹 پیوستگی موضوعات جزء

٦- 🔆 پنج پیام از جزء برای تحول در زندگی
📖 با قرآن سبک زندگی‌ات را تغییر بده!
با هدف کاربردی کردن و عملی کردن مفاهیم اخلاقی و ایمانی قرآن، هر روز ده پیام کلیدی و اساسی از جزء را جهت تفکر و آشنایی بیشتر با قرآن ارائه خواهیم کرد.

٧- 💫 در پرتو نور قرآن
🔹 هر روز تفسیر یک آیه از جزء
🔹 تفسیر بلاغی، ادبی و تربیتی برای تدبر و اندیشه در آیات

📌 همراه ما باشید تا رمضان امسال را با نور قرآن مبارک و پربرکت کنیم!

🆔 @eslahe

❌این رمضانِ دعوتگران نیست!

🍃رمضان در نگاه امام حسن البنا

🛑 برای برخی، رمضان تنها ماهی برای استراحت از سختی کارها، سرگرمی و تفریح در شب‌های طولانی آن است. آنها اوقات خود را بین دید و بازدیدها و شب‌نشینی‌های بی‌هدف تقسیم می‌کنند.

🎭 شب‌هایشان در سرگرمی، گپ و گفت‌های بیهوده، و اتلاف وقت در قهوه‌خانه‌ها و مکان‌های بی‌فایده سپری می‌شود. برخی نیز در میان سالن‌های تفریح و مراکز سرگرمی سرگردانند.

😴 و روزهایشان؟ در خواب و سستی می‌گذرد، از کار و مسئولیت‌هایشان غافل‌اند، و از برکات این ماه عزیز بهره‌ای نمی‌برند.

📌 این، روح حقیقی رمضان نیست! رمضان، ماه خودسازی، بندگی و بهره‌برداری از فرصت‌هاست، نه زمانی برای غفلت و هدر دادن عمر در امور بی‌ارزش.

#رمضان
🌱 @dawate

🌙حال و هوای دعوتگران در رمضان

🍃رمضان در نگاه امام حسن البنا

🌿 رمضان، ماه خودسازی و تقرب به خداست. در این ماه، تو از خوراک و نوشیدنی خودداری می‌کنی، با لذت‌های جسمانی و خواسته‌های نفسانی‌ات مبارزه می‌کنی، و با روزه، نماز، عبادت و تلاوت قرآن به سوی پروردگارت روی می‌آوری.

📖 این همان غذای روحانی است که جان آدمی از آن لذت می‌برد، نفس پاک بدان آرام می‌گیرد، اندیشه را صفا می‌بخشد، و نور بصیرت از آن ساطع می‌شود.

⭐️روشن شدن حقایق در پرتو روزه

💡 با تأثیر روزه در وجودت، حقایق را آن‌گونه که هستند خواهی دید و هر چیز را در جایگاه واقعی خود قرار خواهی داد.
🌍 در این حال، درمی‌یابی که متاع دنیا و ثروت‌های زودگذر، هدف نیستند؛ بلکه تنها وسیله‌ای برای رسیدن به خیر و نیکی‌اند. این دارایی‌ها زمانی ارزشمند می‌شوند که در راه خیر مصرف شوند، و زمانی بی‌ارزش و پست می‌گردند که در امور بیهوده و پوچ به هدر روند.

🎁 این شناخت، تو را به انفاق و بخشش، با شادی و رضایت دل، سوق خواهد داد. چرا که می‌دانی رمضان، مدرسه‌ای است که در آن روح انسان تعالی می‌یابد و قلبش به نور ایمان منور می‌شود.

#رمضان
🌱 @dawate

رسالت قرآن

رسالت قرآن، هدایت انسان در زمینه‏‌ی جهان‏‌بینی، اصول اخلاقی و احكام ثابت و متغیّر است، نه بیان جزئیات علوم تجربی.

بیان این جمله كه قرآن حاوی همه چیز است، بدان معنا است كه هر آن‏چه در زمینه‏‌ی هدایت، مورد نیاز انسان است، در آن وجود دارد.

قرآن غیر از موضوع هدایت ـ به‏ طور مستقل ـ به امری دیگر نپرداخته است و بقیه‏‌ی امور (علوم تجربی) را به‏ دست بشر سپرده است.

لازم به ذكر است، هنگامی‏ كه علوم تجربی به كشف مسأله‏‌ای می‏‌رسد كه قبلاً در قرآن بیان شده، نباید گفت كه آن كشف علمی، قرآن را تأیید كرده است؛ زیرا این گفته، بی‏‌ادبی به ساحت مقدّس قرآن است؛ صحیح آن است كه گفته شود، قرآن قرن‏‌ها قبل از این، آن موضوع را بیان داشته است؛ به‏ عبارت دیگر، باید قرآن را مؤیّد علوم تجربی تلقّی نمود نه بالعكس.

📚منبع: درسگفتار عقیده

🌐 @naser_sobhani

🔅نور خاموش‌شده در جان بشریت
✅ در سایه‌ی سوره قدر

📖 "إِنَّا أَنزلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ ۝ وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ ۝ لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ ۝ تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ ۝ سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ ۝"

📌 سوره قدر
شبی که زمین و آسمان به هم پیوستند
این سوره، درباره آن شب باشکوه و پربرکتی سخن می‌گوید که سراسر هستی را در سرور و شادی و شکوه غرق کرد. شب اتصال مطلق میان زمین و عالم ملکوت، شبی که قرآن کریم بر قلب مبارک پیامبر اکرم ﷺ نازل شد؛ آن رویداد شگرفی که نه زمین پیش از آن شاهدش بود و نه پس از آن، واقعه‌ای با چنین عظمت، تأثیر، و دلالتی در سرنوشت بشریت رقم خورد.

عظمتی که فراتر از درک انسانی است:
📖 "إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ ۝ وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ ۝ لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ ۝"
"ما آن را در شب قدر نازل کردیم! و تو چه می‌دانی که شب قدر چیست؟ شب قدر از هزار ماه برتر است!"

نوری که زمین و آسمان را فرا گرفت
آیاتی که این رخداد عظیم را بیان می‌کنند، همچون نوری درخشنده، روشن و زلال هستند؛ نوری الهی که در قرآن متجلی است:

📖 "إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ"
و نوری که از نزول فرشتگان و روح (جبرئیل) در آن شب بر زمین و اهل آن سرازیر شد:

📖 "تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ"
همچنین نوری که در سپیده‌دم آن شب مبارک، هماهنگ با نور وحی و حضور ملکوتی فرشتگان، طلوع کرد:

📖 "سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ"
شب تقدیر و سرنوشت جهانیان
امشب، شبی است که در آن سرنوشت‌ها رقم می‌خورند؛ نه‌تنها سرنوشت افراد، بلکه سرنوشت امت‌ها، ملت‌ها، و حتی حقایق و تحولات بزرگ تاریخ.

📖 "فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ"
"در آن شب، هر فرمان استواری (بر بندگان) تقدیر می‌شود."
اما بشریت، در غفلت و سرگردانی، این شب و عظمت آن را نادیده گرفته است. از زمانی که قدر این شب را فراموش کرد، بزرگ‌ترین نعمت‌های الهی را از دست داد:

🔸 سعادت حقیقی را که خداوند به او عطا کرده بود، از دست داد.
🔸 امنیت دل، آرامش خانواده، و صلح اجتماعی که اسلام به او بخشیده بود، از دست داد.
🔸 در مقابل، درهای دنیا و پیشرفت‌های مادی به روی او گشوده شد، اما در عین رفاه، به عمیق‌ترین شقاوت‌ها گرفتار گشت.

نور خاموش‌شده در جان بشریت
امروز بشریت از نور زیبایی که روزی در روحش درخشیده بود، محروم شده است.
📍 دیگر آن سرور آسمانی را که روزی او را به ملکوت اعلی پیوند می‌داد، حس نمی‌کند.
📍 دیگر آرامش و صلح حقیقی که بر دل‌ها و ارواح جاری می‌شد، در وجودش نیست.
📍 هیچ چیز، جایگزین شادی روح، نور آسمان، و پرواز دل به سوی مقامات بلند الهی نشده است.

مسلمانان، مأمور به حفظ این میراث بزرگ
اما ما، مسلمانان، مأمور هستیم که این حقیقت را فراموش نکنیم. پیامبر اکرم ﷺ راهی آسان و هموار برای زنده‌نگه‌داشتن این شب در دل‌های ما قرار داده است، تا همیشه با آن پیوند داشته باشیم و با این رویداد کیهانی عظیم که در آن شب به وقوع پیوست، مرتبط بمانیم.

📚 منبع "فی ظلال القرآن" سید قطب
📝 تدوین: نوگرا

🆔 @eslahe

❗️رابطه انسانی در اسلام

✔️اسلام، رسالتی برای انسانیت!
اسلام، پیام‌آور انسانیت و مایه تهذیب و تربیت بشر است، و هدف آن، خیر و نیکی برای تمام انسان‌هاست. مسلمان وظیفه دارد با همه‌ی بشریت ارتباط برقرار کند، پل‌هایی از رحمت و احسان بسازد و الگوی اخلاقی والایی برای جهان باشد؛ چرا که پیام این دین، رحمتی برای جهانیان است:
«وما أرسلناك إلا رحمة للعالمين»
اسلام دینی است گشوده بر همه‌ی مردم، دعوتگر به اخلاق نیکو و احسان به خلق خدا، و همین، جوهر دعوت اسلامی است؛ دعوت به ارتباط، بر پایه‌ی انسانیت، بی‌اعتنا به رنگ یا دین. چون دین، امری است اختیاری که مسئولیت‌پذیری انسان را نمایان می‌سازد و او را از سایر مخلوقات ممتاز می‌کند، همان انسان که بار امانت را پذیرفت، نه آسمان و زمین و نه سایر آفریدگان:
«فحملها الإنسان إنه كان ظلوما جهولا»
تعامل انسانی، اساس دین
در سطح روابط، معاملات و منافع متقابل، اسلام به تعامل، احسان و رفتار بر پایه امانت‌داری و اخلاق دعوت می‌کند. هیچ جای اسلام، دعوت به قطع ارتباط با انسان‌ها دیده نمی‌شود. دین، مهرورزی را زینت می‌دهد و از خشونت با هر مخلوقی بیزار است.

نیکی و گفتار نیک، اصل رفتار در اسلام است:
«وقولوا للناس حسنا»
و بر مسلمان است که نمونه‌ای باشد از وفاداری، امانت‌داری و اخلاق والا.

✔️رفتار پیامبر، الگوی رحمت و تعامل
پیامبر اسلام درگذشت، در حالی که زره‌اش در گرو نزد یک یهودی بود. هنگام هجرت، کسی را مأمور بازگرداندن امانات مردم کرد، آن هم اماناتی که از مشرکان مکه نزدش بود؛ با آنان رابطه، معامله و اعتمادی وجود داشت. پیامبر نگفت تا ایمان نیاورید، با شما رابطه‌ای ندارم. بلکه فرمود:
«لکم دینکم ولی دین»
زندگی ادامه دارد تا مسلمان بتواند زیباترین و مفیدترین برخورد را با مردم داشته باشد و دعوت جهانی اسلام با این سیمای زیبا ادامه یابد. تمام خواسته پیامبر از قریش، آزادی بود؛ به ویژه آزادی بیان و دعوت. او تنها می‌خواست بگوید:
«خلوا بيني وبين الناس»
آری، آزادی، هدف و مقصد اصلی این رسالت است.

✔️رواداری، حتی با غیرمسلمانان
کسی نیست که رابطه پیامبر با عمویش، ابوطالب را نداند؛ ابوطالب با اینکه مشرک ماند، پشتیبان بزرگ پیامبر و مدافع دعوت او بود. و پیامبر، از مرگ او به شدت اندوهگین شد و آن سال را «عام الحزن» نامید. پس از بازگشت از طائف، تحت حمایت «مطعم بن عدی» مشرک قرار گرفت که آماده بود جان خود را فدای پیامبر کند.

✔️اخلاق اسلامی در برخورد با همسایگان
امام ابوحنیفه، همسایه یهودی‌ای داشت که همواره او را آزار می‌داد، ولی امام، همیشه با نیکی و بزرگواری با او رفتار می‌کرد، چرا که حقوق همسایگی را رعایت می‌نمود؛ چرا که اسلام، دینی است بر پایه‌ی ارتباط، نجابت و اخلاق.
پیامبر فرمود:
«إنما بُعثت لأتمم مكارم الأخلاق»
اخلاقی که حتی در دوران جاهلیت وجود داشت؛ چنان‌که پیامبر از پیمان «حلف‌الفضول» -که برای دفاع از مظلومان بسته شده بود- تمجید کرد. مظلومی که از هر رنگ و دین و قبیله‌ای که باشد، شایسته حمایت است.
این است جوهره انسانی اسلام.

✍احمد عثمان
📝تدوین: نوگرا
🌱 @dawate

❗️هرمسلمانی، مسئول است.

✍ کاکه احمد مفتی زاده

هرمسلمانی، مسئول است در برابر همەی انسان ها. اما هرچه روابط بیش تر باشد، مسئولیت هم بیش تراست.

لذاسرپرست خانواده، بالاترین درجەی مسئولیت را نسبت بەافراد خانوادە دارد، از جهت هم تامین وسائل خیر، وهم توجیه به طرف خیر. امابدانند که: دعوت به خیر باید با «حکمت واندرز زیبا» باشد، نه جبر واکراه. 

🌱 @dawate

❗️یاران بی‌نام و نشان، جاودانگان قرآن

آیا تاکنون اندیشیده‌ای چرا برخی از کسانی که در قرآن یاد شده‌اند، پیامبر نبودند؟
چرا مؤمن آل یاسین، مؤمن آل فرعون، یاران کهف، یاران اُخدود و چند تنِ دیگر؟
چرا دقیقاً این‌ها؟
در پاسخ، به یک وجه مشترک میان همه‌شان می‌رسی:
همه‌شان در تاریکیِ زمانه، در هیاهوی باطل، و در تنهایی راه، فعال و اثرگذار ماندند.
با آن‌که تعدادشان اندک بود و زور ستمکاران بسیار،
با آن‌که شکنجه‌ها، تهدیدها، و مرگ در کمین‌شان بود،
آنان دست از تلاش برنداشتند؛
با همان وسع اندک‌شان،
قدم برداشتند، سخن گفتند، مقاومت کردند
و با همه ضعف ظاهرشان، بهانه‌ای در پیشگاه پروردگار باقی نگذاشتند.
و خداوند آنان را گرامی داشت:
یادشان را جاودانه کرد،
نامشان را در قرآن نشاند،
و حتی سگی که همراه یاران کهف بود،
به‌سبب همراهی‌اش با اهل حق،
نامش را بر بلندای جاودانگی نشاند.
پس تو نیز برخیز! مانند آن‌ها حرکت کن، راهشان را ادامه بده اگر پایان کارت، همان باشد که آن‌ها یافتند.
زیرا یاری دین، در روزگار غربت و سختی،
پیش خداوند، ارزشمندتر از هزاران خدمت در دوران قدرت و شوکت دین است.

✍ نویسنده: خالد حمدی
📝 تدوین: نوگرا
🌱 @dawate

در نماز صبح، امام این آیه را تلاوت کرد:
«وإني كلما دعوتهم لتغفر لهم…»
(و من هر بار که ایشان را فراخواندم تا آنان را بیامرزی...)
با خود گفتم:
چه زیباست آن دعوتگر دلسوزی که می‌خواهد عفو و مغفرت الهی را با دعوت‌شدگانش قسمت کند—
حتی اگر آنان از گناه‌کارترین مردم باشند.
دعوتگری، پیش از آن‌که گفتن چند کلمه باشد،
یا نقشی باشد که بر صحنه‌ای ایفا می‌شود،
دل‌هایی است مشفق،
و مهربانی‌هایی است که برای مدعوین آرزو می‌شود.
خدا رحمت کند آن‌که گفت:
«دعوتگرِ راستین، کسی‌ست که روزها مردم را می‌خواند… و شب‌ها برایشان دعا می‌کند.»
و از شیخ عبدالقادر جیلانی (رحمه‌الله) پرسیدند:
در میان شاگردانت، افراد نیکوکار و بدکار هستند؛
فرمود:
نیکوکاران از ما هستند،
و بدکاران، ما از آنِ آن‌هاییم.
چه زیباست دعوت به سوی خدا،
آنگاه که به دست اصلاح‌گرانی صورت گیرد
که با دل‌هایی مشفق می‌خوانند—
نه با زبان‌هایی تند و آتش‌افکن.

✍ نویسنده: خالد حمدی
📝 تدوین: نوگرا
🌱 @dawate