Православный иерарх вручил силовику юбилейную грамоту «за усердные труды во славу Святой Церкви»
Архиепископ Брестский и Кобринский Иоанн (Хома) встретился с замначальника УВД Брестского облисполкома полковником милиции Максимом Субботой в здании Брестского епархиального управления.
Иерарх поздравил гостя с 50-летием и пожелал ему крепости душевных и телесных сил, помощи Божией во всех начинаниях.
«За усердные труды во славу Святой Церкви» в связи с 50-летием со дня рождения, архиепископ вручил полковнику милиции Юбилейную грамоту.
📸: Брестская епархия
Архиепископ Брестский и Кобринский Иоанн (Хома) встретился с замначальника УВД Брестского облисполкома полковником милиции Максимом Субботой в здании Брестского епархиального управления.
Иерарх поздравил гостя с 50-летием и пожелал ему крепости душевных и телесных сил, помощи Божией во всех начинаниях.
«За усердные труды во славу Святой Церкви» в связи с 50-летием со дня рождения, архиепископ вручил полковнику милиции Юбилейную грамоту.
📸: Брестская епархия
Хрысціянская візія пераклала на ангельскую мову спіс беларускіх хрысціян-палітвязняў. У ім па стане на сёння — 37 асобаў розных канфесій: пратэстанты, каталікі, праваслаўныя, якія пераследуюцца за мірны пратэст, грамадзянскую пазіцыю і веру.
Гэты спіс можа быць карысным для міжнародных цэркваў, праваабарончых арганізацый, журналістаў і даследчыкаў. Запрашаем выкарыстоўваць яго ў сваёй працы і інфармацыйнай дзейнасці.
Поўны спіс даступны па спасылцы.
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Юрый Амбразевіч прызначаны амбасадарам пры Святым Пасадзе
Сёння стала вядома пра прызначэнне першага амбасадара Беларусі пры Святым Пасадзе. Ім стаў дыпламат Юрый Амбразевіч.
Раней, 20 снежня мінулага года, была прынятая Пастанова Савета Міністраў аб адкрыцці амбасады Беларусі ў Ватыкане. Гэта было выклікана інтэнсіфікацыіяй ўзаемадзеянняў паміж рэжымам Лукашэнкі і Святым Пасадам, які валодае значным дыпламатычным уплывам на міжнародным узроўні.
Амбасадар у Ватыкане - гэта не проста дыпламат, які вядзе двухбаковую дыпламатычную працу. Акрэдытаваныя пры Святым Пасадзе дыпламаты розных краін таксама ўзаемадзейнічаюць паміж сабой на пляцоўцы і пры пасярэдніцтве Ватыкана, таму гэтая пазіцыя дазваляе праводзіць і шматбаковую дыпламатычную працу з амбасадарамі тых краін, з якімі непасрэднае дыпламатычнае ўзаемадзеянне з’яўляецца немагчымым ці складаным, напрыклад, з амбасадарам Украіны. Плённасць шматгадовай сумеснай працы ў гэтым накірунку адзначаў і сам новапрызначаны амбасадар Юрый Амбразевіч.
Апроч таго, паколькі Ватыкан мае досвед пасярэдніцкай ролі паміж уладамі і апазіцыяй у краінах з аўтарытарным кіраваннем, прызначэнне амбасадара пры Святым пасадзе адкрывае магчымасць і для дэмакратычных сіл для пашырэння дыпламатычных кантактаў з прадстаўнікамі рэжыма.
Прызначэнне Юрыя Амбразевіча было чаканым. Імаверна, Амбразевіч стаў адказным у МЗС Беларусі за Ватыканскі накірунак пасля прызначэння Сяргея Алейніка міністрам у снежні 2022 г. З таго часу менавіта Амбразевіч быў прадстаўніком міністэрства на шэрагу знакавых мерапрыемствах каталіцкага Касцёла. Гэтак было падчас прэзентацыі перакладу Кодэкса Кананічнага Права на беларускую мову, Дні Папы ў 2023 г. і 2024 г., ці гашэнні беларуска-ватыканскай маркі ў Гродне ў 2024 г. Да гэтага супраца з міністрам Сяргеем Алейнікам, былым шматгадовым амбасадарам Рэспублікі Беларусь пры Святым Пасадзе і Суверэнным Мальтыйскім Ордэне, відавочна стала важным для Амбразевіча перыядам у перайманні досведу па супрацы з Ватыканам і Касцёлам агулам.
Фактычна адначасова з прызначэннем Амбразевіча была ўзгоднена і кандыдатура апостальскага нунцыя ў Беларусі - мансеньёра Іньяцыё Чэфаліа. Нунцый Чэфаліа - дасведчаны ватыканскі дыпламат, які мае досвед працы ў Венесуэле - краіне з аўтарытарным рэжымам, якая, падобна да Беларусі, знаходзіцца ў палітычным крызісе, мае палітычных зняволеных, і дзе пад ціскам знаходзіцца каталіцкі Касцёл. Задача мінімум для нунцыя - працягваць імплементаваць «пазітыўны нейтралітэт» паміж Касцёлам і ўладамі. Аднак вялікая імавернасць, што новы нунцый будзе выходзіць за межы гэтай мінімальнай задачы, і зможа паспрыяць агульнапалітычным працэсам.
Абодва прызначэнні ўкладаюцца ў далейшае развіццё узаемаадносінаў паміж Беларуссю (як рэжымам Лукашэнкі, так і дэмакратычнымі сіламі) і Ватыканам.
📸: catholic.by
@christianvision
Сёння стала вядома пра прызначэнне першага амбасадара Беларусі пры Святым Пасадзе. Ім стаў дыпламат Юрый Амбразевіч.
Раней, 20 снежня мінулага года, была прынятая Пастанова Савета Міністраў аб адкрыцці амбасады Беларусі ў Ватыкане. Гэта было выклікана інтэнсіфікацыіяй ўзаемадзеянняў паміж рэжымам Лукашэнкі і Святым Пасадам, які валодае значным дыпламатычным уплывам на міжнародным узроўні.
Амбасадар у Ватыкане - гэта не проста дыпламат, які вядзе двухбаковую дыпламатычную працу. Акрэдытаваныя пры Святым Пасадзе дыпламаты розных краін таксама ўзаемадзейнічаюць паміж сабой на пляцоўцы і пры пасярэдніцтве Ватыкана, таму гэтая пазіцыя дазваляе праводзіць і шматбаковую дыпламатычную працу з амбасадарамі тых краін, з якімі непасрэднае дыпламатычнае ўзаемадзеянне з’яўляецца немагчымым ці складаным, напрыклад, з амбасадарам Украіны. Плённасць шматгадовай сумеснай працы ў гэтым накірунку адзначаў і сам новапрызначаны амбасадар Юрый Амбразевіч.
Апроч таго, паколькі Ватыкан мае досвед пасярэдніцкай ролі паміж уладамі і апазіцыяй у краінах з аўтарытарным кіраваннем, прызначэнне амбасадара пры Святым пасадзе адкрывае магчымасць і для дэмакратычных сіл для пашырэння дыпламатычных кантактаў з прадстаўнікамі рэжыма.
Прызначэнне Юрыя Амбразевіча было чаканым. Імаверна, Амбразевіч стаў адказным у МЗС Беларусі за Ватыканскі накірунак пасля прызначэння Сяргея Алейніка міністрам у снежні 2022 г. З таго часу менавіта Амбразевіч быў прадстаўніком міністэрства на шэрагу знакавых мерапрыемствах каталіцкага Касцёла. Гэтак было падчас прэзентацыі перакладу Кодэкса Кананічнага Права на беларускую мову, Дні Папы ў 2023 г. і 2024 г., ці гашэнні беларуска-ватыканскай маркі ў Гродне ў 2024 г. Да гэтага супраца з міністрам Сяргеем Алейнікам, былым шматгадовым амбасадарам Рэспублікі Беларусь пры Святым Пасадзе і Суверэнным Мальтыйскім Ордэне, відавочна стала важным для Амбразевіча перыядам у перайманні досведу па супрацы з Ватыканам і Касцёлам агулам.
Фактычна адначасова з прызначэннем Амбразевіча была ўзгоднена і кандыдатура апостальскага нунцыя ў Беларусі - мансеньёра Іньяцыё Чэфаліа. Нунцый Чэфаліа - дасведчаны ватыканскі дыпламат, які мае досвед працы ў Венесуэле - краіне з аўтарытарным рэжымам, якая, падобна да Беларусі, знаходзіцца ў палітычным крызісе, мае палітычных зняволеных, і дзе пад ціскам знаходзіцца каталіцкі Касцёл. Задача мінімум для нунцыя - працягваць імплементаваць «пазітыўны нейтралітэт» паміж Касцёлам і ўладамі. Аднак вялікая імавернасць, што новы нунцый будзе выходзіць за межы гэтай мінімальнай задачы, і зможа паспрыяць агульнапалітычным працэсам.
Абодва прызначэнні ўкладаюцца ў далейшае развіццё узаемаадносінаў паміж Беларуссю (як рэжымам Лукашэнкі, так і дэмакратычнымі сіламі) і Ватыканам.
📸: catholic.by
@christianvision
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Еще один православный иерарх присутствовал на инаугурации Лукашенко
Стефан, архиепископ Гомельский и Жлобинский также принял участие в церемонии, которая прошла во Дворце Независимости.
Стефан, архиепископ Гомельский и Жлобинский также принял участие в церемонии, которая прошла во Дворце Независимости.
Амбразевіч: Пытанне канкардату ніхто не адкладваў пад "сукно"
Новапрызначаны амбасадар Беларусі пры Ватыкане даў першае інтэрв'ю ў якім растлумачыў свае задачы на новай пасадзе.
Выглядае яно як камерцыйная прапанова: з аднаго боку дыпламат казаў што гэта дазволіць умацаваць пазіцыі Беларусі ў іншых краінах. З іншага - дыпламат згадаў тэму канкардата над якім "ідзе праца" ўжо каля 30-ці год.
"Ватыкан і асабіста Папа Рымскі маюць у свеце вялікі аўтарытэт і значны ўплыў на грамадствы і эліты цэлага шэрагу дзяржаў, дзе каталіцкая рэлігія мае традыцыйна сур'ёзны ўплыў на менталітэт, на светапогляд людзей, на чалавечыя каштоўнасці", - скахаў Амбразевіч. У гэтым кантэксце ён пералічыў дзяржавы Лацінскай Амерыкі і Афрыкі, а таксама эліты еўрапейскіх і паўночнаамерыканскіх дзяржаў.
У гэтым жа інтэрв'ю новы амбасадар узняў тэму канкардата. "Гэта пытанне дастаткова складанае, яно доўгія гады прапрацоўваецца", - сказаў ён. Дыпламат запэўніў, што "яго (канкардат - рэд.) ніхто не адкладае пад "сукно", пытанне працягвае знаходзіцца ў полі нашага зроку". Аднак разам з гэтым дадаў, што "мы будзем працаваць разам з Ватыканам, з прысутнасцю каталіцкай царквы ў Беларусі над гэтым пытаннем з дзяржаўных пазіцый".
Размовы пра падпісанне канкардату паміж Рэспублікай Беларусь і Святым Пасадам вядуцца з пачатку 90-х гг. Дзесяцігоддзямі бакі запэўніваюць, што "праца ідзе". Аднак, як сказаў былы нунцый Антэ Ёзіч напрыканцы сваёй Місіі ў Мінску, "гэта тэма застаецца на будучыню".
📸: SB.BY
@christianvision
Новапрызначаны амбасадар Беларусі пры Ватыкане даў першае інтэрв'ю ў якім растлумачыў свае задачы на новай пасадзе.
Выглядае яно як камерцыйная прапанова: з аднаго боку дыпламат казаў што гэта дазволіць умацаваць пазіцыі Беларусі ў іншых краінах. З іншага - дыпламат згадаў тэму канкардата над якім "ідзе праца" ўжо каля 30-ці год.
"Ватыкан і асабіста Папа Рымскі маюць у свеце вялікі аўтарытэт і значны ўплыў на грамадствы і эліты цэлага шэрагу дзяржаў, дзе каталіцкая рэлігія мае традыцыйна сур'ёзны ўплыў на менталітэт, на светапогляд людзей, на чалавечыя каштоўнасці", - скахаў Амбразевіч. У гэтым кантэксце ён пералічыў дзяржавы Лацінскай Амерыкі і Афрыкі, а таксама эліты еўрапейскіх і паўночнаамерыканскіх дзяржаў.
У гэтым жа інтэрв'ю новы амбасадар узняў тэму канкардата. "Гэта пытанне дастаткова складанае, яно доўгія гады прапрацоўваецца", - сказаў ён. Дыпламат запэўніў, што "яго (канкардат - рэд.) ніхто не адкладае пад "сукно", пытанне працягвае знаходзіцца ў полі нашага зроку". Аднак разам з гэтым дадаў, што "мы будзем працаваць разам з Ватыканам, з прысутнасцю каталіцкай царквы ў Беларусі над гэтым пытаннем з дзяржаўных пазіцый".
Размовы пра падпісанне канкардату паміж Рэспублікай Беларусь і Святым Пасадам вядуцца з пачатку 90-х гг. Дзесяцігоддзямі бакі запэўніваюць, што "праца ідзе". Аднак, як сказаў былы нунцый Антэ Ёзіч напрыканцы сваёй Місіі ў Мінску, "гэта тэма застаецца на будучыню".
📸: SB.BY
@christianvision
Мониторинг преследований христиан в Беларуси за март 2025 года
Собрали разные мартовские случаи воедино, распределив их по разделам:
🔻Преследование через обвинения в экстремизме
🔻Новости политзаключенных христиан
🔻Международная реакция
Статья 👉 по ссылке.
Собрали разные мартовские случаи воедино, распределив их по разделам:
🔻Преследование через обвинения в экстремизме
🔻Новости политзаключенных христиан
🔻Международная реакция
Статья 👉 по ссылке.
День православной книги с «русским акцентом»
Ежегодно День православной книги в России отмечается 14 марта. Праздник приурочен к изданию книги «Апостол» Иваном Федоровым и Петром Мстиславцем на Московском печатном дворе в 1564 году. В Беларуси этот день начали отмечать с 2011 года, но в своем историческом контексте: в белорусской традиции книгопечатания первопроходцем считается Франциск Скорина, уроженец Полоцка, который ещё в 1517 году издал «Псалтырь». Поэтому в День православной книги в Беларуси было принято решение вспоминать наравне и московских, и белорусского первопечатников.
В этом году День православной книги в Беларуси был помимо прочего приурочен также к 500-летию издания Франциском Скориной книги «Апостол». Однако организаторы ряда мероприятий сосредоточили свое внимание на московской традиции книгопечатания.
Например, в Жлобинском благочинии сразу несколько встреч с «русским акцентом» прошли в библиотеках, учебных учреждениях и приходах. В Чечерске, Колосово, Россонах, Жодино, Лиде священники также сфокусировались на русском первопечатнике Федорове. В воскресной школе в Гродно было подготовлено занятие на тему «К истокам русского книгопечатания». В Кличеве детям зачем-то продемонстрировали «Домострой».
Тем не менее, в ряде населенных пунктов, включая Малую Берестовицу, Лиду, Волковыск, Логойск , Жлобин, Березино и других, о наследии Франциска Скорины не забыли, отметив его вклад в развитие книгопечатания и духовного просвещения.
Ежегодно День православной книги в России отмечается 14 марта. Праздник приурочен к изданию книги «Апостол» Иваном Федоровым и Петром Мстиславцем на Московском печатном дворе в 1564 году. В Беларуси этот день начали отмечать с 2011 года, но в своем историческом контексте: в белорусской традиции книгопечатания первопроходцем считается Франциск Скорина, уроженец Полоцка, который ещё в 1517 году издал «Псалтырь». Поэтому в День православной книги в Беларуси было принято решение вспоминать наравне и московских, и белорусского первопечатников.
В этом году День православной книги в Беларуси был помимо прочего приурочен также к 500-летию издания Франциском Скориной книги «Апостол». Однако организаторы ряда мероприятий сосредоточили свое внимание на московской традиции книгопечатания.
Например, в Жлобинском благочинии сразу несколько встреч с «русским акцентом» прошли в библиотеках, учебных учреждениях и приходах. В Чечерске, Колосово, Россонах, Жодино, Лиде священники также сфокусировались на русском первопечатнике Федорове. В воскресной школе в Гродно было подготовлено занятие на тему «К истокам русского книгопечатания». В Кличеве детям зачем-то продемонстрировали «Домострой».
Тем не менее, в ряде населенных пунктов, включая Малую Берестовицу, Лиду, Волковыск, Логойск , Жлобин, Березино и других, о наследии Франциска Скорины не забыли, отметив его вклад в развитие книгопечатания и духовного просвещения.
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
В Борисове при участии БПЦ открыли выставку ко Дню единения народов
Белорусская православная Церковь стала одним из организаторов выставки по результатам VIII Международного художественного пленэра «Святость земли белорусской», приуроченной к 850-летию Евфросинии Полоцкой и Дню единения народов Беларуси и России.
Экспозицию по благословению епископа Борисовского и Марьиногорского Амвросия открыл секретарь Борисовского епархиального управления протоиерей Александр Вербило.
На открытии присутствовали представители исполнительной власти и духовенства Борисовщины.
На мероприятии прозвучало молитвенное пение и славление преподобной Евфросинии Полоцкой.
Песнопения исполнил народный хор «Преображение» под управлением иерея Сергия Прокопчика, певчих храма Рождества Христова и педагогов ГУО «Детская музыкальная школа искусств».
Белорусская православная Церковь стала одним из организаторов выставки по результатам VIII Международного художественного пленэра «Святость земли белорусской», приуроченной к 850-летию Евфросинии Полоцкой и Дню единения народов Беларуси и России.
Экспозицию по благословению епископа Борисовского и Марьиногорского Амвросия открыл секретарь Борисовского епархиального управления протоиерей Александр Вербило.
На открытии присутствовали представители исполнительной власти и духовенства Борисовщины.
На мероприятии прозвучало молитвенное пение и славление преподобной Евфросинии Полоцкой.
Песнопения исполнил народный хор «Преображение» под управлением иерея Сергия Прокопчика, певчих храма Рождества Христова и педагогов ГУО «Детская музыкальная школа искусств».
Інстаграм удзельніка «Хрысціянскай візіі» Ігара Іванова – экстрэмісцкія матэрыялы
3 красавіка 2025 года суд Маладзечанскага раёна Мінскай вобласці прызнаў экстрэмісцкімі матэрыяламі інстаграм старонку Ігара Іванова – удзельніка «Хрысціянская візіі».
Ігар Іваноў – каталіцкі тэолаг, парафіянін грэка-каталіцкай царквы ў Лондане, блогер, перакладчык, актывіст арганізацый і ініцыятыў у беларускай дыяспары на працягу больш як 20 гадоў.
⚠️ Прызнанне старонкі ў соцсетках «экстрэмісцкімі матэрыяламі» вымагае пільнасці, калі вы знаходзіцеся ў Беларусі і плануеце паездку ў Беларусь. Неабходна адпісацца ад старонкі, прыбраць свае лайкі па допісамі, а таксама праверыць архіў сторыз, калі вы дзяліліся допісамі ў сторыз інстаграма.
У бліжэйшыя дні «Хрысціянская візія» апублікуе інтэрвію з Ігарам. Сачыце за нашымі абнаўленнямі.
@christianvision
3 красавіка 2025 года суд Маладзечанскага раёна Мінскай вобласці прызнаў экстрэмісцкімі матэрыяламі інстаграм старонку Ігара Іванова – удзельніка «Хрысціянская візіі».
Ігар Іваноў – каталіцкі тэолаг, парафіянін грэка-каталіцкай царквы ў Лондане, блогер, перакладчык, актывіст арганізацый і ініцыятыў у беларускай дыяспары на працягу больш як 20 гадоў.
⚠️ Прызнанне старонкі ў соцсетках «экстрэмісцкімі матэрыяламі» вымагае пільнасці, калі вы знаходзіцеся ў Беларусі і плануеце паездку ў Беларусь. Неабходна адпісацца ад старонкі, прыбраць свае лайкі па допісамі, а таксама праверыць архіў сторыз, калі вы дзяліліся допісамі ў сторыз інстаграма.
У бліжэйшыя дні «Хрысціянская візія» апублікуе інтэрвію з Ігарам. Сачыце за нашымі абнаўленнямі.
@christianvision
Христианина задержали при пересечении беларусской границы и отправили на 3 суток в невыносимых условиях
Сергий Мельянец, христианский проповедник, рассказал историю, произошедшую с его знакомым. Многодетная семья из Беларуси возвращалась с отдыха в Европе. При въезде на родину главу семьи задержали на границе — причиной стала старая „административка“ по статье 23.34.
Мужчину отвели в кабинет, велели разблокировать телефон и стали искать „экстремистский“ контент. В результате обнаружили (или, как предполагает Сергий, могли подбросить) „неправильный“ лайк. Жену с четырьмя детьми отпустили, а мужчину сначала отвезли в участок, затем — в изолятор временного содержания (ИВС).
Камера, в которой он провёл трое суток, была заражена клопами. Спать приходилось на гнилых досках при постоянно включённом свете. Кроме того, его дважды будили ночью.
Несмотря на невыносимые условия, мужчина находил в себе силы для молитвы и даже проповедовал сокамерникам.
Сергий Мельянец, христианский проповедник, рассказал историю, произошедшую с его знакомым. Многодетная семья из Беларуси возвращалась с отдыха в Европе. При въезде на родину главу семьи задержали на границе — причиной стала старая „административка“ по статье 23.34.
Мужчину отвели в кабинет, велели разблокировать телефон и стали искать „экстремистский“ контент. В результате обнаружили (или, как предполагает Сергий, могли подбросить) „неправильный“ лайк. Жену с четырьмя детьми отпустили, а мужчину сначала отвезли в участок, затем — в изолятор временного содержания (ИВС).
Камера, в которой он провёл трое суток, была заражена клопами. Спать приходилось на гнилых досках при постоянно включённом свете. Кроме того, его дважды будили ночью.
Несмотря на невыносимые условия, мужчина находил в себе силы для молитвы и даже проповедовал сокамерникам.
В Брестской крепости прошло богослужение, посвященное Дню единения народов России и Беларуси
В гарнизонном храме святителя Николая Чудотворца в Брестской крепости провели праздничный молебен ко Дню единения народов России и Беларуси. Богослужение возглавил настоятель гарнизонного храма протоиерей Виталий Хоновец.
В гарнизонном храме святителя Николая Чудотворца в Брестской крепости провели праздничный молебен ко Дню единения народов России и Беларуси. Богослужение возглавил настоятель гарнизонного храма протоиерей Виталий Хоновец.
Патрыярх, які блаславіў БНР
Сёння спаўняецца 100 гадоў з дня смерці Патрыярха Маскоўскага Ціхана (свецкае імя — Васіль Іванавіч Бялавін).
Нарадзіўся будучы царкоўны дзеяч у 1865 годзе ў вёсцы Клін (зараз Пскоўская вобласць, недалёка ад мяжы з Беларуссю).
Цікавай старонкай працы маладога іерарха стала служэнне ў ЗША (1898 — 1907). Ён браў удзел у місіі на Аляску, станоўча ставіўся да перакладаў богаслужбовых тэкстаў на ангельскую мову.
З 1913 года — архіепіскап Віленскі і Літоўскі. Большасць яго паствы ў той час складалі беларусы. Падчас Першай сусветнай вайны Літоўская духоўная кансісторыя эвакуявалася ў гарадок Дзісна. Архіепіскап Ціхан жыў там і служыў у мясцовай царкве.
У 1917 годзе Памесны Сабор Праваслаўнай Расійскай Царквы вырашае аднавіць пасаду патрыярха, скасаваную Пятром I. Патрыярхам абіраюць уладыку Ціхана.
Напачатку 1918 года патрыярх Ціхан выдае адозву, у якой абвяшчае анафему савецкай уладзе. «Адумайцеся, вар'яты, спыніце вашы крывавыя расправы», — піша ён.
У далейшым хатні арышт, а потым зняволенне ў лубянскай турме прымусілі патрыярха дэклараваць лаяльнасць бальшавікам.
У 1921 годзе ўрад БНР накіраваў патрыярху Ціхану ліст з аповедам пра гісторыю беларускага народа і абгрунтаваннем яго права на дзяржаўнасць. У зваротным лісце ўладыка дапусціў магчымасць праводзіць службы на беларускай мове, заклікаў блаславенне Божае на народ Беларусі і лідэраў БНР.
Памёр у 1925 годзе, афіцыйна — ад сардэчнай недастатковасці. Паводле адной з версій, быў атручаны.
Кананізаваны РПЦ у 1989 годзе.
@christianvision
Сёння спаўняецца 100 гадоў з дня смерці Патрыярха Маскоўскага Ціхана (свецкае імя — Васіль Іванавіч Бялавін).
Нарадзіўся будучы царкоўны дзеяч у 1865 годзе ў вёсцы Клін (зараз Пскоўская вобласць, недалёка ад мяжы з Беларуссю).
Цікавай старонкай працы маладога іерарха стала служэнне ў ЗША (1898 — 1907). Ён браў удзел у місіі на Аляску, станоўча ставіўся да перакладаў богаслужбовых тэкстаў на ангельскую мову.
З 1913 года — архіепіскап Віленскі і Літоўскі. Большасць яго паствы ў той час складалі беларусы. Падчас Першай сусветнай вайны Літоўская духоўная кансісторыя эвакуявалася ў гарадок Дзісна. Архіепіскап Ціхан жыў там і служыў у мясцовай царкве.
У 1917 годзе Памесны Сабор Праваслаўнай Расійскай Царквы вырашае аднавіць пасаду патрыярха, скасаваную Пятром I. Патрыярхам абіраюць уладыку Ціхана.
Напачатку 1918 года патрыярх Ціхан выдае адозву, у якой абвяшчае анафему савецкай уладзе. «Адумайцеся, вар'яты, спыніце вашы крывавыя расправы», — піша ён.
У далейшым хатні арышт, а потым зняволенне ў лубянскай турме прымусілі патрыярха дэклараваць лаяльнасць бальшавікам.
У 1921 годзе ўрад БНР накіраваў патрыярху Ціхану ліст з аповедам пра гісторыю беларускага народа і абгрунтаваннем яго права на дзяржаўнасць. У зваротным лісце ўладыка дапусціў магчымасць праводзіць службы на беларускай мове, заклікаў блаславенне Божае на народ Беларусі і лідэраў БНР.
Памёр у 1925 годзе, афіцыйна — ад сардэчнай недастатковасці. Паводле адной з версій, быў атручаны.
Кананізаваны РПЦ у 1989 годзе.
@christianvision
Ксёндз Генрых Акалатовіч перадаў з-за кратаў вернікам звестку пра сваю справу
Выданне «Katolik.Life», якое аб гэтым паведамляе, адзначае, што гэта адбылося напярэдадні яго 65-годдзя, якое святар адзначыў 8 красавіка ў СІЗА Мінска.
Як вядома, ксёндз Генрых Акалатовіч асуджаны на 11 гадоў зняволення па абвінавачванні ў «здрадзе дзяржаве». Суд праходзіў у закрытым рэжыме, і ніякіх звестак пра справу пробашча з Валожына дагэтуль не было.
Святар перадае, што яго абвінавацілі ў «шпіянажы на карысць Польшчы і Ватыкана», што з'яўляецца «грубай правакацыяй» У ягонай справе «няма ні слова праўды, ні аднаго факту, які выкрывае яго ў шпіянажы, а ўсё абвінавачванне будуецца на хлусні, пагрозах і шантажы».
«Гэта палітычны працэс», – лічыць святар, які падкрэсліў, што ніколі не быў нічыім шпіёнам, што ён слуга Бога, а судзяць не яго, а «ўсю Каталіцкую царкву ў Беларусі».
Паколькі у паведамленні згадваюцца эксперты з Міністэрства абароны, выданне робіць выснову, што святару маглі інкрымінаваць нібыта перадачу нейкіх звестак на ваенную тэматыку, бо ў Валожыне знаходзіцца вайсковая частка, якая размешчана ў самым цэнтры горада ў былым палацы па суседстве з касцёлам.
Да таго ж з паведамлення стала вядома, што святара схілялі да правакацый супраць некаторых каталіцкіх іерархаў, але ён адмовіўся ў гэтым удзельнічаць. Ксёндз Генрых падкрэслівае, што ён ганарыцца тым, што можа пацярпець за Каталіцкую царкву, за веру, за Бога і просіць Яго даць яму сіл, каб да канца заставацца годным вучнем Хрыста.
Выданне адзначае, што ў святара інваліднасць, хворае сэрца, гіпертанія, дыябет і іншыя сур'ёзныя праблемы са здароўем, але яму не аказваюць неабходную медыцынскую дапамогу. Хутка яго, паводле прысуду, павінны накіраваць у калонію ўзмоцненага рэжыму.
Выданне «Katolik.Life», якое аб гэтым паведамляе, адзначае, што гэта адбылося напярэдадні яго 65-годдзя, якое святар адзначыў 8 красавіка ў СІЗА Мінска.
Як вядома, ксёндз Генрых Акалатовіч асуджаны на 11 гадоў зняволення па абвінавачванні ў «здрадзе дзяржаве». Суд праходзіў у закрытым рэжыме, і ніякіх звестак пра справу пробашча з Валожына дагэтуль не было.
Святар перадае, што яго абвінавацілі ў «шпіянажы на карысць Польшчы і Ватыкана», што з'яўляецца «грубай правакацыяй» У ягонай справе «няма ні слова праўды, ні аднаго факту, які выкрывае яго ў шпіянажы, а ўсё абвінавачванне будуецца на хлусні, пагрозах і шантажы».
«Гэта палітычны працэс», – лічыць святар, які падкрэсліў, што ніколі не быў нічыім шпіёнам, што ён слуга Бога, а судзяць не яго, а «ўсю Каталіцкую царкву ў Беларусі».
Паколькі у паведамленні згадваюцца эксперты з Міністэрства абароны, выданне робіць выснову, што святару маглі інкрымінаваць нібыта перадачу нейкіх звестак на ваенную тэматыку, бо ў Валожыне знаходзіцца вайсковая частка, якая размешчана ў самым цэнтры горада ў былым палацы па суседстве з касцёлам.
Да таго ж з паведамлення стала вядома, што святара схілялі да правакацый супраць некаторых каталіцкіх іерархаў, але ён адмовіўся ў гэтым удзельнічаць. Ксёндз Генрых падкрэслівае, што ён ганарыцца тым, што можа пацярпець за Каталіцкую царкву, за веру, за Бога і просіць Яго даць яму сіл, каб да канца заставацца годным вучнем Хрыста.
Выданне адзначае, што ў святара інваліднасць, хворае сэрца, гіпертанія, дыябет і іншыя сур'ёзныя праблемы са здароўем, але яму не аказваюць неабходную медыцынскую дапамогу. Хутка яго, паводле прысуду, павінны накіраваць у калонію ўзмоцненага рэжыму.
Telegram
Katolik.life. Неафіцыйнае
«Судзяць не мяне, а ўвесь Касцёл у Беларусі». Ксёндз Акалатовіч адзначыў 65-годдзе і перадаў вестку з-за кратаў
[на русском с VPN – здесь, если не открывается – пробуйте здесь]
Важнае паведамленне перадаў вернікам з-за кратаў ксёндз Генрых Акалатовіч, асуджаны…
[на русском с VPN – здесь, если не открывается – пробуйте здесь]
Важнае паведамленне перадаў вернікам з-за кратаў ксёндз Генрых Акалатовіч, асуджаны…
«Распакоўваць валізы і жыць там, дзе апынуліся» — вялікая размова з Ігарам Івановым для «Хрысціянскай Візіі»
Грэка-каталік, заснавальнік лёнданскага выдавецтва Skaryna Press, доўгі час валянтэр Скарынаўскай бібліятэкі, перакладчык, рэдактар, грамадскі дзеяч і ўдзельнік «Хрысціянскай Візіі» Ігар Іваноў распавядае пра:
– выклікі хрысціянства ў эпоху штучнага інтэлекту
– службу і інклюзію як аснову веры
– беларускую супольнасць у эміграцыі і сэнс працягваць служэнне
– працу выдавецтва Skaryna Press і значэнне беларускай справы па-за межамі краіны
– і пра тое, чаму трэба «распакоўваць валізы» і пачынаць жыць на новым месцы ўсур'ёз
Цёплы і глыбокі тэкст пра веру, памяць, супольнасць і адказнасць. Артыкул — па спасылцы.
Грэка-каталік, заснавальнік лёнданскага выдавецтва Skaryna Press, доўгі час валянтэр Скарынаўскай бібліятэкі, перакладчык, рэдактар, грамадскі дзеяч і ўдзельнік «Хрысціянскай Візіі» Ігар Іваноў распавядае пра:
– выклікі хрысціянства ў эпоху штучнага інтэлекту
– службу і інклюзію як аснову веры
– беларускую супольнасць у эміграцыі і сэнс працягваць служэнне
– працу выдавецтва Skaryna Press і значэнне беларускай справы па-за межамі краіны
– і пра тое, чаму трэба «распакоўваць валізы» і пачынаць жыць на новым месцы ўсур'ёз
Цёплы і глыбокі тэкст пра веру, памяць, супольнасць і адказнасць. Артыкул — па спасылцы.