موسی اکرمی: فلسفه از تعبیر جهان تا تغییر جهان

✅۱- حکمت سقراط و افلاطون (چاپ نخست: 1297 خورشیدی)، در بردارندۀ متن سخنرانی‌های او در دانشکدۀ معقول و منقول، همراه با ترجمۀ پارسی آثاری اط افلاطون، مانند «دفاعیۀ سقراط»، «اوتوفرون یا دینداری»، «اقریطون یا تکلیف»، ضیافت، «فیدون (نفس)»، «الکبیادس (حقیقت انسان)»، و «غورجیاس - گورگیاس (فن خطابه)»؛
✅۲- ترجمۀ «گفتار در روش» دکارت همراه با مقدمۀ (تألیفی) مفصل به صورت تاریخچه‌ای از فلسفۀ یونان باستان (پیشاسقراطی) تا دکارت، به منظور کمک به خواننده در شناخت جایگاه فلسفی دکارت در بافتار تاریخی فلسفۀ غرب (1310 خورشیدی)؛
✅۳. تلقی کتاب بالا چونان نخستین جلد یک اثر سه جلدی در تاریخ فلسفۀ غرب، با فرنام «سیر حکمت در اروپا»، و نگارش جلدهای دوم (تا کانت) و سوم (تا برگسون) (1318 و 1320 خورشیدی)؛ این اثر در جایگاه یکی از مهم‌ترین کتاب‌های تاریخ فلسفه به پارسی، از دانشگاه تا فضای فرهنگی و روشنفکری عام، نشست که تا کنون هیچ اثر تألیفی‌ای نتوانسته است هماوردی برای آن باشد.
✅۴. ترجمۀ بخش طبیعیات از کتاب «شفا»، دایره‌المعارف فلسفی پورسینا، با فرنام «فن سماع طبیعی»، که هم نمونه‌ای از ترجمه و نشر میراث سترگ بزرگان فلسفه در ایران دورۀ اسلامی و نکوداشت ویژۀ آنان بود هم طبیعیات را در برابر منطق و فلسفۀ اولی، چونان دو بخش مهم در فلسفه‌خوانی و فلسفه‌ورزی دورۀ اسلامی، برجستگی ویژه‌ای می‌بخشید.

◀️همۀ کسانی که به ارزیابی ترجمۀ «گفتار در روش» پرداخته‌اند آن را همساز با همۀ معیارهای امروزین یک ترجمۀ خوب یافته‌اند: چیرگی مترجم بر زبان‌های مبدأ و مقصد، چیرگی بیشینه بر موضوع کتاب، همریختی بیشینۀ واژه‌ای، رعایت بیشینۀ مقتضیات زبان پارسی، و معادل‌گزینی پذیرفتنی برای اصطلاحات. همچنین کسانی که «سیر حکمت در اروپا» را با نگرش انتقادی خوانده‌اند و در باره‌اش نظر داده‌اند نثر آن را پاکیزه و گزارش آن را، بر پایۀ منابع فرانسوی موجود در آن روزگاران، امانتدارانه دانسته‌اند.

◀️من، بنابر سخنم در آن گفت‌وگوئی که در آغاز بدان اشاره کردم، «شخصاً محمدعلی فروغی را در رأس همۀ کساني مي‌دانم که هم با مباني و دستاوردهاي فکري مدرنيته کمابیش آشنا بودند هم با دستاورد فکري خود ايرانيان، [از] سنت فلسفي، ... به‌ويژه جريان مشائي، [تا] آفرينش‌هاي ادبي اين سرزمين. ... اين سخن نه به معناي این است که درک او از مدرنيته کامل بود، نه به معناي تأیید همۀ کنش‌های سياسي و فرهنگي او است. ولي مي‌توانم بگويم که او در ایران يگانه بود و هنوز ايران [جدید] نتوانسته است کسی را [در فهم مدرنیته و کوشش عملی برای ایجاد پیوند میان آن با میراث فرهنگی و مقتضیات کشور] در قامت او بپرورد. [افسوس که] او هم در روزگار خويش جفاها ديد و از چندين سو تخطئه شد، هم هنوز ... شخصيتش به گونه‌ئي بيطرفانه شناخته و شناسانده نمي‌شود.»

https://hammihanonline.ir/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF-27/2578-%DA%A9%D8%A7%D8%A1-%D9%84%DA%A9-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%81%D9%84%D8%B3%D9%81%D9%87

http://musaakrami.blogfa.com/post/263

#محمد_علی_فروغی
#موسی_اکرمی

هم‌میهن

ذُکاء مُلک ایران و فلسفه

دربارۀ کسی که هنوز ايران نتوانسته است کسی را در قد و قوارۀ او بپرورد

www.group-telegram.com/sa/musa_akrami.com/1305

1.3K viewsMusa Akrami, Jul 31 at 16:15

✅۱- حکمت سقراط و افلاطون (چاپ نخست: 1297 خورشیدی)، در بردارندۀ متن سخنرانی‌های او در دانشکدۀ معقول و منقول، همراه با ترجمۀ پارسی آثاری اط افلاطون، مانند «دفاعیۀ سقراط»، «اوتوفرون یا دینداری»، «اقریطون یا تکلیف»، ضیافت، «فیدون (نفس)»، «الکبیادس (حقیقت انسان)»، و «غورجیاس - گورگیاس (فن خطابه)»؛
✅۲- ترجمۀ «گفتار در روش» دکارت همراه با مقدمۀ (تألیفی) مفصل به صورت تاریخچه‌ای از فلسفۀ یونان باستان (پیشاسقراطی) تا دکارت، به منظور کمک به خواننده در شناخت جایگاه فلسفی دکارت در بافتار تاریخی فلسفۀ غرب (1310 خورشیدی)؛
✅۳. تلقی کتاب بالا چونان نخستین جلد یک اثر سه جلدی در تاریخ فلسفۀ غرب، با فرنام «سیر حکمت در اروپا»، و نگارش جلدهای دوم (تا کانت) و سوم (تا برگسون) (1318 و 1320 خورشیدی)؛ این اثر در جایگاه یکی از مهم‌ترین کتاب‌های تاریخ فلسفه به پارسی، از دانشگاه تا فضای فرهنگی و روشنفکری عام، نشست که تا کنون هیچ اثر تألیفی‌ای نتوانسته است هماوردی برای آن باشد.
✅۴. ترجمۀ بخش طبیعیات از کتاب «شفا»، دایره‌المعارف فلسفی پورسینا، با فرنام «فن سماع طبیعی»، که هم نمونه‌ای از ترجمه و نشر میراث سترگ بزرگان فلسفه در ایران دورۀ اسلامی و نکوداشت ویژۀ آنان بود هم طبیعیات را در برابر منطق و فلسفۀ اولی، چونان دو بخش مهم در فلسفه‌خوانی و فلسفه‌ورزی دورۀ اسلامی، برجستگی ویژه‌ای می‌بخشید.

◀️همۀ کسانی که به ارزیابی ترجمۀ «گفتار در روش» پرداخته‌اند آن را همساز با همۀ معیارهای امروزین یک ترجمۀ خوب یافته‌اند: چیرگی مترجم بر زبان‌های مبدأ و مقصد، چیرگی بیشینه بر موضوع کتاب، همریختی بیشینۀ واژه‌ای، رعایت بیشینۀ مقتضیات زبان پارسی، و معادل‌گزینی پذیرفتنی برای اصطلاحات. همچنین کسانی که «سیر حکمت در اروپا» را با نگرش انتقادی خوانده‌اند و در باره‌اش نظر داده‌اند نثر آن را پاکیزه و گزارش آن را، بر پایۀ منابع فرانسوی موجود در آن روزگاران، امانتدارانه دانسته‌اند.

◀️من، بنابر سخنم در آن گفت‌وگوئی که در آغاز بدان اشاره کردم، «شخصاً محمدعلی فروغی را در رأس همۀ کساني مي‌دانم که هم با مباني و دستاوردهاي فکري مدرنيته کمابیش آشنا بودند هم با دستاورد فکري خود ايرانيان، [از] سنت فلسفي، ... به‌ويژه جريان مشائي، [تا] آفرينش‌هاي ادبي اين سرزمين. ... اين سخن نه به معناي این است که درک او از مدرنيته کامل بود، نه به معناي تأیید همۀ کنش‌های سياسي و فرهنگي او است. ولي مي‌توانم بگويم که او در ایران يگانه بود و هنوز ايران [جدید] نتوانسته است کسی را [در فهم مدرنیته و کوشش عملی برای ایجاد پیوند میان آن با میراث فرهنگی و مقتضیات کشور] در قامت او بپرورد. [افسوس که] او هم در روزگار خويش جفاها ديد و از چندين سو تخطئه شد، هم هنوز ... شخصيتش به گونه‌ئي بيطرفانه شناخته و شناسانده نمي‌شود.»

https://hammihanonline.ir/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF-27/2578-%DA%A9%D8%A7%D8%A1-%D9%84%DA%A9-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%81%D9%84%D8%B3%D9%81%D9%87

http://musaakrami.blogfa.com/post/263

#محمد_علی_فروغی
#موسی_اکرمی

BY موسی اکرمی: فلسفه از تعبیر جهان تا تغییر جهان